Porównanie JVC KW-X850BT vs JVC KD-X272BT

Wielkość radia samochodowego w szerokości i wysokości, która decyduje o możliwości jego montażu w samochodzie. Dla udanej instalacji radia konieczne jest, aby odpowiednie gniazdo w samochodzie miało taki sam rozmiar, jak sam radioodtwarzacz, lub większe.

Uniwersalną jednostką miary wymiaru montażowego jest DIN: 1 DIN odpowiada szerokości 178 mm i wysokości 50 mm. Przy tym urządzenia o różnych standardowych rozmiarach mają tę samą szerokość i różnią się tylko wysokością:

- 1 DIN. Najpopularniejszy standardowy rozmiar nowoczesnych radioodbiorników samochodowych (patrz wymiary powyżej).

- 2 DIN. Ten rozmiar odpowiada wysokości radioodtwarzacza 100 mm i szerokości 178 mm. Zazwyczaj rozmiar 2 DIN mają dość mocne urządzenia z wieloma dodatkowymi funkcjami - na przykład często są wyposażone w duże kolorowe ekrany, nadające się nawet do oglądania filmów.

Osobną odmianą jest tzw. standardowe radia samochodowe. Są to urządzenia, które zostały pierwotnie wykonane dla konkretnej marki samochodu i z reguły dostarczane są od razu w jednym z zestawów. Radia te posiadają swoje unikalne wymiary montażowe, często niezwiązane z normą DIN, w efekcie czego nie można ich montować w żadnym innym modelu samochodu niż ten, do którego były pierwotnie przeznaczone. Ponadto, instalacja i demontaż zwykłych radioodtwarzaczy samochodowych jest z reguły znacznie trudniejsz...y niż uniwersalnych. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz sekcję „Standardowy odbiornik dla”.

Radioodbiorniki samochodowe posiadające skróconą obudowę.

Skrócona obudowa czyli taka, która ma mniejszą głębokość, niż klasyczne radia samochodowe wyposażone w napędy CD. Dzięki temu takie modele są dość kompaktowe, co w szczególności upraszcza montaż i ułatwia prowadzenie przewodów. Oczywiście, płyty CD/DVD w zasadzie nie są obsługiwane przez takie urządzenia, lecz nie jest to poważna wada – obecnie jest sporo alternatyw dla takich nośników. Należy również pamiętać, że skrócona obudowa nie wpływa na rozmiar montażowy (patrz wyżej) - może to być 1 DIN lub 2 DIN, a standardowe rozwiązania są jeszcze większe.

Cechy konstrukcji panelu przedniego, zainstalowanego w radiu. Kilka funkcji można połączyć naraz w jednym urządzeniu - na przykład zdejmowany panel może być z powodzeniem montowany na zawiasach.

- Zdejmowany panel. Możliwość zdjęcia przedniego panelu radia samochodowego i zabrania go ze sobą wychodząc z samochodu. Funkcja ta ma na celu ochronę przed kradzieżą: po pierwsze, panel przedni jest najbardziej dostępną i atrakcyjną częścią radia dla złodziei; po drugie, w ten sposób zmniejsza się prawdopodobieństwo kradzieży samego radia, ponieważ urządzenie bez panelu sterowania ma niewielką wartość.

- Wysuwany ekran. Wysuwany ekran - to zwykle domena radioodtwarzaczy klasy premium. Po złożeniu taki ekran jest schowany w szczelinie montażowej radia samochodowego w pozycji poziomej, a w stanie roboczym wystaje na zewnątrz i staje się pionowy. Tak więc, przy stosunkowo niewielkich wymiarach samego radia (patrz Wymiary montażowe), można je wyposażyć w dość duży ekran, który pozwala na wygodne oglądanie wideo.

- Zmotoryzowany. Cecha ta sprawia, że wyświetlacz radia wyposażony jest w napęd silnikowy, dzięki któremu można zmieniać kąt nachylenia ekranu. Funkcja ta jest szczególnie istotna w świetle tego, że w stosunkowo niedrogich typach matryc obraz zwykle jest widoczny tylko pod pewnym kątem. Jednak możliwość regulacji nachylenia ekranu w każdym przypadku mo...że się przydać.

- Tesla Style. Panel przedni, wykonany w stylu komputera pokładowego samochodów Tesla. Główną „cechą” tej konstrukcji jest ogromny jak na standardy radia samochodowego (około 12”) ekran dotykowy, z którego można sterować nie tylko radiem samochodowym, ale także różnymi funkcjami samego samochodu - np. klimatyzacją. W związku z tym, takie radia samochodowe mają szerokie możliwości. Zwykle są one standardowe (patrz „Jednostka główna”), podczas gdy są produkowane nie tylko dla Tesli, ale także dla innych marek samochodów.

