Porównanie Audiocore AC9900 vs Falcon STC-4108

Rozmiar wyświetlacza w punktach (pikselach) w poziomie i pionie. Im wyższa jest rozdzielczość, tym bardziej szczegółowy i gładki obraz jest w stanie wygenerować ekran. Wysoka rozdzielczość jest szczególnie ważna w przypadku wyświetlaczy o dużej przekątnej; z drugiej strony znacząco wpływa to na koszt urządzenia, a dla małego ekranu może nawet okazać się zbędny (ponieważ obraz okaże się zbyt mały).

Typ matrycy wyświetlacza, zainstalowanego w radioodtwarzaczu.

Parametr ten jest wskazywany głównie w przypadkach, gdy ekran wykorzystuje matrycę wysokiej jakości IPS. Technologia ta zapewnia wysokiej jakości odwzorowanie kolorów, dobrą jasność i szerokie kąty widzenia, a dzięki ulepszeniom i redukcji kosztów, cena ekranów IPS spada. Jednocześnie, nie ma sensu używać tej technologii w małym wyświetlaczu, przeznaczonym tylko do informacji serwisowych; dlatego obecność matrycy IPS zwykle oznacza dość duży ekran, często - ekran dotykowy (patrz poniżej).

Możliwość regulacji cięcia wysokich częstotliwości bez wpływu na inne zakresy częstotliwości. Pozwala to poprawić ogólną barwę dźwięku poprzez całkowite usunięcie wysokich częstotliwości, jeśli jest to potrzebne (na przykład, w przypadku subwoofera). Co więcej, ta metoda regulacji jest znacznie łatwiejsza niż regulacja poszczególnych pasm korektora (patrz wyżej). Zazwyczaj funkcja ta jest połączona z kontrolą basów (patrz poniżej).

Możliwość regulacji cięcia niskich częstotliwości bez wpływu na inne zakresy częstotliwości. Dzięki temu możliwe jest całkowite usunięcie niskich częstotliwości (na przykład, dla akustyki salonowej, kiedy subwoofer „odpowiada” za bas), bez wpływu na inne częstotliwości. Ten sposób regulacji jest znacznie łatwiejszy, niż dostosowywanie poszczególnych pasm korektora (patrz wyżej).

Funkcja wzmacniająca brzmienie basów. Pod pewnymi względami jest podobna do korektora, jednak w przeciwieństwie do niego, podczas korzystania z BassBoost, wzmocnienie basów włącza się i wyłącza się jednym kliknięciem przycisku - jest to wygodniejsze i bezpieczniejsze niż majstrowanie przy ustawieniach korektora.

Nominalna moc dźwięku, wytwarzanego przez wzmacniacz radiowy dla każdego kanału dźwiękowego.

Nominalna - to najwyższa średnia (rms) moc akustyczna, przy której wzmacniacz pracuje bez przeciążeń i jest w stanie pracować przez nieograniczony czas. Jest to główny wskaźnik, charakteryzujący ogólną głośność radia; poszczególne skoki mogą być znacznie wyższe od wartości nominalnej, ale są krótkotrwałe, tutaj mówimy o stałym poziomie sygnału. Ponadto, od tego wskaźnika zależy kompatybilność z konkretnymi głośnikami: moc nominalna zestawu głośnikowego nie może być niższa niż u wzmacniacza, w przeciwnym razie głośniki mogą ulec uszkodzeniu przy dużej głośności. Jednak rozrzut nie jest tak duży, są radia o mocy wyjściowej 40 W, 45 W, 50 W, 55 W, 60 W lub więcej.

Optymalne wartości mocy wzmacniacza zależą od wielu czynników, począwszy od liczby kanałów po osobiste preferencje słuchacza. Szczegółowe informacje na ten temat można znaleźć w specjalnych źródłach; krótko mówiąc, możemy powiedzieć, że im wyższa moc na kanał, tym głośniejszy dźwięk radio jest w stanie wytworzyć.

Rodzaj regulatora głośności, przewidziany w radiu samochodowym. Najczęściej, w tej roli wykorzystywane są pokrętła, czujniki dotykowe lub przyciski mechaniczne; tutaj znajduje się bardziej szczegółowy opis każdej z tych opcji.

- Pokrętło. Tradycyjny regulator w postaci okrągłego pokrętła, które w naszych czasach nie traci popularności - to właśnie ono jest montowane w większości nowoczesnych radioodbiorników samochodowych. Przewaga ta wynika m.in. z tego, że pokrętło jest kompatybilne zarówno z cyfrowymi, jak i analogowymi układami regulacji głośności, co oznacza, że może być stosowane w urządzeniach o dowolnym poziomie, od najbardziej zaawansowanych po najprostsze i niedrogie. Dodatkowo, taki regulator zauważalnie wyróżnia się na panelu radia, dzięki czemu można go znaleźć i obrócić nawet nie patrząc na niego, nie odwracając uwagi od drogi. Do wad pokręteł można odnieść tylko pewną uciążliwość w porównaniu z przyciskami i czujnikami, ale ten punkt rzadko ma znaczenie.

