Porównanie SMOK TFV12 vs Wismec Reuleaux RX2/3

- Zestaw startowy. Kompletny zestaw, znany również jako „wieloryb” lub „modyfikacja pudełka”. Zawiera wszystko, czego potrzebujesz do vapingu - zarówno mod akumulatora, jak i atomizer; innymi słowy „zestaw” to gotowy do użycia elektroniczny papieros (chyba, że w niektórych modelach baterię trzeba dokupić osobno). Jednocześnie w tej kategorii znajdują się zarówno stosunkowo niedrogie i proste urządzenia, jak i modele z wyższej półki. W każdym razie zestawy startowe docenią ci, którzy nie chcą osobno dobierać modu akumulatora i atomizera i chcieliby od razu otrzymać urządzenie, którego komponenty są ze sobą optymalnie kompatybilne.

- system POD. Specyficzny rodzaj papierosów elektronicznych, w którym nie wykorzystuje się tradycyjnych atomizerów, ale wymienne kasety – „kapsułki”. Każda taka kaseta składa się z parownika i pojemnika z płynem; „Pod” może być zarówno otwarty (z możliwością uzupełnienia według własnego uznania), jak i zamknięty (jednorazowy, dostarczany napełniony i wyrzucany po wyczerpaniu zapasu płynu). W każdym razie systemy POD są zwykle sprzedawane jako gotowe zestawy, które mają wiele zalet w porównaniu z tradycyjnym wapowaniem. Po pierwsze, kasety są stosunkowo niedrogie i zajmują bardzo mało miejsca; W rezultacie możesz nosić ze sobą kilka „kapsułek” naraz o różnych gustach i / lub mocach, zmieniając je w try...bie akumulatora według własnego uznania. Po drugie, same modyfikacje akumulatora okazują się bardziej kompaktowe i lżejsze niż w konwencjonalnych papierosach elektronicznych, są wygodniejsze w noszeniu i mniej przyciągają uwagę. Po trzecie, systemy POD są niezwykle łatwe w utrzymaniu – właściwie nie ma sensu serwisować wymiennych kaset. Wśród wad takich urządzeń można zauważyć stosunkowo małą pojemność akumulatora i zbiorników w kasetach, choć zdarzają się wyjątki.

- Atomizer. Sprzedawany osobno waporyzator elektronicznego papierosa - czyli część, w której powstaje para; do pracy parownik jest zainstalowany na mod akumulatora (patrz poniżej). Niektóre typy takich urządzeń są również nazywane „clearomizerami”, ale termin ten jest coraz rzadziej spotykany, w naszych czasach zwykle wszystkie parowniki są zjednoczone pod terminem „atomizer”. Tak czy inaczej, na ogólne wrażenia związane z waporyzatorem wpływają głównie właściwości parownika: w szczególności smak i nasycenie pary, a także możliwość dostosowania pary do własnych preferencji, bezpośrednio od nich zależą . Aby więc zmienić odczucie waporyzacji, wystarczy wypróbować inny atomizer. Ponadto, kupując nowy waporyzator, wielu użytkowników (szczególnie doświadczonych) woli nie polegać na gotowych zestawach startowych, ale osobno wybrać atomizer i mod akumulatora, według własnego uznania.

- Mod akumulatora. Część papierosa elektronicznego odpowiedzialna za zasilanie waporyzatora (atomizera). Funkcjonalność takiego modu może być różna - od prostego pojemnika na wymienną baterię z przyciskiem włączania / wyłączania po zaawansowane urządzenie ze złożoną elektroniką sterującą i zaawansowanymi możliwościami (patrz "Mod akumulatora"). Tak czy inaczej, sprzedawane oddzielnie mody akumulatorów są skierowane do tych, którzy chcą złożyć e-papierosa zgodnie z ich indywidualnymi wymaganiami, bez polegania na kompletnym zestawie zestawów startowych.

