Porównanie Klipsch R-50M vs Klipsch R-40M

Ogólna specjalizacja zestawu głośnikowego.

Obecnie według tego wskaźnika istnieją zestawy domowe, koncertowe, monitorowe, informacyjne, zewnętrzne i kinowe, a także rozwiązania do rozbudowy istniejących zestawów głośnikowych. Przy tym przeznaczenie nie jest wskaźnikiem kategorycznym - wiele modeli pozwala również na niestandardowe przypadki użycia. Jednak łatwiej i wygodniej jest wybrać kolumnę zgodnie z pierwotnie przewidzianą dla niej metodą zastosowania. Specyficzne cechy zestawów głośnikowych o różnym przeznaczeniu są następujące:

- Domowy. Rodzaj zestawów głośnikowych, jak sama nazwa wskazuje, do indywidualnego użytku w domu. Zwróć uwagę, że parametry takich modeli mogą być różne - od najprostszych głośników podstawkowych po potężne głośniki wielodrożne przeznaczone do kina domowego i wysokiej jakości systemów nagłośnieniowych.

- Koncertowy. Charakterystyczną cechą zewnętrzną głośników i kolumn przeznaczonych na koncerty są ich duże gabaryty i duża moc znamionowa (w niektórych modelach przekracza 1 kW). Jest to niezbędne w przypadku dużych przestrzeni - hal, stadionów itp. - gdzie dźwięk zresztą powinien „przekrzykiwać” reakcję słuchaczy (czasem dość głośną). Jednak nie ma sensu kupować takich kolumn głośnikowych do użytku domowego - nie tylk...o ze względu na wysoki koszt, ale także dlatego, że zamiast wejść wysokopoziomowych (jak w domowych głośnikach) takie zestawy mają złącze do specjalnego sprzętu, instrumentów muzycznych itp. Najczęściej zestawy głośnikowe o przeznaczeniu koncertowym są sprzedawane w pakiecie 1.0 (patrz „Liczba kanałów”) w nadziei na to, że inżynierowie dźwięku będą w stanie złożyć żądaną konfigurację nagłośnienia z określonej liczby komponentów.

- Monitorowy. Głównym celem głośników monitorowych jest kontrola jakości dźwięku; w związku z tym wszystkie takie modele wyróżniają się niezwykle wysoką dokładnością odtwarzania wszystkich szczegółów dźwięku, płaską charakterystyką częstotliwościową i prawie całkowitym brakiem zniekształceń. To sprawia, że są niezastąpione do użytku profesjonalnego (na przykład w studiach nagraniowych): głośnik monitorowy pozwoli bardzo dokładnie określić wszystkie niedoskonałości sygnału wejściowego, w tym szum wzmacniacza, niedokładności w edycji audio itp. Podobnie jak koncertowe (patrz wyżej), takie systemy są zwykle wyposażone w specjalistyczne wejścia, ale nie ma sensu używać monitorów do odsłuchu domowego z innego powodu: wszystkie wady dźwięku, które są niezauważalne na zwykłych głośnikach i głośnik, w tym przypadku się pojawią - i mogą znacząco zepsuć wrażenie. A cena takich modeli jest bardzo wysoka.

- Informacyjny. Rodzaj systemu nagłośnieniowego wykorzystywanego do zapowiedzi głosowych - na dworcach, lotniskach, w centrach handlowych, instytucjach edukacyjnych itp. Do takich powiadomień stosuje się wzmacniacze o napięciu roboczym 100 V - odpowiednio głośniki informacyjne są przeznaczone do współpracy z takim sprzętem. Ten szczegół jest kluczowy. Wiele modeli do tego celu może pracować jako zwykłe głośniki domowe, inne mają zabezpieczone obudowy, jak te zewnętrzne opisane poniżej – jeśli jednak zestaw jest kompatybilny ze wzmacniaczami 100-woltowymi, to w naszym katalogu na pewno odnosi się to do informacyjnych. Warto zauważyć, że ponieważ głównym celem takich urządzeń jest transmisja głosu, to ich zakres częstotliwości (patrz niżej) jest często węższy niż w przypadku głośników i kolumn domowych.

- Zewnętrzne. Zestawy głośnikowe przeznaczone do instalacji na zewnątrz. Można je wykorzystać np. do dźwiękowego akompaniamentu imprez na daczy lub na łonie przyrody, odtwarzania muzyki na letnim terenie kawiarni itp. Wszystkie modele tego typu muszą mieć wodoodporną i odporną na korozję obudowę (patrz „Wodoodporność”) na wypadek niesprzyjających warunków atmosferycznych; ponadto z reguły są ponadto zabezpieczone przed skutkami promieniowania ultrafioletowego. Głośniki zewnętrzne można montować na różne sposoby (patrz wyżej), jednak najczęściej stosuje się opcje zawieszenia.

