Porównanie Dahua NVR2104-P-4KS2 vs Dahua DH-NVR2104HS-P-S2

Maksymalny strumień danych w Mb/s, który NVR może przetwarzać podczas nagrywania i wyświetlania. Parametr szerokości pasma jest często określany jako suma przepływów przychodzących i wychodzących. Jest ona obliczana w taki sposób, że przepustowość przekracza całkowity przepływ wszystkich kamer IP podłączonych do rejestratora, a kolejne 25 - 30% zostaje wrzucone do rezerwy na odtwarzanie wideo lub oglądanie przez dostęp do sieci.

Najwyższa liczba klatek na sekundę w nagranym wideo, którą DVR może obsługiwać podczas jednoczesnego nagrywania ze wszystkich dostępnych kanałów. Jeśli nie wszystkie kanały są zajęte przez kamery, wskaźnik ten może być wyższa.

Minimalny wskaźnik wymagany do wygodnego oglądania to 24 kl./s. A w najnowocześniejszych standardach wideo liczba klatek na sekundę może być znacznie wyższa - 50-60 kl./s. Wyższe wartości pozwalają uzyskać lepsze i płynniejsze wideo, na którym wyraźnie widać szybki ruch; jednak takie wideo zajmuje więcej miejsca i wymaga wydajnego sprzętu, co wpływa na cenę rejestratorów.

Standardy (kodeki) używane przez rejestrator do kompresji nagranego wideo.

Parametr ten ma znaczenie podczas przeglądania zarejestrowanych materiałów na innym urządzeniu – np. media center, do którego włożony jest „pamięć flash” z plikami z rejestratora. Do normalnego oglądania konieczne jest, aby odtwarzacz obsługiwał odpowiedni kodek - w przeciwnym razie wideo będzie wyświetlane ze zniekształceniami lub w ogóle nie będzie działać. Szczegóły techniczne dla różnych standardów można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Pamiętaj, że jeśli planujesz przeglądać materiały na komputerze, możesz zignorować parametr ten: większość nowoczesnych systemów operacyjnych ma rozbudowane wbudowane zestawy kodeków, a w przypadku braku wymaganego kodeka możesz go łatwo znaleźć w Internecie.

Najwyższa rozdzielczość wideo, z jaką rejestrator jest technicznie zdolny pracować (przede wszystkim chodzi o nagrywanie). Jeżeli wartość ta będzie większa od rozdzielczości przy nagrywaniu ze wszystkich kanałów naraz (patrz wyżej), oznacza to, że rejestrator może nagrywać w maksymalnej rozdzielczości tylko wtedy, gdy część kanałów wideo nie są zajęte przez kamery (w różnych modelach niezbędna liczba wolnych kanałów może być również inna). Istnieją jednak modele, w których maksymalną rozdzielczość można osiągnąć nawet przy pełnym obciążeniu kanałów.

Standardowe wyjścia PoE używane w rejestratorze.

Sama technologia PoE (Power over Ethernet) umożliwia przesyłanie przez sieć kablem Ethernet nie tylko danych, ale także energii do zasilania urządzeń sieciowych. A obecność wyjścia (wyjść) PoE umożliwia zasilanie takich urządzeń ze złączy sieciowych rejestratora. Eliminuje to konieczność układania dodatkowych przewodów lub stosowania niezależnych zasilaczy, co jest szczególnie ważne w przypadku niektórych urządzeń – np. zewnętrznych kamer IP do monitoringu. A przy wykorzystaniu tzw. splitterów – urządzeń, które rozdzielają sygnał z kabla PoE na czysto sieciowe dane i dostarczają prąd – za pomocą takich wyjść można również zasilać sprzęt, który początkowo nie obsługuje PoE (najważniejsze, że ich charakterystyka mocy odpowiada możliwościom przełącznika).