Typ akumulatora, dostarczany oddzielnie lub jako część zestawu startowego (patrz „Typ”). W takim przypadku tryby akumulatora są podzielone na typy w zależności od obecności lub braku dodatkowych płyt; rodzaje używanych akumulatora są wymienione w osobnej pozycji (patrz „Typ akumulatora”)

- Elektroniczne. Mody bateryjne, które mają w swojej konstrukcji dodatkową elektronikę sterującą („płytkę”) - oprócz akumulatora (komora akumulatora) i przycisku zasilania. Taka płytka zawiera co najmniej kontroler ładowania/rozładowania, a często także dodatkowe ustawienia, takie jak vv lub kontrola termiczna (patrz „Funkcje płytki”). Elektroniczne modyfikacje akumulatora, nawet te najprostsze (z samym przyciskiem zasilania), są zauważalnie bardziej skomplikowane niż mechaniczne odpowiedniki, co nieco zmniejsza niezawodność. Z drugiej strony są wygodniejsze, a co najważniejsze bezpieczniejsze: płyta zapewnia optymalną pracę akumulatora, co minimalizuje prawdopodobieństwo przeciążenia akumulatora i związanych z tym problemów. Dlatego ta opcja jest wysoce zalecana dla początkujących użytkowników. Jest jednak również preferowany przez wielu doświadczonych vaperów - elektronika pozwala cieszyć się parą bez konieczności martwienia się o tryb pracy autonomicznej.

- Mechaniczny. Jest „ mechmodem ”. Najprostsze modyfikacje akumulatora, składające się z obudowy, przycisku włączania / wyłączania i komory akum...ulatora (zwykle wyjmowanej). Atomizer w takich urządzeniach zasilany jest bezpośrednio z akumulatora, bez użycia obwodów sterujących; do ładowania akumulatora wymagana jest ładowarka zewnętrzna. Oprócz prostoty i niskiego kosztu, zaawansowane możliwości eksperymentowania z mocą są uważane za zaletę modów mech. Z drugiej strony takie urządzenia wymagają ostrożnego obchodzenia się i ścisłego przestrzegania reżimu ładowania/rozładowywania akumulatora. Jednocześnie użytkownik musi monitorować tryb, a naruszenie jest obarczone awariami i odpowiednimi problemami (wystarczy powiedzieć, że niesławne eksplozje akumulatora miały miejsce głównie w modach mechów). W związku z tym „mechanika” jest odpowiednia tylko dla doświadczonych vaperów, którzy zwracają uwagę na prawidłowe użycie „materiału”.

Dodatkowe funkcje karty dostępne w elektronicznym trybie bateryjnym (patrz "Battery Mod").

- Vw. Modyfikacje akumulatora do regulacji napięcia dostarczanego do atomizera. Z tego powodu zmienia się zasilanie i odpowiednio moc grzewcza i ogólny tryb wapowania są regulowane. Jednocześnie, w przeciwieństwie do variwatta (patrz niżej), zmiana napięcia w variwatt odbywa się wyłącznie ręcznie, samodzielnie od rezystancji rozpylacza. W praktyce oznacza to, że jeśli użytkownik chce uzyskać taką samą moc na atomizerze o innej rezystancji, będzie musiał przekonfigurować wariwolt.

- Vv. Mody bateryjne z możliwością automatycznego utrzymywania zadanej mocy dostarczanej do atomizera. Zautomatyzowana wersja wariwoltów, która jest w stanie automatycznie dostosowywać się do zmian rezystancji rozpylacza. Napięcie w variwatt jest ustawione na określoną rezystancję rozpylacza; jeśli zmienia się rezystancja, to elektronika automatycznie ustawia napięcie na wyjściu modu akumulatorowego, aby moc pozostała niezmieniona. Dzięki temu na akumulatorze można umieścić grzałki o różnych rezystancjach bez obaw o przekonfigurowanie parametrów mocy – vv samodzielnie dobierze żądane napięcie, utrzymując intensywność wapowania na zwykłym poziomie. Główną wadą tej opcji w porównaniu z wariwoltami jest stosunkowo wysoki koszt, a w porównaniu z kontrolą termiczną...(patrz poniżej) - konieczność doświadczalnego doboru mocy, metodą prób i błędów.

