Porównanie Valve Steam Deck OLED 512GB vs Asus ROG Ally Z1 Extreme 512GB

Platforma lub zestaw platform obsługiwanych przez konsolę.

Platformę można określić jako podstawowy zestaw oprogramowania i sprzętu, który umożliwia uruchamianie gier. Takie zestawy różnią się znacznie pod względem zestawu cech i z reguły są ze sobą niekompatybilne. Dlatego każda gra „konsolowa” musi zostać wydana dla konkretnej platformy (lub w kilku wersjach na różne), a do jej normalnego działania konieczne jest, aby konsola obsługiwała tę platformę.

Większość nowoczesnych platform została stworzona przez duże firmy, a ich nazwy są bezpośrednio związane z markami konsol tych firm: na przykład Sony ma PlayStation, Microsoft ma Xbox itp. Należy zwróć uwagę, że jedna platforma może opisywać kilka typów i generacji konsol do gier; aby uzyskać szczegółowe informacje, zapoznaj się z opisami poszczególnych pozycji poniżej.

Najpopularniejsze aktualnie odmiany platform to:

— Play Station. Opracowana przez firmę Sony. Obejmuje kilka generacji konsol stacjonarnych PlayStation, a także przenośnych (patrz „Współczynnik kształtu”), w szczególności PS Portable i PS Vita. Późniejsze modele stacjonarne są kompatybilne z poprzednimi generacjami gier (z rzadkimi wyjątkami), a konsole przenośne mogą również uruchamiać gry z wczesnych stacjonarnych PlayStation. Obsługiwany jest kontroler PS Move działający na zasadzie śledzenia ruchu.

— Xbox. Platforma stworzona przez firmę...Microsoft. Obejmuje tylko modele stacjonarne i charakteryzuje się dość wydajnym sprzętem. Jedną z interesujących funkcji jest oryginalny kontroler Kinect, który jest kamerą do śledzenia ruchów użytkownika i kontrolowania gry za pomocą tych ruchów.

— Nintendo. Platforma stworzona przez firmę o tej samej nazwie. W ramach tej rodziny można wyróżnić trzy obszary konsol: stacjonarne Wii, przenośne DS oraz łączone Switch. Jedną z najbardziej wyraźnych cech tej platformy jest to, że tworząc nowe konsole, Nintendo zwraca uwagę nie tyle na zwiększanie mocy sprzętu, ile na wprowadzanie oryginalnych rozwiązań technicznych. W ten sposób Wii stała się pierwszą konsolą na rynku, w której zastosowano kontrolery ruchu (zobacz „Wyposażenie”). Rodzina DS ma rozbudowaną funkcjonalność, a niektóre z tych konsol mogą nawet wyświetlać obrazy 3D widoczne bez specjalnych okularów. Switch to pierwsza pełnowartościowa hybrydowa konsola, początkowo umożliwiająca używanie zarówno urządzenia przenośnego, jak i stacjonarnego (szczegółowe informacje można znaleźć w części „Współczynnik kształtu”).

— Android. W przeciwieństwie do wszystkich powyższych nazw, Android nie jest platformą do gier, a pełnoprawnym systemem operacyjnym przeznaczonym na różne urządzenia mobilne (przede wszystkim smartfony i tablety). Jego kluczową różnicą w stosunku do rzeczywistych platform są rozbudowane możliwości instalowania dodatkowych aplikacji, wśród których same gry to tylko jedna z wielu kategorii (i daleka od głównej). Większość modeli z systemem Android to tablety do gier (zobacz „Współczynnik kształtu”).

Należy zauważyć, że nie jest technicznie wykluczone, że jedna konsola może obsługiwać wiele platform. Ponadto lista ta nie jest wyczerpująca, na rynku mogą istnieć inne opcje - najczęściej oryginalne platformy ośmiobitowe i szesnastobitowe.

Przekątna własnego wyświetlacza konsoli. Wyświetlacz jest z definicji stosowany w modelach podręcznych i tabletach do gier (patrz „Współczynnik kształtu”); w modelach stacjonarnych ten element wyposażenia jest dość rzadki i zwykle jest instalowany nie w samej konsoli, ale na standardowych kontrolerach (które czasami mogą nawet działać jako oddzielne urządzenia).

