Porównanie Voopoo Drag Nano Pod Kit vs Suorin Air Starter Kit

Pojemność zbiornika cieczy przewidziana w konstrukcji rozpylacza. Należy pamiętać, że parametr ten można określić nawet dla rozpylaczy typu Squank (patrz „Rodzaj napełnienia”): chociaż pracują ze zbiornikiem zewnętrznym, pewna ilość „gnojowicy” może zmieścić się w samym parowniku.

Im większy zbiornik, tym więcej płynu możesz przechowywać w elektronicznym papierosie i tym rzadziej trzeba go uzupełniać. Z drugiej strony pojemne zbiorniki mają odpowiednie wymiary, a zbyt duży zbiornik byłby niewygodny, a nawet jedna długa sesja wapowania zużywa stosunkowo mało płynu. W rezultacie objętość ponad 6 ml jest już uważana za dość dużą dla waporyzatorów, a w najmniejszych modelach liczba ta nie przekracza 2 ml.

Zwracamy również uwagę, że przy wyborze pojemności zbiornika producenci zwykle biorą pod uwagę rezystancję cewki, moc akumulatora (jeśli jest w zestawie) oraz inne parametry, które wpływają na przewidywane zużycie płynu. Nie ma tu sztywnej zależności, jednak generalnie mocniejsze atomizery są zwykle wyposażone w większe zbiorniki.

- Góra. Tradycyjny rodzaj tankowania, początkowo dość popularny, ale teraz takie atomizery stopniowo ustępują modelom z tankowaniem od dołu. Główną zaletą tej opcji jest możliwość dolewania płynu bez obracania atomizera i bez wyjmowania kolby z baterii mod. Jednak tankowanie zazwyczaj wymaga demontażu – np. odkręcenia korka z ustnikiem.

- Dolna. Ta opcja zakłada, że do tankowania należy odwrócić atomizer do góry nogami i wlać płyn od spodu. Na pierwszy rzut oka ta procedura jest mniej wygodna niż napełnianie od góry, ale zapewnia ważną zaletę w przypadku serwisowanych grzejników: w razie potrzeby można zdjąć i zwinąć podstawę bez spuszczania płynu ze zbiornika. Zwróć uwagę, że rozpylacze kroplowe w formacie „squonk” są formalnie również tankowane od dołu, jednak mają swoją specyfikę, dlatego nie należą do tej kategorii i wyróżniają się osobno; zobacz poniżej szczegóły.

- Bok. Tankowanie przez specjalny otwór w boku atomizera. Podobnie jak górna, ta konstrukcja pozwala nie wyjmować kolby z mod baterii; otwór zwykle otwiera się i zamyka łatwo i szybko, bez konieczności np. odkręcania wieczka. Ta opcja jest dość popularna w bacodripsach (patrz „Typ atomizera”), chociaż występuje również w innych odmianach.

- Squonk. Specyficzny typ wypełnienia dna stosowany w modelach z r...ozpylaczami kroplowymi (patrz „Typ rozpylacza”). W takich waporyzatorach w trybie bateryjnym zainstalowany jest dość duży zbiornik płynu, a za każdym razem, gdy naciśniesz specjalny przycisk (lub na elastycznej ściance zbiornika), płyn jest podawany do atomizera małymi porcjami bezpośrednio przez złącze . Taka konstrukcja eliminuje główną wadę rozpylaczy kroplowych - konieczność ciągłego ręcznego dodawania płynu „kropla po kropli”: zamiast kłopotów z ręcznym tankowaniem wystarczy okresowe naciskanie przycisku. Jednocześnie większość tych parowników można zainstalować w konwencjonalnym trybie akumulatorowym, bez squank - w tym celu w zestawie znajduje się wymienne złącze o standardowej konstrukcji, bez kanału do dostarczania cieczy; a na modach bateryjnych ze squankiem z reguły można instalować zwykłe atomizery bez ograniczeń. Wadami tej opcji mogą być nieco wyższe koszty niż analogi z tradycyjnymi rodzajami nadzienia.

Największy opór cewki grzewczej elektronicznego papierosa.