- Vv + vw. Mody bateryjne mogące działać w dwóch różnych trybach - vw lub vv, na życzenie użytkownika. Tryby te są opisane bardziej szczegółowo osobno, a ich połączenie w jednym pakiecie akumulatora może być przydatne dla tych, którzy doceniają zalety wariwolta, ale nie mają nic przeciwko eksperymentowaniu z wariwoltem.

- Kontrola termiczna + vv. Mody bateryjne, które łączą możliwości opisanego powyżej varwatta z funkcją kontroli termicznej. Kontrola termiczna pozwala monitorować temperaturę cewki, utrzymywać ją na optymalnym poziomie i wyłączać zasilanie przy zbliżaniu się do krytycznego nagrzewania. Połączenie tych dwóch regulacji jest obecnie najbardziej zaawansowaną opcją, faktycznie eliminującą potrzebę ręcznego wyboru optymalnych parametrów mocy przez vapera. W tym przypadku para okazuje się przyjemna w smaku (zarówno ze względu na własną temperaturę, jak i ze względu na to, że prawdopodobieństwo spalenia knota jest zredukowane prawie do zera), a ładowanie akumulatora jest wykorzystywane optymalnie . Poważną wadą kontroli termicznej, oprócz dość wysokich kosztów, jest ograniczona kompatybilność z atomizerami: aby funkcja ta działała poprawnie, wymagana jest „głowica” ze spiralą niklową lub tytanową, a takie modele są stosunkowo rzadkie i są nie tanie same w sobie.

- Kontrola termiczna. Mody bateryjne, których ustawienia są ograniczone tylko kontrolą termiczną. Funkcja ta jest opisana bardziej szczegółowo powyżej; tutaj zauważamy, że sama kontrola termiczna nie pozwala na kontrolowanie intensywności wapowania, więc ta opcja nie była szeroko stosowana.

Możliwość aktualizacji oprogramowania układowego elektronicznego papierosa - a dokładniej mod baterii (tutaj zwykle znajduje się cała elektronika sterująca).

Funkcja ta jest najczęściej spotykana w modelach z zaawansowanymi regulacjami, takimi jak vv lub kontrola termiczna (patrz „Tryb bateryjny”) - w przypadku prostszych urządzeń złożone oprogramowanie układowe nie jest wymagane (choć są wyjątki). Najwięksi producenci papierosów elektronicznych okresowo udostępniają aktualizacje oprogramowania dla swoich urządzeń, które poprawiają jakość pracy i eliminują błędy zauważane przez konsumentów. Ta cecha jest więc wysoce pożądana w przypadku urządzenia o rozbudowanej funkcjonalności i złożonym elektronicznym nadziewaniu.

- Bez nadzoru. Zbiorniki atomizera (ze zbiornikiem na płyn) nazywane są bezobsługowymi, w których w zasadzie nie ma możliwości zastąpienia fabrycznej grzałki (spirali i knota) własnym uzwojeniem. Tak więc, korzystając z takiego parownika, będziesz musiał okresowo (najprawdopodobniej raz na 2 - 3 tygodnie) zmieniać „głowice” (grzałki). Modele bezobsługowe będą dobrą opcją dla tych, którzy dopiero zamierzają spróbować waporyzacji, a także dla doświadczonych waperów, którzy nie chcą bawić się niestandardowymi cewkami. Ich główną wadą jest brak możliwości dopasowania atomizera do własnych upodobań – musisz mieć do czynienia z tym, co producent początkowo przewidział w konstrukcji.

- Serwisowany. Atomizery-zbiorniki (z pojemnikiem na ciecz), w konstrukcji których producent początkowo przewiduje możliwość wymiany elementu grzejnego (spirali i knota) przez użytkownika. Jest to trudniejsze niż zmiana „głowy” jako całości, jak w bezobsługowym atomizerze; ale uzwojenie można wykonać zgodnie z własnymi preferencjami, bez polegania na konstrukcji fabrycznym, a materiały eksploatacyjne do uzwojenia są tańsze niż całe głowice. Z drugiej strony często nie przewidziano możliwości wymiany „głowicy” w całości w takich modelach – jedyną opcją jest ręczne nawijanie. W związku z tym serwisowane atomizery będą dobrym wyborem przede wszystkim dla doświadczonych waperów, którzy chcą mieć maksymalne możliwości personali...zacji swojego e-papierosa.