Im większy rozmiar wyświetlacza - tym odpowiednio większy całkowity rozmiar obrazu, który użytkownik widzi na ekranie. Warto jednak rozważyć 2 punkty. Po pierwsze, zwiększenie rozmiaru wyświetlacza odpowiednio wpływa na wymiary samej konsoli, dlatego nawet w zaawansowanych tabletach nie przekracza 7". Po drugie, jakość obrazu zależy nie tylko od wielkości wyświetlacza, ale także na jego rozdzielczości (patrz poniżej). Ponadto, przy tej samej rozdzielczości, obraz na większym ekranie będzie mniej wyraźny i bardziej „ziarnisty” ze względu na większy rozmiar piksela.

Rozdzielczość własnego wyświetlacza konsoli. Parametr ten w dużej mierze decyduje o jakości obrazu: im wyższa rozdzielczość (przy tej samej przekątnej) — tym bardziej równomierny i wygładzony będzie „obrazek", tym mniej widoczne będą poszczególne punkty, z których się składa. Tutaj jednak należy wziąć pod uwagę, że odpowiednia rozdzielczość grafiki powinna być zapewniona i w samych grach. Idealnie byłoby, gdyby była taka sama jak na wyświetlaczu - w przeciwnym razie obraz byłby albo zbyt szorstki, „ziarnisty" (jeśli rozdzielczość gry jest mniejsza niż na ekranie), albo płytki i mętny (jeśli rozdzielczość gry jest większa). Jednak większość platform dla modeli przenośnych ma pewne wymagania dotyczące ekranów, a producenci, nawet nieoficjalni, zwykle starają się ich przestrzegać.

- napęd DVD / Blu-ray. Napęd do odczytu dysków optycznych. Funkcja ta jest typowa głównie dla konsol stacjonarnych (patrz „Współczynnik Kształtu”); mówimy w nich co najmniej o obsłudze DVD, jednak wiele modeli jest w stanie współpracować z Blu-ray. Istnieją jednak konsole przenośne obsługujące dyski optyczne - pełnowymiarowe DVD / Blu-ray są dla nich zbyt nieporęczne, dlatego w takich przypadkach zwykle stosuje się określone formaty (takie jak UMD w niektórych modelach PlayStation Portable). Dyski są najczęściej używane jako nośniki do gier, chociaż niektóre modele mogą również zapewniać możliwość odtwarzania audio i wideo (czyli w rzeczywistości używać konsoli jako odtwarzacza multimedialnego).

- Obsługa HDR. Możliwość wyprowadzenia przez pulpit konsoli sygnału wideo o tzw. rozszerzonym zakresie dynamicznym. Na takim obrazie po pierwsze zwiększa się głębia kolorów (innymi słowy, wyświetlanych jest więcej różnych odcieni), a po drugie zwiększa się kontrast - jasne obszary są jaśniejsze, a ciemne ciemniejsze. Poprawia to jakość odwzorowania kolorów, sprawia, że obraz jest bardziej realistyczny i potęguje wrażenie głębi, obraz jest postrzegany jako mniej płaski. To prawda, trzeba pamiętać, że do pełnego wykorzystania tej funkcji potrzebny będzie również telewizor lub inny ekran z obsługą HDR - w przeciwnym razie wszystkie zalety tej technologii zostaną zniweczone przez ograniczenia w funkcjonalności s...amego ekranu. Należy również pamiętać, że technologia HDR ma kilka formatów (na przykład HDR10 i HDR Dolby Vision) i nie wszystkie z nich są ze sobą kompatybilne. Dlatego, aby skorzystać z tej funkcji, warto upewnić się, że konsola i telewizor są zgodne ze standardami HDR.

