Porównanie YOER Glosso CH03W 2.5 kWh biały vs YOER Silento CH01W 2 kWh

Maksymalna moc grzejnika. Znaczenie tego parametru zależy od rodzaju urządzenia i zasilania (patrz wyżej). Dla większości typów grzejników mówimy o najwyższej mocy grzewczej, jednak dla termowentylatorów parametr ten obejmuje również moc silnika wentylatora, a możliwości grzania są nieco skromniejsze niż deklarowana moc maksymalna (choć nie dużo). W przypadku modeli elektrycznych maksymalna moc odpowiada również maksymalnemu poborowi mocy, który określa wymagania dotyczące podłączenia: na przykład w przypadku urządzeń o mocy 3,5 kW i więcej zwykłe gniazda nie są już odpowiednie, a niektóre wymagają już nie 230 V, ale 400 V.

Jednak kluczowym punktem, determinowanym mocą grzejnika, jest intensywność grzania i możliwość efektywnego ogrzania konkretnego pomieszczenia. Istnieją specjalne formuły doboru odpowiedniego modelu. Tak więc, jeśli mówimy o mieszkaniu miejskim lub małej powierzchni biurowej o wysokości sufitu około 2,5 m, możemy wyjść z tego, że wymagana jest moc grzewcza co najmniej 100 watów na 1 m2 powierzchni. W innych sytuacjach stosuje się bardziej złożone techniki z uwzględnieniem objętości pomieszczenia, stopnia izolacji termicznej, klimatu i ogrzewania przez słońce itp.; można je znaleźć w dedykowanych źródłach. Należy również pamiętać, że w przypadku promienników podczerwieni (patrz „Rodzaj”) stosowane są ich własne metody obliczeniowe — wynika to ze specyficznego formatu pracy.

Powierzchnia, którą urządzenie może skutecznie ogrzać. Parametr ten zależy bezpośrednio od maksymalnej mocy (patrz wyżej). Należy zauważyć, że rzeczywista wydajność grzejnika w większości przypadków zależy nie od powierzchni, ale od objętości pomieszczenia. W związku z tym powierzchnię ogrzewania można wskazywać tylko dla określonej wysokości sufitu. W większości przypadków producenci mają na myśli 2,5 m — to standardowa wysokość sufitu w mieszkaniach miejskich. Jeśli sufity są znacznie wyższe, powierzchnię ogrzewania należy ponownie obliczyć za pomocą specjalnych wzorów. Ogólnie warto kierować się tym, że 1 kW wystarczy na komfortowe ogrzewanie 10 m², jednak producenci mogą nieco przeszacowywać te powierzchnie ogrzewania.

— Termostat. Urządzenie do wyboru intensywności grzania i utrzymywania zadanych granic temperatury w obsługiwanym pomieszczeniu z niewielkimi wahaniami. Grzejniki z termostatem wyłączają się automatycznie po osiągnięciu ustawionego poziomu temperatury i włączają się ponownie, gdy zrobi się chłodniej o kilka stopni. Modele tego typu zwykle nie przewidują możliwości wyboru konkretnej temperatury, a termostaty w nich wyglądają jak proste mechaniczne regulatory sterujące intensywnością grzania.

— Regulacja temperatury. Funkcja pozwala na optymalne dostosowanie pracy urządzenia do niezbędnych warunków poprzez ustawienie określonej wartości dla żądanej temperatury grzania. Zdecydowana większość tych modeli grzejników wyposażona jest w elektroniczne programatory z wyświetlaczem, rzadziej w mechaniczne urządzenia do dokładnego ustawiania temperatury. Istnieje możliwość regulacji temperatury powietrza opuszczającego grzejnik (w termowentylatorach i konwektorach) lub temperatury obudowy grzejnika (w grzejnikach olejowych).

— Wyłącznik czasowy. Urządzenie do automatycznego wyłączania grzejnika po określonym czasie. Obecność timera oszczędza użytkownikowi konieczności śledzenia czasu i ręcznego wyłączania grzejnika: znając przybliżony czas potrzebny na ogrzanie, wystarczy ustawić timer, a urządzenie samo się wyłączy we właściwym czasie.

— Programator. Programator pozwala kompetentnie zorgan...izować pracę grzejnika. Dzięki programatorowi można ustawić automatyczne włączenie i wyłączanie grzejnika, a także regulację temperatury w zależności od pory lub dnia tygodnia. Za pomocą programatora można wyregulować ogrzewanie w taki sposób, aby po wyjściu do pracy grzejnik dawał minimalną ilość ciepła, aby woda w rurach nie zamarzła, a na krótko przed przybyciem użytkownika zacznie dostarczać pełne ogrzewanie. Programator pozwala zautomatyzować proces ogrzewania, jednocześnie czyniąc go oszczędnym, racjonalnym i wydajnym.

