Porównanie Nitecore SC4 vs Powerex MH-C9000

Technologia baterii, z którą ładowarka jest kompatybilna. Nowoczesne akumulatory mogą być produkowane przy użyciu różnych technologii, z których każda ma swoją własną charakterystykę i wymagania dotyczące procedury ładowania; dlatego do konkretnego akumulatora warto wybrać ładowarkę, której zgodność z odpowiednią technologią jest wyraźnie określona.

- Ni-Cd. Akumulatory niklowo-kadmowe to jedne z najstarszych typów ładowalnych ogniw. Mimo to nadal są powszechnie stosowane – w szczególności akumulatory Ni-Cd są uważane za optymalne dla urządzeń o stosunkowo wysokich prądach poboru i podwyższonych wymaganiach dotyczących niezawodności. Akumulatory te są odporne na niskie temperatury, łatwe do przechowywania, niezawodne i bezpieczne. Jedną z głównych wad tej technologii jest „efekt pamięci”: pojemność akumulatora zmniejsza się po naładowaniu bez całkowitego rozładowania. Jednak ten punkt wiąże się bardziej z funkcjami kontrolerów ładowania, a nie z samą technologią, a zastosowanie zaawansowanych kontrolerów może zredukować go prawie do zera. Ale jednym z jednoznacznych niedociągnięć można wymienić „nieprzyjazność dla środowiska” zarówno samych akumulatorów, jak i ich produkcji.

- Ni-Mh. Ogniwa niklowo-metalowo-wodorkowe powstały w celu ulepszenia opisanego powyżej niklowo-kadmowego. Twórcom udało się osiągnąć wyższą pojemność (przy tym samym rozmiarze baterii), dodatkowo ogniwa Ni-Mh są przyjazne dla środowiska i całkowicie pozbawione efektu pamięci, nawet pr...zy zastosowaniu najprostszych kontrolerów ładowania. Wadami tej opcji, w porównaniu z Ni-Cd, są stosunkowo niska odporność na mróz, krótsza żywotność oraz trudniejsze warunki przechowywania, zwłaszcza długoterminowego.

- Ni-Zn. Technologia, która jest w tym samym wieku co Ni-Cd i również przetrwała do dziś. Ogniwa niklowo-cynkowe charakteryzują się większą pojemnością niż inne akumulatory „niklowe”, a także wyższym napięciem, które ponadto utrzymuje się na poziomie roboczym prawie do wyczerpania ładunku. Ta ostatnia jest szczególnie wygodna w przypadku aparatów cyfrowych - ta technika jest dość wymagająca pod względem napięcia. Niemniej jednak z wielu powodów technologia Ni-Zn nie zyskała dużej popularności. Głównym z tych powodów jest krótki okres użytkowania (około 300 - 400 cykli ładowania-rozładowania).

- Litowo-jonowy. Rodzaj baterii, powszechnie znany przede wszystkim z przenośnych urządzeń elektronicznych takich jak smartfony czy odtwarzacze muzyki, ale ostatnio z powodzeniem wykorzystywany w innych rodzajach technologii. Akumulatory litowo-jonowe łączą dobrą pojemność z kompaktowością, ładują się dość szybko i nie mają „efektu pamięci”. Ich główne wady to wysoki koszt, słaba przydatność do pracy w niskich temperaturach oraz pewne prawdopodobieństwo pożaru podczas przeciążeń i awarii.

- LiFePO4. Odmiana opisanych powyżej akumulatorów Li-Ion, tzw. „Fosforan litowo-żelazowy”. Przewagi takich ogniw nad klasycznymi litowo-jonowymi to przede wszystkim stabilne napięcie rozładowania (aż do wyczerpania energii), wysoka moc szczytowa, długa żywotność, odporność na niskie temperatury, stabilność i bezpieczeństwo. Ponadto, dzięki zastosowaniu żelaza zamiast kobaltu, takie akumulatory są również bezpieczniejsze w produkcji i łatwiejsze w utylizacji. Jednocześnie są zauważalnie gorsze od litowo-jonowych pod względem pojemności.