- Przyciski mechaniczne. Tradycyjne przyciski mechaniczne - a dokładniej, najczęściej tylko jeden dwukierunkowy przycisk, pionowy lub poziomy. W przeciwieństwie do opisanych powyżej pokręteł, mogą być używane tylko z pętlami cyfrowej regulacji głośności; Dlatego, większość radioodtwarzaczy z przyciskami - to zaawansowane urządzenia o rozbudowanej funkcjonalności i standardowym rozmiarze co najmn...iej 2DIN (lub ekranie co najmniej 5”, dla standardowych modeli). W takich przypadkach przewaga przycisków nad pokrętłami jest taka, że taki przycisk można zrobić bardzo wąskim i zamontować nawet na bardzo cienkiej ramie ekranu, natomiast uchwyt wymaga dość szerokiego dodatkowego panelu. A jeśli porównamy opcję tę z czujnikami, przyciski mechaniczne są nieco tańsze i można nimi sterować na ślepo, nie odrywając wzroku od drogi. Z drugiej strony, mechaniczne przyciski zużywają się w trakcie użytkowania, co zmniejsza niezawodność, a wielu użytkowników po prostu preferuje czujniki bardziej, niż przyciski. Z tych czy innych powodów, opcja ta jest stosunkowo rzadka.

- Przyciski dotykowe. Sterowanie w postaci przycisków, które reagują nie na naciśnięcie, a na dotyk. Podobnie, jak przyciski mechaniczne (patrz wyżej), taki regulator jest kompatybilny tylko z cyfrową regulacją głośności i jest używany głównie w zaawansowanych radioodbiornikach z dużymi ekranami. Jednocześnie, przyciski dotykowe nadają urządzeniu najbardziej zaawansowany i „technologiczny” wygląd, który jest atrakcyjny dla wielu użytkowników z estetycznego punktu widzenia. Główną wadą opcji tej jest to, że przyciski dotykowe zwykle nie wystają z panelu - więc prawie niemożliwe jest znalezienie pożądanego czujnika na ślepo i podczas sterowania trzeba odwracać uwagę od drogi. Jednak, przy mniej lub bardziej przyzwoitych umiejętnościach prowadzenia pojazdu i należytej staranności, szczegół ten nie jest poważnym mankamentem, dlatego tego typu sterowanie w radioodtwarzaczach wysokiej jakości stosuje się znacznie częściej, niż tradycyjne przyciski.

Liczba wyjść liniowych (patrz wyżej) przewidziana w konstrukcji radia. Należy zauważyć, że zwykle te wyjścia wykorzystują złącza RCA ("cinch"), a format analogowy pozwala na przesyłanie tylko jednego kanału audio. Dlatego do pracy z sygnałem stereo potrzebne są dwa złącza RCA, a para takich gniazd jest uważana za jedno wyjście liniowe - zestaw przeznaczony do jednego zestawu głośników stereo. Główną różnicą między tym interfejsem a tym samym RCA, którym podłącza się głośniki (patrz wyżej), jest to, że wyjście liniowe otrzymuje sygnał z przedwzmacniacza, który nie nadaje się do zasilania pasywnej akustyki. Sygnał ten należy skierować do głośników aktywnych lub zewnętrznego wzmacniacza (gdy głośnik jest podłączony do wyjścia wzmacniacza mocy przeznaczonego dla głośników pasywnych).

Liczba kompozytowych wejść wideo przewidziana w konstrukcji radia samochodowego.

Kompozytowe wejście wideo - to zwykle złącze RCA („cinch”) o charakterystycznym żółtym kolorze. Można go wykorzystać do podłączenia dowolnego źródła wideo z odpowiednim wyjściem, np. przenośnego odtwarzacza DVD. Zauważ, że w tym przypadku chodzi tylko o wejście przeznaczone do pracy z wideo; aby wyprowadzić dźwięk, będziesz musiał użyć innego interfejsu, na przykład liniowego (patrz wyżej). Jakość obrazu po podłączeniu przez złącze kompozytowe jest stosunkowo niska, rozdzielczości HD nie są obsługiwane, ale trudno to nazwać poważną wadą, biorąc pod uwagę charakterystykę wyświetlaczy we współczesnych radiach samochodowych (i oddzielnie wykonanych telewizorach / monitorach samochodowych, do których może być nadawany sygnał z radia samochodowego).

Im więcej kompozytowych wejść wideo jest dostępnych w radiu, tym więcej źródeł sygnału można do niego podłączyć jednocześnie.