— Wentylacja termiczna (grzejniki konwektorowe). Obecność dodatkowego wentylatora w konstrukcji grzejnika olejowego lub konwektorowego (patrz „Rodzaj”). Taki wentylator zapewnia wymuszoną cyrkulację powietrza, co przyspiesza ogrzewanie pomieszczenia i zwiększa wydajność urządzenia. Należy pamiętać, że termowentylatory (patrz ibid.) mają tę funkcję z definicji, dlatego jej obecność nie jest dla nich wskazywana.

— Wentylacja bez ogrzewania. Możliwość obsługi termowentylatora lub innego urządzenia z wentylatorem (patrz wyżej) w trybie normalnej wentylacji, gdy grzejnik jest wyłączony i powietrze przechodzi przez urządzenie bez nagrzewania. Tryb ten może się przydać np. w ciepłe dni, kiedy nie ma potrzeby dogrzewania powietrza. Oczywiście sprawność takich urządzeń jest zauważalnie niższa niż pełnowymiarowych wentylatorów specjalistycznych, jednak w wielu przypadkach jest całkiem wystarczająca.

— System obrotowy. System automatycznego obracania obudowy grzejnika podczas pracy. Pozwala to zwiększyć strefę grzewczą i zapewnić bardziej równomierne ogrzewanie pomieszczenia. Najczęściej w funkcję tę są wyposażone termowentylatory i grzejniki na podczerwień.

— Efekt kominowy. Stosowany jest w grzejnikach olejowych w celu poprawy cyrkulacji powietrza i szybszego nagrzania pomieszczenia. Na obudowie urządzenia wykonane są specjalne szczeliny, które zapewniają efekt kominowy i poprawiają naturalną konwekcję.

— Nawilżanie. Wzrost temperatury w zamkniętym pomieszczeniu prowadzi do spadku wilgotności względnej. To niekorzystnie wpływa na samopoczucie ludzi. Aby temu zapobiec, niektóre modele grzejników są wyposażone w urządzenia nawilżające powietrze, składające się ze zbiornika na wodę i parownika.

— Jonizacja. Jony to elektrycznie naładowane cząsteczki. Uważa się, że obecność ujemnie naładowanych jonów w powietrzu ma korzystny wpływ na zdrowie człowieka i ogólne samopoczucie. Do nasycenia powietrza takimi jonami stosuje się jonizatory.

— Pilot. Obecność pilota w zestawie grzejnika. Wygoda tej funkcji jest oczywista: pilot pozwala sterować grzejnikiem na odległość, dosłownie „bez wstawania z kanapy”. Jest to szczególnie przydatne np. w chłodny poranek, kiedy wyczołganie się spod kołdry do nieogrzewanego pomieszczenia byłoby wyjątkowo niewygodne. Należy również pamiętać, że w modelach z zaawansowanymi funkcjami (np. wyłącznikiem czasowym) funkcjami tymi można sterować tylko za pomocą pilota.

— Sterowanie ze smartfona. Możliwość wykorzystania smartfona użytkownika jako pilota. Instalując markową aplikację producenta możesz zmieniać tryb pracy, regulować temperaturę i inne parametry urządzenia bezpośrednio z telefonu.

— Podłączanie modułu Wi-Fi. Możliwość rozszerzenia możliwości grzejnika po podłączeniu do modułu Wi-Fi (brak w zestawie). Z jego pomocą dostępne staje się sterowanie ze smartfona.

— Wyświetlacz. Obecność wyświetlacza w konstrukcji grzejnika. Zwykle jest to najprostszy czarno-biały ekran dla kilku znaków, jednak w tym przypadku nawet to wystarczy — na tym ekranie mogą się wyświetlać prawie wszystkie kluczowe informacje dotyczące pracy urządzenia: temperatura, ustawienia timera, powiadomienia o awariach itp. Dzięki temu sterowanie staje się wygodniejsze i bardziej intuicyjne.

— Zabezpieczenie przed przegrzaniem. System automatycznego wyłączania grzejnika po osiągnięciu krytycznej temperatury elementu grzejnego (co może się zdarzyć np. w przypadku awarii silnika termowentylatora). Zapewnia bezpieczeństwo przeciwpożarowe urządzenia.

— Zabezpieczenie przed zamarzaniem. Funkcja ta chroni nie sam grzejnik, ale pomieszczenie, w którym jest zainstalowany. Gdy zabezpieczenie przed zamarzaniem jest włączone, grzejnik automatycznie utrzymuje temperaturę pomieszczenia na poziomie 5 °C, włączając i wyłączając się w odpowiednim czasie. Pozwala to chronić ściany pomieszczenia (na przykład wiejskiego domu) przed zamarzaniem bez zbędnego zużycia energii elektrycznej lub gazu.