- Częściowo serwisowany. Atomizery-zbiorniki (z pojemnikiem na płyn), łączące możliwości modeli serwisowanych i nie serwisowanych. W takim „zbiorniku” można zamontować zarówno bezobsługowe „głowice”, które można całkowicie wymienić, jak i sprawne grzałki, które można nawinąć własnym wysiłkiem. W ten sposób vaper może dowolnie wybrać opcję: albo użyć prostych i wygodnych wymiennych „główek”, albo poświęcić trochę czasu i wysiłku, ale nawinąć spiralę zgodnie z własnymi preferencjami. Z drugiej strony większość użytkowników nie potrzebuje takiej wszechstronności, dlatego produkuje się stosunkowo niewiele rozpylaczy tego typu.

- Rozpylacz kropelkowy (RDA). Charakterystyczną cechą tego typu atomizerów jest brak pojemnika na płyn: przed każdą sesją waporyzacji knot należy zwilżyć bezpośrednio z butelki kilkoma kroplami płynu (stąd nazwa kroplówka – „kropla”). Nie jest to tak wygodne, jak posiadanie pod ręką zbiornika z zapasem płynu na kilka sesji – zwłaszcza, że nie jest łatwo kontrolować ilość płynu w kroplówce. Z drugiej strony ta opcja ma ważną zaletę: dzięki doskonałemu nadmuchowi elementów grzejnych „kropienie” dają bardzo obfitą i nasyconą parę, według tego wskaźnika są zauważalnie lepsze od zbiorników. I żeby takiego atomizera nie trzeba było często uzupełniać ręcznie, producenci mogą przewidzieć różne sztuczki – na przykład tzw. „Squonkery” posiadają zbiornik zamontowany w zestawie akumulatorów, z którego poprzez naciśnięcie przycisku knot parownika jest „zasilany”.

- Bakodripka (RDTA). Połączone urządzenia, zgodnie z nazwą, łączące zarówno zbiornik, jak i „kroplówkę”. Z pierwszego typu RDTA wzięliśmy zbiornik, który pozwala utrzymać zapas płynu pod ręką na kilka sesji waporyzacji, z drugiego - konstrukcję grzałki, która zapewnia obfitą i intensywną parę. W ten sposób rozpylacze te łączą zalety obu typów. Z drugiej strony bacodrips nie są tanie, mają bardzo duże zużycie płynów i często są trudne w utrzymaniu: w wielu modelach rolę knota pełni wata, którą po wymianie należy ułożyć w specjalnym sposób - w przeciwnym razie możliwy jest wyciek lub spalenie.

- Geneza. Specyficzny typ zbiorników z rozpylaczem, zwykle serwisowany (patrz wyżej). Kluczową różnicą między genezą jest konstrukcja knota: jest to cienka siatka ze stali nierdzewnej owinięta spiralą grzejną. Daje to szereg korzyści w porównaniu z klasycznym wzornictwem, w którym knot jest wykonany z waty, włókien roślinnych itp. Za główną z tych zalet uważa się smak: geneza nie daje przypalonego posmaku i zapewnia prawie idealną czystość pary. Ponadto takie „głowice” mogą służyć bez wymiany przez bardzo długi czas (kilka miesięcy), a wymiana knota i grzałki odbywa się dość łatwo i szybko. Główną wadą tego typu atomizerów jest dość wysoki koszt. Oddzielnie zauważamy, że montaż metalowego knota w klasycznym parowniku nie zmienia go w genezę - konstrukcja atomizera musi być wstępnie zoptymalizowana pod kątem siatki.

Pojemność zbiornika cieczy przewidziana w konstrukcji rozpylacza. Należy pamiętać, że parametr ten można określić nawet dla rozpylaczy typu Squank (patrz „Rodzaj napełnienia”): chociaż pracują ze zbiornikiem zewnętrznym, pewna ilość „gnojowicy” może zmieścić się w samym parowniku.