- Kinowe. Modele przeznaczone, zgodnie z nazwą, do użytku w kinach - i to nie tyle w salach formatu „domowego”, na 6-10 widzów, ile w wielkich kompleksach rozrywkowych na dziesiątki i setki miejsc. Głośniki kinowe mają następujące cechy wspólne. Po pierwsze, wszystkie są pasywne, licząc na podłączenie do wyspecjalizowanych wzmacniaczy; odpowiednio jako wejścia stosowane są złącza wysokonapięciowe w postaci zacisków lub gniazd Euroblock. Po drugie, moc takich urządzeń jest dość wysoka - od 100 W i więcej. Po trzecie, głośniki kinowe są zwykle produkowane w formacie 1.0 (patrz „Liczba kanałów”) - innymi słowy, takie modele nie są gotowymi zestawami głośnikowymi, a jedynie pojedynczymi elementami, z których składa się konkretny wielokanałowy zestaw głośnikowy. Ten format wydania umożliwia jak najdokładniejszy dobór głośników i kolumn wymaganych do konkretnej sali. Ze względu na rodzaj instalacji takie urządzenia kinowe zwykle są podłogowe, do zabudowy lub ścienne. Ten ostatni rodzaj jest najczęściej przeznaczony do montażu na ścianach bocznych, a dwa pierwsze - za ekranem. Przy tym wersje podłogowe mogą składać się właściwie z dwóch części – klasycznej kolumny głośnikowej dla niskich częstotliwości i tuby dla średnich i wysokich tonów.

- Rozbudowa zestawu głośnikowego. Specyficzny rodzaj urządzeń głośnikowych, początkowo nieprzeznaczony do samodzielnego użytkowania i stosowany jako dodatek do tradycyjnych kolumn głośnikowych. Takie modele są używane głównie w systemach wielokanałowego dźwięku przestrzennego - do rozszerzenia sceny dźwiękowej w pionie; mają charakterystyczny wygląd: stosunkowo niewielkie rozmiary, pochylony panel górny i wbudowany w ten panel głośnik. W ten sposób dźwięk z głośników jest skierowany do góry, aby odbijać się od sufitu, docierając do słuchacza i stwarzając wrażenie, że źródło dźwięku znajduje się na górze. Użytek „rozszerzających” głośników eliminuje potrzebę stosowania specjalistycznych głośników sufitowych. Jest to szczególnie wygodne, biorąc pod uwagę fakt, że głośniki sufitowe są zwykle wbudowane i dość trudne do zainstalowania, podczas gdy moduły rozszerzeń często umożliwiają instalację bezpośrednio na głównych elementach zestawu głośnikowego. Zauważamy również, że ten rodzaj urządzeń głośnikowych może być początkowo zaprojektowany dla niektórych modeli głównych kolumn głośnikowych; ten punkt należy wyjaśnić przed zakupem.

- Podłogowy. Jak sama nazwa wskazuje, te kolumny głośnikowe są przeznaczone do montażu na podłodze i mają odpowiednią konstrukcję: na przykład w większości modeli obudowa ma dużą wysokość, dobraną tak, aby po ustawieniu na podłodze głośniki były na optymalnej wysokości. Ponadto kolumny podłogowe projektuje się z uwzględnieniem wpływu samej podłogi na dźwięk; pozwala to na uzyskanie płaskości i dobrej głębi niskich częstotliwości. Podłogowe zestawy głośnikowe są na ogół najmocniejsze ze wszystkich typów i są zwykle przeznaczone do dużych pomieszczeń.

- Podstawkowy. Podstawkowe zestawy głośnikowe są stosunkowo niewielkie i przeznaczone do umieszczania na półkach lub innych podstawkach, na znacznej wysokości od podłogi (uważa się, że optymalna wysokość odpowiada mniej więcej położeniu głowy słuchacza). Za zaletę takiego ustawienia uważa się równomierny dźwięk na wszystkich częstotliwościach. Ponadto takie modele są zazwyczaj mniej potężne niż te podłogowe i dobrze nadają się do małych pomieszczeń. Ponadto, półki mogą być montowane na ścianie, jak kolumny ścienne.

