Porównanie Laserliner ThermoSpot Plus vs Laserliner ThermoSpot One

Typ oznacznika laserowego przewidzianego w konstrukcji pirometru.

Oznacznik laserowy pozwala dokładnie zobaczyć, gdzie urządzenie jest skierowane i jaką temperaturę mierzy. Opcje mogą być następujące:

- Pojedynczy punkt. Jednowiązkowy oznacznik celu wskazujący środek obszaru pomiarowego. Najprostsza i najtańsza opcja, ale niezbyt dokładna - w tym sensie, że użytkownik nie może dokładnie oszacować, która strefa na mierzonej powierzchni wchodzi w pole widzenia pirometru.

- Dwupunktowy. Oznacznik celu w postaci dwóch wiązek, wskazujących punkty wzdłuż krawędzi obszaru pomiarowego. Lokalizacja punktów może być pozioma (prawa i lewa) lub pionowa (góra i dół). W każdym razie takie oznaczenie celu pozwala już określić wielkość obszaru wchodzącego w pole widzenia urządzenia. Kosztuje jednak trochę więcej niż jednopunktowy i dlatego jest mniej powszechny.

- Okrągły wielopunktowy. Oznacznik celu w postaci kilku wiązek tworzących okrąg punktów na mierzonej powierzchni. To najtrudniejsza i najdroższa opcja, ale też najdokładniejsza: kółko wyraźnie pokazuje lokalizację i wymiary obszaru pomiarowego.

- Brak. Całkowity brak jakiegokolwiek desygnatora w konstrukcji; musisz kierować takim urządzeniem "na oko". Ta opcja znajduje się wyłącznie w niektórych modelach najbardziej kom...paktowych urządzeń, które w zasadzie nie są przeznaczone do pomiarów na duże odległości.

Zakres temperatur powierzchni, które przyrząd może skutecznie mierzyć.

Ogólnie znaczenie tego parametru jest dość oczywiste. Zauważmy tylko, że szeroki zakres pracy nie zawsze jest zaletą. Po pierwsze, wpływa na koszt urządzenia; po drugie, gdy zakres jest rozszerzony, dokładność pomiaru może ulec pogorszeniu. Dlatego przy wyborze nie należy gonić za maksymalnym zakresem temperatur, ale brać pod uwagę rzeczywiste potrzeby: na przykład nie ma sensu wybierać pirometru z górną granicą 500 °C do pomiaru jakości izolacji termicznej i określania ciepła przecieki w pomieszczeniach mieszkalnych. Warunkowo można podzielić pirometry na te do pomiaru niskich temperatur i odpowiednio do wysokich.

Dokładność pomiaru temperatury zapewniana przez pirometr, w stopniach. Wskazuje na to maksymalne odchylenie w jednym lub drugim kierunku, jakie urządzenie może wydać podczas pracy. Na przykład, jeśli specyfikacja wskazuje 1,5 °C, a pomiar wskazywał 80 °C, rzeczywista temperatura może wynosić od 78,5°C do 81,5°C. Zatem im niższa liczba w tej pozycji, tym niższy błąd i wyższa dokładność urządzenia. Jednocześnie wysoka dokładność ma odpowiedni wpływ na koszty.

Warto zauważyć, że oznaczenie to jest często bardzo arbitralne, a szczegółowe charakterystyki mogą zawierać różne wyjaśnienia dotyczące błędów. Tak więc dokładność pomiarów jest często podawana jednocześnie w stopniach i procentach ze sformułowaniem typu „± 2 °C lub ± 2%, w zależności od tego, która wartość jest większa”. Więcej informacji na temat błędu procentowego można znaleźć w punkcie „Dokładność pomiaru” poniżej. A ten zapis oznacza, że rzeczywisty błąd pomiaru w stopniach może okazać się wyższy niż ten, który jest bezpośrednio podany w charakterystyce - na przykład 2% z 500 °C daje odchylenie ± 10 °C. Ponadto mogą istnieć inne wyjaśnienia - na przykład w temperaturach ujemnych odchylenie może wynosić ± 2 °C plus 0,05 °C na każdy stopień poniżej zera (czyli wzrasta wraz ze spadkiem temperatury). Jeśli więc wysoka dokładność pomiarów jest dla Ciebie krytyczna, warto dokładnie zapoznać się z dokumentacją producenta.

Dokładność pomiaru temperatury podawana przez pirometr w procentach. Wskazuje na to maksymalne odchylenie w jednym lub drugim kierunku, które urządzenie może wydać podczas pracy. Procent jest pobierany z rzeczywistej wartości temperatury; w praktyce oznacza to, że im większe odchylenie od zera, tym większy może być błąd. Na przykład przy 100 °C błąd 2% daje odchylenie ± 2 °C, a przy 500 °C ta wartość osiąga już ± 10 °C. Nie oznacza to jednak, że przy zbliżaniu się do zera błąd znika - w tym przypadku specyfikacje równolegle podają dokładność pomiaru w stopniach (patrz wyżej). W tym przypadku stosowane są formuły „± 2 °C lub ± 2%, w zależności od tego, która wartość jest większa”; w niskich temperaturach, gdy błąd procentowy jest nierealistycznie mały (np. dla 20 °C te same 2% da tylko ± 0,4 °C), warto ocenić dokładność pomiaru przez błąd w stopniach.

