Porównanie Terneo sx vs Devi DEVIreg Smart Wi-Fi

Maksymalne obciążenie prądowe, jakie termostat może wytrzymać, innymi słowy maksymalna moc elektryczna, przez którą może przejść bez awarii i uszkodzeń.

Wybór tego parametru zależy bezpośrednio od mocy pobieranej przez kocioł lub grzałkę podłączoną przez termostat; ograniczenie obciążenia ma szczególne znaczenie podczas pracy z kotłami elektrycznymi, których zużycie energii mierzone jest w kilowatach. Przy bezpośrednim podłączeniu moc grzałki nie powinna przekraczać maksymalnego obciążenia termostatu, w przeciwnym razie ten ostatni po prostu zawiedzie. Jednak przy użyciu dodatkowych urządzeń ochronnych (styczników) wiele modeli można podłączyć do silniejszego obciążenia niż początkowo dopuszczalne.

Histereza automatycznej regulacji temperatury, zapewniona przez urządzenie.

Histerezę w danym przypadku można opisać jako różnicę między temperaturami włączania i wyłączania systemu sterowanego przez termostat. Zwykle dopuszczalne odchylenia rzeczywistej temperatury od nominalnej w jednym lub drugim kierunku wynoszą połowę histerezy. Czyli przy zadanej temperaturze 22 °C i histerezie 0.5°C sterownik włączy grzanie gdy tylko temperatura w pomieszczeniu spadnie do 21,75 °C, a wyłączy gdy wzrośnie do 22,25 °C. Im niższy ten wskaźnik, tym dokładniej utrzymywana jest temperatura i tym mniejsze są jej wahania. Z drugiej strony małe wartości histerezy wymagają dokładnych i kosztownych termostatów, zwiększają zużycie paliwa/energii i zużycie całego systemu, a także stwarzają zwiększone ryzyko fałszywych alarmów (np. od chłodnego przeciągu wiejącego na termostat). Ponadto stosunkowo niewielkie wahania temperatury są prawie nieodczuwalne z punktu widzenia komfortu człowieka. Dlatego wiele termostatów ma histerezę 1 °C — to z reguły wystarcza do użytku domowego.

Należy również zauważyć, że dany parametr może być zarówno stały, jak i regulowany. Pierwszy wariant jest prostszy i tańszy, a drugi zapewnia dodatkowe opcje ustawienia termostatu pod specyfikę sytuacji.

Obecność czujnika temperatury powietrza w konstrukcji lub w zestawie dostawy regulatora - taki czujnik może być wbudowany w urządzenie lub zewnętrzny.

Temperatura powietrza to jeden z kluczowych parametrów decydujących o klimacie wnętrza i komforcie przebywania w nim. W związku z tym czujnik temperatury powietrza umożliwia sterownikowi „ocenę” ogólnych warunków panujących w pomieszczeniu i sterowanie pracą ogrzewania z uwzględnieniem tego, jak mikroklimat odpowiada pożądanemu. Należy jednak pamiętać, że takie czujniki nie zawsze mają zastosowanie. Na przykład w kuchniach i łazienkach mogą nie działać poprawnie (po włączeniu ciepłej wody, kuchenki gazowej lub podgrzewacza wody itp.), dlatego w takich warunkach lepiej zastosować czujniki temperatury podłogi (patrz niżej).

Długość kompletnego kabla w przewodowym czujniku termostatu (patrz „Typ urządzenia”). Im dłuższy kabel, tym dalej od urządzenia można zamontować czujnik. Jednocześnie zasada „im więcej tym lepiej” jest dość istotna: nadmiar przewodu zwykle nie stwarza żadnych szczególnych problemów, ale jeśli długość jest niewystarczająca, trzeba będzie wydłużyć kabel, a nawet zakupić inny czujnik.

Należy pamiętać, że we współczesnych modelach długość kabla zwykle nie przekracza 4 m - zwykle wystarcza to przy instalacji termostatu w tym samym pomieszczeniu, ale po usunięciu urządzenia poza pomieszczenie mogą już pojawić się trudności.

