Porównanie BMeters GSD8 1/2 CW 1.5 110 vs Gross MTK-UA 15

Możliwości konstrukcyjne licznika mechanicznego (patrz „Zasada działania”).

- Turbina. Mierniki, w których woda podczas pracy przepływa przez turbinę - koło z łopatkami, którego oś obrotu jest równoległa do kierunku przepływu. Taki mechanizm jest nieco droższy niż wirnik (patrz poniżej), ale pozwala skutecznie radzić sobie z intensywnym przepływem wody, zapewniając jednocześnie dobrą dokładność. Dlatego w licznikach mechanicznych o średnicy nominalnej (patrz „Średnica (DN)”) powyżej 50 mm montuje się tylko turbiny; w modelach 50 mm turbiny znajdują się wraz z wirnikami, a w urządzeniach o mniejszej średnicy nie są w ogóle stosowane. Należy również pamiętać, że wszystkie modele z tego typu licznikiem są przemysłowe (patrz „Typ”).

- W kształcie skrzydła. Mierniki, w których woda podczas pracy przechodzi przez wirnik - koło z łopatkami, którego oś obrotu jest skierowana prostopadle do przepływu wody. Ta konstrukcja jest prostsza i tańsza niż konstrukcja turbiny (patrz wyżej), ale ma mniejszą dokładność i słabo nadaje się do dużych objętości wody. Dlatego wirniki są wyposażone wyłącznie w modele o średnicy nominalnej (patrz „Średnica (DN)”) 50 mm lub mniej; są to w szczególności wszystkie urządzenia gospodarstwa domowego (patrz „Typ”) z mechaniczną zasadą działania, a także niektóre mierniki przemysłowe o niskiej wydajności.

- Pojedynczy strumień. Liczniki, w których woda wpływa do mechanizmu pomiarowego ciągłym strumieniem, bez podziału na osobne st...rumienie. W porównaniu do opisanych poniżej urządzeń wielostrumieniowych, takie urządzenia są znacznie prostsze, tańsze i bardziej kompaktowe, ale są bardziej podatne na błędy związane z nierównomiernym przepływem. Nie jest to poważna wada do użytku domowego, ale jest niedopuszczalna w przypadku dokładnych obliczeń. Dlatego tylko liczniki domowe są wykonane z pojedynczym strumieniem (patrz „Typ”).

- Wielostrumieniowy. W licznikach z tą funkcją przepływ wody wchodzący do wirnika lub turbiny (patrz powyżej) jest wstępnie pocięty na kilka strumieni. Zapewnia to najbardziej równomierny wpływ na mechanizm pomiarowy i kompensuje turbulencje powstające w rurociągu, co znacznie zwiększa dokładność pomiaru. Głównymi wadami urządzeń wielostrumieniowych są złożoność konstrukcji i wyższa cena niż w przypadku urządzeń jednostrumieniowych. W związku z tym nie ma sensu używać takich liczników do pomiarów domowych; ale w branży przemysłowej (patrz „Typ”), gdzie dokładność odgrywa kluczową rolę, są one niezwykle powszechne.

- Suchy. Liczniki suche nazywane są licznikami, w których mechanizm zliczający jest całkowicie odizolowany od wody przepływającej przez urządzenie. W przeciwieństwie do urządzeń pracujących na mokro, gdzie mechanizm ten styka się z wodą, w modelach pracujących na sucho większość „napełnienia” jest oddzielona od sekcji pomiaru wody szczelną przegrodą, a obrót przenoszony jest przez specjalne sprzęgło magnetyczne. Taki układ komplikuje i zwiększa koszt projektu; z drugiej strony liczniki są bardziej niezawodne, odporne na zanieczyszczenia i trwalsze niż liczniki mokre. Ponadto mogą zapewnić pewne specjalne funkcje - na przykład odłączenie mechanizmu pomiarowego bez wyjmowania całego urządzenia.

- Łączone. Połączone modele to tak naprawdę dwa metry w jednej obudowie, połączone równolegle. Jeden z tych liczników jest przeznaczony do małych objętości wody, drugi - do intensywnego zużycia; przełączanie między nimi odbywa się automatycznie - za pomocą specjalnego zaworu reagującego na natężenie przepływu. Taka konstrukcja jest kosztowna, ale może znacznie rozszerzyć efektywny zakres pomiarowy i osiągnąć wysoką dokładność zarówno przy niskich, jak i wysokich natężeniach przepływu. Modele łączone mają sens tam, gdzie intensywność zużycia wody może się zmieniać w bardzo szerokim zakresie, którego nie można pokryć konwencjonalnym licznikiem.