- Podłogowy/podstawkowy. Do tego typu należą zestawy wielokanałowe (patrz „Przeznaczenie”), w których jedna część kolumn głośnikowych przeznaczona jest do montażu podłogowego, a druga – do montażu na półce. Te pierwsze to zwykle kolumny przednie...i czasami tylne, a także subwoofer, drugie - kanał centralny i tylne głośniki o małej mocy. Patrz wyżej, aby uzyskać szczegółowe informacje na temat montażu podłogowego i podstawkowego.

- Do zabudowy. Kolumny głośnikowe przeznaczone do bezpośredniego montażu sufitowego lub ściennego. Często takie modele w ogóle nie mają obudowy - jej rolę odgrywają nisze, w których zainstalowane są głośniki. Dzięki kształtowi obudowy, a mianowicie otworowi montażowemu, takie kolumny mogą być okrągłe, owalne, prostokątne i kwadratowe. Główną zaletą zestawów wbudowanych jest to, że zajmują minimum miejsca w pomieszczeniu, ponadto mogą być prawie niewidoczne i generalnie łatwiej je dopasować do wnętrza niż jakikolwiek inny typ. Jednocześnie kolumny do zabudowy są najtrudniejsze w montażu, wymagają udziału wykwalifikowanego technika, a przearanżowanie nieudanej instalacji również jest bardzo trudne.

- Ścienny. Pod wieloma względami takie kolumny są bardzo podobne do kolumn podstawkowych (patrz wyżej): w szczególności są małe i mają małą moc, zaprojektowane do instalacji na poziomie uszu słuchacza. Kluczową różnicą jest własny system mocowania, dzięki któremu modele ścienne nie wymagają półek ani innych podstawek i po zamontowaniu wiszą bezpośrednio na ścianie. Doprowadziło to do kolejnej różnicy - właściwości akustycznych: zostały zaprojektowane tak, aby za kolumną głośnikową znajdowała się pusta ściana. Z tego powodu modele ścienne nie powinny być umieszczane na półkach, nawet jeśli konstrukcja na to pozwala - dźwięk będzie daleki od optymalnego. Oprócz opcji o tradycyjnej konstrukcji, kolumny ścienne obejmuje również tzw. kolumny dipolowe: mają 2 głośniki skierowane w przeciwnych kierunkach i są przeznaczone do montażu na ścianie bocznej w wysokiej klasy kinach domowych, aby uzyskać maksymalny dźwięk przestrzenny.

- Sufitowy. Jak sama nazwa wskazuje, zestawy głośnikowe tego typu podczas montażu są podwieszane pod sufitem lub inną podstawą na elastycznych mocowaniach – mogą to być albo liny, albo własne kable. Większość modeli sufitowych należy do informacyjnych (patrz „Przeznaczenie”); wynika to z faktu, że jednym z najłatwiejszych sposobów na pokrycie dużego pomieszczenia jest zamontowanie pod sufitem głośnika dookólnego. Jednocześnie wysokiej klasy zestawy domowe również mogą być typu sufitowego: rzecz w tym, że taki układ maksymalnie odsuwa głośnik od półek, ścian itp., a tym samym minimalizuje zniekształcenia powodowane przez ciała obce (zwłaszcza, że nie zawsze są wykonane z optymalnych akustycznie materiałów).

- Ogrodowy. Poza nietypowym wyglądem dla zestawów głośnikowych i stylizacją pod elementami architektury krajobrazu, kolumny tego typu mogą pochwalić się również bardzo stabilnymi obudowami. Tak więc kolumny z reguły nie boją się zmian temperatury, bezpośredniego światła słonecznego ani opadów. Przeznaczone są do odtwarzania muzyki na otwartej przestrzeni. Można je swobodnie montować na podwórku, wielu producentów początkowo uzupełnia swoje rozwiązania o specjalny system mocowania chroniący kolumny głośnikowe przed kradzieżą.

- System liniowy. System liniowy to zestawy głośnikowe, w których kilka głośników jest ustawionych pionowo, bezpośrednio jeden nad drugim. Dzięki temu taki system tworzy cylindryczne fale dźwiękowe (a nie kuliste, jak w klasycznych zestawach głośnikowych). Takie fale wyróżniają się dobrym „zasięgiem”, głośność systemów liniowych wraz ze wzrostem odległości nie zmniejsza się tak bardzo, jak w konwencjonalnych kolumnach. Pozwala to na uzyskanie jednolitego i głośnego dźwięku nawet w dużych przestrzeniach, takich jak stadiony czy sale koncertowe. Ale na krótkich dystansach (rzędu kilku metrów) takie cechy nie są wymagane. Dlatego głównym obszarem zastosowania systemów liniowych są głośniki i kolumny koncertowe (patrz „Przeznaczenie”).