— Zabezpieczenie przed wilgocią. Obecność obudowy chronionej przed bryzgami wody (najczęściej uszczelnionej). Grzejniki te mogą być stosowane w pomieszczeniach o dużej wilgotności — takich jak łazienki — bez ryzyka zwarcia lub porażenia prądem. Jednak nawet w takich modelach przed użyciem konieczne jest wyjaśnienie konkretnego stopnia ochrony przed wilgocią i ograniczeń użytkowania; dane te można znaleźć w instrukcjach lub innych oficjalnych dokumentach producenta.

— Zabezpieczenie przed dziećmi. Funkcja blokady sterowania uniemożliwia ciekawskim dzieciom lub zwierzętom zmianę ustawień. Dotyczy zaawansowanych urządzeń o szerokich możliwościach sterowania.

— Automatyczne wyłączenie w przypadku przewrócenia. System, który wyłącza grzejnik, gdy on się...przewróci, aby uniknąć pożaru lub uszkodzenia podłogi. Funkcja ta jest szczególnie przydatna, gdy w domu są małe dzieci.

— Czujnik ruchu. Obecność czujnika ruchu pozwala urządzeniu na kierowanie się obecnością ludzi i odpowiednie ogrzewanie pomieszczenia. Tak więc brak jakiegokolwiek ruchu w „polu widzenia” grzejnika wprowadza go w tryb uśpienia, a wykrycie ruchu (czy to psa, czy osoby) go reaktywuje.

— Czujnik otwarcia okna. Specjalny czujnik pozwala urządzeniu automatycznie rozpoznać, kiedy okno/lufcik jest otwarte w celu przewietrzenia. W trakcie wietrzenia pomieszczenia grzejnik albo całkowicie się wyłącza, albo przechodzi w najoszczędniejszy tryb pracy. Funkcja ta pozwala na oszczędzanie energii, ponieważ podczas procesu wietrzenia ciepło z pomieszczenia i tak będzie uciekać na ulicę. Zazwyczaj czas zatrzymania ogrzewania wynosi do 30 minut — w niektórych modelach dokładny czas wietrzenia może być regulowany przez użytkownika. Sam fakt wietrzenia jest najczęściej rejestrowany przez programator. W tym celu automatyka może wykorzystywać tradycyjne czujniki magnetyczne lub czujniki przeciągu (przepływu zimnego powietrza).

Metody instalacji standardowo przewidziane w konstrukcji grzejnika. Wiele modeli pozwala na kilka opcji montażu — na przykład podłogowy lub ścienny, na życzenie użytkownika.

— Podłogowy. Montaż bezpośrednio na podłodze za pomocą nóżek, kółek lub podobnych podpórek. Taki montaż jest tak prosty i szybki jak to tylko możliwe — nie trzeba nic robić, wystarczy znaleźć wolną powierzchnię podłogi i zainstalować na niej grzejnik. W związku z tym przemieszczanie się z miejsca na miejsce również nie stanowi problemu — zwłaszcza jeśli konstrukcja ma wspomniane kółka (a są w nie wyposażone prawie wszystkie ciężkie urządzenia, takie jak grzejniki olejowe). Grzejnik można postawić niemal w dowolnym miejscu pomieszczenia – z pewnymi ograniczeniami, jednak swoboda ruchu takich urządzeń jest nadal znacznie większa niż ściennych czy sufitowych. Jednocześnie grzejnik podłogowy zajmuje najwięcej miejsca i istnieje ryzyko uderzenia o takie urządzenie i jego przewrócenia.

— Ścienny. Montaż na ścianie, zwykle poprzez zawieszenie za pomocą haczyków, śrub lub tym podobnych. Ta opcja montażu występuje we wszystkich typach grzejników, jednak najpopularniejsza jest w grzejnikach konwektorowych i termowentylatorach. Montaż na ścianie nie jest tak wygodny jak montaż na podłodze — do przygotowania „siedziska” konieczne jest wykonanie pewnych prac, a na środku pomieszczenia nie można zainstalować takiego urządzenia. Z drugiej strony modele ścienne nie zajmują miejsca na podłodze, co mo...że być szczególnie przydatne w ciasnych przestrzeniach.

— Sufitowy. Montaż poprzez zawieszenie pod sufitem. Opcja ta stosowana jest głównie wśród promienników podczerwieni – montaż na maksymalnej wysokości pozwala na pokrycie dużej powierzchni; w innych typach grzejników prawie nie spotyka się montażu sufitowego. Często modele sufitowe można również zamontować na ścianie.

— Do gniazdka. Do gniazdka instalowane są przenośne grzejniki z wtyczką bezpośrednio w obudowie. Wymiary takich urządzeń są znikome, podobnie jak moc grzewcza. Modele do gniazdka to dobra opcja „terenowa” do ogrzewania miejsca pracy w małej przestrzeni biurowej, maleńkim biurze, na posterunku ochrony lub w stróżówce.

Należy pamiętać, że akcesoria do konkretnego typu instalacji mogą nie być zawarte w zestawie, należy je kupić osobno: na przykład do konwektora ściennego należy dokupić śruby lub inne elementy mocujące, a do konwektora podłogowego — nóżki.