Porównanie Myprotein BCAA 1000 g vs Optimum Nutrition Amino 2222 Tablets 320 tab

Rodzaj określają główne składniki aktywne, które składają się na lek.

- BCAA. Kompleks trzech tzw aminokwasy rozgałęzione - leucyna, izoleucyna, walina. Należy pamiętać, że aminokwasy te są połączone w jeden lek nie tyle dlatego, że razem są bardziej skuteczne, ale dlatego, że jest to wygodniejsze z punktu widzenia technologii produkcji. Niemniej jednak BCAA należą do najważniejszych substancji dla sportowców, stanowią około jednej trzeciej wszystkich aminokwasów w mięśniach i są prawie głównym budulcem masy mięśniowej. Dodatkowo aminokwasy rozgałęzione zapobiegają rozpadowi mięśni i przyspieszają regenerację po intensywnych treningach.

- Złożony. Preparaty zawierające jednocześnie kilka rodzajów aminokwasów. Specyficzny skład i stosunek składników aktywnych mogą być różne, szczegóły te w każdym przypadku należy wyjaśnić osobno. Jednak w każdym przypadku ta forma jest często lepsza niż przyjmowanie poszczególnych aminokwasów oddzielnie. Należy pamiętać, że BCAA, który jest również złożonym suplementem, jest wymieniony osobno w naszym katalogu (patrz odpowiedni punkt) i nie jest zawarty w tej kategorii.

- Arginina. Aminokwas pełniący rolę donoru azotu – źródło tlenku azotu NO, który działa rozszerzająco na naczynia krwionośne, zapobiega skurczowi i wzrostowi ciśnienia, a także poprawia dotlenienie mięśnia sercowego. Ponadto arginina przyc...zynia się do podziału komórek mięśniowych, regeneracji po stresie i kontuzjach, eliminacji toksyn, poprawy odporności i wzrostu potencji. Odnosi się do umownie niezbędnych aminokwasów: jest syntetyzowany w organizmie, jednak w stosunkowo niewielkich ilościach i przy intensywnych sportach pożądane jest dodatkowe spożycie argininy. Jednocześnie zwracamy uwagę, że skuteczność tego suplementu w treningu budzi kontrowersje.

- Beta-alanina. Aminokwas, który nie bierze bezpośredniego udziału w syntezie podstawowych białek, ale ma pozytywny wpływ na tkankę mięśniową. Jednym z najbardziej wyraźnych efektów beta-alaniny jest likwidacja bolesności mięśni po wysiłku. Ponadto substancja ta zwiększa stężenie karnozyny w mięśniach (co z kolei zapobiega zanikowi mięśni), a także zwiększa wytrzymałość. Ten suplement diety jest szczególnie skuteczny podczas ćwiczeń beztlenowych.

- Glicyna. Wymienny (wytwarzany w organizmie) aminokwas. Między innymi należy do neuroprzekaźników, działa uspokajająco na układ nerwowy, pomaga zmniejszyć nerwowość, zwiększyć wydolność i normalizować sen. W kulturystyce rola glicyny polega głównie na poprawie dostarczania tlenu do nowo powstałych komórek mięśniowych, a także uczestniczy w produkcji hormonów odpowiedzialnych za odporność. To prawda, warto zauważyć, że na Zachodzie kwestionuje się skuteczność tego dodatku.

- Glutamina. Najobficiej występujący w ludzkim organizmie aminokwas nieistotny. Wpływa pozytywnie na syntezę białek w organizmie oraz utrzymanie odporności. Ponadto można znaleźć twierdzenia, że glutamina poprawia wytrzymałość i siłę, a także przyrost masy mięśniowej. Jednak nie ma naukowych dowodów na takie twierdzenia, a skuteczność glutaminy w specjalistycznym zastosowaniu w kulturystyce nie została udowodniona.

- Leucyna. Jeden z niezbędnych aminokwasów tworzących kompleks BCAA (patrz odpowiedni punkt); dodatkowo jest jednym z kluczowych składników białka serwatkowego. Można go jednak używać w osobnej formie. Leucyna wspomaga wzrost mięśni, a jednocześnie stymuluje przetwarzanie tłuszczu i spowalnia wchłanianie tłuszczów z pożywienia. Tak więc taki suplement jest szczególnie korzystny dla osób starających się pozbyć tkanki tłuszczowej.

