Porównanie Philips 8000 Series BHB886 vs BaByliss AS200E

— Suszarka do włosów. Klasyczne ręczne suszarki do włosów — to urządzenia wytwarzające intensywny przepływ powietrza (z ogrzewaniem lub bez). Mogą być stosowane zarówno do suszenia włosów, jak i do stylizacji.

— Suszarka hotelowa. Suszarki do włosów stacjonarne (patrz wyżej). Takie urządzenie składa się z samej suszarki do włosów i stojaka na nią zawieszonego na ścianie. Taka konstrukcja może być wygodniejsza niż tradycyjna przenośna suszarka do włosów w niektórych sytuacjach - na przykład, w salonie kosmetycznym lub w szatni publicznego basenu. Ponadto, na podstawce mogą być umieszczone dodatkowe elementy, takie jak gniazdo na golarkę.

— Szczotka-suszarka. Małe urządzenia z okrągłymi nasadkami szczotkowymi, uzupełnione o otwory wentylacyjne. Mają stosunkowo niską moc i są używane głównie do niektórych rodzajów stylizacji.

— Prostownica. Klasyczne prostownice nazywane są również prostownicami: w takich urządzeniach do prostowania włosów służą nasadki w postaci nagrzewających się szczypiec. Jednak użytek stylizatorów nie ogranicza się do tego - mogą być wyposażone w inne rodzaje nasadek do określonych rodzajów stylizacji (na przykład, karbownica - patrz "Nasadki"). Modele z rozbudowanym zestawem nasadek (karbownica, prostownica, prosta do kręcenia) nazywane są multi-stylizatowami. Wypuszczane są również specjal...istyczne urządzenia o nietypowym przeznaczeniu – na przykład, do robienia warkoczy. — Lokówka wielofunkcyjna (Multistyler). Wielofunkcyjne narzędzie fryzjerskie do stylizacji włosów i tworzenia różnych fryzur. Konstrukcyjnie takie lokówki składają się z podstawy grzewczej i wymiennych końcówek, w zależności od rodzaju których modelowana jest fryzura. W skład zestawu urządzenia mogą wchodzić lokówki o różnych rozmiarach i kształtach, płytki prostujące, końcówki do loków, szczotki do tworzenia objętości u korzeni włosów itp. Zasadniczo lokówka wielofunkcyjna to zaawansowany rodzaj prostownic (patrz odpowiedni rozdział) z rozszerzonym zestawem dołączonych końcówek.

— Lokówka. Lokówki, zwykle z okrągłym (cylindrycznym lub stożkowym) elementem grzejnym - włosy nawija się na nie podczas pracy. Wiele modeli posiada specjalny zacisk, który pozwala mocno docisnąć włosy do elementu grzejnego, ale ta część jest opcjonalna. Same elementy grzejne mogą mieć różną średnicę, co pozwala na uzyskanie różnych efektów stylizacyjnych. Zauważamy również, że produkowane są również specyficzne lokówki - na przykład, z podwójnym elementem grzejnym i zaciskiem do niego.

— Automatyczna lokówka. Automatyczne lokówki, które działają jak konwencjonalne lokówki (patrz odpowiedni punkt). Kluczową cechą automatycznej lokówki jest to, że sama nawija pasmo włosów na element grzejny za pomocą wbudowanego silnika; a po zakończeniu nagrzewania podawany jest sygnał. Dzięki temu takie urządzenia są tak łatwe w użyciu, jak to tylko możliwe: nie trzeba ręcznie nawijać włosów na lokówkę i ustawiać czasu nagrzewania. Z drugiej strony, taka technika jest nie tylko droga, ale także dość ciężka; W rezultacie samodzielne korzystanie z automatycznej lokówki może być dość żmudne. Ponadto automatyzacja działa zgodnie ze standardowymi programami i słabo nadaje się do tworzenia złożonych oryginalnych fryzur.

— Szczotka. Zewnętrznie takie urządzenia najczęściej wyglądają jak grzebienie i szczotki, uzupełnione wbudowanymi grzejnikami. Dzięki temu podczas czesania takie urządzenia są skuteczniejsze niż zwykłe szczotki bez nagrzewania, zwłaszcza przy gęstych „niesfornych” włosach.