- IMR. Skrót ten jest używany dla akumulatorów litowo-jonowo-manganowo-tlenkowych, innej odmiany technologii litowo-jonowej; znaleziono również oznaczenie LiMn. Udoskonalenia wprowadzone w tej wersji to między innymi stabilność temperaturowa (zmniejszone ryzyko zapłonu w przypadku awarii), trwałość i niskie współczynniki samorozładowania (to drugie upraszcza długoterminowe przechowywanie). Jednocześnie dla wielu akumulatorów IMR deklaruje się kompatybilność ze standardowymi „ładowarkami” do ogniw litowo-jonowych, jednak nadal najlepiej jest używać specjalistycznych urządzeń (zwłaszcza ze względu na niską rezystancję wewnętrzną i zwiększone ryzyko nadmiernego rozładowania).

Rozmiary akumulatorów, z którymi ładowarka jest kompatybilna. Przy tym adaptery dostarczane w zestawie (patrz poniżej) nie są brane pod uwagę w tym punkcie, chodzi tylko o ładowarce jako takiej.

Rozmiar opisuje kształt, wymiary, konstrukcję złączy i napięcie robocze akumulatora; tak więc, jest to jeden z najważniejszych parametrów określających kompatybilność z konkretną ładowarką.

Najpopularniejsze rozmiary, pod które wykonywane są współczesne ładowarki można umownie podzielić na 1.5-woltowe (oznaczane literami łacińskimi AA, AAA, C, D) oraz 3.7-woltowe (posiadają oznaczenia cyfrowe 14500, 17500, 18650, 22650, 26650, itp.). Więcej o nich:

— AAAA. Najbardziej miniaturowa wersja rozmiaru: baterie o tym samym cylindrycznym kształcie co dobrze znane AA i AAA, lecz o średnicy tylko około 8 mm i długości około 43 mm. Podobne w zastosowaniu do AAA, natomiast bardzo słabo rozpowszechnione.

— AAA. Rozmiar, potocznie określany jako "paluszki mini”: baterie cylindryczne o średnicy 10,5 mm i długości 44,5 mm. Stosowane są głównie w miniaturowych urządzeniach, do których baterie pastylkowe są niewystarczające, a większe ogniwa są zby...t nieporęczne.

— AA. Klasyczne baterie „paluszki” o średnicy 14 mm i długości 50 mm, jeden z najpopularniejszych rodzajów współczesnych rozmiarów (jak nie najpopularniejszy). Są stosowane w wielu różnych rodzajach i kategoriach cenowych urządzeń, w tym nawet w zewnętrznych pojemnikach bateryjnych do lustrzanek.

- C. Baterie w postaci charakterystycznej „beczułki”. Mają podobną wysokość do paluszków AA , lecz są prawie dwukrotnie grubsze – odpowiednio 50 mm i 26 mm – dzięki czemu mają większą pojemność.

- D. Największy rozmiar baterii 1,5-woltowych klasy konsumenckiej, 34 mm średnicy i 61 mm długości. Stosowany jest głównie w latarkach dużej mocy i urządzeniach o dużym zużyciu energii.

Baterie 3,7 V są oznaczane pięciocyfrową liczbą. Pierwsze dwie cyfry oznaczają średnicę (w milimetrach), pozostałe trzy wskazują długość (w dziesiątych częściach milimetra). Na przykład popularny rozmiar 18650 odpowiada baterii o średnicy 18 mm i długości 65,0 mm. Warto w tym miejscu zauważyć, że istnieją ogniwa 3,7 V, które mają takie same wymiary jak opisane powyżej 1,5 V (np. rozmiar 14500 jest podobny do "paluszków" AA), jednakże oba typy nie są wymienne ze względu na różnice w napięciu.

Osobną kategorię stanowią 9-woltowe baterie R22, są to prostokątne ogniwa, w których na jednym z końców znajduje się para styków.

Najmniejszy prąd, jaki urządzenie może zapewnić w trybie ładowania. Jeśli parametr ten jest wskazany w charakterystyce, oznacza to, że ten model ma możliwość regulacji prądu ładowania (w przeciwnym razie wskazany jest tylko prąd maksymalny).

Prąd ładowania jest jednym z najważniejszych parametrów każdej ładowarki: więcej szczegółów w „Max. Prąd ładowania ". Od tego wskaźnika zależy ogólny zakres regulacji prądu: im niższa wartość minimalna (przy tym samym maksimum), tym szersze możliwości dostosowania „ładowarki” do specyfiki pracy.