Maksymalne ciśnienie wody, na jakie zaprojektowano miernik - czyli najwyższe ciśnienie, pod którym może pracować poprawnie przez nieograniczony czas. Tradycyjnie wskazywane w megapaskalach; 1 MPa odpowiada około 10 barom (10 atm).

Ciśnienie wody w rurze, do której podłączony jest licznik, nie może przekraczać dopuszczalnego maksimum - w przeciwnym razie może dojść do uszkodzenia urządzenia, a nawet rozhermetyzowania z „zalaniem”. Jednocześnie przy zakupie urządzenia do regularnego zaopatrzenia w wodę w gospodarstwie domowym wskaźnik ten można całkowicie zignorować. Faktem jest, że nawet najprostsze mierniki domowe mają dopuszczalne ciśnienie 1 MPa (10 barów), a w najbardziej niezawodnych modelach może osiągnąć 1,6 MPa (16 barów); w tym przypadku standardowe ciśnienie w instalacji wodociągowej wynosi 4 - 6 bar, a do 10 bar wzrasta tylko sporadycznie, podczas testowania układów hydraulicznych. Tak więc w praktyce należy zwracać uwagę na maksymalne ciśnienie tylko w tych przypadkach, gdy miernik jest wybrany do niestandardowego systemu zaopatrzenia w wodę, w którym ciśnienie może przekroczyć 1 MPa - autonomiczny obwód z samodzielnie wybranymi pompami, linia produkcyjna itp. przypadki można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Maksymalne zużycie wody dla tego modelu licznika.

Za maksymalne natężenie przepływu uważa się najwyższe natężenie przepływu, przy którym urządzenie może działać przez krótki czas (nie więcej niż 1 godzina dziennie i nie więcej niż 200 godzin rocznie) bez awarii, wadliwego działania i przekroczenia maksymalnego dopuszczalnego błąd (± 2%). Z wielu powodów okazało się, że jest to zwykle dwukrotność nominalnego natężenia przepływu Qn (patrz wyżej). Wybierając miernik dla maksymalnego przepływu, należy wziąć pod uwagę zużycie szczytowe obsługiwanego przez niego systemu - to znaczy natężenie przepływu, gdy wszyscy odbiorcy są włączani w tym samym czasie „w pełni”: ta prędkość nie powinna przekroczyć Qmax, w przeciwnym razie miernik nie będzie w stanie normalnie poradzić sobie ze swoim zadaniem. Jeśli system pracuje stale w trybie maksymalnego zużycia, to warto wybierać nie według Qmax, ale według Qn.

Wartość działki na skali pomiarowej miernika.

Dokładność pomiaru jest minimalnym krokiem pomiarowym, różnicą między dwiema sąsiednimi najmniejszymi jednostkami, innymi słowy najmniejszą różnicą odczytów, jaką miernik może wyświetlić. Im mniejsza jest ta różnica, tym bardziej szczegółowe dane podaje urządzenie. Na przykład wartość 0,01 m3 pozwala wyświetlać dane z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku - czyli taki licznik pokaże np. zmianę ilości zużytej wody z 0,02 m3 na 0,03 m3, ale nie będzie dostrzec różnicę między 0,022 m3 a 0,028 m3 (odczyty pozostaną na poziomie 0,02 m3). Jednak nowoczesne wodomierze - nawet domowe - mają w większości niższą cenę podziału, od 0,001 m3 i poniżej.

Warto również zauważyć, że jeśli licznik jest używany tylko do płatności domowych za pomocą mediów, możesz zignorować parametr ten: płacąc za wodę, zwykle brana jest pod uwagę tylko cała ilość m3, bez cyfr po przecinku. Ale jeśli ważne jest dokładne obliczenie zużytej wody - na przykład w produkcji lub przy organizacji autonomicznego systemu zaopatrzenia w wodę - być może najlepszym wyborem będzie model z najniższą możliwą ceną podziału.

Utrata ciśnienia w systemie zaopatrzenia w wodę, która występuje przy maksymalnym przepływie wody ze względu na opór hydrauliczny miernika; innymi słowy, różnica między ciśnieniem przed i za miernikiem przy natężeniu przepływu Qmax.