- Aktywne. Zestawy głośnikowe wyposażone we własny wbudowany wzmacniacz mocy. Do takich zestawów wystarczy sygnał o poziomie liniowym (z przedwzmacniacza), co czyni je niezwykle łatwymi w obsłudze. Z drugiej strony, wbudowany wzmacniacz wymaga zasilania, więc i te kolumny trzeba podłączyć do gniazdka.

- Pasywne. Zestawy głośnikowe, które nie mają wbudowanego wzmacniacza mocy. W związku z tym musisz podłączyć takie kolumny do zewnętrznego wzmacniacza (lub urządzenia, które ma taki wzmacniacz - na przykład odbiornika audio) i musisz zwrócić szczególną uwagę na kompatybilność komponentów. Z drugiej strony, pasywne głośniki są uważane za bardziej odpowiednie do tworzenia wysokiej jakości zestawów niż aktywne: pozwala wybrać wzmacniacz mocy według własnego uznania, ponadto w obudowie głośnika nie ma „zbędnej” elektroniki, co zmniejsza prawdopodobieństwo ingerencji.

- Pasywny/aktywny. Zestawy głośnikowe łączące pasywne kolumny główne z aktywnym subwooferem. Subwoofery aktywne z wielu względów technicznych są wygodniejsze od pasywnych: w szczególności odciążają użytkownika od szukania specjalistycznego wzmacniacza niskotonowego i dają większe możliwości strojenia (co może się przydać przy „dopasowaniu” dźwięku do konkretnego pomieszczenia). Dlatego wielu producentów produkuje zestawy pasywno-aktywne.

Liczba poszczególnych pasm częstotliwości, na które dzieli się dźwięk podczas odtwarzania przez zestaw głośnikowy. Dla każdej takiej drogi przewidziany jest osobny głośnik, a czasem kilka (więcej szczegółów, patrz „Liczba głośników”).

Wśród wielodrożnych modeli konsumenckich najczęściej dostępne są dwu- lub trójdrożne opcje - niskotonowe/wysokotonowe i niskotonowe/średniotonowe/wysokotonowe odpowiednio. Większa liczba dróg z reguły wskazuje na wysoką klasę urządzenia, ponieważ dokładniej odtwarza sygnał, a zatem jest bardziej złożone. Ale są też małe satelity z jednym głośnikiem (jednodrożne) dla niewymagającego słuchacza.

Zwróć uwagę, że oprócz liczb całkowitych, są również produkowane modele z ułamkową liczbą dróg - na przykład 2,5 lub 3,5. To oznaczenie wskazuje na obecność w konstrukcji głośnika, który odpowiada za dwie drogi jednocześnie: na przykład model 2.5 ma oddzielne głośniki dla tonów niskich i wysokich oraz kombinowany dla tonów niskich+średnich (podobny w konstrukcji do niskotonowego, ale również obciążony częstotliwościami średnimi).

Czułość zestawu głośnikowego.

Parametr ten jest wskazywany na podstawie tego, jaką głośność może wytworzyć głośnik lub kolumna, gdy zostanie do nich przyłożony sygnał o określonej standardowej mocy. Mówiąc prościej, im wyższa czułość zestawu głośnikowego, tym głośniej będzie brzmiał przy tej samej mocy wyjściowej wzmacniacza. W ten sposób czuły zestaw można skutecznie wykorzystywać nawet w połączeniu ze stosunkowo niskimi wzmacniaczami. Z drugiej strony, niska czułość ma też swoje zalety: pozwala uzyskać bardziej równomierne pasmo przenoszenia i zmniejsza prawdopodobieństwo przeciążenia wzmacniacza. W najmniej czułych nowoczesnych zestawach głośnikowych wskaźnik ten nie przekracza 84 dB, w najbardziej czułych wynosi 95-96 dB lub więcej.

Zwróćmy uwagę, że w praktyce na parametr ten trzeba zwracać uwagę, gdy zestaw głośnikowy planuje się stosować z osobno dobranym wzmacniaczem mocy. Dlatego w przypadku zestawów aktywnych (patrz „Typ”) czułość ma wartość czysto referencyjną, a przy jego wyborze z reguły można ją zignorować.

Impedancją nazywa się znamionowy opór elektryczny zestawu głośnikowego. Obecnie stosuje się zestaw standardowych wartości impedancji; najbardziej rozpowszechnione są głośniki o impedancji 4 omy, 6 omów, 8 omów i 16 omów.