Im większy zbiornik, tym więcej płynu możesz przechowywać w elektronicznym papierosie i tym rzadziej trzeba go uzupełniać. Z drugiej strony pojemne zbiorniki mają odpowiednie wymiary, a zbyt duży zbiornik byłby niewygodny, a nawet jedna długa sesja wapowania zużywa stosunkowo mało płynu. W rezultacie objętość ponad 6 ml jest już uważana za dość dużą dla waporyzatorów, a w najmniejszych modelach liczba ta nie przekracza 2 ml.

Zwracamy również uwagę, że przy wyborze pojemności zbiornika producenci zwykle biorą pod uwagę rezystancję cewki, moc akumulatora (jeśli jest w zestawie) oraz inne parametry, które wpływają na przewidywane zużycie płynu. Nie ma tu sztywnej zależności, jednak generalnie mocniejsze atomizery są zwykle wyposażone w większe zbiorniki.

- Góra. Tradycyjny rodzaj tankowania, początkowo dość popularny, ale teraz takie atomizery stopniowo ustępują modelom z tankowaniem od dołu. Główną zaletą tej opcji jest możliwość dolewania płynu bez obracania atomizera i bez wyjmowania kolby z baterii mod. Jednak tankowanie zazwyczaj wymaga demontażu – np. odkręcenia korka z ustnikiem.

- Dolna. Ta opcja zakłada, że do tankowania należy odwrócić atomizer do góry nogami i wlać płyn od spodu. Na pierwszy rzut oka ta procedura jest mniej wygodna niż napełnianie od góry, ale zapewnia ważną zaletę w przypadku serwisowanych grzejników: w razie potrzeby można zdjąć i zwinąć podstawę bez spuszczania płynu ze zbiornika. Zwróć uwagę, że rozpylacze kroplowe w formacie „squonk” są formalnie również tankowane od dołu, jednak mają swoją specyfikę, dlatego nie należą do tej kategorii i wyróżniają się osobno; zobacz poniżej szczegóły.

- Bok. Tankowanie przez specjalny otwór w boku atomizera. Podobnie jak górna, ta konstrukcja pozwala nie wyjmować kolby z mod baterii; otwór zwykle otwiera się i zamyka łatwo i szybko, bez konieczności np. odkręcania wieczka. Ta opcja jest dość popularna w bacodripsach (patrz „Typ atomizera”), chociaż występuje również w innych odmianach.

- Squonk. Specyficzny typ wypełnienia dna stosowany w modelach z r...ozpylaczami kroplowymi (patrz „Typ rozpylacza”). W takich waporyzatorach w trybie bateryjnym zainstalowany jest dość duży zbiornik płynu, a za każdym razem, gdy naciśniesz specjalny przycisk (lub na elastycznej ściance zbiornika), płyn jest podawany do atomizera małymi porcjami bezpośrednio przez złącze . Taka konstrukcja eliminuje główną wadę rozpylaczy kroplowych - konieczność ciągłego ręcznego dodawania płynu „kropla po kropli”: zamiast kłopotów z ręcznym tankowaniem wystarczy okresowe naciskanie przycisku. Jednocześnie większość tych parowników można zainstalować w konwencjonalnym trybie akumulatorowym, bez squank - w tym celu w zestawie znajduje się wymienne złącze o standardowej konstrukcji, bez kanału do dostarczania cieczy; a na modach bateryjnych ze squankiem z reguły można instalować zwykłe atomizery bez ograniczeń. Wadami tej opcji mogą być nieco wyższe koszty niż analogi z tradycyjnymi rodzajami nadzienia.

Rodzaj przepływu powietrza w atomizerze e-papierosa.

Parametr ten jest wskazywany przez lokalizację komórek wlotowych powietrza wchodzących do parownika. Według tego kryterium rozróżnia się nadmuch dolny, górny i boczny, oto ich główne cechy:

- Niższy. Najpopularniejsza opcja w naszych czasach. Ta popularność wynika przede wszystkim z faktu, że wielu vaperów uważa, że najsmaczniejsza jest para „dolna”. Ponadto rozpylacze z dmuchawą dolną są łatwiejsze w utrzymaniu niż modele „boczne”, nie są tak wymagające pod względem jakości uzwojenia. Wady tej wariantów obejmują zwiększone prawdopodobieństwo wycieku, w tym podczas przelewania się cieczy; a kondensacja, która tworzy się dość intensywnie przy wlotach powietrza, ma tendencję do spływania do modułu akumulatora. Jednak te momenty nie są szczególnie krytyczne.