— Regulacja emisyjności promieniowania. Możliwość dostosowania przyrządu do emisyjności promieniowania różnych materiałów. Emisyjność promieniowania określa, ile energii dana powierzchnia promieniuje przy określonej temperaturze; wyraża się ona cyframi od 0 do 1 (emisyjność 1 to idealne „całkowicie czarne ciało”). Nie wchodząc zbytnio w szczegóły fizyczne, można powiedzieć, że jeśli ustawienia przyrządu nie odpowiadają rzeczywistej emisyjności promieniowania mierzonej powierzchni, wyniki pomiarów będą również różnić się od rzeczywistej temperatury. Jednakże większość powierzchni, z którymi mamy do czynienia w praktyce – drewno, cegła, tworzywa sztuczne, pokryte farbą i tlenkami metale – mają emisyjność promieniowania 0,8 – 0,9; właśnie na te wskaźniki są domyślnie ustawione pirometry, a dodatkowa korekta przy pomiarach zazwyczaj nie jest wymagana. Lecz wskaźnik emisyjności polerowanego metalu i niektórych innych materiałów może być zauważalnie niższy od tych wartości i pirometr musi być regulowany osobno dla takich powierzchni. Cóż, w każdym razie, jeśli maksymalna dokładność pomiaru jest dla Ciebie krytyczna, warto wybrać przyrząd z regulowaną emisyjnością promieniowania i dostosować je do każdej poszczególnej powierzchni. Istnieją specjalne tabele, które pozwalają określić tę wartość dla różnych rodzajów materiałów.

- Podświetlenie. Obecność w przyrządzie własnego podświetlenia....W danym przypadku może chodzić o zarówno podświetleniu konwencjonalnym, jak i ultrafioletowym. To pierwsze faktycznie uzupełnia pirometr o funkcję latarki i ułatwia pracę w warunkach słabego oświetlenia. Z drugiej strony podświetlenie UV jest przeznaczone przede wszystkim do wykrywania wycieków czynnika chłodniczego w klimatyzatorach i agregatach chłodniczych: wiele czynników chłodniczych zawiera dodatek, który świeci w promieniach UV. Konkretny rodzaj podświetlenia dla każdego modelu należy doprecyzować osobno.

- Port USB. Standardowe złącze USB do podłączenia urządzenia do komputera, laptopa itp. Z reguły, aby skorzystać z możliwości takiego podłączenia, należy zainstalować specjalne oprogramowanie ze strony producenta. Natomiast warianty podłączenia mogą się różnić. Tak więc, często spotyka się funkcję nagrywania, gdy komputer stale monitoruje odczyty przyrządu, budując wykres lub tabelę wahań temperatury. W inne urządzeniach może być przewidziana możliwość kopiowania pomiarów z własnej pamięci do komputera PC. Port USB może być również wykorzystywany do ładowania akumulatora (patrz „Zasilanie”) i konfiguracji pirometru – na przykład regulacji emisyjności (patrz wyżej), kalibracji, aktualizacji oprogramowania itp. Konkretny zestaw możliwości w każdym przypadku należy ustalić osobno.

- Czytnik kart pamięci. Obecność portu na karty pamięci umożliwia wykonywanie pomiarów z zapisem informacji na nośniki zewnętrzne. Jednocześnie odpowiednie informacje można szybko przenieść na komputer stacjonarny, laptop bez używania kabli i podłączania pirometru (oczywiście, jeśli w urządzeniu jest czytnik kart).

— RS-232. Znany również jako port COM. Złącze serwisowe do podłączenia pirometru do komputerów i niektórych rodzajów specjalistycznego sprzętu. Dane mogą być przesyłane przez RS-232 w dwóch kierunkach: urządzenie zewnętrzne może rejestrować odczyty pirometru i w razie potrzeby sterować z niego ustawieniami przyrządu.

— Bluetooth. Technologia bezprzewodowa Bluetooth służy do bezpośredniego łączenia różnych urządzeń. Teoretycznie sposoby wykorzystania takiego połączenia mogą być różne; w szczególności w danym przypadku Bluetooth służy głównie do połączenia pirometru ze smartfonem, tabletem lub gadżetem i przesyłania wyników pomiarów do tego gadżetu. Aby przetworzyć wyniki, z reguły musisz zainstalować specjalną aplikację; ta zapewnia szereg dodatkowych możliwości i często jest wygodniejsza niż ręczne przetwarzanie wyników, zwłaszcza w przypadku dużych ilości danych.

Obecność walizki lub torby w zestawie przyrządu.

Walizką nazywany jest twardy futerał; jest stosunkowo nieporęczna, jednak zapewnia dobrą ochronę nie tylko przed zanieczyszczeniami, lecz także przed uderzeń. Torby zaś wykonane są z miękkich materiałów, chronią głównie przed kurzem i brudem, za to taki futerał można złożyć, gdy nie jest używany. W każdym razie kompletne torby i walizki są wygodniejsze niż "improwizowane" opakowanie.