Klasa UHS
Wersja magistrali UHS, obsługiwana przez kartę pamięci.
UHS - to technologia wymiany danych, stosowana w kartach SD/mikroSD standardów (micro)SD HC i (micro) SD XC. Pozwala ona znacząco zwiększyć szybkość wymiany danych w porównaniu z poprzednimi standardami; przy tym nośniki obsługujące technologię tę są w miarę kompatybilne ze sprzętem, który nie ma UHS – z tym, że prędkości w takich przypadkach będą ograniczone możliwościami czytnika kart, a nie samej karty.
Jeśli chodzi o wersje, to ich nazwy składają się z dwóch części: generacji UHS (I lub II) oraz klasy (1 lub 3) - np.
UHS-I Class 1. W rzeczywistości jest to najskromniejsza wersja UHS, którą można znaleźć w nowoczesnych kartach pamięci; oprócz tego popularne są
UHS-I Class 3 i
UHS-II Class 3. Maksymalna szybkość wymiany danych zależy od generacji UHS (najczęściej mamy na myśli tryb odczytu) – wynosi 104 MB/s dla wersji I i 312 MB/s dla wersji 2. „Class” z kolei określa najniższą (gwarantowaną) prędkość zapisu: co najmniej 10 MB/s dla Class 1 i co najmniej 30 MB/s dla Class 3. Różne wersje UHS są ze sobą dość kompatybilne, z tym że prędkość w takich przypadkach będzie ograniczona wolniejszym standardem.
Zwróć uwagę, że w przypadku kart UHS inne punkty mogą wskazywać na bardziej zaawansowane cechy - na przykład, klasa nagrywania wideo (patrz poniżej) V90 dla karty UHS-II Class 3. Nie ma tu
...żadnej sprzeczności: prędkość 90 MB / s zapewniana przez taką kartę w trybie nagrywania spełnia warunek „nie mniej niż 30 MB/s” przewidziany dla klasy UHS 3.Klasa nagrywania wideo
Klasa nagrywania wideo, obsługiwana przez kartę pamięci.
Parametr ten jest wskazany dla kart SD / microSD i ich odmian, a także CompactFlash (patrz „Rodzaj”). W pierwszym przypadku używane jest oznaczenie formatu V *, w drugim - VPG *, jednak idea jest taka sama zarówno tam, jak i tam: liczby wskazane zamiast gwiazdki to najniższa prędkość zapisu (w MB / s ), którą gwarantuje karta. Prędkość ta ma kluczowe znaczenie przede wszystkim przy nagrywaniu wideo, dlatego parametr ten nazywa się „Klasa nagrywania wideo”; im jest wyższa, tym wyższa jest rozdzielczość i liczba klatek na sekundę, z jaką można nagrywać przy użyciu tej karty.
Minimalna klasa nagrywania wideo spotykana w nowoczesnych kartach z rodziny SD/microSD to
V6, już pozwala na pracę z wideo HD i Full HD. Jednak dla Full HD pożądane jest posiadanie karty co najmniej na poziomie
V10. A
klasa V30 już pozwala na komfortową pracę z Ultra HD 4K. Dostępne są również szybsze karty - V60, a nawet V90, które są już przystosowane do rozdzielczości 8K i wyższych.
Z kolei w kartach CompactFlash można znaleźć modele klas
VPG20,
VPG65 i
VPG130
Należy pamiętać, że klasa wideo może być wyższa niż ogólna klasa prędkości i/lub klasa UHS (patrz wyżej). Nie ma tu jednak sprzeczności. Wymagania dla k
...lasy UHS przewidują prędkość nagrywania „nie mniejszą niż…”; zatem, na przykład, wszystkie karty z klasą wideo V30 i wyższą będą zgodne ze standardem UHS Class 3 („nie mniej niż 30 MB/s”). A ogólna klasa prędkości opisuje możliwości karty podczas pracy ze sprzętem bez wsparcia UHS (a taki sprzęt prawie nie jest używany w nagrywaniu wideo).Klasa aplikacji
Klasa szybkości podczas pracy z aplikacjami, której odpowiada karta pamięci.
