Porównanie Sound Devices MixPre-10 II vs Sound Devices 833

Pojemność pamięci własnej rejestratora. Im więcej pamięci wbudowanej, tym więcej materiału można zarejestrować na rejestratorze bez konieczności zwalniania pamięci czy używania dodatkowych kart. Parametr ten jest również ważny, jeśli chcesz używać urządzenia jako przenośnego dysku flash (wiele nowoczesnych modeli na to pozwala).

Gniazdo kart pamięci umożliwia rozszerzenie własnej pamięci dyktafonu za pomocą wymiennych kart (a w niektórych modelach nagrywanie odbywa się tylko na takich kartach, nie posiadają one własnej pamięci). Funkcja ta ułatwia również objętość danych z innymi urządzeniami wyposażonymi w slot na kartę: np. wkładając kartę z dyktafonu do czytnika kart w laptopie, można od razu odsłuchać nagrany na niej materiał lub przenieść go do dysk twardy bez manipulacji przy kablach. Karty tego samego typu zwykle różnią się objętością i odpowiednio kosztem, co pozwala wybrać opcję optymalną pod względem stosunku tych parametrów.

- SD. Jeden z formatów stosowanych w audio, wideo, technologii komputerowej itp.; prawie każdy nowoczesny laptop ma czytnik kart SD. Jednak wymiary takich kart (32x24 mm) są stosunkowo duże jak na sprzęt przenośny, w związku z czym są rzadko stosowane w dyktafonach. I często są reprezentowane przez bardziej nowoczesne karty SDHC lub SDXC o zwiększonej pojemności pamięci i obsłudze szybkiej magistrali UHS. W związku z tym obsługa SDXC gwarantuje komfortową pracę z SDHC i SD, a obsługa SDHC nie zawiedzie przy podłączaniu kart SD.

- miniSD. Nieco zmniejszona (do 22x20 mm) odmiana standardu SD, poza tym całkowicie identyczna z nim (aż do kompatybilności z czytnikami kart SD przy użyciu najprostszych adapterów). Jest to rzadkie ze względu na powszechną dostępność nawet mniejszych kart microSD.

- microSD. Najbardziej kompaktowa wersja kart pamięci SD ma rozmiar 15x11 mm i pojemność do 4 GB. Ze względu na swoje niewielkie rozmiary są szeroko stosowane w przenośnej elektronice: w rzeczywistości są standardem w telefonach komórkowych i są szeroko stosowane w dyktafonach. Podobnie jak miniSD, może być odczytywany przez czytniki kart dla oryginalnej karty SD za pomocą adaptera.

- karta microSD HC. Standard microSD drugiej generacji; charakteryzuje się zwiększoną pojemnością do 32 GB. W rejestratorze (i generalnie dowolnym czytniku kart) można zastosować zwykłe karty microSD do kart microSD HC, ale nie jest to możliwe – karta nie zostanie odczytana.

...- CompactFlash (zwany dalej CF). Jeden z pierwszych standardów kart pamięci, nadal jest używany ze względu na przyzwoitą szybkość wymiany danych i imponujące pojemności (do 128 GB). Jednak wymiary tych kart są nie mniej imponujące - 42x36 mm. W efekcie słabo nadają się do urządzeń kieszonkowych i rzadko są stosowane w dyktafonach – głównie w zaawansowanych modelach, gdzie priorytetem jest funkcjonalność i jakość nagrania, a nie kompaktowość. Jeśli rejestrator jest przeznaczony do kart CF typu II, może współpracować ze wszystkimi typami CF, a urządzenia typu I są kompatybilne tylko z tym typem.

- MemoryStick. Zastrzeżony standard opracowany przez firmę Sony i używany głównie w jej urządzeniach. Posiada szereg odmian różniących się rozmiarem, głośnością i kompatybilnością, dlatego kupując kartę do takiego rejestratora warto doprecyzować zastosowaną specyfikację MemoryStick. Standard jest dość słabo rozpowszechniony: po pierwsze ze względu na jego zamkniętą naturę (stąd notabene pełną zgodność z nim gwarantują tylko oryginalne karty Sony), a po drugie ze względu na wysoką cenę samych kart.

- XD-Picture. Karty pierwotnie stworzone przez Olympus i Fujifilm dla ich aparatów cyfrowych. Zaletami takich kart są wysoka niezawodność i kompaktowość (20x25 mm), wadami są wysokie koszty i stosunkowo małe objętości (do 2 GB). W rezultacie dyktafony dla xD-Picture są bardzo rzadkie.