Znaczenie tego parametru będzie różne w zależności od tego, która część urządzenia jest omawiana (patrz „Typ”). W przypadku atomizera może to być albo rezystancja całej grzałki, albo, jeśli w zestawie jest kilka „głowic”, rezystancja wymiennej cewki o najwyższej rezystancji. W przypadku modelu akumulatora wskazana jest najwyższa rezystancja, przy której akumulator jest w stanie dostarczyć wystarczającą moc do działania. W przypadku zestawu startowego dane są zwykle podawane przy trybie bateryjnym, natomiast rezystancja kompletnej grzałki(ów) może być niższa niż maksymalna.

Dane dotyczące maksymalnej i minimalnej (patrz wyżej) rezystancji są niezbędne przede wszystkim do dobrania kompatybilnego ze sobą atomizera i modu baterii. Rozpylacz musi mieścić się w zakresie roboczym trybu bateryjnego, w przeciwnym razie akumulator albo będzie przeciążona (jeśli rezystancja parownika będzie zbyt niska), albo po prostu nie zapewni wymaganego stopnia nagrzania (jeśli będzie zbyt wysoka).

Pojemność akumulatora w Twoim e-papierosie lub sprzedawanej osobno akumulatora mod. Parametr ten jest wskazany tylko dla modeli z niewymiennymi bateriami (patrz „Typ akumulatora”): elementy wymienne mogą być produkowane w różnych pojemnościach.

Im większa akumulator, tym dłużej możesz korzystać z urządzenia bez ładowania akumulatora. Co prawda rzeczywiste zużycie energii i odpowiednio autonomia różnych modeli będą różne, dlatego tylko urządzenia o podobnych napięciach roboczych i rezystancjach atomizera mogą być ze sobą porównywane pod względem pojemności.

Ogólnie rzecz biorąc, jeśli ważna jest dla Ciebie autonomia, całkiem możliwe jest postępowanie zgodnie z zasadą „im mocniejsza akumulator, tym lepiej”; i aby zaoszczędzić pieniądze, możesz wybrać stosunkowo słabą baterię. Warto również powiedzieć, że istnieją schematy obliczania optymalnej pojemności akumulatora w zależności od mocy, rezystancji atomizera itp .; schematy te można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Najmniejsze napięcie, jakie mod akumulatora może dostarczyć do atomizera.

Znaczenie tego parametru zależy od typu modu akumulatora i funkcji płyty (patrz wyżej). Tak więc w trybach mechanicznych i najprostszych elektronicznych zwykle wskazywana jest tutaj najniższa wartość, do której napięcie akumulatora może spaść zanim się wyłączy i będzie wymagało ładowania. Znając parametr ten, a także rezystancję atomizera, możesz obliczyć minimalną gwarantowaną moc wapowania.

Jeśli mówimy o modzie z regulacjami typu vw lub vv, to napięcie minimalne to również najmniejsze napięcie, które można ustawić ręcznie w ustawieniach. Może to być konieczne, aby zmniejszyć moc i odpowiednio intensywność wapowania - na przykład, jeśli dressing ma bardzo bogaty smak, a obfita gęsta para byłaby przesadą. W akumulatorach regulowanych im niższe napięcie minimalne (przy tym samym maksimum) - im szerszy zakres regulacji, tym większe możliwości dostosowania parametrów waperowania przez vapera. Aby uzyskać więcej informacji na temat obliczeń mocy, zobacz „Maks. Napięcie".

Najwyższe napięcie, jakie mod akumulatora może dostarczyć do atomizera.