Jeśli chodzi o standardy PoE, określają one nie tylko całkowite zasilanie, ale także kompatybilność z konkretnymi urządzeniami: konsument musi obsługiwać ten sam standard co rejestrator, inaczej normalna praca będzie niemożliwa. Obecnie także w złączach „przełącznikowych” można spotkać dwa rodzaje takich standardów – aktywny (802.3af, 802.3at, 802.3bt) i pasywny (jeden tak się nazywa). Główna różnica między tymi typami polega na tym, że aktywne PoE zapewnia dopasowanie zasilania i obciążenia pod względem napięcia i prądu, w pasywnym nie ma takich funkcji, a energia jest dostarczana „tak jak jest”, bez regulacji. A oto bardziej szczegółowy opis poszczególny...ch standardów:

- 802.3af. Najstarszy obecnie używany format aktywnego zasilania PoE. Zapewnia moc wyjściową do 15 W (na wejściu odbiornika - do 13 W), napięcie wyjściowe 44 - 57 V (na wejściu - 37 - 57 V) i prąd w parze przewodów zasilających do 350 mA. Pomimo swojego „czcigodnego wieku”, nadal jest szeroko stosowany; więc wciąż jest sporo rejestratorów, którzy pracują tylko z 802.3af w sprzedaży (stan na koniec 2021). Należy jednak zauważyć, że norma ta obejmuje od razu 4 tak zwane klasy mocy (od 0 do 3), różniące się maksymalną liczbą watów na wyjściu i wejściu. Dlatego podczas korzystania z 802.3af nie zaszkodzi upewnić się, że moc wyjściowa jest wystarczająca dla wybranego obciążenia.

- 802.3af / h. Połączenie dwóch standardów jednocześnie - 802.3af opisanego powyżej i nowszego 802.3at. Ta ostatnia pozwala na dostarczenie mocy do 30 W na wyjście (do 25,5 W na wejściu zasilanego urządzenia), wykorzystuje napięcie 50 - 57 V (42,5 - 57 V na wejściu), natomiast prąd w para przewodów nie przekracza 600 mA. Ta kombinacja jest stosunkowo niedroga, ale umożliwia zasilanie szerokiej gamy urządzeń zewnętrznych; więc pod koniec 2021 roku to właśnie tego typu wyjścia PoE są najbardziej popularne w rejestratorach.

- 802.3af / at, bt. Połączenie 802.3af / at opisane powyżej ze standardem 802.3bt (PoE++, PoE Type 3 lub Type 4). 802.3bt to najnowszy format zasilania PoE; w przeciwieństwie do wcześniejszych, wykorzystuje nie 2, a 4 przewody zasilające, co pozwala na dostarczanie bardzo solidnego zasilania do urządzeń zewnętrznych - do 71 V (przy 90 W na wyjściu). Takie możliwości są niezbędne przy zasilaniu urządzeń o zwiększonym poborze mocy – np. zewnętrznych kamer dozorowych, uzupełnionych systemami grzewczymi. Z drugiej strony obsługa standardu 802.3bt znacząco wpływa na koszt rejestratora, a takie połączenie stawia specjalne wymagania co do jakości kabli. Ponadto należy mieć na uwadze, że standard ten obejmuje również format UPoE stworzony przez firmę Cisco i wykorzystywany w jej sprzęcie; a ten standard (to on jest znany jako PoE typ 3) ma skromniejszą moc - do 60 W na wyjściu (do 51 W na wejściu konsumenta). Tak, a ogólny standard 802.3bt obejmuje dwie klasy mocy - klasę 8, w której osiąga się maksymalną wydajność, oraz klasę 7, gdzie na wyjście dostarczane jest 75 W, a do konsumenta około 62 W. Jeśli więc planujesz korzystać ze sprzętu 802.3bt, wybierając rejestrator z tej kategorii, musisz upewnić się, że zasilanie jest wystarczające do normalnej pracy podłączonych urządzeń.

- Bierny. Jak już wspomniano, kluczową różnicą między pasywnym PoE a opisanymi powyżej standardami aktywnymi jest to, że w tym przypadku moc wyjściowa dostarcza ściśle ustaloną moc, bez żadnych automatycznych regulacji i regulacji dla konkretnego urządzenia. Główną zaletą tego standardu jest jego niski koszt: jego implementacja jest znacznie tańsza niż aktywne PoE, więc takie porty można znaleźć nawet w rejestratorach klasy podstawowej. Z drugiej strony wspomniany brak autotuningu zauważalnie komplikuje koordynację urządzeń ze sobą - zwłaszcza w świetle faktu, że różne urządzenia mogą znacząco różnić się pod względem wyjściowego/poboru napięcia i prądu (mocy). Z tego powodu podczas korzystania z pasywnego PoE należy zwrócić szczególną uwagę na kompatybilność źródła i obciążenia w tych parametrach. Jeśli nie ma zbiegu okoliczności, to w najlepszym przypadku (jeśli napięcie/moc na wyjściu jest niższe od wymaganego) moc po prostu nie zadziała, a w najgorszym przypadku (przy nadmiarze napięcia/mocy) występuje prawdopodobieństwo przeciążeń, przegrzania, a nawet awarii z pożarami - a takie kłopoty mogą nie wystąpić natychmiast i po dość długim czasie. I zdecydowanie nie można podłączyć urządzeń z aktywnymi wejściami do pasywnych wyjść PoE – z tych samych powodów.