— Termoloki. Początkowo wałki to małe cylindry, na których nawijane są loki do kręcenia. Cylindry te są często podgrzewane, aby uzyskać bardziej trwałą stylizację. W termolokach ogrzewanie odbywa się za pomocą elementu elektrycznego; taki element grzejny jest zwykle wbudowany bezpośrednio w pojemnik, w którym przechowywane są wałki. Zwykle osiągnięcie temperatury roboczej zajmuje około 10 – 20 minut, a poszczególne wałki wykonane są z materiału pochłaniającego ciepło, który długo pozostaje ciepły.

Oprócz pojedynczych narzędzi w sprzedaży dostępne są zestawy dwóch lub trzech przedmiotów - na przykład " suszarka do włosów + lokówka ". W takich przypadkach nie mówimy o nasadkach, ale o poszczególnych urządzeniach, każdy z których może być używany niezależnie od drugiego. Zakup takiego zestawu jest wygodniejszy, niż zakup narzędzi osobno, a czasem nawet tańszy; z drugiej strony, w takich przypadkach trzeba polegać na wyborze producenta, a poszczególne elementy można wybrać według własnego uznania.

Moc znamionowa urządzenia - to moc zużywana przez nie podczas pracy z maksymalną intensywnością.

Parametr ten ma kluczowe znaczenie przede wszystkim dla suszarek do włosów, w tym suszarek-szczotek (patrz „Rodzaj”). Maksymalna możliwa szybkość przepływu powietrza i nagrzewania zależy przede wszystkim od mocy. Jednocześnie, wybierając według tego parametru, warto zastanowić się, do jakich celów planowane jest użycie urządzenia. Tak więc, wartość poniżej 1000 W jest uważana za niewystarczającą do całkowitego wysuszenia włosów, zwłaszcza długich włosów; takie modele przeznaczone są głównie do stylizacji, a niektóre z nich (zwłaszcza niedrogie) zapewniają wysoką temperaturę i niski przepływ powietrza, co wymaga szczególnej ostrożności podczas użytkowania. Do pełnowartościowego, uniwersalnego zastosowania – nawet w domu, nie mówiąc już o profesjonalnym użytkowaniu – wskazane jest posiadanie urządzenia o mocy co najmniej 1800 W, a najlepiej 2000 W i więcej. Takie wskaźniki pozwalają zapewnić intensywny przepływ powietrza, który jest w stanie skutecznie wysuszyć włosy nawet przy niskich temperaturach; ponadto, dobry zapas mocy daje możliwość przewidzieć różne ustawienia temperatury i prędkości. Z kolei, modele średniozaawansowane – od 1000 do 1800 W – warto rozważać głównie jako urządzenia podróżne.

Z kolei w przypadku lokówek, wałków elektrycznych itp. intensywność nagrzewania oraz prędkość, z jaką osiągana jest temperatura pr...acy, zależy bezpośrednio od mocy. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że producent dobiera moc elementu grzejącego w taki sposób, aby osiągnąć określone parametry użytkowe – temperaturę, intensywność nagrzewania itp. Dlatego przy wyborze warto zwrócić uwagę konkretnie na wskaźniki praktyczne i ma sens porównywanie różnych modeli pod względem mocy, przede wszystkim w przypadkach, gdy nie wskazano bardziej „zbliżonych do tematu” cech (jest to spotykane, na przykład, w niektórych niedrogich lokówkach o najprostszej funkcjonalności). W takim przypadku należy przyjąć, że im słabsze i bardziej wrażliwe są włosy, tym niższa powinna być temperatura i tym mniej intensywne powinno być nagrzewanie. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli masz wątpliwości, warto preferować mniej wydajne urządzenie: kręcenie zajmie więcej czasu, ale ryzyko zrujnowania włosów jest znacznie mniejsze.

- Połącczona. W modelach ze wspólną regulacją prędkości nadmuchu i temperatury powietrza parametry zmieniają się za dotknięciem przycisku. W suszarkach do włosów zwykle podaje się kilka stałych wartości prędkości nadmuchu i temperatury powietrza.

- Rozdzielona. Oddzielne elementy sterujące do wyboru prędkości nadmuchu i temperatury zapewniają większą swobodę działania podczas korzystania z urządzeń do suszenia i stylizacji włosów. Parametry prędkości nadmuchu i temperatury dla suszarek z osobną regulacją zmieniane są osobno, co pozwala liczyć na optymalne wartości prędkości i temperatury nadmuchu w celu uniknięcia przesuszenia włosów.

Liczba prędkości nadmuchu, przewidzianych w konstrukcji urządzenia.