Rodzaje nośników pamięci, obsługiwanych przez radio samochodowe.

- Płyty CD. Obsługa płyt zazwyczaj zakłada co najmniej kompatybilność z CD, nieco rzadziej możliwość pracy z DVD. Aby uzyskać więcej informacji na temat tych typów, zobacz „Typy płyt”. Tutaj zauważamy, że w naszych czasach płyty są stopniowo zastępowane przez bardziej kompaktowe i funkcjonalne nośniki - w szczególności karty pamięci i urządzenia USB; tak wiele nowoczesnych radioodtwarzaczy samochodowych, także tych z wyższej półki, w ogóle nie ma napędów optycznych.

- Karty pamięci. Możliwość pracy z wymiennymi kartami pamięci, zwykle w formacie SD lub microSD; moduł do ich odczytywania nazywany jest czytnikiem kart. Funkcja ta jest wygodna przede wszystkim dlatego, że takie karty są obsługiwane przez wiele innych urządzeń – w szczególności laptopy i aparaty fotograficzne/wideo. Czytnik kart ułatwia wymianę danych między tymi urządzeniami: np. playlistę muzyki z laptopa można nagrać na kartę pamięci. Zwróć uwagę, że konkretny rodzaj obsługiwanych kart nie zaszkodzi wyjaśnić osobno - format (mikro) SD obejmuje kilka odmian, które nie są ze sobą całkowicie kompatybilne.

- Pamięć USB (przód). Możliwość obsługi radia za pomocą zewnętrznych nośników USB - " pendrive ", dyski twarde..., odtwarzacze MP3 itp. - aby odtwarzać treści bezpośrednio z nich. W tym przypadku oznacza to podłączenie takiego nośnika do złącza USB, znajdującego się na przednim panelu radia - jest to wygodne, ponieważ złącze znajduje się w bliskiej odległości, tuż pod ręką.

- Pamięć USB (tył). Podłączanie napędów USB (patrz wyżej) przez tylny panel. Jednak urządzenie zewnętrzne podłącza się nie bezpośrednio do tylnego panelu, ale do zewnętrznego złącza USB, które z kolei jest połączone z tylnym panelem za pomocą kabla. Takie złącze nie zajmuje miejsca na przednim panelu, ale można je umieścić na półce pod deską rozdzielczą - a podłączony napęd nie będzie wystawał z radia, ale będzie znajdował się na półce. W standardowych radiach samochodowych (patrz wyżej) połączenie „tylne” można wykonać w nieco inny sposób - tam kabel z tylnego panelu za pomocą specjalnego złącza można podłączyć do standardowego gniazda USB na desce rozdzielczej.

- Podłączenie iPoda/iPhone'a. Możliwość podłączenia do radia samochodowego urządzeń przenośnych firmy Apple – przede wszystkim iPodów i smartfonów iPhone – poprzez specjalne złącze dokujące. Nawet najprostsze opcje takiego połączenia, poza odtwarzaniem muzyki, zapewniają szereg dodatkowych funkcji – w szczególności sterowanie funkcjami odtwarzacza (np. przełączanie utworów) z panelu sterowania lub pilota samego radia. A najbardziej zaawansowane modele mają zastrzeżony system CarPlay; więcej szczegółów patrz "Funkcje sterowania".

- Połączenie z Androidem. Możliwość podłączenia do radia samochodowego smartfonów i innych urządzeń opartych na systemie operacyjnym Android. Metody połączenia mogą się różnić: na przykład niektóre modele radioodtwarzaczy samochodowych obsługują tylko połączenie przewodowe, inne mogą korzystać z Bluetooth (patrz „Multimedia”). To samo dotyczy zestawu funkcji dostępnych w każdym przypadku, punkt ten należy wyjaśnić zgodnie z oficjalnymi danymi producenta. Specyficzne funkcje obejmują bezpośrednie odtwarzanie muzyki z telefonu (sterowane przez radio), pracę z zawartością jego dysku, oglądanie filmów, używanie radia jako zestawu samochodowego do odbierania połączeń itp. A w modelach z wyższej półki jest wsparcie dla technologii integracji smartfonów Android Auto; więcej szczegółów patrz "Funkcje zarządzania".

Obecność w radiu samochodowym wbudowanego DSP - cyfrowego procesora obróbki dźwięku.

Taki procesor poprawia ogólną jakość dźwięku i zapewnia dodatkowe opcje sterowania. Jedną z najważniejszych funkcji DSP jest korekcja czasowa: pozwala ona na takie ustawienia akustyki, aby dźwięk z głośników, znajdujących się w różnych odległościach od użytkownika, docierał do niego jednocześnie. Dopasowanie to zauważalnie poprawia wrażenia dźwiękowe. Ponadto, w radiach samochodowych z DSP jest zwrotnica cyfrowa (podział według częstotliwości) i korektor z dość dużą liczbą ścieżek.

