Porównanie JBL Stage1 621 vs JBL Stage3 607C

- Głośniki szerokopasmowe. Najprostszy rodzaj głośników: jeden głośnik odtwarza cały zakres częstotliwości. Zalety takich głośników to prostota konstrukcji (w efekcie - niski koszt) i łatwość instalacji. Natomiast jakość dźwięku głośników szerokopasmowych jest znacznie niższa niż w przypadku głośników specjalistycznych (patrz niżej).

- Głośniki komponentowe. Najbardziej zaawansowany rodzaj głośników samochodowych: dla każdego zakresu częstotliwości są osobne głośniki (patrz „Liczba dróg”), co pozwala dostosować dźwięk każdego głośnika według własnego uznania i zapewnia wysoką jakość dźwięku. Jeśli to ostatnie jest dla Ciebie głównym czynnikiem przy wyborze głośników samochodowych, warto zwrócić uwagę na głośniki komponentowe. Co prawda, takie zestawy nie są tanie, a ich instalacja może być dość trudna ze względu na dużą liczbę głośników.

- Głośniki współosiowe. Swego rodzaju kompromis między zestawami głośników komponentowych i szerokopasmowych: w takich zestawach małe głośniki wysokotonowe i średniotonowe są umieszczone bezpośrednio przed większą membraną niskotonową, na tej samej osi, co ona. Taka konstrukcja upraszcza instalację, obniża koszty i zapewnia lepszą jakość dźwięku niż głośniki szerokopasmowe. Co prawda, jakość ta jest wciąż niższa niż w przypadku zestawów komponentowych, dlatego głośniki współosiowe są zwykle używane albo jako tylne głośniki, albo...gdy z jakiegoś powodu (na przykład z powodu ciasnoty) nie można zainstalować głośników komponentowych.

- Głośniki samochodowe w obudowie. Głośniki takich zestawów mieszczą się w osobnej obudowie (obudowach). To znacznie upraszcza instalację - nie trzeba szukać głośników do istniejących wnęk, a nawet celowo wycinać te wnęki, jak w innych typach zestawów głośnikowych. Z drugiej strony takie zestawy zajmują więcej miejsca w samochodzie.

- Głośniki średniotonowe. Jak sama nazwa wskazuje, taki zestaw głośnikowy odtwarza tylko średni zakres, „odcinając” najwyższe i najniższe częstotliwości. Technicznie może być używany jako samodzielny zestaw, ale zwykle nie jest to uzasadnione. Dlatego w praktyce głośniki średniotonowe są zwykle instalowane jako część bardziej zaawansowanego systemu typu komponentowego (patrz wyżej).

- Tweeter. Głośnik zaprojektowany do odtwarzania wysokich częstotliwości. Ze względu na specjalizację nie jest używany oddzielnie, jest używany w połączeniu z głośnikami średniotonowymi do budowy systemów typu komponentowego (patrz wyżej).

Moc znamionowa zestawu głośnikowego. Najczęściej jako znamionowa jest wskazywana średnia (rms) moc dźwięku.

Najbardziej oczywistym punktem związanym z tą cechą jest głośność dźwięku: im silniejsze głośniki, tym głośniejszy dźwięk mogą one wytworzyć, przy pozostałych warunkach równych. Ponadto od tego wskaźnika zależy kompatybilność ze wzmacniaczem zewnętrznym: jego moc nie powinna przekraczać mocy głośników, w przeciwnym razie możliwe są przeciążenia i uszkodzenia głośników.

Maksymalna moc krótkotrwałego (do kilku sekund) sygnału wejściowego, którą zestaw głośnikowy może wytrzymać bez uszkodzeń fizycznych. Podobnie jak moc znamionowa, ma to znaczenie przy doborze głośników dla wzmacniacza (lub odwrotnie): uważa się, że maksymalna moc głośników powinna być co najmniej 2 razy większa niż maksymalna moc źródła sygnału.

Termin „impedancja” odnosi się do rezystancji elektrycznej systemów prądu przemiennego o bardzo małej rezystancji prądu stałego, takich jak głośniki. We współczesnych głośnikach samochodowych najczęściej występującą impedancją jest 2, 4 lub 8 omów. Parametr ten praktycznie nie wpływa na jakość dźwięku - służy do wyboru optymalnej kombinacji głośników i zewnętrznego wzmacniacza. Jeśli impedancja głośników jest wyższa niż ta, dla której zaprojektowano wzmacniacz, dźwięk będzie cichszy niż to konieczne, a jeśli impedancja jest niższa, możliwe są zniekształcenia dźwięku.

Parametr ten określa, jak głośno zabrzmi zestaw głośnikowy, gdy zostanie do niego nadany określony sygnał standardowy. Zazwyczaj jest to sygnał o mocy 1 W i częstotliwości 1000 Hz. Im wyższa czułość, tym mniejszej mocy wzmacniacza wymagają głośniki. Uważa się więc, że w przypadku głośników podłączanych bezpośrednio do radia samochodowego czułość powinna wynosić 80 dB lub więcej; w przypadku mniej czułych systemów zaleca się użycie oddzielnego wzmacniacza.

Głębokość montażu głośników samochodowych jest zasadniczo rozmiarem głośnika w głębokości. Zwróć uwagę, że w przypadku zestawów komponentowych (patrz „Rodzaj”) parametr ten jest podawany dla największego głośnika, a w przypadku modeli w obudowie jest on generalnie nieistotny.

Głębokość montażowa wraz ze średnicą głośnika (patrz wyżej) określa ilość miejsca potrzebnego do zainstalowania zestawu głośnikowego - w tym przypadku, jak głęboka wnęka jest wymagana do prawidłowego montażu. Przy tym im większy głośnik, tym z reguły większa głębokość montażu. A przy podobnych średnicach o jednakowym standardowym rozmiarze mocniejszy model prawdopodobnie będzie „głębszy”.

Najmniej miejsca — do 15 mm w głębokości — wymagają niektóre głośniki wysokotonowe. Głębokość 16 — 30 mm jest normalna dla głośników wysokotonowych i bardzo mała dla głośników ogólnego zakresu, większość tych modeli ma głębokość 30 mm lub więcej. W tym przypadku głośniki szerokopasmowe są zwykle „wtapiane” o nie więcej niż 60 mm, zestawy komponentowe — nie więcej niż 90 mm, a większa głębokość może być wymagana tylko w przypadku niektórych modeli współosiowych i średniotonowych oraz, co dziwne, głośników wysokotonowych.