Parametr ten dotyczy przede wszystkim różnych typów suszarek do włosów (patrz „Urządzenie”) - w modelach innego typu głównym punktem są zakresy temperatury, patrz o nich poniżej. A w suszarkach do włosów liczba prędkości nadmuchu - najczęściej jest to liczba prędkości, z jaką może pracować suszarka.

Liczba prędkości pozwala wybrać najbardziej optymalną opcję w zależności od aktualnego zadania (szybko wysuszyć, delikatnie ułożyć), rodzaju włosów itp. Jednocześnie, obfitość regulacji komplikuje konstrukcję i wpływa na cenę. Dlatego do użytku domowego zwykle 2 - 3 tryby są wystarczające, a czasami nawet jeden; ale w modelach profesjonalnych liczba prędkości może sięgać 9.

Należy pamiętać, że w suszarkach jednobiegowych liczba prędkości nadmuchu może w ogóle nie być wskazana.

Liczba zakresów nagrzewania, przewidziana w narzędziu.

Obecność kilku zakresów temperatur pozwala wybrać najlepszą opcję dla konkretnej sytuacji. Na przykład, aby szybko zakręcić „niesforne” włosy, gdy szybkość jest ważniejsza niż delikatność, można ustawić mocne nagrzewanie, a jeśli z czasem nie będzie problemów, można zastosować niższą temperaturę. Ale konkretny wskaźnik zależy bezpośrednio od typu urządzenia (patrz "Urządzenie").

Tak więc, w suszarkach do włosów tego lub innego rodzaju zakresów temperatur jest zwykle niewiele - do 3 w modelach domowych i do 8 - 9 (czasami więcej) w profesjonalnych. Ale lokówki i prostownice, nawet stosunkowo proste, mogą mieć kilkadziesiąt poziomów regulacji – ich zakres działania jest dość szeroki (np. 130 – 200°C), a temperatura w tym zakresie często jest regulowana co kilka stopni.

Należy również pamiętać, że w suszarkach do włosów regulacja temperatury i regulacja mocy odbywa się osobno, a te parametry mogą mieć różną liczbę ustawień (na przykład, 2 poziomy mocy i 6 poziomów temperatury). W lokówkach, stylerach itp. temperatura zmienia się tylko jednocześnie z mocą, dlatego liczba trybów mocy może w ogóle nie być wskazana - z definicji odpowiada to liczbie ustawień temperatury.

Konkretne wartości temperatury pracy, które można ustawić w urządzeniu.

Informacje te dotyczą stylizatorów, lokówek i innych urządzeń, które mają bezpośredni kontakt z włosami podczas pracy. Co więcej, jeśli ten element zawiera kilka wartości oddzielonych przecinkami (na przykład „160, 180, 200 ° C”), oznacza to, że urządzenie ma kilka stałych trybów temperatury (w naszym przykładzie trzy). A zakres (na przykład „120 - 220 ° C”) jest podany dla modeli, w których kontrola temperatury odbywa się płynnie.

Większa ilość trybów lub szerszy zakres regulacji daje większe możliwości i pozwala na dokładniejsze dopasowanie urządzenia do konkretnej sytuacji; z drugiej strony zaawansowane funkcje nieuchronnie wpływają na cenę. A wybierając konkretny model, warto pamiętać, że optymalna temperatura dla konkretnej sytuacji zależy od wielu punktów – właściwości włosów, konkretnego zadania, użytych kosmetyków itp. Rekomendacje w tej sprawie można znaleźć w dedykowanych źródłach; według nich warto określić, jakiej temperatury potrzebujesz, i na tej podstawie wybrać lokówkę, pędzel lub prostownica z taką lub inną opcją regulacji.

Średnica szczotki, używanej w odpowiednim urządzeniu (patrz "Urządzenie"), a dokładniej - średnica cylindra, z którego "wyrastają" włosie szczotki.

W przypadku różnych długości włosów, różnych rodzajów fryzur i metod stylizacji, optymalne rozmiary szczotek również będą różne - w niektórych przypadkach wygodniejsza jest mała średnica, 20 - 25 mm, w innych większe szczotki na 30 mm lub więcej będą bardziej wygodne. Jednak parametr ten ma znaczenie głównie do użytku profesjonalnego oraz podczas pracy z długimi włosami, skomplikowanymi fryzurami itp. Jeśli urządzenie jest kupowane do zwykłego użytku domowego bez specjalnych dodatków, średnica szczotki nie jest tak ważna.

Rodzaj zewnętrznej osłony elementu grzejnego.

