Porównanie FeiYu Tech G6 vs Hohem iSteady Pro

- Dla smartfona. Uchwyt do używania smartfona jako aparatu. Najczęściej jest to rodzaj „imadła”, w którym korpus aparatu jest mocno zaciśnięty. Takie „wadki” mają zwykle dość szeroki zakres regulacji szerokości „siedziska”, co pozwala na zastosowanie steadicamów tego typu z większością nowoczesnych smartfonów, niezależnie od przekątnej. Niektóre modele mogą nawet współpracować z kompaktowymi aparatami cyfrowymi.

- Do aparatu. Nasadki zaprojektowane do użytku z pełnowymiarowymi lustrzankami jednoobiektywowymi i lustrzankami (MILC). Te aparaty są dość duże i mają mocowanie śrubowe do statywu; wszystkie te cechy są brane pod uwagę przy projektowaniu steadicamu.

- Do kamery sportowej. Steadicamy przeznaczone do kamer sportowych - aparaty kompaktowe używane głównie do fotografowania dynamicznych scen, takich jak sport, „jazdy” (narty, kolarstwo) itp. Urządzenia takie z założenia przeznaczone są do użytku w dość ekstremalnych aktywnościach, m.in. surfing, narciarstwo alpejskie, paralotniarstwo itp. Specyfika różnych steadicamów może się jednak różnić, więc przed zakupem nie zaszkodzi wyjaśnić ten punkt osobno.
Należy zauważyć, że zamiast ogólnej nazwy „dla kamery sportowej” w charakterystyce steadicamu można podać nazwy konkretnych modeli kamer akcji, dla których przeznaczone jest urządzenie.

Maksymalna waga, dla której zaprojektowano steadicam.

W rzeczywistości jest to największa waga aparatu wraz ze wszystkimi akcesoriami dozwolonymi dla danego modelu.

Zakres kątów pochylenia do przodu i do tyłu w stosunku do pozycji pionowej podtrzymywanej przez steadicam.

Można nagrywać na wiele sposobów.

Najprostszą opcją jest wskazanie jednej wartości kąta w charakterystyce. Może to oznaczać, że kamera może odchylać się od pozycji neutralnej w obu kierunkach pod tym samym kątem, co stanowi połowę zakresu.

Inna opcja nagrywania jest używana, gdy kąty pochylenia do przodu i do tyłu nie są takie same. W takich przypadkach przyjmuje się, że poziome położenie kamery na steadicamie pionowym wynosi zero, znak „-” oznacza maksymalny kąt wychylenia kamery do tyłu, obiektyw do góry, znak „+” - do przodu, obiektyw do dołu.

Maksymalna kontrolowana prędkość obsługiwana przez gimbal to w rzeczywistości najszybsza prędkość, jaką kamera może obracać wzdłuż jednej lub drugiej osi, zapewniana przez urządzenie. Jest to maksymalna prędkość obrotu całej konstrukcji, przy której automatyka steadicamu jest w stanie zapewnić skuteczną stabilizację wzdłuż odpowiedniej osi (czyli utrzymać kamerę nieruchomo).

Ten punkt jest bezpośrednio związany z obszarem zastosowania - do filmowania podczas pieszych wędrówek lub jazdy na rowerze po płaskim terenie nie jest potrzebna duża prędkość stabilizacji, ale podczas surfowania, akrobacji akrobacyjnych i innych podobnych czynności "powolne" steadice są często nieskuteczne.

— Timelapse. Nagrywanie wideo w trybie poklatkowym wiąże się z bardzo niską liczbą klatek (jedna klatka co kilka sekund, a nawet minut). W gotowym filmie uzyskuje się efekt szybkiego ruchu (na przykład dzień od wschodu do zachodu słońca mieści się w zaledwie kilka minut). Jest to jednak ogólna zasada Time Lapse; ale konkretne sposoby jego realizacji mogą się różnić w zależności od konkretnego modelu stabilizatora.

- Tryb selfie. Osobny tryb do robienia selfie (autoportretów). Funkcja ta może być realizowana na różne sposoby, w zależności od przeznaczenia urządzenia. Ma na celu sfilmowanie siebie i najbliższego otoczenia operatora.

