Porównanie Ardesto HCP-500 0.5 kWh vs Termia EVNA0.5/230S 0.5 kWh

Rodzaj elementu grzejnego znajdującego się w urządzeniu.

— Klasyczny. Klasyczny element grzejny w postaci rurki, wewnątrz której znajduje się cewka grzewcza oraz wypełniacz z piasku, ceramiki, oleju lub innego materiału/cieczy przewodzącego ciepło. Takie elementy grzejne nie nagrzewają się tak szybko jak grzałki spiralne i są nieco droższe; z drugiej strony są bardziej ognioodporne, ponadto stosunkowo niska temperatura robocza zapobiega (przynajmniej częściowo) spalaniu kurzu i powstawaniu nieprzyjemnych zapachów.

— Grzałka spiralna. W tym przypadku chodzi o otwartą spiralę elektryczną. Zapewnia szybkie ogrzewanie ze względu na wysoką temperaturę pracy, ale jest najbardziej niebezpieczna ze wszystkich rodzajów elementów grzejnych, a kurz przedostający się do spirali powoduje nieprzyjemny zapach.

— Grzałka ceramiczna. Element grzejny wykonany z płyt ceramicznych. W tym przypadku chodzi o klasyczną grzałkę, która zapewnia ogrzewanie głównie dzięki konwekcji; modele z ogrzewaniem na podczerwień znajdują się w osobnej kategorii (patrz poniżej). Tak czy inaczej, główną zaletą grzałki ceramicznej nad klasycznymi elementami grzejnymi i grzałkami spiralnymi jest stosunkowo niska temperatura robocza, która nie tylko zapobiega spalaniu pyłu, ale także zmniejsza ryzyko poparzenia (a prawdopodobieństwo pożaru jest zmniejszone niemal do zera). Ponadto elementy ceramiczne są niezawodne i trwałe. Ich główną wadą jest wysoka cena.

— Grzałka ceramic...zna z promiennikiem podczerwieni. Grzałki ceramiczne (patrz wyżej), zdolne do ogrzewania nie tylko dzięki bezpośredniemu kontaktowi z powietrzem, ale także dzięki promieniowaniu podczerwonemu. Stosowane są głównie w grzejnikach konwektorowych, ale mogą być również instalowane w promiennikach podczerwieni. Przypomnijmy, że promieniowanie podczerwone ogrzewa nie powietrze, ale bezpośrednio przedmioty, na które jest skierowane, a ciepło z ogrzewania jest odczuwalne natychmiast, ale tylko tak długo, jak grzejnik jest włączony. Z kolei konwekcja pozwala ogrzać całą objętość powietrza w pomieszczeniu, ale może to zająć dość dużo czasu. Grzejnik kombinowany łączy zalety tych metod działania i wzajemnie kompensuje ich wady: może być wykorzystany do szybkiego ogrzewania poszczególnych części pomieszczenia i jednoczesnego ogrzewania powietrza wewnątrz. Może się to przydać np. jeśli trzeba ogrzać chłodny pokój i jednocześnie szybko się ogrzać. Główną wadą tego typu elementów jest wysoki koszt. Należy też mieć na uwadze, że w niektórych przypadkach bardziej odpowiedni będzie grzejnik specjalistyczny niż uniwersalny – np. na wolnym powietrzu bardziej uzasadnione jest zastosowanie klasycznych promienników podczerwieni, gdyż ciepło z konwektora w takich warunkach będzie „odlatywać w atmosferę”. Na podobnej zasadzie działa grzałka składająca się z klasycznego elementu grzejnego i promiennika podczerwieni. Więcej szczegółów na temat działania klasycznego elementu grzejnego, patrz powyżej.

— Wymiennik ciepła. Element grzejny występujący wyłącznie w grzejnikach gazowych (patrz „Źródło zasilania”). Wygląda jak długa zakrzywiona rura: wzdłuż niej produkty spalania gazu przemieszczają się z palnika do komina, schładzając się wzdłuż drogi i oddając ciepło, aby ogrzać pomieszczenie. W celu sprawniejszego przekazywania ciepła powierzchnię rury można uzupełnić o żebra, płyty i inne elementy zwiększające obszar kontaktu z powietrzem.

— Grzałka igłowa. Podstawą grzałki igłowej jest zestaw cienkich i długich metalowych występów, podobnych do igieł — stąd nazwa. Jedną z jej kluczowych zalet jest niemalże natychmiastowe nagrzewanie do temperatury roboczej. Z drugiej strony ta temperatura jest wyższa niż w przypadku klasycznych elementów grzejnych, co prowadzi do szybkiego wysychania powietrza i zwiększa prawdopodobieństwo nieprzyjemnych zapachów (pył lub inne zanieczyszczenia na igłach mogą się wypalić). Grzałki igłowe występują wyłącznie w grzejnikach konwektorowych (patrz „Rodzaj”).

— Pokrętło. Sterowanie ręczne za pomocą pokręteł. Modele z takim sterowaniem mechanicznym są niedrogie, ale same możliwości sterowania są dość ograniczone i z reguły obejmują tylko podstawowe funkcje.