- Lizyna. Niezastąpiony aminokwas, który jest jednym z najważniejszych składników białek organizmu człowieka – w szczególności kolagenu, który odpowiada za stan mięśni, chrząstek i więzadeł. Ponadto lizyna wspomaga wchłanianie wapnia i wzmacnia kości, a także wzmacnia układ odpornościowy. W kulturystyce służy głównie do regeneracji mięśni po intensywnym wysiłku; ponadto istnieją dowody na to, że przyjmowanie lizyny zwiększa siłę mięśni.

- Metionina. Niezastąpiony aminokwas, który ma ogólny tonik, a nie jakiś specyficzny „sportowy” wpływ na organizm. Bierze udział w metabolizmie i produkcji cysteiny (aminokwasu niezbędnego do prawidłowego stanu skóry, włosów i paznokci), jest jednym z głównych dostawców takiego pierwiastka śladowego jak siarka, a także pomaga obniżyć poziom cholesterolu niweluje i zmniejsza obciążenie wątroby, nerek i pęcherza.

- Ornityna. Aminokwas egzogenny, który nie jest wykorzystywany do budowy białek, ale bierze udział w metabolizmie. Za jeden z kluczowych efektów ornityny uważa się produkcję hormonu wzrostu, który w połączeniu z kilkoma innymi substancjami zapewnia efektywne przetwarzanie zapasów tłuszczu. Połączenie ornityny z argininą uważa się za szczególnie skuteczne (patrz odpowiedni punkt), jednak nie ma jednoznacznych dowodów naukowych na takie działanie.

- Tauryna. Niezbędny aminokwas, który wpływa na ogólne funkcjonowanie mózgu, układu nerwowego i sercowo-naczyniowego, a także na wchłanianie tłuszczów i witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Działa wzmacniająco na serce, poprawia procesy metaboliczne w komórkach; pomaga obniżyć poziom cukru we krwi, co sprawia, że taki suplement jest szczególnie przydatny dla diabetyków. Z punktu widzenia kulturystyki uważa się, że tauryna chroni tkankę mięśniową przed uszkodzeniem pod wpływem dużego stresu i wspomaga regenerację kontuzji, ale ten efekt został zakwestionowany.

- Teanina. Aminokwas pochodzący głównie z liści herbaty. Nie jest niezbędna do funkcjonowania organizmu, ma jednak pewne pozytywne działanie: zwiększa odporność na stres, poprawia nastrój, łagodzi stres i drażliwość. Za szczególnie skuteczne uważa się stosowanie tianiny z kofeiną i innymi stymulantami: aminokwas ten łagodzi skutki uboczne, takie jak drażliwość i nerwowość.

- Tyrozyna. Wymienny aminokwas, który jest jednym ze składników w syntezie dopaminy, adrenaliny i noradrenaliny. Pomaga zmniejszyć zmęczenie i zwiększyć wytrzymałość, a także zahamować procesy kataboliczne podczas treningu aerobowego; poprawia stan emocjonalny i koncentrację. Jednak jednoznaczne korzyści tyrozyny w zastosowaniach sportowych nie zostały naukowo udowodnione.

- Tryptofan. Jeden z najważniejszych aminokwasów egzogennych. Naturalny środek rozluźniający i jeden ze składników do syntezy niacyny i serotoniny. Zmniejsza niepokój, poprawia sen, zmniejsza ryzyko skurczu naczyń krwionośnych, korzystnie wpływa na serce i pomaga obniżyć poziom cholesterolu.

- Cytrulina. Aminokwas, który nie bierze bezpośredniego udziału w syntezie białek, ale wpływa na procesy metaboliczne. Przyczynia się do zwiększenia wytrzymałości i zmniejszenia zmęczenia, przyspiesza przetwarzanie kwasu mlekowego, wpływa na utrzymanie równowagi azotowej, a także poprawia erekcję. W kulturystyce stosowany jest w celu zwiększenia wytrzymałości, poprawy krążenia krwi w mięśniach oraz przyspieszenia regeneracji. Zauważamy również, że arginina może być syntetyzowana z cytruliny w organizmie (patrz odpowiedni punkt).

- Fenyloalanina. Jeden z kluczowych niezbędnych aminokwasów. Służy do uwalniania kilku ważnych hormonów, w tym epinefryny, noradrenaliny, tyroksyny i dopaminy. Działa pobudzająco i antydepresyjnie na układ nerwowy, poprawia koncentrację, przyspiesza przemianę materii i jednocześnie zmniejsza uczucie głodu, co jest szczególnie ważne podczas treningów spalających tkankę tłuszczową. Jednocześnie istnieją przeciwwskazania do przyjmowania tego suplementu – w szczególności nie jest on zalecany osobom z wysokim ciśnieniem krwi.

