Porównanie ZTE MU5120 vs Acer Connect Enduro M3 5G

Największa liczba urządzeń, które można na raz podłączyć do modemu przez Wi-Fi (patrz „Podłączenie”).

Ograniczenie to wynika z faktu, że przetwarzanie zapytań sieciowych z kilku urządzeń na raz wymaga dość dużej ilości zasobów obliczeniowych, a nie jest ich tak dużo w miniaturowej elektronice, takiej jak modemy bezprzewodowe. Jednak nawet niedrogie modele potrafią obsługiwać około 5 – 6 urządzeń, co w większości przypadków jest więcej niż wystarczające; a w bardziej zaawansowanych modemach liczba ta może sięgać 10.

Należy zauważyć, że ten parametr jest raczej umowny i uogólniony, ponieważ jedna generacja zwykle obejmuje kilka technologii transmisji danych (patrz niżej), a zestaw tych technologii w różnych sieciach komórkowych i różnych modemach może się różnić. Dlatego za pomocą tego parametru można jedynie w przybliżeniu ocenić kompatybilność urządzenia z konkretną siecią komórkową. Jednak dane dotyczące generacji (2G, 3G, 4G (LTE), 5G) mogą się przydać na etapie wstępnego doboru: pozwalają przynajmniej wyróżnić interesującą Cię generację, a następnie wyszukać wśród modeli z nią kompatybilnych.

Jeśli chodzi o konkretne generacje, to przedstawiają się one następująco:

— 2G. Standardy łączności drugiej generacji realizowane za pośrednictwem sieci komórkowych GSM. Obsługują technologie transmisji GPRS i EDGE. Ze względu na małą przepustowość są one dziś uważane za przestarzałe i stopniowo zastępowane przez nowsze generacje. Proces ten jest jednak nierównomierny i w niektórych krajach nadal podstawowym standardem mobilnym pozostaje 2G (choć wszystko zmierza w stronę zmiany tej sytuacji). Zaznaczamy też, że nawet wprowadzenie nowszych standardów nie oznacza wyparcia GSM – wielu operatorów zachowuje tę technologię jako zapasową i przeznaczoną dla najprostszych modeli telefonów komórkowych. Właściwie drugiej generacji w czystej postaci praktycz...nie nie spotyka się w modemach komórkowych – stanowi ona uzupełnienie bardziej zaawansowanych standardów.

— 3G. Technologie łączności trzeciej generacji. Obejmuje technologie W-CDMA, HSUPA, HSDPA i HSPA+, a w sieciach CDMA — EV-DO Rev.A i Rev.B. Znacząco przewyższa standardy drugiej generacji zarówno pod względem czystej przepustowości, jak i dodatkowych możliwości. A sama prędkość transmisji danych może być porównywalna do prędkości stacjonarnego, przewodowego połączenia internetowego, co pozwala nie tylko wygodnie przeglądać strony internetowe, ale także korzystać z rozmów wideo, słuchać strumieniowe audio itp. Jednak w praktyce jakość łączności zależy zarówno od konkretnych zastosowanych technologii, jak i od poziomu sygnału, obciążenia stacji bazowych itp.

— 4G. Czwarta generacja łączności, obecnie najbardziej zaawansowana. Obejmuje technologie WiMAX i LTE, które znacznie przewyższają prędkością transmisji danych nie tylko standardy 3G, ale także zwykłe, przewodowe połączenie z Internetem przez Ethernet. Co prawda ​​takie połączenie nie jest tanie.