Oddzielne wejście do podłączenia zewnętrznego mikrofonu. W urządzeniach do rejestracji dźwięku stosuje się kilka rodzajów złączy mikrofonowych:

— mini-Jack 3.5 mm. Popularny rodzaj gniazda mikrofonowego występujący w sprzęcie nagrywającym. Reprezentuje z siebie zwykłe gniazdo audio jack, które można spotkać na pokładzie umownego smartfona, laptopa czy przenośnego odtwarzacza audio. Mikrofony zewnętrzne ze wtyczką 3.5 mm dostępne są w wersjach ze złączami dwu-, trzy- i czteropinowymi (odpowiednio TS, TRS i TRRS). Najprostsze interfejsy dwupinowe stosowane są w modelach z nagrywaniem dźwięku mono, zaś zaawansowane interfejsy czteropinowe stosowane są w egzemplarzach obsługujących transmisję dźwięku stereo.

Jack 6.35mm. Złącze ma podobny kształt i piny do standardowego mini-Jack 3.5 mm, jednak ma większe wymiary. Gniazdo Jack 6,35 mm ma większą powierzchnię pinu i wykazuje lepszą odporność na wszelkiego rodzaju zakłócenia. Złącze to występuje w profesjonalnych dyktafonach oraz dyktafonach o dużych rozmiarach obudowy, w których walory użytkowe nagrywania dźwięku są wysuwane na pierwszy plan przed kompaktowością.

— XLR. Port trzypinowy z zewnętrznym mechanizmem blokującym do transmisji sygnału analogowego poprzez podłączenie zbalansowane zapewniające wysoką odporność na zakłócenia. Złącze ma dość duży rozmiar i występuje w profesjonalnym przenośnym...sprzęcie do nagrywania.

Nieskompresowany plik WAV zapewnia najlepszą jakość dźwięku spośród popularnych formatów audio Hi-Res. Jego częstotliwość próbkowania wynosi zwykle 96 lub 192 kHz z 24-bitową głębią bitową. Format jest używany do nagrywania „czystego” dźwięku z maksymalną szczegółowością sceny.

- Akumulatory Li-Ion (Li-Ion). Najpopularniejszy obecnie rodzaj akumulatora do przenośnej elektroniki. Takie akumulatory mają dobrą pojemność, nie podlegają efektowi pamięci (spadek pojemności przy ładowaniu niedoładowanego akumulatora) i są łatwe w obsłudze, ponieważ są uzupełnione własnymi obwodami sterowania. Praktycznie nie ma wad z punktu widzenia zwykłego konsumenta, tk. wiążą się ze specjalistyczną konserwacją i długotrwałym przechowywaniem. Podstawową wadą każdego wbudowanego akumulatora jest niemożność szybkiej wymiany; jedyną opcją jest ładowanie akumulatora, co czasami zajmuje dużo czasu.

- Akumulatory Li-Pol (polimer litu). W rzeczywistości są to zmodyfikowana wersja akumulatorów litowo-jonowych (patrz wyżej). Mają te same zalety, dodatkowo są bardziej kompaktowe (od 1 mm grubości), co pozwala na zastosowanie ich w miniaturowych modelach. Jednocześnie akumulatory litowo-polimerowe nie radzą sobie dobrze w niskich temperaturach.

- Akumulator AA(lub kilka akumulatorów). Zasilany konwencjonalnymi bateriami typu AA, powszechnie znanymi jako akumulatory paluszkowe. Zaletą takiego zasilacza jest możliwość szybkiej wymiany „wyczerpanego” akumulatora: jeśli jest zapasowy, operacja ta jest wykonywana w kilka sekund, a dokupienie dodatkowych akumulatorów w rezerwie zwykle nie stanowi problemu – sprzedawane są wszędzie . Główną wadą jest konieczność poniesienia...nakładów finansowych na zakup akumulatora, podczas gdy pojemne są drogie, a tanie szybko się wyczerpują. Z drugiej strony istnieją akumulatory w postaci akumulatora AA; jeśli rejestrator jest używany często i dużo, zakup takich baterii może się opłacać.

- Akumulator AAA (lub kilka akumulatorów). Zasilany bateriami lub bateriami AAA, potoczna nazwa - "paluszki cienkie". Mają mniejszy rozmiar niż "palcowy" AA (patrz wyżej), dzięki czemu lepiej nadają się do sprzętu przenośnego, m.in. dyktafony, poza tym są zupełnie podobne.

- Akumulator pastylkowa. Zasilany wymienną, kompaktową baterią w kształcie pigułki lub guzika. Takie akumulatory są jak dotąd najmniejszą opcją, co ułatwia tworzenie dla nich kompaktowych urządzeń. Ogólnie rzecz biorąc, są one podobne do AA i AAA (patrz wyżej), jednak mają wiele różnic, poza faktyczną formą. W szczególności nie ma jednego standardu dla akumulatora "guzikowych" - jest ich bardzo dużo, w różnych rozmiarach i napięciach, co może powodować trudności przy szukaniu zamiennika "martwej" akumulatora. Ponadto są znacznie mniej powszechne.