Podczas pracy z aplikacjami korzystającymi z karty pamięci (np. gry mobilne) informacje są zapisywane i odczytywane nie w ciągłym strumieniu, jak w przypadku nagrywania wideo lub kopiowania danych, ale w osobnych małych fragmentach, co więcej, z losowych sekcji w pamięci dysku (tzw. losowy odczyt/zapis). Tak więc wysoka klasa nagrywania wideo (patrz wyżej) nie zawsze oznacza dobrą wydajność podczas pracy z wymagającymi grami i innymi programami, intensywnie korzystającymi z zasobów. Dlatego w charakterystyce kart pamięci zaczęli osobno wskazywać klasę prędkości dla aplikacji.
Kluczową metryką przypisywania określonej klasy jest minimalna liczba IOPS (operacji wejścia-wyjścia na sekundę), którą nośnik może zapewnić w trybie losowego zapisu i odczytu. W naszych czasach aktualne są następujące klasy:
—
A1 — co najmniej 1500 IOPS na odczyt i 500 IOPS na zapis;
—
A2 — co najmniej 4000 IOPS i 2000 IOPS odpowiednio.
Prędkość ciągłego nagrywania (na przykład, podczas filmowania) w obu przypadkach musi wynosić co najmniej 10 MB/s (często okazuje się, że jest jeszcze wyższa – patrz „Klasa szybkości”, „Klasa nagrywania wideo”).
W przyszłości możemy spodziewać się pojawienia się nowych, bardziej produktywnych klas do aplikacji. Pamiętaj też, że parametr ten znacząco wpływa na cenę karty.
Prędkość zapisu danych
Maksymalna prędkość zapisu danych na kartę pamięci.
Wysoka prędkość zapisu jest istotna przy zadaniach związanych z przechowywaniem dużych ilości danych w ograniczonym czasie. Należy jednak pamiętać, że ten punkt wskazuje teoretyczną maksymalną prędkość w idealnych warunkach; w praktyce jednak, wartość ta może być zauważalnie niższa. Dlatego specyfikacje kart pamięci wskazują również minimalne gwarantowane prędkości zapisu w różnych trybach - ogólna klasa prędkości, klasa UHS, klasa wideo i/lub klasa dla aplikacji. Wszystkie z nich zostały szczegółowo opisane powyżej. Jednak ogólna prędkość może być również wykorzystana do oceny możliwości nośnika: przy pozostałych takich samych warunkach, karta o wyższej teoretycznej prędkości będzie działać szybciej w praktyce.
Jeśli chodzi o konkretne wartości, to prędkości
od 4 MB/s i
od 6 MB/s są obecnie uważane za stosunkowo skromne,
od 10 MB/s i od
16 MB/s można nazwać średnimi,
od 50 MB/s - powyżej średniej, a najszybsze modele mają maksymalną prędkość zapisu
100 MB/s i wyższą.
Gwarancja producenta
Gwarancja producenta, przewidziana dla tego modelu.
W rzeczywistości jest to minimalna żywotność, obiecana przez producenta, z zastrzeżeniem zasad działania. Najczęściej rzeczywista żywotność urządzenia okazuje się znacznie dłuższa niż gwarantowana. Ale wskaźnik 5 lat wskazuje, że karta pamięci prawdopodobnie zostanie zgubiona lub stanie się nieaktualna. Możesz również znaleźć
dożywotnią gwarancję, jednak w tym przypadku lepiej doprecyzować szczegóły tego, co ona obejmuje. W każdym razie oznacza to pewien okres czasu, choć mierzony w dekadach. Oprócz potwierdzenia niezawodności taka gwarancja pozwala po pewnym czasie skontaktować się z dostawcą w celu wyeliminowania ewentualnych problemów (oczywiście nie mechanicznych). Ale trudności w realizacji tej procedury (przedstawicielstwa znajdują się tylko w dużych miastach) i rzadkie przypadki takiej potrzeby (w końcu łatwiej jest kupić nowy pendrive, z wyjątkiem sytuacji, gdy na starym nośniku przechowywane są ważne informacje) czynią dożywotnią gwarancję bardziej chwytem marketingowym, niż bajerem.
