Maksymalna prędkość
Maksymalna prędkość, jaką urządzenie może rozwinąć podczas normalnej pracy: na płaskiej powierzchni, przy pełnym naładowaniu akumulatorów i średniej wadze rowerzysty. Ten sam parametr z reguły to maksymalna bezpieczna prędkość dozwolona podczas korzystania z tego modelu; teoretycznie można przyspieszyć jeszcze bardziej (na przykład z góry), ale jest to obarczone awarią, wypadkiem i kontuzją, dlatego jest bardzo odradzane.
Większość nowoczesnych modeli osiąga prędkość maksymalną do 20 km/h, a w pojazdach „szybkich” liczba ta może przekraczać 30 km/h. Zwróć uwagę, że upadek z segwaya / żyroboardu / elektrycznego monocykla, nawet przy prędkości 10 - 15 km/h, jest obarczony poważnymi problemami; dlatego, aby jechać szybciej niż pieszy, wysoce zalecane jest wyposażenie ochronne (a w każdym razie jest to pożądane).
Maksymalny kąt podjazdu
Maksymalny kąt nachylenia powierzchni, przy którym urządzenie może normalnie podjeżdżać w górę lub w dół (w niektórych modelach parametr ten jest wskazywany tylko dla jednego kierunku, np. w górę).
Parametr ten charakteryzuje zdolności urządzenia do pokonywania wzlotów i upadków. We współczesnych modelach może osiągnąć 45 °. Należy pamiętać, że umiejętność radzenia sobie z dużymi kątami wymaga nie tylko mocnych silników, ale także odpowiednich cech konstrukcyjnych (w szczególności, aby obudowa ochronna nie rysowała podłoża); a dla zejścia drugi jest jeszcze ważniejszy niż pierwszy. Dlatego wybierając model do częstej jazdy po zboczach, należy zwrócić uwagę nie tylko na moc, ale także na kąt nachylenia podany bezpośrednio w charakterystyce.
Zauważamy również, że przy dużym obciążeniu (zbliżającym się do maksimum) skuteczność pokonywania podjazdów może się zmniejszyć. Z drugiej strony niektórzy producenci wskazują kąt nachylenia dokładnie przy maksymalnym obciążeniu i wyjaśniają, że niska waga rowerzysty pozwala pokonywać bardziej strome podjazdy niż pierwotnie zakładano.
Prześwit
Prześwit to odległość od najniższego punktu kadłuba do ziemi; innymi słowy, jest to największy rozmiar przeszkody na drodze (na wysokości), jaką pojazd może pod nią przejechać (bez kolizji z kołem). Duży prześwit przyczynia się do zdolności przełajowych, jednak wymaga kół o dużej średnicy i odpowiednio zwiększenia mocy silnika, co z kolei wpływa na wagę i cenę urządzenia. Ponadto pojazdy samostabilizujące przeznaczone są przede wszystkim do użytku „miejskiego”, z jazdą po płaskiej nawierzchni. Dlatego nawet w najsolidniejszych modelach prześwit nie przekracza 150 mm, a w niektórych urządzeniach wynosi tylko 30 mm.
Moc silnika
Moc silnika zainstalowanego w aparacie. W przypadku modeli z dwoma silnikami elektrycznymi ten punkt zwykle wskazuje ich całkowitą moc.
Parametr ten jest jednym z najważniejszych dla samobalansujących pojazdów. Z jednej strony mocne silniki poprawiają efektywność wyważania (zwłaszcza przy dużej masie rowerzysty), pozwalają rozwijać dużą prędkość, skutecznie pokonywać nierówności na drodze i „pokonywać” podjazdy. Z drugiej strony dużo ważą, nie są tanie i wymagają pojemnych baterii, aby zapewnić normalną rezerwę chodu (co dodatkowo wpływa na wagę i cenę całego urządzenia). Dlatego moc silnika z reguły zależy bezpośrednio od półki cenowej konkretnego modelu.
W rzeczywistości im mocniejsze silniki, tym lepiej, a kwestia wyboru według tego wskaźnika zależy przede wszystkim od ceny.
Czas pełnego naładowania
Czas potrzebny do naładowania kompletnego akumulatora od zera do pełnej pojemności. Parametr ten pozwala oszacować, jak długie powinny być przerwy, aby w pełni uzupełnić dopływ energii. Skrócenie czasu ładowania sprawia, że korzystanie z urządzenia jest wygodniejsze, ale osiąga się to dzięki specjalnym technologiom, które z reguły nie są tanie.
