Porównanie Kodak VRC 450 vs Philips DVT 2050

Rodzaj wbudowanego mikrofonu określa tryb (ilość kanałów), w którym dyktafon nagrywa dźwięk.

- Mono. Najprostsza opcja: jeden mikrofon nagrywający dźwięk w formacie mono, czyli bez podziału na lewy i prawy kanał. Z takim nagraniem nie da się zapewnić dźwięku „wolumetrycznego”, jednak w przypadku dyktafonów nie jest to decydujące, gdyż Zwykle w takim nagraniu ważna jest nie głośność dźwięku, a zrozumiałość mowy – a to w pełni zapewnia mikrofon monofoniczny.

- Stereo. W tym przypadku zwykle używana jest para mikrofonów, rozstawionych po bokach obudowy; dźwięk jest nagrywany w stereo, a głośność dźwięku uzyskuje się dzięki różnicy w dźwięku docierającym do lewego i prawego mikrofonu. Uważany za nieco bardziej zaawansowany niż mono, choć sam w sobie nie zapewnia lepszej zrozumiałości mowy.

Nieskompresowany plik WAV zapewnia najlepszą jakość dźwięku spośród popularnych formatów audio Hi-Res. Jego częstotliwość próbkowania wynosi zwykle 96 lub 192 kHz z 24-bitową głębią bitową. Format jest używany do nagrywania „czystego” dźwięku z maksymalną szczegółowością sceny.

Maksymalny czas nieprzerwanego nagrywania na dyktafonie. Zależy przede wszystkim od ilości pamięci (patrz „Pamięć wbudowana”, „Gniazdo na karty pamięci”), jest również bezpośrednio związany z jakością nagrania: im wyższa jakość, tym więcej miejsca zajmuje materiał i krótszy jest maksymalny czas nagrywania. W związku z tym, producenci zwykle wskazują w specyfikacji maksymalny możliwy czas nagrywania, czyli czas nagrywania z minimalną jakością; przy wyższej jakości czas będzie krótszy.

Zakres częstotliwości dźwięku, które dyktafon jest w stanie odbierać i nagrywać. Człowiek jest w stanie usłyszeć dźwięk średnio od 16 Hz do 20 kHz, jednak zakres samego głosu ludzkiego jest znacznie węższy - około 100-3500 Hz. Dlatego jeśli planujesz używać dyktafonu do nagrywania mowy, te częstotliwości będą wystarczające. Jeśli przeznaczenie rejestratora nie ogranicza się do tego, należy zwrócić uwagę na modele o szerszym zasięgu – a w tym przypadku im szerszy, tym pełniejsze i bogatsze będzie nagranie.

- Zmień czułość mikrofonu. Możliwość zmiany czułości mikrofonu pozwala na optymalne dopasowanie go do otoczenia. Tak więc przy niskim poziomie zewnętrznego hałasu (na przykład podczas wykładu lub konferencji prasowej) czułość można ustawić na maksimum, aby zapewnić, że wszystko, co jest potrzebne, zostanie nagrane w hałaśliwym otoczeniu (na przykład wywiad w kawiarni), wręcz przeciwnie, można go zmniejszyć, aby zredukować hałas obcych do minimum.

- Zmiana jakości nagrania. Możliwość zmiany jakości nagrania (najczęściej bitrate nagrywanych materiałów). Wielkość pliku jest bezpośrednio związana z jakością: im wyższa jakość, tym więcej miejsca zajmuje nagranie. W ten sposób funkcja ta pozwala osiągnąć optymalną równowagę między dźwiękiem a zajętą pamięcią: na przykład dla głośnej, zrozumiałej mowy bez zewnętrznego szumu można użyć niskiej jakości, w hałaśliwym otoczeniu - wręcz przeciwnie, zwiększyć ją, aby osiągnąć maksymalna zrozumiałość; jeśli pozostało niewiele pamięci i nic nie można usunąć, obniż jakość nagrania itp.

