Porównanie Jet JDP-10L vs Bosch PBD 40

Rodzaj mechanizmu używanego do przenoszenia obrotów z silnika na wrzeciono.

- Pas. Przekładnia w postaci dwóch lub więcej kół pasowych połączonych pasem (pasami). Jest to dość prosta, ale funkcjonalna konstrukcja, dobrze nadająca się do rozpoczęcia ćwiczeń na poziomie średniozaawansowanym. Wśród jego wad warto zwrócić uwagę na stosunkowo słabą przydatność do dużych obciążeń, a także fakt, że aby przełączyć prędkość obrotową (patrz „Liczba prędkości”), zwykle trzeba przestawić koło pasowe (lub pasek na kole pasowym) .

- Reduktor. Maszyny wyposażone w skrzynię biegów, która zmniejsza prędkość obrotową wrzeciona w stosunku do prędkości obrotowej silnika. Zazwyczaj reduktor opiera się na przekładni zębatej, chociaż możliwe są inne konstrukcje. W każdym razie taki mechanizm jest zauważalnie bardziej skomplikowany i droższy niż opisany powyżej napęd pasowy, ale ma szereg istotnych zalet. Reduktor jest lepiej przystosowana do przenoszenia dużych sił pociągowych (ze względu na cechy konstrukcyjne). Obecność takiej transmisji jest typowa dla zaawansowanych profesjonalnych obrabiarek; w szczególności jest to standard dla modeli magnetycznych (patrz "Typ").

Znamionowy pobór mocy maszyny. Z reguły w tym przypadku wskazywana jest moc silnika głównego, który odpowiada za obrót wrzeciona. Konstrukcja może obejmować inne silniki - na przykład automatyczne zasilanie patrz "Sterowanie") lub pompowanie chłodziwa (patrz "Funkcje") - jednak w tym przypadku nie są one brane pod uwagę. Po pierwsze, „obżarstwo” takich silników jest stosunkowo niskie, a po drugie, moc głównego silnika jest jedną z głównych cech każdej obrabiarki: określa klasę jednostki i jej ogólne możliwości.

Mocniejszy silnik umożliwia wiercenie przy wyższych obrotach (co skraca czas wiercenia) i/lub wyższym momencie obrotowym (ważne w przypadku twardych materiałów i wierteł/wierteł o dużej średnicy). W związku z tym im mocniejsza maszyna, tym bardziej zaawansowana z reguły, tym więcej możliwości jest dostępnych podczas pracy z nią. Minusem tego jest to, że wraz ze wzrostem mocy wzrastają wymiary, waga, cena i odpowiednio pobór mocy przez jednostkę. Dlatego konieczne jest wybranie według tego wskaźnika, biorąc pod uwagę pracę, do której zakupiono maszynę. Czyli do prostych zadań (np. domowego warsztatu, w którym planuje się pracę tylko od czasu do czasu) moc ok. 300 - 600 W jest w zupełności wystarczająca, do codziennego użytku w stosunkowo „lekkiej” produkcji (np. na przykład meble) - od 600 W do 1 kW, ale w przypadku dużych części metalowych zalecane są modele o mocy od 1 kW wzwyż. Zwracamy również uwagę, że oprócz mocy warto...postawić na maksymalną średnicę wiercenia (patrz niżej).

Liczba prędkości wrzeciona przewidziana w konstrukcji maszyny.

Im więcej prędkości(przy tej samej różnicy między minimalną i maksymalną liczbą obrotów, patrz niżej), tym więcej możliwości wyboru trybu pracy ma operator i tym dokładniej można dostosować maszynę do specyfiki konkretnego zadania. To prawda, konkretne wartości stałych prędkości nawet dla podobnych modeli mogą się różnić; ale najczęściej ta różnica nie ma znaczenia. Ponadto maszyny wielobiegowe można uzupełnić o bezstopniową regulację prędkości (patrz „Funkcje”), co pozwala na jeszcze dokładniejsze dostosowanie trybu pracy.

Pamiętaj, że zmiany biegów można dokonać na różne sposoby: w niektórych modelach odbywa się to dosłownie jednym kliknięciem przycisku, w innych trzeba zagłębić się w skrzynię biegów lub napęd pasowy.

Najniższa prędkość obrotowa wrzeciona zapewniana przez wiertarkę.

