Pojemność
Nominalna pojemność karty pamięci - to liczba danych, które można na niej zapisać. Ze względów technicznych rzeczywista pojemność robocza nowoczesnych kart pamięci jest zwykle nieco mniejsza niż nominalna (na przykład 14,9 GB przy deklarowanych 16 GB). Jednak w przypadku tego samego typu karty różnice w pojemności nominalnej zwykle odpowiadają różnicom w rzeczywistej pojemności: na przykład, karta SDXC o pojemności 64 GB będzie faktycznie dwukrotnie większa niż karta 32 GB tej samej karty pod względem rzeczywistej pojemności.
Przypominamy, że różne typy nośników mają różne limity maksymalnej głośności; zobacz „Rodzaj”, aby uzyskać szczegółowe informacje. A konkretna objętość jest najczęściej wybierana przez producenta nie arbitralnie, ale z listy standardowych opcji. Najpopularniejsze karty w naszych czasach to
16 GB,
32 GB,
64 GB,
128 GB i
256 GB ; pojemność
8 GB lub mniej jest uważana za skromną, a najbardziej pojemne modele mogą mieścić
512 GB lub więcej.
Należy pamiętać, że cena karty bezpośrednio zależy od tego parametru. W związku z tym wiele modeli produkowanych jest w kilku odmianach, różniących się wyłącznie pojemnością; a wybierać według pojemności warto w zależności od typów danych, które planuje się przechowywać na karc
...ie. Spośród popularnych formatów dokumenty tekstowe zajmują najmniej miejsca - zwykle dziesiątki, maksymalnie setki kilobajtów. Rozmiar zdjęcia z nowoczesnego aparatu lub pliku MP3 liczony jest już w megabajtach, muzyka w bezstratnych formatach waży już dziesiątki megabajtów, a rozmiar wideo zależy od czasu jego trwania, rozdzielczości i użytych kodeków.Klasa aplikacji
Klasa szybkości podczas pracy z aplikacjami, której odpowiada karta pamięci.
Podczas pracy z aplikacjami korzystającymi z karty pamięci (np. gry mobilne) informacje są zapisywane i odczytywane nie w ciągłym strumieniu, jak w przypadku nagrywania wideo lub kopiowania danych, ale w osobnych małych fragmentach, co więcej, z losowych sekcji w pamięci dysku (tzw. losowy odczyt/zapis). Tak więc wysoka klasa nagrywania wideo (patrz wyżej) nie zawsze oznacza dobrą wydajność podczas pracy z wymagającymi grami i innymi programami, intensywnie korzystającymi z zasobów. Dlatego w charakterystyce kart pamięci zaczęli osobno wskazywać klasę prędkości dla aplikacji.
Kluczową metryką przypisywania określonej klasy jest minimalna liczba IOPS (operacji wejścia-wyjścia na sekundę), którą nośnik może zapewnić w trybie losowego zapisu i odczytu. W naszych czasach aktualne są następujące klasy:
—
A1 — co najmniej 1500 IOPS na odczyt i 500 IOPS na zapis;
—
A2 — co najmniej 4000 IOPS i 2000 IOPS odpowiednio.
Prędkość ciągłego nagrywania (na przykład, podczas filmowania) w obu przypadkach musi wynosić co najmniej 10 MB/s (często okazuje się, że jest jeszcze wyższa – patrz „Klasa szybkości”, „Klasa nagrywania wideo”).
W przyszłości możemy spodziewać się pojawienia się nowych, bardziej produktywnych klas do aplikacji. Pamiętaj też, że parametr ten znacząco wpływa na cenę karty.
Prędkość odczytu danych
Maksymalna prędkość odczytu danych z karty pamięci.
Każda nowoczesna karta pamięci zapewnia wystarczającą prędkość odczytu do prostych codziennych zadań – takich jak kopiowanie zdjęć z aparatu do laptopa. Dlatego warto zwracać uwagę na parametr ten głównie w przypadkach, gdy karta jest kupowana do użytku profesjonalnego lub gdy duża szybkość jest dla Ciebie kluczowa - na przykład, gdy często musisz w pośpiechu kopiować zdjęcie z aparatu. Należy pamiętać o dwóch kwestiach. Po pierwsze, czytnik kart, w którym karta jest używana, musi również obsługiwać odpowiednią prędkość. Po drugie, ten punkt wskazuje teoretyczne maksimum - w idealnych warunkach; rzeczywista prędkość odczytu może być niższa (jeśli mówimy o kartach z UHS - prędkość tę można oszacować po klasie UHS, patrz wyżej). Niemniej jednak dzięki temu wskaźnikowi całkiem możliwe jest porównanie różnych modeli kart: różnice w teoretycznej prędkości są zwykle dość zgodne z różnicą w rzeczywistej prędkości.