- 5-HTP. Pełna nazwa to 5-hydroksytryptofan. W ludzkim ciele jest syntetyzowany z tryptofanu (patrz wyżej), a z samego 5-HTP powstają z kolei serotonina i melatonina. Tak więc spożycie tego aminokwasu przyczynia się zarówno do poprawy nastroju (w tym zmniejszenia agresji i lęku), jak i poprawy jakości snu. Szczególnie skuteczne jest przyjmowanie 5-HTP w połączeniu z witaminą B6, która promuje produkcję serotoniny. Z drugiej strony istnieją ograniczenia w stosowaniu niektórych leków (takich jak inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny), a skutki uboczne wysokich dawek 5-HTP nie są w pełni poznane.

- GABA. Aminokwas znany również jako GABA to kwas gamma-aminomasłowy. Z punktu widzenia żywienia sportowego jest przydatny, ponieważ stymuluje produkcję hormonu wzrostu, a tym samym daje bardzo zauważalny efekt anaboliczny i spalający tłuszcz. Aby jednak osiągnąć zauważalny efekt, substancję tę należy przyjmować w dość dużych dawkach – co najmniej 2 g dziennie. Należy pamiętać, że GABA hamuje układ nerwowy, sprzyja uspokojeniu i zasypianiu; więc senność może być jednym z efektów ubocznych. Ponadto wysokie dawki GABA mogą powodować mrowienie na twarzy i szyi; efekty te nie są niebezpieczne i szybko znikają przy regularnym stosowaniu.

- AAKG. Alfa-ketoglutaran argininy nie jest aminokwasem, lecz solą opisanej powyżej argininy, otrzymaną przy użyciu kwasu alfa-ketoglutarowego. Dość powszechnie znany jako dodatek do pompowania – „pompowania” mięśni w celu zwiększenia ich pozornej objętości i uzyskania ulgi. Jednak według ostatnich badań produkt ten nie ma wpływu na ogólny wzrost mięśni. Z drugiej strony AAKG nie jest całkowicie bezużyteczny: działa antykatabolicznie i pomaga zwiększyć szczytową siłę mięśni.

Forma, w jakiej produkowany jest lek.

- Kapsułki/tabletki. Jedna z najpopularniejszych form uwalniania aminokwasów. Główną zaletą tabletek jest łatwość użycia: nie trzeba odmierzać dokładnej ilości, jak ma to miejsce w przypadku proszku, rozcieńczyć lek w płynie itp., wystarczy połknąć tabletki i wypić dużo wody. W takim przypadku standardowa porcja to zwykle kilka tabletek, a ilość tę można w razie potrzeby zwiększyć lub zmniejszyć, wybierając optymalną dawkę dla konkretnego przypadku.

- Proszek. Kolejna bardzo powszechna forma wydania. Produkt sproszkowany zwykle jest dostarczany z miarką lub innym urządzeniem, które umożliwia odmierzenie dawki jednostkowej; a jeśli to konieczne, wielkość porcji można zmienić bez większych trudności. Z niedociągnięć warto zauważyć, że proszek zwykle należy rozcieńczyć w płynie, co nie zawsze jest wygodne.

- Ciecz. Forma uwalniania, która jest mniej powszechna niż proszek i tabletki, ale nadal jest dość popularna. Płyn może być dostarczany w ogólnej objętości, w butelkach, porcjowanych ampułkach lub sztyftach; patrz „Opakowanie”, aby uzyskać szczegółowe informacje.

- Bank. Opcja pakowania stosowana zarówno dla proszku, jak i kapsułek / tabletek; wystarczająco wygodne i praktyczne.

- Pakiet. Opakowanie zawiera głównie preparaty w proszku, choć podobne opakowanie znajduje się wśród tabletek. Jedną z jego zalet jest kompaktowość: opakowanie składa się dość ciasno, a zajmowana objętość stopniowo zmniejsza się w miarę zużywania zawartości.

- Butelka. Opcja używana wyłącznie do preparatów płynnych. Butelka jest zwykle uzupełniona miarką lub kubkiem, który umożliwia odmierzenie standardowej porcji zawartości; jednak dawkowanie można wybrać według własnego uznania - najważniejsze jest to, że jest coś do odmierzenia porcji wybranego rozmiaru.