Parametr ten dotyczy przede wszystkim modeli mechanicznych (patrz „Zasada działania”) – w innych typach opór przepływu jest tak mały, że można pominąć spadek ciśnienia. Natężenie przepływu Qmax opisano szczegółowo powyżej; tutaj zauważamy, że to na tym poziomie rezystancja osiąga najwyższe wartości i to przez Qmax sensowne jest oszacowanie możliwych strat ciśnienia. Dane te są wykorzystywane w niektórych obliczeniach hydrodynamicznych - w szczególności do oceny, czy przy maksymalnym zużyciu będzie wystarczające ciśnienie w punktach poboru. Jednak straty ciśnienia we współczesnych licznikach są niewielkie, zwykle nie przekraczają 0,1 MPa (1 bar).

Standardowo sposób instalacji przewidziany w projekcie licznika.

Nowoczesne liczniki mogą być zaprojektowane do montażu poziomego lub pionowego. Podział w tym przypadku odbywa się zgodnie z lokalizacją rury, w której zbudowane jest urządzenie; w pierwszym przypadku urządzenie jest skalowane w górę lub w bok, w drugim - tylko ze skalą z boku.

Wybór tego wskaźnika zależy przede wszystkim od planowanego miejsca instalacji licznika. Uważa się, że montaż pionowy zapewnia większą dokładność, ale w praktyce wszystko zależy od konkretnego modelu urządzenia. Warto również zauważyć, że obecnie najbardziej popularne jest umieszczanie poziome; modele czysto „pionowe” prawie nie są produkowane, bardziej rozpowszechnione są uniwersalne rozwiązania, które umożliwiają obie metody instalacji.

Średnica przyłącza gwintowego dostarczonego w liczniku z odpowiednim typem instalacji (patrz „Podłączenie”).

W idealnym przypadku sam licznik, inne elementy systemu dozowania (takie jak filtr i zawór zwrotny) oraz rury wodne powinny mieć taką samą średnicę połączenia gwintowanego - eliminuje to kłopoty z adapterami i problemy związane z różnicami prędkości ze względu na nierówne średnice wewnętrzne . Niemniej jednak w niektórych przypadkach możesz użyć adapterów; sytuacje te są opisane bardziej szczegółowo w dedykowanych źródłach.

Tradycyjnie rozmiary gwintów w rurach wodnych są podawane w calach i ułamkach cala. We współczesnych wodomierzach spotyka się głównie następujące rozmiary: 1/2 ", 3/4", 1 ", 1 1/4", 1 1/2 ", 2", 2 1/2". W tym przypadku średnica gwintu jest powiązana ze średnicą DN (patrz wyżej): większy DN wymaga większego łącznika, ale nie ma tu sztywnej zależności – np. miernik o DN 20 może być wyposażony zarówno w gwint 3/4” jak i 1” .

Ogólne wymiary miernika to długość, głębokość i wysokość. Czasami w tym punkcie można wskazać tylko jeden rozmiar - długość: jest to najważniejsze podczas instalacji, jest to długość brana pod uwagę przy wyborze wymaganej odległości między końcami rur. Należy pamiętać, że między tymi końcami najczęściej znajduje się nie tylko sam licznik, ale także inne urządzenia i części: złączki, zawór, filtr zgrubny, zawór zwrotny itp. Szczegóły na ten temat można znaleźć w specjalnym źródła; tutaj zauważamy, że w przypadku niektórych modeli specyfikacje osobno wskazują długość z kompletnymi elementami montażowymi (patrz poniżej). Bez łączników długość może wynosić od 80-100 mm w najbardziej kompaktowych urządzeniach do 250 mm lub więcej w największych.

Z kolei głębokość i wysokość pozwalają oszacować, ile wolnej przestrzeni wokół rury jest potrzebne do normalnego umieszczenia miernika.

Długość licznika wraz z zamontowanymi na nim kompletami mocowań.

Złączki są używane podczas instalowania modeli z połączeniem gwintowanym (patrz "Połączenie"). Są to krótkie rurki przykręcane do wlotu i wylotu licznika i pełnią rolę swoistych przejściówek pomiędzy urządzeniem a innymi elementami układu (np. filtr zgrubny i zawór zwrotny do tradycyjnego licznika domowego). Znając długość z zainstalowanymi łącznikami, łatwiej jest obliczyć wymaganą odległość między końcami rur: przy obliczaniu nie trzeba osobno uwzględniać długości łączników, są one już brane pod uwagę w tym rozmiarze .