Pamięć wbudowana
Pojemność wbudowanego dysku zainstalowanego w okularach.
Tylko samodzielne urządzenia są wyposażone w taki dysk (patrz „Przeznaczenie”) — służy do przechowywania oprogramowania układowego, a także różnych dodatkowych treści (aplikacji, filmów panoramicznych itp.). Im większa pojemność pamięci, tym więcej takich treści można przechowywać na urządzeniu; ta cecha jednak bezpośrednio wpływa na cenę. Należy również pamiętać, że niektóre modele umożliwiają uzupełnienie pamięci wbudowanej o kartę pamięci (więcej szczegółów w punkcie „Czytnik kart pamięci”).
W przypadku nowoczesnych okularów rzeczywistości wirtualnej najskromniejsza pojemność wynosi 16 GB — zainstalowanie mniejszych dysków jest technicznie niepraktyczne. W zaawansowanych modelach wskaźnik ten może osiągać 128 GB.
Pamięć RAM
Pojemność pamięci o dostępie swobodnym (RAM) zainstalowanej w okularach.
Parametr ten dotyczy tylko samodzielnych urządzeń (patrz „Przeznaczenie”). Teoretycznie im więcej pamięci RAM ma gadżet, tym wyższa jest jego moc, tym szybciej jest w stanie działać i lepiej radzi sobie z „trudnymi” zadaniami. Jednak w praktyce ta cecha ma więcej wartości odniesienia niż praktycznej. Po pierwsze, możliwości samodzielnych okularów również silnie zależą od używanego procesora i karty graficznej. Po drugie, pojemność pamięci dobierana jest w taki sposób, aby okulary gwarantowały, że poradzą sobie z zadaniami, do których były pierwotnie przeznaczone. W rzeczywistości problemy mogą pojawić się tylko przy uruchamianiu bardzo wymagających aplikacji lub wideo wymagającego dużej ilości zasobów (na przykład filmy 4K w formacie panoramicznym); więc warto zwracać uwagę na pojemność pamięci RAM tylko wtedy, gdy planujesz używać okularów do takich celów.
Jeśli chodzi o konkretne wartości, we współczesnych urządzeniach mieszczą się one w zakresie od 2 do 4 GB.
Bluetooth
Obecność w okularach
modułu Bluetooth; również tutaj może się wskazywać wersja Bluetooth, której odpowiada ten moduł.
Bluetooth to technologia stworzona do bezpośredniego bezprzewodowego połączenia między różnymi urządzeniami. Ta technologia znajduje się we wszystkich typach okularów VR (patrz „Przeznaczenie”), chociaż większość modeli z jej obsługą to urządzenia samodzielne. W każdym razie najpopularniejszym sposobem wykorzystania Bluetooth w okularach do wirtualnej rzeczywistości jest nadawanie dźwięku przez kanał bezprzewodowy. Co więcej, format takiej transmisji może być różny, w zależności od specyfiki samych okularów. Tak więc urządzenia samodzielne przesyłają odtwarzany dźwięk do słuchawek zewnętrznych. W modelach do PC i smartfonów mogą się zapewniać wbudowane słuchawki, a tutaj dźwięk jest przesyłany przez Bluetooth do okularów z urządzenia zewnętrznego; w przeciwnym kierunku można przesyłać dźwięk z wbudowanego mikrofonu.
Ponadto możliwe są inne sposoby wykorzystania Bluetooth, na przykład bezpośrednia wymiana plików z innym urządzeniem lub podłączenie kontrolerów do gier. Takie możliwości znajdują się wyłącznie w samodzielnych okularach, konkretną funkcjonalność dla każdego modelu należy wyjaśniać osobno.
Jeśli chodzi o wersje, najstarszą używaną na dzień dzisiejszy w okularach VR jest Bluetooth 3.0, najnowszą jest Bluetooth 5.0. Jednocześnie różnice między różnymi wersjami takich urządzeń nie są f
...undamentalne, informacje te są podawane głównie w celach referencyjnych.Mikrofon
Obecność
mikrofonu w konstrukcji okularów VR.
Tę funkcję posiadają głównie modele do PC/konsoli (patrz "Przeznaczenie"). Wbudowany mikrofon służy przeważnie do komunikacji głosowej w grach online. Jednocześnie jest to często wygodniejsze niż mikrofon stacjonarny lub mikrofon wbudowany w zestaw słuchawkowy: okulary mogą przeszkadzać w wygodnym noszeniu zestawu słuchawkowego, a urządzenia stacjonarnego nie da się używać, ponieważ przynajmniej głowa użytkownika (lub nawet całe ciało) stale się porusza w grach VR i nie można stale pozostać w optymalnej odległości od mikrofonu.
Dla większej wygody własny mikrofon może być chowany lub odłączany.