- Ampułka. Opakowania używane do płynów. Ampułka zwykle zawiera standardową porcję i jest przeznaczona do spożycia za jednym razem, bez dzielenia i odkładania na później. Dlatego ta opcja jest wygodna w przypadku przyjmowania leku w standardowej dawce, ale niezbyt wygodna, jeśli trzeba dostosować wielkość porcji. Należy również pamiętać, że zestaw ampułek kosztuje zwykle nieco więcej niż butelka o tej samej objętości.

- Pęcherz. Standardowe opakowanie na tabletki: charakterystyczna płytka, na której w każdej komórce znajduje się tabletka.

- Pudełko. Wariant stosowany dość rzadko, głównie w przypadku niektórych marek leku w tabletkach. W tym przypadku w rzeczywistości zawartość może być pakowana w blistry (patrz wyżej), ale producent wskazuje rodzaj...opakowania przy zewnętrznym pojemniku.

- Kij. Opakowanie wykonane z materiału polimerowego o podłużnym kształcie i zawierające niewielką ilość preparatu; może być kilka pałeczek na standardową porcję. Bardzo rzadkie. Sztyft jest uważany za odpowiednią opcję głównie dla proszku, ale w tej formie wytwarzany jest również płyn; w tym ostatnim przypadku podobne opakowanie jest podobne do ampułek opisanych powyżej.

Całkowita waga preparatu dostarczanego w postaci proszku (patrz „Formularz wydania”). Znając stawkę dzienną (patrz niżej), możesz oszacować ile dni potrwa dana kwota. Zauważamy również, że duża paczka jest nieco tańsza niż kilka małych o tej samej wadze całkowitej. Małe opakowanie z kolei będzie wygodne przy zakupie „na próbę”.

Liczba kapsułek lub tabletek w opakowaniu leku z odpowiednią formą uwalniania (patrz wyżej). Znając stawkę dzienną (patrz niżej), możesz oszacować, jak długo wystarczy dana ilość leku. Należy również pamiętać, że jedno duże opakowanie jest zwykle tańsze niż kilka małych opakowań z taką samą całkowitą liczbą tabletek; małe opakowanie z kolei przyda się, jeśli lek zostanie kupiony „na próbę”.

Ilość pojedynczych porcji leku w danej opcji opakowania. Wskazany na podstawie standardowej wielkości porcji (patrz poniżej). Należy również pamiętać, że ta ilość nie zawsze odpowiada liczbie dni, na które lek wystarczy, ponieważ dzienna dieta może obejmować kilka porcji.

Liczba tabletek/kapsułek w standardowej porcji leku z odpowiednią formą uwalniania (patrz wyżej).

Większość leków jest dawkowana w taki sposób, że porcja zawiera kilka tabletek. Pozwala to, w razie potrzeby, dostosować dozowanie zarówno w górę, jak i w dół. I taka potrzeba może się pojawić: dawka jest wskazana na przeciętną osobę, a jeśli występuje znaczne odchylenie od tych parametrów (na przykład bardzo wysoka lub bardzo niska masa ciała), zaleca się odpowiednią zmianę wielkości porcji. Należy to jednak zrobić dopiero po konsultacji ze specjalistą.

Wielkość standardowej porcji leku, wyprodukowana w postaci proszku lub płynu (patrz „Forma wydania”). W przypadku pierwszej odmiany jest to podane w gramach, w przypadku drugiej - w mililitrach.

Jeśli lek jest dostarczany w ogólnym opakowaniu (puszka, butelka), zestaw zwykle zawiera przyrząd dozujący, taki jak miarka lub nasadka miarowa, która umożliwia odmierzenie porcji. W przypadku płynów w opakowaniach jednostkowych (ampułkach) objętość ampułki zwykle odpowiada porcji.

Należy pamiętać, że wielkość porcji jest wskazana na podstawie określonej przeciętnej osoby, a w niektórych sytuacjach (na przykład przy znacznych odchyleniach masy ciała od średniej) może być konieczne dostosowanie dawki. Jednak zmianę wielkości porcji należy wykonywać tylko po konsultacji ze specjalistą.

Ilość aminokwasów BCAA zawarta w jednej standardowej porcji produktu.

Aby uzyskać więcej informacji na temat wielkości porcji, patrz powyżej, cechy BCAA są szczegółowo opisane w punkcie „Typ”. Znając ilość tego składnika, możesz dokładnie dawkować jego spożycie.