- Tryb sportowy. Tryb jest przeznaczony do wysokiej jakości fotografowania dynamicznych scen w ruchu. W trybie sportowym stabilizator automatycznie kompensuje odchylenia kadru od punktu odniesienia, podczas gdy silnik pracuje z najwyższą możliwą prędkością.

- Autopanorama. W tym trybie fotografowania kamera podłączona do urządzenia automatycznie obraca się wokół własnej osi, wykonując serię ujęć, z których gotowy obraz panoramiczny jest następnie „sklejany”. Najczęściej funkcja ta polega na tworzeniu panoram poziomych, jednak można również zapewnić ruch kamery w płaszczyźnie pionowej.

— Tryb śledzenia. Automatyczne śledzenie okreś...lonego obiektu poprzez skierowanie aparatu tak, aby cel fotografowania znajdował się stale na środku obrazu lub przynajmniej w kadrze. Temat śledzenia ustala operator steadicamu.

— Tryb inwersji. Ten tryb pozwala na odwrócenie urządzenia do góry nogami, zachowując wszystkie jego funkcje i położenie kamery. Przyda się podczas strzelania z nietypowych kątów (na przykład z ziemi).

Model akumulatora zastosowanej w gimbalu. Ta informacja nie jest krytyczna przy wyborze: jeśli chcesz, znając model akumulatora, możesz znaleźć szczegółowe informacje na jego temat, jednak kluczowe cechy akumulatora są zwykle podane w ogólnych informacjach o gimbalu. Jednak informacje o modelu mogą być przydatne, jeśli planujesz zakup dodatkowej akumulatora lub jeśli gospodarstwo domowe ma już baterię i musi ocenić jej kompatybilność z urządzeniem.

Pojemność akumulatora zastosowanej w gimbalu.

W teorii większa pojemność pozwala na dłuższą pracę bez ładowania, ale w praktyce autonomia gimbala zależy również od jego poboru mocy. Tak więc tylko modele o podobnej wydajności można porównywać ze sobą według tego wskaźnika; a przy wyborze lepiej skupić się nie na pojemności, ale na bezpośrednio deklarowanym czasie pracy na ładowaniu.

We współczesnych steadicamach istnieją dwa główne typy połączeń: Wi-Fi(dokładniej Wi-Fi Direct - do bezpośredniej komunikacji między urządzeniami) i Bluetooth. Pomimo różnicy z technicznego punktu widzenia, w tym przypadku standardy te są bardzo podobne. Po pierwsze, oba są bezprzewodowe. Po drugie, oba służą do bezpośredniej komunikacji z urządzeniami zainstalowanymi na gimbalu – smartfonami, kamerami akcji itp. (więcej szczegółów w rozdziale „Montaż”). Po trzecie, specyficzne funkcje takiego połączenia mogą być różne, należy je wyjaśniać osobno dla każdego modelu; jednak takie funkcje zazwyczaj obejmują przynajmniej kontrolę nad procesem nagrywania (rozpoczęcie/wstrzymanie nagrywania wideo, zrobienie zdjęcia). Tak więc głównym kryterium wyboru tego wskaźnika jest technologia obsługiwana przez podłączony gadżet - Wi-Fi lub Bluetooth.

Oddzielnie zauważamy, że istnieją steadicamy obsługujące oba standardy jednocześnie - w większości drogie profesjonalne modele kamer (patrz „Mocowanie”), w których Wi-Fi służy do przesyłania wideo na zewnętrzny ekran, a Bluetooth służy do podstawowego zdalnego sterowania.

Obecność wyświetlacza w steadicamie sprawia, że obsługa urządzenia jest wygodniejsza i bardziej przejrzysta. W zależności od konkretnej modyfikacji gimbala, ekran może pełnić wiele funkcji. Z reguły wyświetlacz pokazuje podstawowe informacje o zastosowanych trybach pracy, datę i godzinę oraz stan naładowania akumulatora. Najbardziej zaawansowane steadicamy potrafią wyświetlać obraz z kamery, co pozwala na wykorzystanie jej jako wizjera w trybie LiveView. Jednocześnie przekątna ekranu w profesjonalnych steadicamach może sięgać 3″ i więcej, ale zdecydowana większość modeli nadal wyposażona jest w ekran 0,5″.