Porównanie Gorenje WNPI 82 BS biały vs Gorenje WHE 72 SFS biały

Maksymalna ilość suchego prania, przy której pralka zapewnia normalną jakość prania i nie jest przeładowana. Dla dwóch osób wystarczająca będzie pralka z pojemnością do 5 kg, dla większej liczby - odpowiednio więcej. Optymalnym wskaźnikiem dla rodzin są modele na 6 i 7 kg. Dla dużych rodzin lub osób z nadwagą i dużym rozmiarem odzieży odpowiednie będą pralki na 8 kg,na 9 kg i nawet10+ kg. W przypadku małych mieszkań warto zwrócić uwagę na wąskie pralki o głębokości do 40 cm, ale obciążenie których jest takie same, jak w pełnowymiarowych pralkach.

Należy pamiętać, że dla różnych programów dopuszczalne obciążenie również może być inne: na przykład w przypadku szybkiego prania wskaźnik ten często jest zauważalnie mniejszy, niż maksimum podane w charakterystykach. Szczegóły te należy sprawdzić w instrukcji obsługi urządzenia.

Obecność silnika inwerterowego w konstrukcji pralki.

Silniki te są również nazywane bezszczotkowymi ze względu na brak szczotek kolektora. Dzięki tej funkcji poziom hałasu, nagrzewanie i zużycie są znacznie zmniejszone, co pozytywnie wpływa na wydajność, niezawodność i trwałość; dodatkowo, zwiększa się dokładność sterowania prędkością obrotową. Drugą stroną medalu jest dość wysoka cena takich pralek.

Wybierając według liczby programów, należy pamiętać, że ogólnie 12-16 trybów wystarcza na pralkę. Jeśli jest ich więcej (w niektórych modelach – 25 lub więcej) – oznacza to zazwyczaj, że poszczególne programy standardowe mają kilka wariantów różniących się poszczególnymi parametrami (czas trwania, temperatura, prędkość wirowania itp.) i wcale nie gwarantuje obfitego różnorodność zupełnie różnych programów (na przykład może być 16 trybów i tylko 6 - 8 programów). Tak szeroka funkcjonalność zwiększa możliwości wyboru optymalnego trybu, ale znacząco zwiększa koszt. Należy również pamiętać, że modele z taką samą liczbą trybów mogą różnić się określonym zestawem tych trybów; tę kwestię należy wyjaśnić osobno.

Całkowita liczba programów pracy przewidzianych w konstrukcji pralki. Również w tym akapicie może być wskazana lista programów.

Wybierając według liczby programów, należy pamiętać, że ogólnie dla pralki wystarczy 12-16 trybów. Jeśli jest ich więcej (w niektórych modelach – 25 lub więcej), oznacza to zwykle, że poszczególne programy standardowe mają kilka odmian różniących się poszczególnymi parametrami (czas trwania, temperatura, prędkość wirowania itp.)i wcale nie gwarantuje dużej różnorodności zupełnie różnych programów (na przykład, może być 16 trybów i tylko 6-8 programów). Taka obfitość funkcji rozszerza możliwości wyboru optymalnego trybu, jednak znacznie zwiększa koszt. Należy również pamiętać, że modele z tą samą liczbą trybów mogą różnić się w określonym zestawie tych trybów; punkt ten warto wyjaśnić osobno.

Jeśli chodzi o konkretne opcje, warto zauważyć, że programy „bawełna”, „syntetyki”, „wełna”, „płukanie”, „odpompowanie” i „wirowanie” są obowiązkowe dla prawie każdej pralki i nie ma potrzeby szczegółowego określania ich obecności. Dlatego tutaj podawane są tylko rzadkie i bardziej specyficzne tryby: program własny, szybkie pranie, delikatne pranie, higiena (ubrania niemowlęce), ubrania sportowe, ciemne ubrania, ubrania dżinsowe..., ubrania wierzchnie, puchowe rzeczy, odświeżenie (bez prania) i samooczyszczanie itp. Oto opis tych i kilku innych popularnych trybów:

- Program własny. Program, którego wszystkie parametry można regulować ręcznie: według własnego uznania, ustaw temperaturę, czas trwania, prędkość wirowania, dodatkowe funkcje itp. Znacznie to rozszerza możliwości pracy pralki i pozwala wybrać optymalny tryb dla specjalnych okazji, kiedy tryby z listy nie są odpowiednie. W najprostszych modelach „program własny” tworzony jest na podstawie jednego ze standardowych trybów, w którym użytkownik dokonuje własnych zmian; w przyszłości, aby taki program działał, wystarczy wybrać go na panelu sterowania bez ponownej zmiany ustawień. W bardziej zaawansowanych jednostkach możliwe jest jednoczesne zapisanie w pamięci kilku unikalnych programów.