Znając minimalne (patrz wyżej) i maksymalne napięcie, można oszacować moc grzewczą, jaką akumulator jest w stanie zapewnić przy określonej rezystancji atomizera. Na przykład, jeśli mamy mod bateryjny o zakresie napięć 3,3 - 4,8 V i atomizer z cewką 1,8 Om, to prąd przy minimalnym napięciu wyniesie 3,3/1,8 ≈ 1,8 A, a przy maksymalnym 4,8/1,8 ≈ 2,7 A. W związku z tym najniższa moc grzewcza wyniesie 3,3 * 1,8 ≈ 6 W, a najwyższa 4,8 * 2,7 ≈ 13 W. W takim przypadku moc nominalna akumulatora może być wyższa, ale nie odwrotnie - rzeczywista moc nie może być większa niż nominalna. Załóżmy, że teoretycznie akumulator z naszego przykładu w połączeniu z atomizerem sub-omowym 0,15 oma, nawet przy minimalnym napięciu, powinna wytwarzać prąd 3,3 / 0,15 = 22 A i moc 3,3 * 22 = 72,6 W. Jeśli jednak w charakterystyce zadeklarowana jest moc 50 W, to wyższych wartości nie można osiągnąć, nawet przy maksymalnym odkręceniu regulatora - przy niskich rezystancjach napięcie na wyjściu akumulatora drastycznie spada.

Materiał, z którego wykonany jest korpus urządzenia.

Parametr ten dotyczy przede wszystkim modów bateryjnych: mogą być wykonane z szerokiej gamy materiałów, a atomizery nie różnią się różnorodnością (standardowa wersja to stal nierdzewna, z kilkoma wyjątkami; więcej szczegółów poniżej). W rzeczywistości, w przypadku gotowych zestawów (w tym systemów POD, patrz „Typ”), ten punkt wskazuje tylko materiał modu baterii. Oto bardziej szczegółowy opis poszczególnych wariantów:

- Stal nierdzewna. Być może najpopularniejszy materiał na papierosy elektroniczne i ich komponenty - wszystkich rodzajów i kategorii cenowych. Przy stosunkowo niskich kosztach stal nierdzewna jest mocna, niezawodna, trwała i odporna na zarysowania i korozję. Z wad tego materiału można zauważyć jedynie dość dużą wagę, ale niektórzy wręcz przeciwnie, uważają ten szczegół za zaletę: masywna metalowa obudowa sprawia wrażenie solidności i jakości. Ponadto stal, jak każdy metal, może chłodzić skórę w niskich temperaturach i ślizgać się w dłoniach; jednak, aby tego wszystkiego uniknąć, na obudowie można umieścić różne nakładki (na przykład wykonane z gumy lub miękkiego w dotyku tworzywa sztucznego), eliminując tę wadę.

- Stop cynku. Kolejny dość popularny materiał, w rzeczywistości stanowiący kompromis między „stalą nierdzewną” a aluminium. Cynk waży mniej niż stal i jest tańszy niż stopy aluminium; jednocześnie...materiał ten jest bardzo odporny na korozję i ma wysoką wytrzymałość, co spowodowało jego rozpowszechnienie.

- Aluminium. Być może najbardziej zaawansowany metal pod względem właściwości praktycznych: aluminium jest lekkie, mocne i całkowicie niewrażliwe na korozję. Jego główną wadą jest dość wysoka cena, natomiast opisywane zalety rzadko decydują o tym w porównaniu z tą samą stalą lub cynkiem. Dlatego obudowy aluminiowe są dość rzadkie; jednocześnie warto zauważyć, że materiał ten znajduje się nie tylko w modach bateryjnych, ale także w atomizerach.

- Plastikowe. Niedrogi materiał, który jest również lekki i zdolny do przyjęcia szerokiej gamy kolorów. Jednak w tym miejscu zalety plastiku w rzeczywistości wyczerpują się: pod względem wytrzymałości i odporności na zarysowania jest zauważalnie gorszy od metali, a przy silnym nagrzewaniu może się stopić. Co prawda istnieją zaawansowane gatunki plastiku, ale zamiast nich większość producentów woli używać stali lub innego metalu w e-papierosach. W rezultacie plastikowe etui są rzadkością, głównie wśród modeli klasy podstawowej.

- Miedź. Materiał używany głównie jako designerski - aby nadać etui niezwykłego wyglądu (miedź ma charakterystyczny czerwonawy odcień). Z punktu widzenia właściwości praktycznych takie obudowy są podobne do stali – w szczególności są mocne, masywne i odporne na zarysowania. Z drugiej strony miedź jest mniej tolerancyjna na wilgoć, a smugi mogą pojawiać się na niej nawet przy ciągłym kontakcie ze skórą. Jednak główną wadą tego materiału jest jego wysoka cena, która określiła specyfikę jego zastosowania.

