Porównanie FeiYu Tech WG 2X vs Hohem XG1

- Dla smartfona. Uchwyt do używania smartfona jako aparatu. Najczęściej jest to rodzaj „imadła”, w którym korpus aparatu jest mocno zaciśnięty. Takie „wadki” mają zwykle dość szeroki zakres regulacji szerokości „siedziska”, co pozwala na zastosowanie steadicamów tego typu z większością nowoczesnych smartfonów, niezależnie od przekątnej. Niektóre modele mogą nawet współpracować z kompaktowymi aparatami cyfrowymi.

- Do aparatu. Nasadki zaprojektowane do użytku z pełnowymiarowymi lustrzankami jednoobiektywowymi i lustrzankami (MILC). Te aparaty są dość duże i mają mocowanie śrubowe do statywu; wszystkie te cechy są brane pod uwagę przy projektowaniu steadicamu.

- Do kamery sportowej. Steadicamy przeznaczone do kamer sportowych - aparaty kompaktowe używane głównie do fotografowania dynamicznych scen, takich jak sport, „jazdy” (narty, kolarstwo) itp. Urządzenia takie z założenia przeznaczone są do użytku w dość ekstremalnych aktywnościach, m.in. surfing, narciarstwo alpejskie, paralotniarstwo itp. Specyfika różnych steadicamów może się jednak różnić, więc przed zakupem nie zaszkodzi wyjaśnić ten punkt osobno.
Należy zauważyć, że zamiast ogólnej nazwy „dla kamery sportowej” w charakterystyce steadicamu można podać nazwy konkretnych modeli kamer akcji, dla których przeznaczone jest urządzenie.

Maksymalna waga, dla której zaprojektowano steadicam.

W rzeczywistości jest to największa waga aparatu wraz ze wszystkimi akcesoriami dozwolonymi dla danego modelu.

Zakres obrotu obsługiwany przez gimbal.

W tym przypadku oznacza to obracanie kamery w prawo lub w lewo, bez pochylania do przodu i do tyłu.

Zakres kątów pochylenia do przodu i do tyłu w stosunku do pozycji pionowej podtrzymywanej przez steadicam.

Można nagrywać na wiele sposobów.

Najprostszą opcją jest wskazanie jednej wartości kąta w charakterystyce. Może to oznaczać, że kamera może odchylać się od pozycji neutralnej w obu kierunkach pod tym samym kątem, co stanowi połowę zakresu.

Inna opcja nagrywania jest używana, gdy kąty pochylenia do przodu i do tyłu nie są takie same. W takich przypadkach przyjmuje się, że poziome położenie kamery na steadicamie pionowym wynosi zero, znak „-” oznacza maksymalny kąt wychylenia kamery do tyłu, obiektyw do góry, znak „+” - do przodu, obiektyw do dołu.

Zakres kąta przechyłu (na bok) wspierany przez steadicam.

Można rejestrować na dwa sposoby (patrz punkt „Zakres kąta nachylenia”)

Maksymalna kontrolowana prędkość obsługiwana przez gimbal to w rzeczywistości najszybsza prędkość, jaką kamera może obracać wzdłuż jednej lub drugiej osi, zapewniana przez urządzenie. Jest to maksymalna prędkość obrotu całej konstrukcji, przy której automatyka steadicamu jest w stanie zapewnić skuteczną stabilizację wzdłuż odpowiedniej osi (czyli utrzymać kamerę nieruchomo).

Ten punkt jest bezpośrednio związany z obszarem zastosowania - do filmowania podczas pieszych wędrówek lub jazdy na rowerze po płaskim terenie nie jest potrzebna duża prędkość stabilizacji, ale podczas surfowania, akrobacji akrobacyjnych i innych podobnych czynności "powolne" steadice są często nieskuteczne.

Pojemność akumulatora zastosowanej w gimbalu.

W teorii większa pojemność pozwala na dłuższą pracę bez ładowania, ale w praktyce autonomia gimbala zależy również od jego poboru mocy. Tak więc tylko modele o podobnej wydajności można porównywać ze sobą według tego wskaźnika; a przy wyborze lepiej skupić się nie na pojemności, ale na bezpośrednio deklarowanym czasie pracy na ładowaniu.

Maksymalny czas, w którym urządzenie będzie pracowało stabilnie. Warto wziąć pod uwagę, że producent naprawdę wskazuje maksymalny czas, który nie odpowiada rzeczywistym wskaźnikom ze względu na warunki i intensywność użytkowania.

— Timelapse. Nagrywanie wideo w trybie poklatkowym wiąże się z bardzo niską liczbą klatek (jedna klatka co kilka sekund, a nawet minut). W gotowym filmie uzyskuje się efekt szybkiego ruchu (na przykład dzień od wschodu do zachodu słońca mieści się w zaledwie kilka minut). Jest to jednak ogólna zasada Time Lapse; ale konkretne sposoby jego realizacji mogą się różnić w zależności od konkretnego modelu stabilizatora.

- Tryb selfie. Osobny tryb do robienia selfie (autoportretów). Funkcja ta może być realizowana na różne sposoby, w zależności od przeznaczenia urządzenia. Ma na celu sfilmowanie siebie i najbliższego otoczenia operatora.

- Tryb sportowy. Tryb jest przeznaczony do wysokiej jakości fotografowania dynamicznych scen w ruchu. W trybie sportowym stabilizator automatycznie kompensuje odchylenia kadru od punktu odniesienia, podczas gdy silnik pracuje z najwyższą możliwą prędkością.

- Autopanorama. W tym trybie fotografowania kamera podłączona do urządzenia automatycznie obraca się wokół własnej osi, wykonując serię ujęć, z których gotowy obraz panoramiczny jest następnie „sklejany”. Najczęściej funkcja ta polega na tworzeniu panoram poziomych, jednak można również zapewnić ruch kamery w płaszczyźnie pionowej.

— Tryb śledzenia. Automatyczne śledzenie okreś...lonego obiektu poprzez skierowanie aparatu tak, aby cel fotografowania znajdował się stale na środku obrazu lub przynajmniej w kadrze. Temat śledzenia ustala operator steadicamu.

— Tryb inwersji. Ten tryb pozwala na odwrócenie urządzenia do góry nogami, zachowując wszystkie jego funkcje i położenie kamery. Przyda się podczas strzelania z nietypowych kątów (na przykład z ziemi).