— Przyciski. Sterowanie przyciskiem oznacza już regulację urządzenia metodą elektroniczną. W związku z tym ten typ ma więcej trybów ogrzewania, a ponadto może być obecny wyświetlacz do wyświetlania informacji.

— Czujnik. Zaawansowane modele z elektronicznym elementem sterującym. W porównaniu z modelami przyciskowymi nie niosą ze sobą nic więcej poza komfortem pracy i estetyką. Występuje głównie w topowych modelach.

— Termostat. Urządzenie do wyboru intensywności grzania i utrzymywania zadanych granic temperatury w obsługiwanym pomieszczeniu z niewielkimi wahaniami. Grzejniki z termostatem wyłączają się automatycznie po osiągnięciu ustawionego poziomu temperatury i włączają się ponownie, gdy zrobi się chłodniej o kilka stopni. Modele tego typu zwykle nie przewidują możliwości wyboru konkretnej temperatury, a termostaty w nich wyglądają jak proste mechaniczne regulatory sterujące intensywnością grzania.

— Regulacja temperatury. Funkcja pozwala na optymalne dostosowanie pracy urządzenia do niezbędnych warunków poprzez ustawienie określonej wartości dla żądanej temperatury grzania. Zdecydowana większość tych modeli grzejników wyposażona jest w elektroniczne programatory z wyświetlaczem, rzadziej w mechaniczne urządzenia do dokładnego ustawiania temperatury. Istnieje możliwość regulacji temperatury powietrza opuszczającego grzejnik (w termowentylatorach i konwektorach) lub temperatury obudowy grzejnika (w grzejnikach olejowych).

— Wyłącznik czasowy. Urządzenie do automatycznego wyłączania grzejnika po określonym czasie. Obecność timera oszczędza użytkownikowi konieczności śledzenia czasu i ręcznego wyłączania grzejnika: znając przybliżony czas potrzebny na ogrzanie, wystarczy ustawić timer, a urządzenie samo się wyłączy we właściwym czasie.

— Programator. Programator pozwala kompetentnie zorgan...izować pracę grzejnika. Dzięki programatorowi można ustawić automatyczne włączenie i wyłączanie grzejnika, a także regulację temperatury w zależności od pory lub dnia tygodnia. Za pomocą programatora można wyregulować ogrzewanie w taki sposób, aby po wyjściu do pracy grzejnik dawał minimalną ilość ciepła, aby woda w rurach nie zamarzła, a na krótko przed przybyciem użytkownika zacznie dostarczać pełne ogrzewanie. Programator pozwala zautomatyzować proces ogrzewania, jednocześnie czyniąc go oszczędnym, racjonalnym i wydajnym.

— Wentylacja termiczna (grzejniki konwektorowe). Obecność dodatkowego wentylatora w konstrukcji grzejnika olejowego lub konwektorowego (patrz „Rodzaj”). Taki wentylator zapewnia wymuszoną cyrkulację powietrza, co przyspiesza ogrzewanie pomieszczenia i zwiększa wydajność urządzenia. Należy pamiętać, że termowentylatory (patrz ibid.) mają tę funkcję z definicji, dlatego jej obecność nie jest dla nich wskazywana.

— Wentylacja bez ogrzewania. Możliwość obsługi termowentylatora lub innego urządzenia z wentylatorem (patrz wyżej) w trybie normalnej wentylacji, gdy grzejnik jest wyłączony i powietrze przechodzi przez urządzenie bez nagrzewania. Tryb ten może się przydać np. w ciepłe dni, kiedy nie ma potrzeby dogrzewania powietrza. Oczywiście sprawność takich urządzeń jest zauważalnie niższa niż pełnowymiarowych wentylatorów specjalistycznych, jednak w wielu przypadkach jest całkiem wystarczająca.

— System obrotowy. System automatycznego obracania obudowy grzejnika podczas pracy. Pozwala to zwiększyć strefę grzewczą i zapewnić bardziej równomierne ogrzewanie pomieszczenia. Najczęściej w funkcję tę są wyposażone termowentylatory i grzejniki na podczerwień.

— Efekt kominowy. Stosowany jest w grzejnikach olejowych w celu poprawy cyrkulacji powietrza i szybszego nagrzania pomieszczenia. Na obudowie urządzenia wykonane są specjalne szczeliny, które zapewniają efekt kominowy i poprawiają naturalną konwekcję.

— Nawilżanie. Wzrost temperatury w zamkniętym pomieszczeniu prowadzi do spadku wilgotności względnej. To niekorzystnie wpływa na samopoczucie ludzi. Aby temu zapobiec, niektóre modele grzejników są wyposażone w urządzenia nawilżające powietrze, składające się ze zbiornika na wodę i parownika.

— Jonizacja. Jony to elektrycznie naładowane cząsteczki. Uważa się, że obecność ujemnie naładowanych jonów w powietrzu ma korzystny wpływ na zdrowie człowieka i ogólne samopoczucie. Do nasycenia powietrza takimi jonami stosuje się jonizatory.