Obecność procesora znacząco wpływa na cenę radioodtwarzacza, ale w większości przypadków jest to uzasadniona płata za jakość dźwięku. Ale jednoznaczną wadą modeli „procesorowych” jest złożoność instalacji i konfiguracji, w tym celu najlepiej zwrócić się do specjalisty.

- Zdalne sterowanie. Radioodtwarzacz posiada pilot w zestawie. Funkcja ta będzie wygodna przede wszystkim dla pasażerów siedzących za kierowcą - nie można dosięgnąć radia z tylnych siedzeń. Ponadto, piloty często mają więcej klawiszy, niż standardowy panel sterowania, co pozwala na dostęp do różnych dodatkowych funkcji w podróży, bez zagłębiania się w ustawienia.

- Pilot na kierownicę. Pilot (patrz wyżej) z możliwością montażu na kierownicy. Taki pilot pozwala kierowcy sterować funkcjami radia bez zdejmowania rąk z kierownicy, a tym samym nie rozpraszając się podczas jazdy.

- Sterowanie za pomocą standardowych przycisków na kierownicy. Możliwość sterowania radiem samochodowym za pomocą standardowych przycisków, przewidzianych na kierownicy do tego celu. Funkcja ta jest podobna do opisanego powyżej pilota w kierownicy, z tą różnicą, że „pilot” w tym przypadku jest wbudowany bezpośrednio w kierownicę. Przed zakupem takiego radia konieczne jest wyjaśnienie jego kompatybilności z konkretnym modelem samochodu.

- Sterowanie ze smartfona. Dostępność oprogramowania (aplikacji) umożliwiającego sterowanie radiem samochodowym za pomocą smartfona, tabletu itp. Nie chodzi tylko o przełączanie utworów w telefonie, ale o pełną regulację wszystkich funkcji urządzenia.

- Sterowanie głosem. Mo...żliwość sterowania radiem samochodowym za pomocą poleceń głosowych. Implementacja takiej kontroli może być różna: w niektórych modelach, aby ją aktywować, trzeba nacisnąć przycisk, podczas gdy inne nieustannie „słuchają” otoczenia i natychmiast reagują na słowa kodowe. W każdym razie, funkcja ta pozwala kierowcy sterować radiem bez odwracania wzroku od drogi, co ma pozytywny wpływ na bezpieczeństwo ruchu. Należy zauważyć, że w czystej postaci sterowanie głosem we współczesnych radiach samochodowych staje się coraz mniej powszechne, wypierane przez zaawansowane technologie, takie jak CarPlay i Android Auto (patrz „Funkcje sterowania”), które obejmują również funkcje głosowe.

- system Apple CarPlay. Radio samochodowe obsługuje technologię CarPlay. Technologia ta jest przeznaczona do łączenia z radiem samochodowym urządzeń przenośnych firmy Apple, przede wszystkim iPhone'a, chociaż technicznie możliwa jest praca z dowolnym gadżetem „Apple” z systemem iOS 7.1 lub nowszym, a także firmowym złączem 8-pin Lightning. Dzięki tej technologii wiele funkcji smartfona (m.in. asystent głosowy Siri, nawigacja, sterowanie połączeniami i wiadomościami, a także muzyka) są zintegrowane do radia; korzystanie z nich za pośrednictwem elektroniki pokładowej może być znacznie wygodniejsze niż trzymanie iPhone'a w rękach. Przy tym CarPlay kładzie szczególny nacisk na bezpieczeństwo: został zaprojektowany z maksymalnym wykorzystaniem sterowania głosowego, tak aby kierowca jak najmniej patrzył na ekran radia. Przykładowo, wspomniane komunikaty można dyktować głosem i odsłuchiwać „w wykonaniu” Siri. Samo połączenie odbywa się przewodowo, poprzez wspomniane złącze Lightning.

- System Android Auto. Radio samochodowe obsługuje technologię Android Auto. Podobnie, jak opisany powyżej CarPlay, technologia ta ma na celu łączenie urządzeń przenośnych z pokładową elektroniką samochodową – tylko, jak można się domyślić po nazwie, w tym przypadku mówimy o gadżetach z systemem operacyjnym Android. Po podłączeniu takiego gadżetu radio samochodowe faktycznie pełni rolę zewnętrznego wyświetlacza urządzenia mobilnego, z zoptymalizowanym interfejsem i odpowiednimi możliwościami. Funkcje dostępne w Android Auto obejmują nawigację (w tym dostęp do zewnętrznych anten i modułów GPS przez urządzenia mobilne), sterowanie muzyką, odbieranie i wykonywanie połączeń, słuchanie i pisanie SMS-ów oraz surfowanie w Internecie. Praca z Android Auto jest dostępna tylko dla wersji Android 5.0 Lollipop i nowszych; ponadto, jeśli urządzenie mobilne korzysta z zastrzeżonego oprogramowania, jego kompatybilność z radiem warto wyjaśnić osobno.