— Chromowany. Najprostsza, najtańsza i najczęstsza opcja pokrycia. Oprócz niskiego kosztu, zaletą tej opcji jest szybkie nagrzewanie. Jednocześnie przy korzystaniu z takich grzałek istnieje zwiększone ryzyko uszkodzenia włosów, dlatego należy ostrożnie używać chromowanych nasadek, a przy ciągłym użytkowaniu są one mało przydatne.

— Aluminium. Takie grzałki są uważane za bardziej zaawansowane niż opisane powyżej chromowane, ze względu na dłuższą żywotność i lepsze rozprowadzanie ciepła. Nie są jednak pozbawione charakterystycznych wad jakiejkolwiek metalowej powłoki, przede wszystkim negatywnego wpływu na kondycję włosów.

- Tytan. Inna opcja dla metalowej grzałki. Pod względem podstawowych właściwości jest prawie całkowicie podobny do aluminium (patrz wyżej), w większości przypadków różni się jedynie wyglądem.

— Ceramika. Za główną zaletę ceramiki uważa się lepsze rozprowadzanie ciepła niż w grzałkach metalowych. Dzięki temu takie pokrycie jest uważane za znacznie bardziej „delikatne”; jednak jego koszt jest znacznie wyższy, a nagrzewanie jest nieco wolniejsze.

— Turmalin. Z reguły, w tym przypadku mamy na myśli grzałki ceramiczne (patrz wyżej), uzupełnione powłoką turmalinową. Takie pokrycie ma dwie główne funkcje: zapewnia jonizację (patrz „Fu...nkcje”), zapewniając gładką i równomierną stylizację, a także zmniejsza tarcie, umożliwiając łatwiejsze przesuwanie się szczypiec po włosach.

— Ceramika tytanowa. Specyficzny rodzaj powłoki ceramicznej, stosowanej przez niektórych producentów. Konstrukcja, z reguły, jest wyposażona w różne dodatkowe technologie, mające na celu poprawę jakości pracy; jednak to, czy takie urządzenia są lepsze od swoich „ceramicznych” odpowiedników, zależy od modelu w każdym konkretnym przypadku.

— Tytanowo-turmalinowy. Analogicznie do opisanej powyżej powłoki turmalinowej, w której zamiast ceramiki, jako podstawy grzałki, zastosowano tytan. Pod względem głównych cech praktycznie się nie różni.

— Stal. Najprostsza opcja pokrycia; zwykle, gdy mówi się o „zwykłym metalowym pokryciu”, chodzi o stal. Główną i być może jedyną zaletą takiej powierzchni jest jej niski koszt. Z drugiej strony, nagrzewanie okazuje się być „mocne” i niezbyt jednolite, co wymaga ostrożności przy obchodzeniu się z takim narzędziem i sprawia, że nie nadaje się ono do częstego użytkowania.

— Teflon. Teflon wyróżnia się niską siłą tarcia, takie płytki łatwo przesuwają się po włosach - nawet łatwiej, niż płytki ceramiczne. Z drugiej strony, materiał ten jest nieco gorszy od ceramiki pod względem równomierności nagrzewania.

— Miedź krzem. Zazwyczaj są to płytki miedziane pokryte krzemem. Miedź ma doskonałą przewodność cieplną, a zatem równomierność nagrzewania; a krzem jest podobny w praktycznych właściwościach do ceramiki - w szczególności zapewnia bardziej łagodny efekt i nadaje się do częstego użytkowania. Z drugiej strony, opcja ta jest dość specyficzna i nie ma znaczących przewag nad bardziej tradycyjnymi materiałami. Dlatego jest stosunkowo rzadka.

— Mangan-miedź. Manganowo-miedziane pokrycie grzałek zapewnia niezwykle delikatny wpływ na włosy. Płytki z taką powłoką są elastyczne, dzięki czemu powierzchnie robocze stylizatora (prostownicy lub lokówki) dopasowują się do kształtu pasma włosów. Dzięki temu włosy są narażone na mniejsze obciążenia mechaniczne, a więc, są mniej zniszczone i stają się bardziej posłuszne.

Czas nagrzewania płytek do zadanej temperatury, która pozwala na ułożenie włosów. Uznaje się, że średnia wartość dla modeli to nagrzewanie za 30 s. Wyższe liczby można przypisać modelom z długim nagrzewaniem, a 15 lub mniej ( szybkie nagrzewanie) jest uważane za najlepszy wynik i pozwala niemal natychmiast rozpocząć pracę. Ale w ten czy inny sposób wpływa to na moc urządzenia.