— Pilot. Obecność pilota w zestawie grzejnika. Wygoda tej funkcji jest oczywista: pilot pozwala sterować grzejnikiem na odległość, dosłownie „bez wstawania z kanapy”. Jest to szczególnie przydatne np. w chłodny poranek, kiedy wyczołganie się spod kołdry do nieogrzewanego pomieszczenia byłoby wyjątkowo niewygodne. Należy również pamiętać, że w modelach z zaawansowanymi funkcjami (np. wyłącznikiem czasowym) funkcjami tymi można sterować tylko za pomocą pilota.

— Sterowanie ze smartfona. Możliwość wykorzystania smartfona użytkownika jako pilota. Instalując markową aplikację producenta możesz zmieniać tryb pracy, regulować temperaturę i inne parametry urządzenia bezpośrednio z telefonu.

— Podłączanie modułu Wi-Fi. Możliwość rozszerzenia możliwości grzejnika po podłączeniu do modułu Wi-Fi (brak w zestawie). Z jego pomocą dostępne staje się sterowanie ze smartfona.

— Wyświetlacz. Obecność wyświetlacza w konstrukcji grzejnika. Zwykle jest to najprostszy czarno-biały ekran dla kilku znaków, jednak w tym przypadku nawet to wystarczy — na tym ekranie mogą się wyświetlać prawie wszystkie kluczowe informacje dotyczące pracy urządzenia: temperatura, ustawienia timera, powiadomienia o awariach itp. Dzięki temu sterowanie staje się wygodniejsze i bardziej intuicyjne.

Możliwość regulacji mocy, z jaką będzie odbywać się ogrzewanie. Tego parametru nie należy mylić z regulacją temperatury (termostatem), ponieważ kilka poziomów mocy wpływa przede wszystkim na szybkość nagrzewania, zużycie energii i żywotność urządzenia.

— Zabezpieczenie przed przegrzaniem. System automatycznego wyłączania grzejnika po osiągnięciu krytycznej temperatury elementu grzejnego (co może się zdarzyć np. w przypadku awarii silnika termowentylatora). Zapewnia bezpieczeństwo przeciwpożarowe urządzenia.

— Zabezpieczenie przed zamarzaniem. Funkcja ta chroni nie sam grzejnik, ale pomieszczenie, w którym jest zainstalowany. Gdy zabezpieczenie przed zamarzaniem jest włączone, grzejnik automatycznie utrzymuje temperaturę pomieszczenia na poziomie 5 °C, włączając i wyłączając się w odpowiednim czasie. Pozwala to chronić ściany pomieszczenia (na przykład wiejskiego domu) przed zamarzaniem bez zbędnego zużycia energii elektrycznej lub gazu.

— Zabezpieczenie przed wilgocią. Obecność obudowy chronionej przed bryzgami wody (najczęściej uszczelnionej). Grzejniki te mogą być stosowane w pomieszczeniach o dużej wilgotności — takich jak łazienki — bez ryzyka zwarcia lub porażenia prądem. Jednak nawet w takich modelach przed użyciem konieczne jest wyjaśnienie konkretnego stopnia ochrony przed wilgocią i ograniczeń użytkowania; dane te można znaleźć w instrukcjach lub innych oficjalnych dokumentach producenta.

— Zabezpieczenie przed dziećmi. Funkcja blokady sterowania uniemożliwia ciekawskim dzieciom lub zwierzętom zmianę ustawień. Dotyczy zaawansowanych urządzeń o szerokich możliwościach sterowania.

— Automatyczne wyłączenie w przypadku przewrócenia. System, który wyłącza grzejnik, gdy on się...przewróci, aby uniknąć pożaru lub uszkodzenia podłogi. Funkcja ta jest szczególnie przydatna, gdy w domu są małe dzieci.

— Czujnik ruchu. Obecność czujnika ruchu pozwala urządzeniu na kierowanie się obecnością ludzi i odpowiednie ogrzewanie pomieszczenia. Tak więc brak jakiegokolwiek ruchu w „polu widzenia” grzejnika wprowadza go w tryb uśpienia, a wykrycie ruchu (czy to psa, czy osoby) go reaktywuje.

— Czujnik otwarcia okna. Specjalny czujnik pozwala urządzeniu automatycznie rozpoznać, kiedy okno/lufcik jest otwarte w celu przewietrzenia. W trakcie wietrzenia pomieszczenia grzejnik albo całkowicie się wyłącza, albo przechodzi w najoszczędniejszy tryb pracy. Funkcja ta pozwala na oszczędzanie energii, ponieważ podczas procesu wietrzenia ciepło z pomieszczenia i tak będzie uciekać na ulicę. Zazwyczaj czas zatrzymania ogrzewania wynosi do 30 minut — w niektórych modelach dokładny czas wietrzenia może być regulowany przez użytkownika. Sam fakt wietrzenia jest najczęściej rejestrowany przez programator. W tym celu automatyka może wykorzystywać tradycyjne czujniki magnetyczne lub czujniki przeciągu (przepływu zimnego powietrza).