Typ timera przewidziany w konstrukcji termostatu. W tym przypadku timer oznacza harmonogram, który umożliwia zaprogramowanie różnych trybów pracy dla różnych okresów czasu (na przykład obniżenie temperatury w nocy i zwiększenie jej o czas jej wzrostu). Takie harmonogramy są podzielone na typy w zależności od czasu objętego.

- Codziennie. Timer pozwalający na ustawienie programu w ciągu 24 godzin; wtedy program będzie powtarzany codziennie. Ten typ jest najprostszy, a co za tym idzie niedrogi. Z drugiej strony dla większości użytkowników codzienna rutyna w dni robocze i weekendy znacznie się różni i najprawdopodobniej timer będzie musiał być przeprogramowywany co najmniej dwa razy w tygodniu - przed weekendem i pod koniec weekendu.

- Tygodnik. Timer pozwalający ustawić program pracy w określone dni tygodnia. Najprostsze typy takich harmonogramów działają według schematu „5+2”: jeden program jest ustawiony na 5 dni roboczych, drugi na 2 dni wolne. Istnieją jednak bardziej zaawansowane opcje - aż do możliwości zaprogramowania każdego dnia tygodnia z osobna. W każdym razie zegary tygodniowe są wygodniejsze i wymagają mniej przeprogramowania niż zegary dzienne, ale są znacznie droższe.

Najkrótszy czas, jaki może mieć cykl programowalnego termostatu (patrz „Programowalne cykle dziennie”).

Im niższy jest wskaźnik ten (przy tej samej liczbie cykli na dobę), tym szersze możliwości programowania termostatu, w szczególności jego specyficznego ustawienia (np. można przewidzieć krótki okres wstępnego „intensywnego grzania” po uruchomieniu w niskich temperaturach). Z drugiej strony, ze względu na pewną "bezwładność" w działaniu systemów grzewczych, nie ma sensu skracać interwału niż 10 minut - termostat po prostu nie będzie miał czasu na wypracowanie określonych ustawień w krótszym czasie. A w najbardziej „długich” modelach parametr ten wynosi około 30 minut.

- Wyświetlacz. Obecność własnego ekranu w konstrukcji regulatora. Taki ekran to zazwyczaj najprostszy wyświetlacz LCD z numerami segmentów. Niemniej jednak nawet na takim ekranie można wyświetlać bardzo różnorodne dane (m.in. temperaturę z dokładnością do ułamków stopnia), a funkcja ta znacznie rozszerza możliwości termostatu i czyni go wygodniejszym. Należy pamiętać, że instalowanie wyświetlacza ma sens przede wszystkim w modelach elektronicznych (patrz „Typ urządzenia”), w przypadku takich termostatów jest to prawie obowiązkowe (ale w przypadku mechanicznych, wręcz przeciwnie, prawie nigdy nie jest używany).

- Ochrona pompy przed „zakwaszeniem”. W godzinach wolnych od pracy - na przykład między sezonami grzewczymi - na częściach pompy obiegowej instalacji grzewczej mogą tworzyć się osady, które mogą utrudniać obrót wirnika, zmniejszać wydajność pompy, a nawet całkowicie ją wyłączać. Zjawisko to nazywa się „zakwaszeniem”. Aby tego uniknąć, automatyczne regulatory mogą zapewnić ochronę przed zakwaszeniem: okresowo (raz na kilka tygodni) pompa jest na krótko włączana, co zapobiega tworzeniu się osadów (i usuwa te, które już powstały).

- Funkcja urlopowa. Specjalny reżim przewidziany na wypadek długiej nieobecności osób w domu (na przykład podczas wakacji - stąd nazwa). W trybie wakacyjnym można ustawić określoną temperaturę, która ma być utrzymywana przez k...ilka dni (np. tydzień; maksymalny czas trwania zależy od modelu termostatu). Jednocześnie w niektórych modelach funkcja ta jest połączona z ochroną przed zamarzaniem (patrz poniżej) i pozwala ustawić tylko minimalną temperaturę (zwykle 5 ° C); w innych można zaprogramować tryb temperatury urlopu.