— 5G. Dalsze, po 4G, rozwinięcie standardów sieci komórkowej. W oficjalnej specyfikacji tej generacji podaje się prędkość szczytową 20 Gb/s dla odbioru i 10 Gb/s dla przesyłu, gwarantowaną prędkość (przy dużym obciążeniu sieci), wynoszącą odpowiednio 100 i 50 Mb/s, a także szereg rozwiązań mających na celu poprawę niezawodności i ogólnej jakości łączności. Zestaw takich rozwiązań obejmuje w szczególności wieloelementowe szyki antenowe (Massive MIMO) oraz technologie kształtowania kierunkowej wiązki (beamforming) na stacjach bazowych, a także możliwość bezpośredniej komunikacji pomiędzy urządzeniami abonenckimi. Dzięki temu standard ten pozwala na zmniejszenie zużycia energii w porównaniu z jego poprzednikami.
Osobno warto poruszyć pogłoski o zagrożeniach dla zdrowia, jakie niesie 5G. Według współczesnych danych naukowych taka sieć nie stanowi zagrożenia dla ludzkiego ciała, a wspomniane plotki to teorie spiskowe, które nie są poparte żadnymi argumentami.

Prędkość połączenia mobilnego 4G (LTE) obsługiwana przez modem.

Wszystkie współczesne urządzenia LTE są zaliczane do jednej lub drugiej kategorii (Cat.3, Cat.4, Cat.6, Cat.7, Cat.9, Cat.12, Cat.13, Cat.16, Cat.18, Cat.19, Cat.20, Cat.22), od której bezpośrednio zależy prędkość przekazywania danych. W tym punkcie określa się zarówno tę kategorię, jak i konkretne wskaźniki prędkości, ponadto w dwóch parametrach - do pobierania i do wysyłania. Prędkość wysyłania jest zawsze znacznie niższa, jednak biorąc pod uwagę specyfikę mobilnego dostępu do Internetu, szczegół ten zazwyczaj nie jest krytyczny.

Należy pamiętać, że sprzęt z różnymi kategoriami prędkości będzie kompatybilny ze sobą, jednak przepustowość będzie ograniczona możliwościami wolniejszego urządzenia. Warto również wspomnieć, że w tym rozdziale podaje się teoretyczne maksimum; wskaźniki praktyczne mogą być zauważalnie niższe (w zależności od jakości zasięgu, zatłoczenia eteru, cech konkretnej elektroniki).

- microUSB. Mniejsza wersja złącza USB (patrz wyżej), używana głównie w modemach Wi-Fi (patrz „Rodzaj”), zdolna do samodzielnej pracy i niewymagająca stałego połączenia z innym urządzeniem. Jednocześnie w modemach 3G/4G microUSB zwykle wygląda jak gniazdo, a nie wtyczka, a do połączenia służy specjalny kabel. Interfejs ten pełni zwykle rolę złącza serwisowego ogólnego przeznaczenia: ładuje baterię, a także łączy się z komputerem lub innym urządzeniem w celu zarządzania ustawieniami, aktualizacji oprogramowania układowego itp.

- USB. Interfejs przewodowy to najpopularniejszy i wszechstronny nowoczesny standard używany do łączenia urządzeń peryferyjnych z różnymi urządzeniami elektronicznymi, od komputerów po smartfony, a nawet modemy bezprzewodowe. Odnosi się to do pełnowymiarowej wersji złącza USB. Zwykle jest instalowany w klasycznych modemach (patrz „Rodzaj”) i wygląda jak wtyczka, za pomocą której modem jest podłączony do urządzenia sterującego (komputer, laptop, tablet itp.). Zasilanie jest zwykle dostarczane przez to samo złącze.

-USB C. Łącznik pod względem funkcjonalności jest podobny do powyższego punktu. Za wyjątkiem symetrycznego kształtu i zastosowania bardziej nowoczesnych technologii.

- LAN (RJ45). Połączenie klasycznego kabla sieciowego przez złącze RJ-45. Znany ró...wnież jako „LAN”. W dzisiejszych czasach jest to jedna z najpopularniejszych metod przewodowego połączenia z Internetem, jest również szeroko stosowana w sieciach lokalnych. Dzięki niemu możesz podłączyć laptopa lub komputer PC do modemu bezpośrednio za pomocą kabla i nie zawracać sobie głowy połączeniem Wi-Fi. Ponadto połączenie to może być szybsze (w zależności od szybkości sieci LAN).