Maksymalna moc, jaką rejestrator może dostarczyć do jednego wyjścia PoE.

Takie dane wyjściowe zostały szczegółowo opisane powyżej; Przypomnę tylko krótko, że są to porty sieciowe Ethernet, uzupełnione o możliwość zasilania podłączonych urządzeń bezpośrednio przez kabel LAN, bez dodatkowych przewodów. Jeśli chodzi o moc takiego zasilacza, musi on odpowiadać charakterystyce podłączonego sprzętu; jednak termin „zgodny” ma różne znaczenia w zależności od użytego standardu PoE (patrz „PoE (wyjście)”).

Jeśli więc rejestrator i sprzęt pracują zgodnie z jednym z aktywnych standardów (802.3af, 802.3at, 802.3bt) – moc na wyjściu przełącznika nie może być mniejsza niż pobór mocy podłączonego sprzętu. Jednocześnie przekroczenie mocy wyjściowej nie jest straszne – opisane standardy przewidują automatyczną regulację, dzięki której zasilane urządzenie otrzymuje dokładnie tyle energii, ile jest potrzebne, bez przeciążania. Ale jeśli wyjście nie jest wystarczająco mocne, oczywiste jest, że po prostu nie będzie w stanie zapewnić efektywnej pracy.

Z kolei przy wykorzystaniu pasywnego PoE moc wyjściowa zasilacza powinna idealnie odpowiadać poborowi mocy obciążenia, jak to możliwe. Wynika to z faktu, że w takich przypadkach moc wyjściowa dostarcza ściśle określoną moc, praktycznie bez jakiejkolwiek koordynacji i regulacji. A jeśli nadmiar kilku watów, większość zasilanych urządzeń jest w stanie przesyłać mniej lub bardziej „spokojnie”, to większy nadmiar jest o...barczony przeciążeniami, przegrzaniem i awarią sprzętu.

Podsumowując należy stwierdzić, że w przypadku obecności kilku portów PoE i ich jednoczesnego wykorzystania, dostępne zasilanie na port może być zauważalnie mniejsze niż przy zasilaniu PoE tylko w jednym złączu. Ten punkt można wyjaśnić za pomocą informacji o całkowitej mocy PoE (patrz poniżej) - moc ta jest podzielona przez wszystkie zaangażowane porty. Na przykład, jeśli przełącznik ma trzy wyjścia PoE, a moc na wyjście wynosi 60 W, to łączną moc można również zadeklarować na poziomie 60 W. W związku z tym, podczas korzystania z PoE na wszystkich trzech wyjściach jednocześnie, moc na każdym z nich nie będzie większa niż 60/3 = 20 watów. Technicznie możliwe są bardziej zaawansowane metody zarządzania energią - z „inteligentną” dystrybucją mocy w zależności od potrzeb konkretnych urządzeń (relatywnie 30 W, 20 W i 10 W przy tej samej łącznej wartości 60 W); ale dla całkowitej gwarancji warto wyjść z faktu, że cała energia jest podzielona równo.

Rejestrowane napięcie zasilania rejestratora.

Należy pamiętać, że prawie wszystkie nowoczesne rejestratory są przeznaczone do bezpośredniego podłączenia do gniazdka 230 V. W tym samym punkcie wskazano napięcie na wejściu samego urządzenia. Oznacza to, że jeśli specyfikacje wskazują wartość mniejszą niż 230 V - na przykład 12 V lub 24 V - oznacza to, że rejestrator korzysta z zewnętrznego zasilacza (który zwykle znajduje się w zestawie). Ale modele 220 i 240 V korzystają z wbudowanego zasilacza. Jednocześnie z praktycznego punktu widzenia nie ma między nimi żadnej różnicy - oba są w stanie normalnie pracować ze zwykłego gniazdka (z wyjątkiem tego, że modele 240 V mogą być bardziej wrażliwe na spadki napięcia). Dlatego parametr ten jest tak naprawdę czysto referencyjny i może być przydatny tylko przy szukaniu nowego zewnętrznego zasilacza.