Parametr ten ma podstawowe znaczenie dla głośników i kolumn pasywnych (patrz „Typ”). Przy podłączaniu takich urządzeń do wzmacniacza mocy bardzo pożądane jest, aby ich impedancja odpowiadała impedancji zestawu głośnikowego, dla którego wzmacniacz został zaprojektowany; w przypadku niedopasowania możliwe są albo przesterowania i zniekształcenia dźwięku (jeśli impedancja kolumn głośnikowych jest poniżej optymalnej), albo spadek mocy (w przeciwnym wypadku).

Jeśli chodzi o aktywne zestawy głośnikowe, to tutaj impedancja jest głównie referencyjna – głośniki i kolumny w takich zestawach są wstępnie dobierane do odpowiednich wzmacniaczy. Co prawda, panuje opinia, że wyższa impedancja zmniejsza poziom zakłóceń i korzystnie wpływa na czystość dźwięku; jednak różnica w impedancji między różnymi modelami zwykle nie jest tak duża, aby efekt ten był zauważalny na tle innych czynników, które decydują o jakości dźwięku.

Częstotliwość podziału zwrotnicy zapewnionej w konstrukcji zestawu głośnikowego.

Zwrotnica jest instalowana wyłącznie w modelach z kilkoma drogami (patrz „Liczba dróg”). Jest to filtr elektroniczny, który rozdziela przychodzący sygnał audio na oddzielne zakresy częstotliwości i kieruje każdy zakres do „własnego” zestawu głośników. A częstotliwość podziału zwrotnicy pokazuje, gdzie leży granica między tymi zakresami. Jeśli jest więcej niż dwie drogi, będzie kilka podobnych granic: na przykład dla zestawu czterodrożnego może być wskazane „0,15 / 0,8 / 2,8 kHz” lub „0,12 / 1 / 3,8”.

W większości przypadków parametr ten ma głównie charakter referencyjny: częstotliwości wbudowanej zwrotnicy są dopasowane do parametrów głośników zainstalowanych w zestawie głośnikowym.

Moc znamionowa tylnej kolumny zestawu głośnikowego. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat mocy znamionowych, patrz powyżej „Przód”.

Całkowita moc znamionowa wszystkich komponentów zestawu głośnikowego, innymi słowy suma mocy wszystkich głośników i kolumn. Moc znamionowa zwykle wskazuje najwyższą średnią (średniokwadratową) moc, przy której kolumny głośnikowe mogą działać przez długi czas bez przeciążeń i uszkodzeń. W takim przypadku poszczególne przepięcia mogą znacznie przekroczyć tę wartość, jednak to moc znamionowa jest głównym parametrem każdego zestawu głośnikowego.

Przede wszystkim od tego parametru zależy głośność dźwięku: im mocniejsze kolumny i głośniki, tym głośniejszy dźwięk mogą wydać wraz z odpowiednim wzmacniaczem. Ponadto w modelach pasywnych i pasywno-aktywnych od mocy zależy również kompatybilność z zewnętrznym wzmacniaczem: moc wyjściowa wzmacniacza nie powinna przekraczać mocy podłączonego do niego zestawu głośnikowego, w przeciwnym razie możliwe są przeciążenia, a nawet awarie.

Szczegółowe zalecenia dotyczące doboru zestawu głośnikowego ze względu na moc do konkretnej sytuacji można znaleźć w dedykowanych źródłach. Jednak ogólnie wskaźnik do 100 W jest uważany za dość skromny według standardów współczesnego sprzętu audio, 100 - 200 W - za średni, 200 - 300 W jest powyżej średniejgo a najmocniejsze zestawy wytwarzają do 500 W, a nawet więcej.

Podsumowując, zauważamy jeszcze dwa niuanse. Po pierws...ze, porównując różne zestawy według tego parametru, należy również wziąć pod uwagę format dźwięku, w jakim działają. W szczególności, subwoofer, jeśli jest, może stanowić znaczną część całkowitej mocy - do połowy lub więcej. W rezultacie, na przykład, zestaw 2.1 o mocy 50 W z 20-watowym subwooferem na częstotliwościach głównych nie będzie w stanie wyciągnąć tej samej głośności, co 40-watowy zestaw 2.0: w pierwszym przypadku każdy główny kanał będzie miał tylko 15 W, w drugim - 20 W. Po drugie, w zestawach wielokanałowych całkowita moc może być rozłożona na kanały w różnych proporcjach; więc powiedzmy, że dwa zestawy 5.1 o tej samej łącznej mocy mogą znacznie różnić się balansem przodu i tyłu przy maksymalnej głośności.