- Mosiądz. Kolejny metal używany głównie ze względów estetycznych, a nie praktycznych. Jest zbliżona właściwościami do opisanej powyżej miedzi i różni się jedynie kolorem (odcienie żółci) oraz nieco wyższą odpornością na utlenianie (choć wszystko zależy od konkretnego rodzaju mosiądzu).

- Drewno. Drewniane etui prezentują się ciekawie ze względu na charakterystyczne kolory i wzory. Jednocześnie materiał ten nie jest zbyt praktyczny: jest podatny na pęknięcia i pęknięcia od uderzeń, łatwo go zarysowuje, a pod wpływem długotrwałego narażenia na wilgoć może pęcznieć i wypaczać się. Ponadto drewniane skrzynie są dość drogie (po części jest to cena za styl). Warto więc wybrać mod bateryjny w podobnej konstrukcji tylko wtedy, gdy ważniejsza jest dla Ciebie możliwość „wyróżnienia się z tłumu” niż opisywane niedociągnięcia.

- Ceramika, Specjalna ceramika o wysokiej wytrzymałości jest bardzo odporna na zużycie: bardzo trudno jest zarysować taką obudowę, przez co przez długi czas wygląda jak nowa. Z drugiej strony, ten materiał może pęknąć przy uderzeniu (podczas gdy metal z dużym prawdopodobieństwem ugnie się tylko nieznacznie). Dlatego obudowy ceramiczne są niezwykle rzadkie – zwłaszcza, że nie są tanie.

Materiał, z którego wykonana jest butelka kompletnego atomizera. Najczęściej oznacza to materiał, z którego wykonana jest przezroczysta butelka w korpusie (najczęściej stal), jedynymi wyjątkami są butelki w całości stalowe, więcej szczegółów poniżej.

- Szkło. Najpopularniejszy materiał na termosy we współczesnych waporyzatorach. Szkło nie tylko pozwala zobaczyć zawartość kolby - ta przezroczystość utrzymuje się przez długi czas, ponieważ szklana powierzchnia jest wysoce odporna na zarysowania. Ponadto ścianki kolby są chemicznie obojętne, nie wchodzą w reakcję z „gnojowicą”, niezależnie od jej składu; a kruchość ścian jest kompensowana ich grubością, a czasem specjalnymi dodatkami w składzie szkła. Ten materiał kosztuje nieco więcej niż plastik, ale w praktyce ta różnica jest nieznaczna.

- Plastikowy. Kolby plastikowe, podobnie jak szklane, są zazwyczaj przezroczyste, co pozwala na monitorowanie ilości płynu; jednocześnie są znacznie tańsze, bardzo trudno rozbić taki pojemnik, a odłamki z plastiku nie są tak niebezpieczne jak szklane. Jednocześnie materiał ten łatwo pokrywa się rysami i szybko mętnieje podczas użytkowania. Ponadto niektóre rodzaje plastiku (szczególnie niedrogie) mogą reagować z substancjami, które wchodzą w skład płynów do wapowania (producenci zarówno flakonów, jak i wkładów starają się uniknąć tego zjawiska, ale nie można dać pełnej gwarancji). W rezultacie opcja...ta nie jest zbyt popularna, jest typowa głównie dla urządzeń niedrogich, tworzonych z myślą o maksymalnej redukcji kosztów.

- Stal nierdzewna. Kolby wykonane ze stali nierdzewnej wyróżniają się przede wszystkim dużą wytrzymałością - nawet przy bardzo dużym obciążeniu stalowy zbiornik jest bardziej podatny na spłaszczenie niż pęknięcie. A odporność na korozję można również sprowadzić do meritum. Jednocześnie materiał ten ma krytyczną wadę, która neguje wszystkie jego zalety - jest nieprzejrzysty. Dzięki temu możliwe jest monitorowanie poziomu płynu w takiej kolbie jedynie za pomocą znaków pośrednich - na przykład zmiany smaku lub ilości pary. Jest to delikatnie mówiąc niewygodne, dlatego kolby stalowe są używane niezwykle rzadko – i to nie tyle ze względów praktycznych, ile jako element nietypowego designu.