- Szybkie pranie. Program szybkiego prania jest szczególnie przydatny w przypadku lekko zabrudzonych rzeczy, które nie wymagają dokładnego czyszczenia (np. codzienne ubrania po upalnym dniu). Oprócz czasu program ten pozwala również znacznie zaoszczędzić wodę i energię elektryczną. I oczywiście może być prawdziwym zbawieniem, jeśli czas na pranie jest ograniczony, jednak bez niego nie można się obejść. Często konstrukcja przewiduje więcej niż jeden tryb szybkiego prania - na przykład, na 15 i 30 minut; pozwala to wybrać opcję, która jest optymalna pod względem szybkości/oszczędności i dokładności.

- Delikatne pranie. Tryb przeznaczony do delikatnych tkanin - delikatnego jedwabiu, batystu, koronek, niektórych rodzajów nylonu i poliestru itp. Z reguły pranie w tym trybie odbywa się przy zwiększonej ilości wody, a dopuszczalne obciążenie nie przekracza 2 kg - wszystko to zmniejsza tarcie ubrań o siebie, a duże ilości wody pozwalają również na skuteczne wypłukiwanie tkanin „bez zbędnych ruchów”. Wirowanie odbywa się zwykle ze zmniejszoną prędkością (lub całkowicie pomijane). A w niektórych modelach mogą być zapewnione inne opcje delikatnego prania, warto je osobno wyjaśnić. Jednak w każdym przypadku, jeśli planujesz prać ubrania, które wymagają wyjątkowo ostrożnego obchodzenia się, nie możesz się obejść bez tego programu.

- Higiena (odzież dziecięca). Tryb, który przewiduje zwiększoną dokładność prania; ma za zadanie usunąć jak najwięcej z ubrań zanieczyszczeń, bakterii chorobotwórczych itp. Tak skuteczna obróbka jest szczególnie ważna w przypadku odzieży przeznaczonej dla małych dzieci; dlatego najczęściej ten program nazywa się po prostu „odzieżą dziecięcą”. Ten tryb ma dwie główne cechy. Po pierwsze, domyślnie pranie odbywa się w podwyższonej temperaturze – zapewnia to skuteczne usuwanie zabrudzeń i niszczenie zarazków. Po drugie, płukanie po praniu odbywa się ze szczególną starannością – tak, aby nawet najtrudniej dostępne zagięcia nie pozostawiały śladów detergentu. Niektóre maszyny zapewniają inne opcje, warto je osobno wyjaśnić.

- Odzież sportowa. Specjalny program do obróbki odzieży sportowej między treningami. Takie ubrania są zwykle przesiąknięte potem, jednak nie ma na nich wielu innych zanieczyszczeń; jest dość odporna na naprężenia mechaniczne, jednak nie zawsze pozwala na wysokie temperatury; a treningi mogą odbywać się codziennie, więc spędzanie dużej ilości czasu na pranie może być nieopłacalne – w końcu ubrania muszą też wysychać. Jest to brane pod uwagę w tym trybie: pranie „sportowe” zwykle wiąże się z małym wsadem i niską temperaturą, można również zapewnić niższą prędkość wirowania. Jednak specyficzne cechy tego programu warto wyjaśnić osobno.

- Ciemne ubrania. Kluczową cechą ciemnych tkanin jest to, że nawet najmniejsze pozostałości detergentu są na nich wyraźnie widoczne. Dlatego niezbędną cechą programu do ciemnych ubrań jest dokładne płukanie. Ponadto ten tryb często zapewnia delikatną obróbkę - dzięki czemu ubrania dłużej zachowują swój pierwotny kolor i nie tworzą na nich fałdy.

- Odświeżający (bez prania). Specjalny tryb obróbki ubrań, które nie wymagają pełnego prania, jednak wymagają oczyszczenia. Typowym przykładem takich rzeczy są ubrania, które były „nie ubierane” przez długi czas, kumulując kurz i nieprzyjemne zapachy lub rzeczy noszone raz i przez krótki czas. W trybie odświeżania pralka nie wykorzystuje wody, jednak inne metody obróbki tkanin. Jedną z najpopularniejszych opcji jest intensywny przepływ gorącej pary: usuwa lub niszczy substancje odpowiedzialne za nieprzyjemny zapach, „zdmuchuje” kurz z tkanin, który mógł się tam nagromadzić, a także ułatwia usuwanie fałd na „problematycznych” tkaninach, które trudno jest wygładzić, gdy wyschną. Inną opcją odświeżającą jest dmuchanie aktywnym tlenem; metoda ta nie jest tak skuteczna w usuwaniu kurzu, jednak doskonale eliminuje nieprzyjemne zapachy. W każdym razie podczas odświeżania nie używa się detergentów, a ubrania nie są zwilżane wodą, jednak w skrajnych przypadkach są lekko zwilżone; często ubrania mogą być używane niemal natychmiast po wyjęciu ich z bębna.