- Tryb losowy. Tryb, który umożliwia włączanie różnych funkcji grzewczych w losowej kolejności (ale bez powodowania krytycznych obciążeń systemu grzewczego). Najpopularniejszym przypadkiem użycia tej funkcji jest symulacja, że ktoś jest w domu; może to powstrzymać intruzów planujących kradzież pod nieobecność właścicieli.

- Kontrola Internetu. Możliwość sterowania regulatorem przez Internet. Samo urządzenie zwykle łączy się z siecią przez Wi-Fi, a funkcje sterowania mogą być inne. Na przykład w niektórych modelach trzeba skorzystać z markowej aplikacji zainstalowanej na smartfonie lub tablecie, w innych wystarczy otworzyć specjalną stronę w dowolnej przeglądarce. Jednak w każdym przypadku funkcja ta pozwala na zdalne sterowanie systemem grzewczym, z dowolnego miejsca na świecie. Może to być niezwykle wygodne w nieprzewidzianych sytuacjach - na przykład, jeśli podczas nieobecności właściciela na ulicy nagle zrobiło się cieplej. Dodatkowo, dodatkowe funkcje, takie jak zaawansowane programowanie timera, mogą być dostępne do sterowania przez Internet.

- Ochrona przed mrozem. Funkcja zapobiegająca zamarzaniu czynnika grzewczego w instalacjach grzewczych. Gdy woda zamarza, rozszerza się, co może prowadzić do uszkodzeń mechanicznych i obniżenia ciśnienia w układzie. Aby tego uniknąć, regulatory z tą funkcją są w stanie „monitorować”, czy temperatura chłodziwa nie spada poniżej 5 ° C, i, jeśli to konieczne, włączać ogrzewanie, aby utrzymać temperaturę. Funkcja ta jest istotna przede wszystkim w przypadkach, gdy wyłączony system grzewczy musi być pozostawiony bez nadzoru przez długi czas w zimnych porach roku.

- Zabezpieczenie przed dziećmi (zamek). Możliwość zablokowania panelu sterującego regulatora, aby ciekawskie małe dziecko nie mogło zburzyć jego ustawień. Zamek z reguły jest włączany i wyłączany, aby dorosły, ale nie dziecko, mógł to łatwo zrobić - na przykład poprzez jednoczesne naciśnięcie określonych klawiszy.

- Licznik godzin pracy nagrzewnicy. Wbudowany licznik, który śledzi całkowity czas pracy ogrzewania. Funkcja ta znacznie ułatwia śledzenie trybu pracy i zużycia ciepła, eliminując potrzebę ręcznego prowadzenia ewidencji przez użytkownika i pozwalając śledzić czas pracy nawet wtedy, gdy nikogo nie ma w pobliżu.

- Kalibracja czujnika t. Możliwość kalibracji czujnika temperatury termostatu. W praktyce mogą wystąpić sytuacje, gdy odczyty czujnika temperatury z tego czy innego powodu różnią się od rzeczywistej temperatury w pomieszczeniu - na przykład regulator jest zainstalowany w pobliżu urządzenia elektrycznego, które wytwarza ciepło i przewraca ustawienie, oraz ani jedno, ani drugie urządzenie nie może zostać przeniesione. W takich przypadkach zapewniona jest kalibracja - wprowadzenie poprawki do odczytów czujnika temperatury. Np. jeśli termometr na środku pokoju wskazuje 20°C, a czujnik regulatora ma 22°C, możesz skorygować termostat o -2 °C, a temperatura wyświetlana na regulatorze będzie odpowiadała temperaturze rzeczywistej . Oczywiście korektę można też wykonać „w umyśle” bez przekonfigurowania urządzenia; jednak najczęściej łatwiej jest wcześniej ustawić niezbędne parametry i nie pomylić się w obliczeniach.