- Nagrywanie aktywowane głosem. Podczas korzystania z tej funkcji dyktafon nagrywa tylko wtedy, gdy jego mikrofon wykryje znaczny poziom dźwięku - w zasadzie może to być dowolne źródło, ale ponieważ najczęściej nagrywana jest ludzka mowa, nazwa tej funkcji odnosi się konkretnie do głosu. Przy takim nagraniu dyktafon nie nagrywa długich pauz, co p...ozwala zaoszczędzić zarówno zajętą pamięć, jak i czas (a czasem nerwy) podczas odsłuchu nagrania. Wadą tej funkcji jest to, że aktywacja zajmuje trochę czasu, a pierwsze dźwięki mogą nie zostać zarejestrowane na nagraniu.

- Ustawianie znaczników nagrywania. Możliwość przypisania unikalnej etykiety do każdego pliku. Może to być liczba, godzina i data lub jedno i drugie. Tagi porządkują nagrania i ułatwiają dostęp do nich, co znacznie ułatwia znalezienie szukanego pliku.

- Timer nagrywania. Timer pozwala ustawić czas rozpoczęcia nagrywania; gdy to nastąpi, dyktafon włączy się automatycznie. Dzięki temu od samego początku będziesz mógł nagrać potrzebny materiał (np. występ czy wykład), nawet jeśli do czasu rozpoczęcia nie będziesz na miejscu.

- Nagrywanie dzwonka. Nazwa tej funkcji pochodzi od jej podobieństwa do nagrywania na taśmie magnetycznej, zamkniętej w pierścieniu. W tym trybie rejestrator może nagrywać niezależnie od ilości wolnej pamięci: po prostu nagrywane są nowe materiały zamiast najstarszych. Eliminuje to konieczność ręcznego czyszczenia pamięci i może być przydatne, jeśli Twoje dane szybko staną się nieaktualne – na przykład, jeśli musisz wykonać ankiety telefonicznie i przetworzyć wyniki tego samego dnia. Jednocześnie funkcja ta wymaga ostrożności, ponieważ wzrasta prawdopodobieństwo przypadkowego skasowania niezbędnych, ale starych zapisów.

- Podłączanie do komputera. Możliwość podłączenia rejestratora do komputera, najczęściej przez interfejs USB. Takie połączenie można wykorzystać do zapisania zarejestrowanych danych na komputerze, aktualizacji oprogramowania rejestratora, a niektóre modele umożliwiają wykorzystanie ich jako napędów USB, a nawet czytników kart (jeśli jest gniazdo kart pamięci, patrz wyżej).

- Sterowanie ze smartfona. Możliwość zdalnego sterowania urządzeniem z urządzenia mobilnego. Przede wszystkim funkcja jest niezbędna w przypadku rejestratorów, które można zamontować poza zasięgiem rąk, a każdy ruch, naciśnięcie przycisku na korpusie może negatywnie wpłynąć na nagranie. Ale w tej chwili można napisać jakiś nowy hit.

- Blokada przycisków. Blokada uniemożliwia reagowanie rejestratora na przypadkowe naciśnięcia przycisków – np. podczas noszenia w ciasnej kieszeni lub torebce z dużą ilością rzeczy. Włączając go nie musisz się martwić, że przypadkowy kontakt rozpocznie nagrywanie i rozładuje baterię, skasuje pliki itp. Funkcję tę zazwyczaj włącza się i wyłącza za pomocą suwaka, naciskając jednocześnie kilka przycisków lub w inny sposób eliminujący prawdopodobieństwo przypadkowego odblokowania.

- Odtwarzacz mp3. Możliwość wykorzystania dyktafonu jako odtwarzacza MP3 do słuchania muzyki. Z technicznego punktu widzenia prawie wszystkie modele z obsługą MP3 mają tę funkcję (...patrz „Format nagrywania”), jednak niektóre dyktafony mają osobny tryb programu „Odtwarzacz”, który sprawia, że słuchanie jest wygodniejsze. Zwykle funkcja odtwarzacza zakłada wyjście słuchawkowe (patrz poniżej).

- tuner FM. Tuner pozwala na wykorzystanie odtwarzacza jako odbiornika FM – zdecydowana większość muzycznych stacji radiowych nadaje dziś w tym zakresie. Niektóre modele z tunerem mają funkcję nagrywania bezprzewodowego.