Należy pamiętać, że parametr ten jest wskazany tylko dla modeli z więcej niż jedną prędkością (patrz "Liczba prędkości") i / lub kontrolą prędkości (patrz "Funkcje") - to znaczy, jeśli prędkość można zmienić w taki czy inny sposób. Całkowite obroty na minutę patrz „Maks. Liczba rewolucji "; tutaj zauważamy, że zdolność do pracy przy niskich prędkościach w niektórych przypadkach jest krytyczna - na przykład podczas gwintowania. W związku z tym, im niższa prędkość minimalna, tym lepiej maszyna nadaje się do takiej pracy, przy pozostałych warunkach równych. Najbardziej „wolne” nowoczesne modele mogą obracać się z prędkością 30-40 obr./min.

Najwyższa prędkość obrotowa wrzeciona zapewniana przez wiertarkę; w przypadku modeli z tylko jedną prędkością jest to również wskazane w tym punkcie.

Przy tej samej mocy silnika (patrz wyżej) wysoka prędkość obrotowa zapewnia dobre osiągi, ale moment obrotowy jest zmniejszony; przy niższych obrotach zwiększa się natomiast moc hamulca, co pozwala „wkopać się” w oporne materiały i ułatwia pracę z wiertłami o dużej średnicy. Szczegółowe zalecenia dotyczące optymalnych prędkości w zależności od rodzaju materiału i średnicy wiercenia można znaleźć w dedykowanych źródłach. Jednocześnie zauważamy, że maszyna szybkoobrotowa niekoniecznie będzie „słaba” pod względem momentu obrotowego – w końcu wiele jednostek pozwala zmniejszyć prędkość obrotową. Jednak wydajna praca przy dużych prędkościach nadal wymaga dość mocnego silnika, co odpowiednio wpływa na koszt jednostki. W związku z tym warto szukać „szybkiej” maszyny, jeśli planujesz dużo pracować ze stosunkowo miękkimi materiałami, takimi jak drewno. Ale do metalu, kamienia itp. lepiej wybrać stosunkowo „wolną” jednostkę.

Największy wysięg wrzeciona przewidziany w konstrukcji maszyny.

Odejście to odległość od środka wrzeciona do kolumny nośnej. Maksymalny wysięg odpowiada największej odległości od krawędzi przedmiotu obrabianego do środka planowanego otworu, w którym ten otwór można wywiercić na tej maszynie; jeśli ta odległość jest większa niż wysięg, obrabiany przedmiot będzie opierał się o kolumnę nośną, a wiertło po prostu nie dotrze do pożądanego miejsca.

Należy zauważyć, że parametr ten dotyczy tylko maszyn pionowych i promieniowych (w pierwszym przypadku wysięg jest zasadniczo niezmieniony; patrz „Rodzaj”). Ale modele magnetyczne nie mają ograniczenia wielkości przedmiotu obrabianego, więc dla nich zwis w ogóle nie jest wskazany.

Największa odległość, o jaką wrzeciono (quill) może obniżyć się od pozycji wyjściowej. Teoretycznie jest to maksymalna głębokość wiercenia, jaką teoretycznie może zapewnić maszyna; w praktyce punkt ten zależy również od wielkości wiertła i właściwości materiału. Ponadto zauważamy, że producenci zwykle wybierają skok pióra biorąc pod uwagę ogólną klasę i przeznaczenie maszyny; więc ten punkt rzadko jest krytyczny przy dokonywaniu wyboru.

Wymiary płyty podstawy zainstalowanej w maszynie.

Płyta podstawowa to powierzchnia, na której umieszczany jest obrabiany przedmiot podczas pracy. W związku z tym im większa jest ta powierzchnia, tym lepiej ten model nadaje się do pracy z dużymi częściami (zwłaszcza, że wielkość imadła obrabianego, montowanego w wielu modelach, zależy od wielkości płyty). Jednak producenci zwykle wybierają płytę bazową, koncentrując się na ogólnym poziomie urządzenia i zakładając w przybliżeniu największy rozmiar przedmiotu obrabianego, z którym będzie ona używana. A maszyny magnetyczne nie są w ogóle wyposażone w płytę bazową (więcej szczegółów w rozdziale „Rodzaj”).

Zwróć uwagę, że w przypadku płyt podstawy wymiary są zwykle wskazywane przez maksymalną długość i szerokość, niezależnie od kształtu. Oznacza to, że np. płyta o wymiarach 300x300 mm może być nie tylko kwadratowa, ale również okrągła.

Typ Chuck - zacisk do montażu wierteł i innych osprzętów roboczych - stosowany w maszynie.