- Karta ekspresowa. Interfejs połączeniowy używany głównie w laptopach. Urządzenia peryferyjne tego standardu, w tym modemy bezprzewodowe, po podłączeniu mają postać charakterystycznych kart instalowanych w specjalnym slocie na obudowie urządzenia. Należy pamiętać, że istnieją dwa formaty ExpressCard - 54 mm i 34 mm, a karty 34 mm mogą być używane bez ograniczeń z gniazdami 54 mm, ale nie odwrotnie. Dlatego przy wyborze takiego modemu warto wyjaśnić zgodność jego kształtu z planowanym „siedzeniem”. Jednak ten standard stopniowo znika ze sceny, wypierany przez bardziej zaawansowane interfejsy – w szczególności USB 3.0.

Obecność gniazda na kartę SIM w konstrukcji modemu. Skrót SIM oznacza Moduł Identyfikacji Abonenta, czyli moduł identyfikacji abonenta, a to jest główna funkcja tych kart - "powiązanie" urządzenia z określonym kontem abonenckim (konto osobiste, numer telefonu komórkowego itp.). Należy zauważyć, że w tym przypadku termin SIM oznacza zarówno oryginalne karty tego standardu używane w sieciach GSM, jak i USIM używane w sieciach 3G W-CDMA (ze wszystkimi odpowiednimi dodatkami, patrz „Technologie transmisji”). Obecność gniazda SIM jest obowiązkowa dla modemów obsługujących wspomniane technologie komunikacyjne - „oprogramowanie układowe” do łączenia się z siecią operatora praktycznie nie jest w nich używane.

Pojemność baterii zainstalowanej w modemie z odpowiednim rodzajem zasilania (patrz niżej).

Przy ceteris paribus, im wyższa pojemność, tym dłużej bateria może pracować bez doładowania. Należy jednak pamiętać, że sytuacja ceteris paribus praktycznie nie występuje we współczesnych modemach bezprzewodowych. Po pierwsze, różne technologie transmisji danych (patrz powyżej) charakteryzują się różnymi wskaźnikami zużycia energii; po drugie, nawet modele obsługujące te same standardy mogą różnić się pod względem zużyciem energii (i czasem pracy) ze względu na różnice konstrukcyjne. Dlatego w większości przypadków dany wskaźnik pełni rolę czysto informacyjną, a nawet bardzo podobne modele można za jego pomocą porównać tylko w przybliżeniu. Przy wyborze należy skupić się przede wszystkim na bezpośrednio deklarowanej specyfikacji dotyczącej żywotności (patrz niżej).

Maksymalny czas pracy modemu z zasilaniem bateryjnym (patrz „Zasilanie”) na jednym ładowaniu w trybie surfowania po Internecie. Taki zasilacz jest typowy dla routerów Wi-Fi, dlatego z reguły podczas surfowania po Internecie ma zapewniać dostęp do sieci WWW zewnętrznemu urządzeniu Wi-Fi.

Ta cecha jest głównym wskaźnikiem autonomii każdego modemu zasilanego bateryjnie. opisuje czas używania go do głównego celu bez ładowania. Jednocześnie należy pamiętać, że wskaźnik ten jest mierzony w pewnych „idealnych” warunkach; rzeczywisty czas działania zależy od wielu czynników, w tym intensywności surfowania, ilości przesyłanych danych, liczby podłączonych urządzeń i odległości do nich, siły sygnału sieci komórkowej itp. Dlatego w praktyce autonomia modemu może być nieco mniejsza. Niemniej jednak różne modele można łatwo porównać ze sobą pod względem czasu pracy zadeklarowanego w charakterystyce.

Możliwość pracy modemu w trybie power bank. Ten tryb umożliwia korzystanie z wbudowanego akumulatora do zasilania smartfona lub innego zewnętrznego gadżetu. Tym samym modem może pełnić rolę dodatkowej baterii zewnętrznej, co ma znaczenie w sytuacjach, gdy nie ma możliwości naładowania urządzenia przenośnego na czas.