- Górna. Stosunkowo nowy format. Generalnie takie dmuchanie przekazuje smak nieco gorszy niż dolny, ponadto para okazuje się być gorętsza; jednak ten punkt jest w dużej mierze subiektywny, a niektórzy użytkownicy lubią ten rodzaj pary. Do obiektywnych zalet „górnych” atomizerów należą minimalne prawdopodobieństwo przepełnienia, prawie całkowity brak kondensacji spływającej do trybu baterii, a także brak rozprysków nawet przy użyciu spiral o bardzo niskim oporze.

- Bok. Rodzaj nadmuchu, stosowany głównie w „kroplówkach” (pa...trz „Typ rozpylacza”). Jeśli dolny strumień powietrza daje najsmaczniejszą parę, to boczny strumień powietrza jest najgęstszy i najbogatszy. Osiąga się to dzięki temu, że powietrze opływa spiralę tak intensywnie, jak to możliwe i wychwytuje największą ilość oparów. Dodatkowo prawdopodobieństwo przelania się i rozpryskiwania cieczy w takich atomizerach jest bardzo małe, a przy odpowiednim ustawieniu smak przekazywany jest prawie tak samo jak w modelach „niższych”. Główną wadą tej wariantów jest konieczność starannej regulacji i prawidłowego montażu spirali, aby nie było martwych punktów. Tak więc boczny przepływ powietrza jest ogólnie przeznaczony dla zaawansowanych użytkowników; Wyjątkiem są bezobsługowe atomizery, jednak ten format pracy jest w nich stosowany niezwykle rzadko.

Należy również zauważyć, że w sprzedaży dostępne są opcje łączone, dla których jednocześnie wskazane są dwa rodzaje nadmuchu. Tutaj szczegóły mogą być inne. Tak więc łączenie górnego i dolnego przepływu powietrza w jednym parowniku jest nierealne, dlatego opcja ta jest wskazana tylko dla zestawów składających się z kilku atomizerów o różnych typach nadmuchu. Ale boczny format pracy można dobrze połączyć z górą lub dołem - pozwala to połączyć zalety obu wariantów i zapewnić bogatą parę. Z drugiej strony potrzeba starannego dostrojenia takich urządzeń jest tak samo istotna, jak w przypadku „czystych” urządzeń bocznych.

Najmniejszy opór cewki grzewczej elektronicznego papierosa.

Znaczenie tego parametru będzie różne w zależności od tego, która część urządzenia jest omawiana (patrz „Typ”). Tak więc w przypadku rozpylaczy parametr ten jest podawany w przypadku, gdy w zestawie dostarczane są zapasowe grzałki - odpowiednio jest on wskazany dla „głowicy” o najniższej rezystancji. W przypadku modów bateryjnych jest to najmniejszy opór, jaki można do niego podłączyć. A w zestawach startowych minimalna rezystancja jest zwykle wskazywana przez tryb baterii; W takich przypadkach „głowice” o niskiej impedancji mogą, ale nie muszą być zawarte w zestawie dostawy.

Dane dotyczące minimalnej rezystancji są w każdym razie ważne przy wzajemnym doborze rozpylacza i modu baterii (w tym przy tworzeniu niestandardowych uzwojeń) - podłączenie parownika o zbyt niskiej rezystancji jest obarczone przeciążeniami i różnymi nieprzyjemnymi konsekwencjami aż do pożaru. Jednak parametr ten ma szczególne znaczenie dla miłośników tzw. suboma - waporyzacja przy niskiej rezystancji grzałki (do 1 Om), co pozwala osiągnąć wysokie nasycenie parą (przy spadku oporu wzrasta moc). Nie wszystkie akumulatory są w stanie współpracować z grzałkami sub-omowymi, więc przydatność modu akumulatora do takiego vapingu należy wyjaśniać osobno.