- Samooczyszczanie. Program narzędziowy do czyszczenia "wnętrza" maszyny z różnych zanieczyszczeń, które mogą gromadzić się podczas pracy. W tym trybie ubrania nie są ładowane, a bęben jest intensywnie myty gorącą wodą, co pozwala skutecznie go wyczyścić i zniszczyć chorobotwórcze bakterie. Należy jednak zauważyć, że w wielu modelach program ten prawie nie różni się od zwykłego prania w wysokiej temperaturze (około 90 ° C). Tak więc nawet w przypadku braku specjalnego trybu samooczyszczania podobne wyniki można osiągnąć, uruchamiając pranie w wysokiej temperaturze z pustym bębnem bez wirowania.

- Dżinsy (dżinsy i koszule). Pomimo ogólnej trwałości i niezawodności dżins jest dość wrażliwy na intensywne pranie. Dlatego w pralkach do takich rzeczy można zapewnić specjalny delikatny tryb z niską temperaturą i zmniejszoną prędkością obrotową bębna. Tryb ten dobrze sprawdza się również w przypadku cienkich koszul, dlatego w niektórych modelach jest odpowiednio nazywany – na przykład „koszule/dżinsy”.

- Kurtki puchowe (ubrania puchowe). Naturalny puch łatwo gromadzi wodę i bardzo niechętnie ją „zwraca”. Dlatego jedną z cech tego programu są zwykle długie przerwy w obrotach bębna, aby zgromadzona w ubraniu woda miała czas na sprawne odprowadzenie.

— Ubrania wierzchnie. Specjalny program do prania kurtek całorocznych i zimowych z naciskiem na poszanowanie wypełniacza. Tryb polega na zastosowaniu niskiej temperatury, niskiej prędkości obrotowej bębna i delikatnego wirowania. Program pomaga również tkaninom ubrań wierzchnich zachować ich właściwości wodoodporne.

Rodzaj sterowania przewidziany w pralce.

- Pokrętło. Sterowanie realizowane za pomocą tylko jednego lub kilku pokręteł, bez przycisków i innych dodatkowych elementów. Opcja ta występuje wyłącznie w pralkach półautomatycznych (aktywatorowych) o minimalnej funkcjonalności. W najprostszych z tych modeli jest tylko jeden uchwyt (ustawia czas prania), w bardziej zaawansowanych - dwa lub trzy (timer prania, timer wirowania, wybór programu). W takim przypadku uchwyt timera działa jednocześnie jako przełącznik, włączając urządzenie podczas obracania.

- Pokrętło + przyciski. Rodzaj sterowania stosowany w większości pralek automatycznych. Główne pokrętło w takich modelach odpowiada za wybór programu, można je uzupełnić o pokrętła pomocnicze do ustawiania poszczególnych parametrów (np. temperatury wody i prędkości wirowania), a pozostałymi parametrami i dodatkowymi funkcjami steruje się za pomocą przycisków. Takie sterowanie jest dość funkcjonalne i niedrogie, dlatego jest popularne.

- Pokrętło + sensor. Sterowanie, umożliwiające połączenie pokrętła z panelem dotykowym; pierwszy odpowiada za wybór programu głównego, drugi - za dodatkowe funkcje i parametry. Takie sterowanie jest nieco droższe, niż kombinacja „pokrętło + przyciski” (patrz wyżej), jednak ten punkt nie jest krytyczny. Jednocześnie panel dotykowy nadaje urządzeniu stylowy i technologiczny wygląd, a z praktycznego punktu wid...zenia jest wygodniejszy dla niektórych użytkowników, ponieważ nie wymaga wysiłku dla naciskania. Ponadto, oczyszczanie czujników z zanieczyszczeń jest znacznie łatwiejsze niż oczyszczanie przycisków.

- Dotykowe. Sterowanie, realizowane wyłącznie za pomocą panelu dotykowego, jest znacznie droższe niż połączenie „pokrętło + sensor”, dlatego stosowane jest głównie w zaawansowanych pralkach. Jednostki z takim sterowaniem nie posiadają zbędnych wystających części na panelu przednim, co zapewnia nie tylko schludny i przyjemny wygląd, jednak także łatwość oczyszczania z brudu. A w niektórych modelach panel dotykowy może być przeniesiony na pokrywę bębna, co pozwala zwiększyć jego średnicę i pojemność bez zwiększania wysokości samej maszyny. Jednocześnie w niektórych przypadkach (np. przy wyborze programu) czujniki są mniej czytelne i intuicyjne niż pokrętło, więc opcja ta jest używana stosunkowo rzadko.