- Obsługa UltraHD (4K). Możliwość pracy konsoli z obrazem w standardzie 4K. Standardowa rozdzielczość takiego obrazu to 3840x2160, pod względem liczby pikseli jest 4-krotnie wyższa od Full HD. Funkcja ta występuje głównie w konsolach stacjonarnych, zapewnia możliwość przesyłania wideo 4K do telewizora lub innego urządzenia zewnętrznego. W ten sposób można uzyskać szczegółowy obraz o bardzo wysokiej jakości. Należy jednak pamiętać, że aby w pełni zobaczyć taki obraz, musi on być obsługiwany nie tylko przez konsolę, ale także przez ekran, do którego jest podłączony - w przeciwnym razie wszystkie zalety ultra wysokiej rozdzielczości zostaną utracone. Należy również pamiętać, że nie wszystkie nowoczesne gry i inne treści są dostępne w 4K (choć oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby odtwarzać filmy o mniejszych rozdzielczościach na konsoli).

- Obsługa usług wideo. Możliwość współpracy konsoli z różnymi sieciowymi usługami wideo. Z reguły za tę funkcję odpowiadają preinstalowane programy klienckie, które umożliwiają łatwe wyszukiwanie i odtwarzanie różnych treści w Internecie. Wśród serwisów wideo obsługiwanych przez nowoczesne konsole znajdują się w szczególności YouTube (najbardziej znany i największy sieciowy serwis wideo), Netflix (jeden z największych producentów seriali telewizyjnych dystrybuowanych w Internecie), Amazon Video (m.in. dostawca seriali i filmów na żądanie) i inne. Należy pamiętać, że dostęp do treści może być płatny i podlegać ograniczeniom regionalnym.

Model procesora zainstalowanego w konsoli do gier.

Procesor jest głównym modułem obliczeniowym urządzenia; możliwości konsoli jako całości w dużej mierze zależą od jego charakterystyk. Należy jednak zauważyć, że informacje o jego modelu w konsolach do gier mają zwykle charakter informacyjny i reklamowy. Faktem jest, że konsole są zwykle projektowane dla określonej platformy, a to implikuje pewne wymagania dotyczące mocy sprzętu - tak, aby odpowiednie gry działały normalnie. Oczywiście znając nazwę, można znaleźć bardziej szczegółowe informacje - charakterystykę, wyniki testów, recenzje, opinie itp. - i stworzyć jak najbardziej wyraźny obraz możliwości procesora; jeśli jednak nie planujesz używać konsoli w niestandardowych rolach, jest mało prawdopodobne, aby ta informacja miała rzeczywistą wartość praktyczną. Jedynymi wyjątkami są tablety do gier (patrz „Współczynnik kształtu"): ponieważ są one bardzo wszechstronne i mogą być wyposażone w różnorodne programy, dane procesora mogą być przydatne do oceny szybkości działania określonej aplikacji.

Należy pamiętać, że w zaawansowanych konsolach stacjonarnych można zainstalować wiele procesorów.

Wydajność karty graficznej zainstalowanej w konsoli do gier.

Wydajność mierzona jest w FLOPS - liczbie operacji matematycznych zmiennoprzecinkowych, które procesor karty graficznej jest w stanie wykonać w ciągu jednej sekundy. W konsolach do gier tradycyjnie jest używane oznaczenie w teraflopach - bilionach operacji na sekundę.

Teoretycznie wyższa wydajność oznacza bardziej zaawansowaną kartę graficzną i odpowiednią jakość grafiki. Jednak w praktyce parametr ten jest często podawany w celach reklamowych, aniżeli do opisu rzeczywistych możliwości konsoli. Faktem jest, że jakość grafiki zależy nie tylko od możliwości karty graficznej, lecz także od innych czynników, w tym od ogólnej charakterystyki konsoli (procesor, pamięć itp.), A także od tego, jak dobrze gry są zoptymalizowane dla tej platformy. Dlatego modele podobne do siebie danym wskaźnikiem mogą znacznie różnić się rzeczywistymi możliwościami wideo. Co więcej, stosunkowo skromna karta graficzna może również przewyższyć bardziej wydajny odpowiednik. Na przykład Xbox One S firmy Microsoft, z akceleratorem wideo „jedynie” 1,4 TFLOPS, obsługuje rozdzielczość 4K i HDR (patrz „Funkcje i możliwości”), podczas gdy jej odpowiednik PS 4 Slim z kartą graficzną 1,84 TFLOPS nie ma takich możliwości. Dlatego sensowne jest porównywanie wydajności wideo tylko na konsolach, które znacznie różnią się wskaźnikami cyfrowymi.