- Wbudowany głośnik. Dyktafon z własnym głośnikiem może odsłuchiwać nagrane materiały bez korzystania z dodatkowego sprzętu (słuchawek) czy podłączania do komputera. Może być również używany do odtwarzania muzyki i audycji radiowych FM (jeśli jest dostępny); jednak jakość dźwięku takiego głośnika zwykle nie jest wysoka, a jego głównym celem jest słuchanie rzeczywistych nagrań.

- Wyjście słuchawkowe. Złącze umożliwiające podłączenie słuchawek do rejestratora. Ich przeznaczenie jest generalnie podobne do wbudowanego głośnika (patrz wyżej), ale jakość dźwięku nawet niedrogich słuchawek jest często znacznie wyższa. Dzięki temu można wygodnie słuchać nie tylko płyt, ale także muzyki, audycji radiowych itp. Przez słuchawki. (Jeśli możliwe). Ponadto słuchawki doskonale sprawdzają się w hałaśliwym otoczeniu, ponieważ nawet otwarte modele nadal zapewniają pewną izolację akustyczną.

- Akumulatory Li-Ion (Li-Ion). Najpopularniejszy obecnie rodzaj akumulatora do przenośnej elektroniki. Takie akumulatory mają dobrą pojemność, nie podlegają efektowi pamięci (spadek pojemności przy ładowaniu niedoładowanego akumulatora) i są łatwe w obsłudze, ponieważ są uzupełnione własnymi obwodami sterowania. Praktycznie nie ma wad z punktu widzenia zwykłego konsumenta, tk. wiążą się ze specjalistyczną konserwacją i długotrwałym przechowywaniem. Podstawową wadą każdego wbudowanego akumulatora jest niemożność szybkiej wymiany; jedyną opcją jest ładowanie akumulatora, co czasami zajmuje dużo czasu.

- Akumulatory Li-Pol (polimer litu). W rzeczywistości są to zmodyfikowana wersja akumulatorów litowo-jonowych (patrz wyżej). Mają te same zalety, dodatkowo są bardziej kompaktowe (od 1 mm grubości), co pozwala na zastosowanie ich w miniaturowych modelach. Jednocześnie akumulatory litowo-polimerowe nie radzą sobie dobrze w niskich temperaturach.

- Akumulator AA(lub kilka akumulatorów). Zasilany konwencjonalnymi bateriami typu AA, powszechnie znanymi jako akumulatory paluszkowe. Zaletą takiego zasilacza jest możliwość szybkiej wymiany „wyczerpanego” akumulatora: jeśli jest zapasowy, operacja ta jest wykonywana w kilka sekund, a dokupienie dodatkowych akumulatorów w rezerwie zwykle nie stanowi problemu – sprzedawane są wszędzie . Główną wadą jest konieczność poniesienia...nakładów finansowych na zakup akumulatora, podczas gdy pojemne są drogie, a tanie szybko się wyczerpują. Z drugiej strony istnieją akumulatory w postaci akumulatora AA; jeśli rejestrator jest używany często i dużo, zakup takich baterii może się opłacać.

- Akumulator AAA (lub kilka akumulatorów). Zasilany bateriami lub bateriami AAA, potoczna nazwa - "paluszki cienkie". Mają mniejszy rozmiar niż "palcowy" AA (patrz wyżej), dzięki czemu lepiej nadają się do sprzętu przenośnego, m.in. dyktafony, poza tym są zupełnie podobne.

- Akumulator pastylkowa. Zasilany wymienną, kompaktową baterią w kształcie pigułki lub guzika. Takie akumulatory są jak dotąd najmniejszą opcją, co ułatwia tworzenie dla nich kompaktowych urządzeń. Ogólnie rzecz biorąc, są one podobne do AA i AAA (patrz wyżej), jednak mają wiele różnic, poza faktyczną formą. W szczególności nie ma jednego standardu dla akumulatora "guzikowych" - jest ich bardzo dużo, w różnych rozmiarach i napięciach, co może powodować trudności przy szukaniu zamiennika "martwej" akumulatora. Ponadto są znacznie mniej powszechne.