- Klucz. Wkład, który można otwierać i zamykać za pomocą specjalnego klucza. Znany również jako „ząbkowany” lub „ząbkowany”, ponieważ klucz działa na zasadzie koła zębatego. Służy do zabezpieczania wierteł z cylindrycznym chwytem, w tym celu w konstrukcji znajdują się krzywki (zwykle trzy), zbieżne po zamknięciu i rozbieżne w celu wyciągnięcia wiertła. Sam uchwyt szczękowy jest dość wszechstronny i może współpracować z każdą wiertarką lub innym akcesorium, które ma okrągły chwyt (niezależnie od jego dodatkowych funkcji). Na przykład czasami w takim uchwycie umieszcza się nawet bity z chwytem Weldon (patrz poniżej). W szczególności uchwyt na klucz jest uważany za nieco bardziej niezawodny niż uchwyt bezkluczowy podobny w zasadzie; jego główna wada polega bezpośrednio na użyciu klucza, który można zgubić. Poza tym sama wymiana trwa dość długo.

- Bez klucza. Uchwyt do chwytów cylindrycznych pod względem konstrukcji mocowania jest całkowicie podobny do klucza (patrz wyżej). Główną różnicą jest to, że uchwyt bezkluczowy jest otwierany i zamykany ręcznie, bez użycia specjalnych narzędzi. Dzięki temu wymiana wierteł zajmuje znacznie mniej czasu (stąd nazwa), a generalnie praca z takim uchwytem jest łatwiejsza niż z kluczem. Jest uważany za najlepszy wybór, gdy trzeba czę...sto zmieniać wiertła. Niektórzy uważają, że wadą uchwytów bezkluczowych jest mniejsza niezawodność niż w przypadku uchwytów kluczowych; jednak może się to okazać krytyczne tylko przy bardzo dużych obciążeniach, a do normalnego użytkowania możliwości takiego mocowania są całkiem wystarczające.

- Pod stożkiem Morse'a. Stożek Morse'a to specyficzny rodzaj chwytu stosowany w wiertarkach i innych podobnych osprzętach. Taki chwyt, zgodnie z nazwą, ma kształt stożkowy - gniazdo w uchwycie jest do niego przeznaczone. Na końcu chwytu znajduje się najczęściej wypustka - płaski występ, który po zainstalowaniu jest mocowany w rowku uchwytu i nie pozwala na obrót wiertła. Istnieją jednak inne opcje uchwytów - na przykład z gwintem, gdy po zainstalowaniu w końcówkę stożka wkręca się specjalny pręt. Aby wybrać kompatybilne wiertła, konieczne jest poznanie cech konstrukcyjnych konkretnego uchwytu ze stożkiem Morse'a. Należy również zwrócić uwagę, że te mocowania są dostępne w kilku standardowych rozmiarach (patrz „Stożek Morse'a”).

- Weldonie. System mocowania Weldon zapewnia cylindryczny chwyt z płaskim, małym płaskim nacięciem po jednej stronie. Uchwyt posiada śrubę zaciskową, która po przykręceniu opiera się o płaszczyznę i mocuje wiertło w gnieździe. Dość egzotyczny rodzaj zapięcia, który nie był zbyt rozpowszechniony w przestrzeni poradzieckiej. Wynika to częściowo z faktu, że wiertło do Weldon można łatwo zamocować w zwykłym uchwycie do chwytu cylindrycznego (chociaż nie jest to szczególnie zalecane, ponieważ może prowadzić do niewyważenia przy dużych prędkościach). Uchwyt tego typu stosowany jest głównie w maszynach magnetycznych (patrz "Typ") - a następnie najczęściej w połączeniu z innym, bardziej powszechnym rodzajem mocowania (np. szybkomocujący).

- Collet. Uchwyt wykorzystujący tę samą zasadę działania, co ołówek automatyczny. Rolę zacisku pełni okrągła tuleja podzielona na kilka sprężystych płatków; w pozycji roboczej są ściśnięte i mocują wiertło, a aby je otworzyć, musisz pociągnąć łuskę do góry, a płatki się rozproszą. Ta metoda pracy nie jest wystarczająco niezawodna dla pełnowymiarowych wiertarek, ale jest optymalna dla jednostek o wysokiej precyzji wykorzystujących wiertła o małych średnicach (do 4-5 mm).

Należy pamiętać, że z wiertarką może być dostarczonych kilka uchwytów jednocześnie, w tym uchwyty do różnych typów chwytów (na przykład ze stożkiem Morse'a i kluczem). Ta ostatnia znacznie rozszerza zakres dostępnych dla jednostki osprzętu roboczego. Jednocześnie konkretna kombinacja mocowań może być praktycznie dowolna - poza tym, że klucz i uchwyt bezkluczowy w jednym zestawie nie są dostarczane, ponieważ są przeznaczone do tego samego typu chwytu.