- Przyciski. Sterowanie samymi przyciskami jest dość funkcjonalne, jednak generalnie jest mniej wygodne i intuicyjne niż połączenie przycisków z pokrętłem. Dlatego opcja ta nie jest popularna w nowoczesnych pralkach.

Kierunek, w którym otwierają się drzwi (właz) pralki.

Parametr ten dotyczy tylko modeli ładowanych od przodu (patrz „Typ ładowania”). W większości urządzeń klapa otwiera się w lewo, ponieważ użytkownicy są głównie praworęczni, a taki układ jest dla nich optymalny: najwygodniej jest otwierać i zamykać klapę lewą ręką oraz wyjmować lub ładować pranie prawą ręką. Otwieranie prawostronne jest znacznie mniej powszechne; takie maszyny są przydatne dla osób leworęcznych, a także mogą być przydatne w ograniczonych przestrzeniach, gdzie są pewne przeszkody dla lewostronnego włazu. Istnieją również uniwersalne włazy, które można otwierać w dowolnym kierunku; jednak taka konstrukcja jest złożona i droga, dlatego występuje tylko w kilku modelach klasy premium.

Maksymalny poziom hałasu, wytwarzany przez pralkę podczas pracy. Najczęściej jest wskazany dla wirowania - to najgłośniejszy tryb pracy; w przypadku urządzeń bez wirowania (takich, jak pralki półautomatyczne) w tym punkcie wskazana jest ogólna głośność lub głośność w najgłośniejszym trybie.

Im ciszej pracuje pralka - tym bardziej komfortowe jest to dla innych; ten szczegół jest szczególnie krytyczny, jeśli w domu są małe dzieci. Przy tym decybele, używane do pomiaru głośności, są jednostką nieliniową, a rzeczywisty poziom hałasu najlepiej oszacować według porównawczych tabeli w specjalnych źródłach.

Ogólne wymiary pralki w wysokości, szerokości i głębokości.

Od wielkości urządzenia zależy nie tylko wielkość przestrzeni potrzebnej do instalacji, ale także możliwość wniesienia jej do konkretnego pomieszczenia. Jednocześnie nawet stosunkowo niewielka wystająca część (jak zatrzask włazu) może stwarzać problemy z przejściem przez otwór drzwiowy. Dlatego w naszym katalogu staramy się, w miarę możliwości, wskazać maksymalne dokładnie wymiary pralki– biorąc pod uwagę wszystkie wystające części. Z drugiej strony, nie wszyscy producenci udostępniają takie dane; więc w razie wątpliwości warto ocenić produkt po rozmiarze z pewną marżą. A szczegółowe informacje o tym, jak mierzono wymiary, zwykle można znaleźć w dokumentacji producenta (w większości przypadków jest ona dostępna online).

Na koniec porozmawiajmy o specyfice poszczególnych wymiarów. Tak więc w przypadku pralek ładowanych od przodu należy pamiętać, że do otwarcia włazu nieuchronnie wymagana będzie dodatkowa przestrzeń z przodu. Jednostki, których głębokość nie przekracza 40 cm, uważa się za wąskie; mogą być prawdziwym ratunkiem w ciasnych warunkach, zwłaszcza jeśli konstrukcja przewiduje obciążenie pionowe. A wysokość 120 cm lub więcej to prawie nieomylny znak pralki z 2 bębnami, które znajdują się jeden nad drugim. To nie tylko zwiększa pojemność, ale także pozwala na jednoczesne pranie dwóch zestawów ubrań w różnych trybach; Odwrotna...strona tych zalet jest tradycyjna - wysoki koszt.

Kraj, w którym pralka została wyprodukowana (wg oświadczenia producenta). Pomimo tego, że zakłady produkcyjne w Chinach są często wykorzystywane do montażu sprzętu AGD, wiele produktów montowanych jest w Europie ( Niemcy, Włochy, Polska, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Turcja) czy w przestrzeni poradzieckiej ( Białoruś, Rosja, Ukraina).

Istnieje wiele stereotypów na temat tego, jak jakość wykonania zależy od konkretnego „domu” urządzenia. Jednak większość z nich nie jest uzasadniona: dokładność kontroli jakości nie zależy bezpośrednio od lokalizacji produkcji. A w ramach poszczególnych marek sytuacja w tym zakresie może być zupełnie odwrotna: na przykład, pralki jednej firmy montowane w Polsce mogą być uważane za bardziej niezawodne, niż rumuńskie, a innej - na odwrót. W dodatku takie informacje (o tym, która fabryka dla danej marki jest lepsza) często okazują się niepotwierdzonymi plotkami. W związku z tym warto zwrócić uwagę na kraj produkcji, przede wszystkim, jeśli zasadniczo chcesz (lub nie chcesz) wspierać określone państwo, kupując produkowane w nim urządzenia.