Liczba wyjść liniowych (patrz wyżej) przewidziana w konstrukcji radia. Należy zauważyć, że zwykle te wyjścia wykorzystują złącza RCA ("cinch"), a format analogowy pozwala na przesyłanie tylko jednego kanału audio. Dlatego do pracy z sygnałem stereo potrzebne są dwa złącza RCA, a para takich gniazd jest uważana za jedno wyjście liniowe - zestaw przeznaczony do jednego zestawu głośników stereo. Główną różnicą między tym interfejsem a tym samym RCA, którym podłącza się głośniki (patrz wyżej), jest to, że wyjście liniowe otrzymuje sygnał z przedwzmacniacza, który nie nadaje się do zasilania pasywnej akustyki. Sygnał ten należy skierować do głośników aktywnych lub zewnętrznego wzmacniacza (gdy głośnik jest podłączony do wyjścia wzmacniacza mocy przeznaczonego dla głośników pasywnych).

- FM. Termin ten odnosi się do części pasma ultrakrótkofalowego (VHF) w zakresie od 87,5 MHz do 108 MHz. Wykorzystuje modulację częstotliwości, co pozwala na nadawanie muzyki w stereo z dość wysoką jakością dźwięku, a także przesyłanie sygnałów RDS (patrz obsługa RDS). W tej chwili większość muzycznych stacji radiowych nadaje w tym zakresie. Wadą FM jest ograniczony obszar odbioru – maksymalnie kilkadziesiąt kilometrów od stacji nadawczej – dlatego zwykle można ich słuchać w okolicach jednego miasta i w pobliskich okolicach.

- AM (ang. amplitude modulation - modulacja amplitudy) - nadawanie z wykorzystaniem modulacji amplitudy. Może odbywać się w wielu pasmach, ale większość nadawców komercyjnych nadaje na średnich długościach fal w zakresie 520-1610 kHz; większość konsumenckich odbiorników AM, w tym odbiorniki w radiach samochodowych, są zaprojektowane dla tych samych częstotliwości. Nadawanie AM ma znacznie większy zasięg niż FM (mogą to być setki kilometrów), jednak jakość dźwięku jest niższa, dlatego z tego formatu korzystają głównie stacje radiowe „rozmowne” i stacje radiowe z wiadomościami.

- LW (ang. long wave) - nadawanie na falach długich w zakresie 148-408 kHz. Takie nadawanie ma zasięg odbioru setek, a nawet tysięcy kilometrów i prawie nie zależy od pory dnia i zakłóceń atmosferycznych. Stosowany jest głównie na stacjach krajowych.

- MW (ang. medium wave) - nadawanie na falach średnich w zakresie 522-1720 kHz, w rzeczywistości -...tak samo jak AM (patrz wyżej).

- SW (ang. short wave) – nadawanie na falach krótkich, realizowane w całym zestawie pasm, których dolna granica to 2,5 MHz, a najwyższa 26,1 MHz. Cechy nadawania fal krótkich są takie, że można je odbierać po przeciwnej stronie kuli ziemskiej, ale nie zawsze można je usłyszeć w promieniu kilkudziesięciu kilometrów od nadajnika. Dlatego nadawanie na falach krótkich jest wykorzystywane głównie do transmisji zagranicznych.

- UKF. W tym przypadku nie chodzi o całe pasmo VHF, ale o podzakres 65,9-74 MHz, wykorzystujący tzw. modulację OIRT. W tym formacie nadawanie na UKF było pierwotnie prowadzone w krajach Związku Radzieckiego i Europy Wschodniej, ale w tej chwili nie jest zbyt popularne ze względu na rozwój FM. Technicznie, VHF OIRT jest podobny do FM (patrz wyżej); główne różnice - to zajmowane pasmo i brak możliwości przesyłania sygnałów RDS do OIRT (patrz obsługa RDS).

Możliwość wyboru koloru podświetlenia panelu sterowania, a czasem także wyświetlacza radia samochodowego. Konkretny zakres dostępnych odcieni może się różnić, może to być para kolorów, czy cała paleta RGB; Patrz „Kolor podświetlenia”, aby uzyskać szczegółowe informacje. W każdym razie możliwość ta nie odgrywa roli funkcjonalnej, jednak pozwala na dostosowanie wyglądu urządzenia tak, aby pasował do wyglądu deski rozdzielczej i odpowiadał nastrojowi użytkownika.