Najwyższy prąd, który urządzenie może zapewnić podczas ładowania akumulatora (lub nominalna wartość prądu ładowania, jeśli nie jest regulowany).

Prąd ładowania jest jednym z najważniejszych parametrów każdej ładowarki: decyduje o szybkości procesu i kompatybilności z określonymi bateriami. Ogólnie rzecz biorąc, im wyższy prąd, tym szybciej przebiega proces, tym mniej czasu zajmuje ładowanie. Jednocześnie niektóre baterie mogą mieć zalecenia dotyczące optymalnego natężenia prądu i ograniczenia jego maksymalnych wartości. Dlatego bezmyślne gnanie za mocną ładowarką nie jest tego warte: na początku nie zaszkodzi ustalić, jak uzasadniona będzie taka moc.

Należy pamiętać, że w wielokanałowych urządzeniach (patrz „Liczba niezależnych kanałów”) maksymalne natężenie prądu można osiągnąć, gdy działa tylko część kanałów. Wskaźniki, zapewniane gdy wszystkie kanały działają jednocześnie, dla takich modeli podaje się osobno (patrz „Prąd ładowania (wszystkie kanały)”).

Liczba indywidualnych ustawień prądu ładowania (patrz wyżej) przewidzianych w konstrukcji ładowarki. Na przykład urządzenie z 4 ustawieniami może oferować opcje 200, 400, 800 i 1000 mAh. Ogólnie rzecz biorąc, im większa jest ta liczba, tym dokładniej można dobrać prąd ładowania do konkretnej sytuacji.

Możliwość pracy urządzenia w trybie ładowania podtrzymującego.

Ładowanie podtrzymujące nazywane jest ładowaniem akumulatora małymi prądami - rzędu kilkudziesięciu miliamperów - stosowanym do kompensacji samorozładowania ("ulatniania" zgromadzonej energii z biegiem czasu). Funkcja ta dotyczy głównie akumulatorów Ni-Cd i Ni-Mh, które mają dość znaczne współczynniki samorozładowania: pozwala na ciągłe utrzymywanie ich w stanie pełnego naładowania. Jest to szczególnie przydatne w przypadkach, gdy akumulator może być potrzebny w dowolnym momencie (ale nie wiadomo dokładnie kiedy).

Najmniejszy prąd, jaki urządzenie może dostarczyć w trybie rozładowania akumulatora.

Niektóre specyficzne funkcje opierają się na rozładowaniu akumulatora zainstalowanego w pamięci (szczegóły poniżej); w takim przypadku często konieczne staje się ustawienie określonej wartości natężenia prądu, która jest optymalna dla danej akumulatora. Im niższy minimalny prąd rozładowania (przy tym samym maksimum), tym szerszy zakres regulacji i większe prawdopodobieństwo, że urządzenie będzie w stanie zapewnić optymalny tryb rozładowania.

Najwyższy prąd, jaki urządzenie może zapewnić w trybie rozładowania akumulatora.

Niektóre specyficzne funkcje opierają się na rozładowaniu akumulatora zainstalowanego w ładowarce (szczegóły poniżej). Im wyższa maksymalna wartość prądu rozładowania, tym mniej czasu zajmuje „pobranie” energii z akumulatora. Z drugiej strony, dla niektórych typów akumulatorów i trybów rozładowania można podać specyficzne zalecenia dotyczące natężenia prądu, a ich przekroczenie może być obarczone przeciążeniem, przegrzaniem, a nawet pożarem. Dlatego konieczne jest szczególne dążenie do wysokich wartości prądu rozładowania tylko wtedy, gdy jest to uzasadnione z technicznego punktu widzenia.

Procedura pozwalająca szybko określić pojemność zainstalowanego akumulatora. Właściwie główną zaletą pomiaru pojemności jest szybkość. Z drugiej strony wyniki nie są zbyt dokładne i zazwyczaj pokazują tylko pojemność nominalną, a nie rzeczywistą - do określenia tej ostatniej lepiej skorzystać z funkcji sprawdzania resztkowej pojemności.