Porównanie Alcogran AG-125 vs Sititek CA2010

Rodzaj czujnika zastosowanego w przyrządzie.

- Półprzewodnik. Czujnik oparty na porowatej powierzchni wykonanej z materiału półprzewodnikowego; gdy cząsteczki alkoholu dostaną się do porów, przewodność materiału zmienia się, co jest monitorowane przez urządzenie. To najprostszy i najtańszy rodzaj czujników, stosowany głównie w urządzeniach z kategorii budżetowej. W rzeczywistości główną zaletą tej opcji jest właśnie niski koszt; również jedną z zalet urządzeń półprzewodnikowych można nazwać kompaktowością. Z drugiej strony ustępują elektrochemicznym szybkością, dokładnością i selektywnością pomiarów – materiał czujnika reaguje nie tylko na alkohol, ale także na niektóre inne związki (w szczególności amoniak i ciała ketonowe), a ponadto wynik silnie zależy od temperatury otoczenia. Taki czujnik trzeba dość często sprawdzać i kalibrować – mniej więcej raz na 2 – 4 miesiące, w zależności od intensywności użytkowania; a jego żywotność jest stosunkowo krótka.

- elektrochemiczny. Działanie tego typu czujników opiera się na reakcji alkoholu ze specjalnym katalizatorem: podczas tej reakcji generowany jest prąd elektryczny, zgodnie z natężeniem, którego urządzenie wyświetla wynik pomiaru. Czujniki elektrochemiczne są znacznie droższe niż czujniki półprzewodnikowe, ale mają bardziej zaawansowane właściwości użytkowe. Mają więc zauważalnie większą szybkość pracy; katalizator reaguje wyłącznie na al...kohol, inne zanieczyszczenia praktycznie nie wpływają na wynik pomiaru; dokładność urządzenia jest prawie niezależna od temperatury otoczenia; a weryfikacja i kalibracja czujnika wymagana jest z mocy raz w roku, a nawet rzadziej. W związku z tym większość średnich i profesjonalnych alkomatów korzysta z tego typu czujnika.

- Termokatalityczny. Podobnie jak opisane powyżej czujniki elektrochemiczne, takie czujniki mają elektrody z osadzonym na nich specjalnym katalizatorem. Różnica polega na tym, że czujnik termokatalityczny określa poziom alkoholu nie prądem, ale zmianą temperatury. Przed pomiarem elektrody są podgrzewane przez przepływ prądu elektrycznego, a opary alkoholu wchodzą w reakcję utleniającą z katalizatorem, dzięki czemu temperatura wzrasta. Ta zasada działania zapewnia dobrą dokładność i selektywność, ale wymaga dość dużego nakładu energii, podczas gdy pod względem wydajności takie czujniki są nadal gorsze od elektrochemicznych. Z tego powodu alkomaty termokatalityczne nie otrzymały dużego rozpowszechnienia.

Zakres pomiarowy zapewnia alkomat. Wskazuje od minimalnego poziomu alkoholu we krwi, który urządzenie może wykryć do maksimum.

Warto wybrać według tego parametru, biorąc pod uwagę cel, w jakim planuje się używać urządzenia, jakie poziomy alkoholu mają mierzyć. Dla wygody możesz skorzystać z poniższej tabeli:

- Do 0,3 ‰ - bezobjawowy stopień zatrucia. Nie ma wyraźnych oznak spożycia alkoholu, nie da się ich wykryć bez specjalnych środków. W krajach, w których nie ma zasady „zero ppm” dla kierowców, dopuszczalny poziom alkoholu we krwi zwykle mieści się w tych granicach (najczęściej 0,2 ‰).

- 0,3 - 0,6 ‰ - niewielki stopień zatrucia. Pewne naruszenie koncentracji i koordynacji, odhamowanie, gadatliwość, pojawienie się relaksu i euforii.

- 0,6 - 1 ‰ - średni stopień zatrucia. Otępienie wrażeń, osłabienie samokontroli, utrata logiki rozumowania, zaniki pamięci są możliwe po wytrzeźwieństwie.

- 1 - 2 ‰ - stopień zatrucia jest powyżej średniej. Mowa staje się prawie niezrozumiała, refleks i koordynacja są poważnie zaburzone, możliwe są nagłe zmiany nastroju i przejawy niekontrolowanej agresji.

- 2 - 3 ‰ - znaczny stopień zatrucia: splątanie i utrata przytomności, ciężkie zaburzenia motoryczne.

- 3 - 4 ‰ - ciężkie zatrucie: zaburzenia rytmu serca i oddychania, niekontrolowane wymioty i oddawanie moczu, niemożno...ść stania i prostego poruszania się.

- powyżej 4 ‰ - krytyczny stopień zatrucia, prawdopodobna śmierć.

Zwróć uwagę, że w niektórych alkomatach dolna granica zakresu pomiarowego jest oznaczona jako „0”. Możliwe jest oszacowanie najmniejszego stężenia alkoholu, które takie urządzenie gwarantuje wykrycie przez maksymalny błąd (patrz poniżej): dolna granica zakresu będzie w przybliżeniu odpowiadać zadeklarowanemu błędowi.

Maksymalny błąd pomiaru dostarczany przez urządzenie podczas pracy, czyli największe odchylenie od rzeczywistego wyniku, które może powstać podczas pomiarów. Na przykład, jeśli błąd zostanie określony na poziomie 0,1 , a wynik pomiaru to 0,5 , to rzeczywista ilość alkoholu we krwi będzie wynosić od 0,4 ‰ do 0,6 ‰.

W najbardziej zaawansowanych modelach parametr ten wynosi 0,05 ‰ lub mniej ; wartości 0,06 - 0,1 ‰ odpowiadają średniemu poziomowi, ponad 0,1 ‰ - niska dokładność. Im niższy błąd, tym dokładniejsze urządzenie, tym bardziej wiarygodne jego odczyty. Z drugiej strony wysoka dokładność ma odpowiedni wpływ na cenę. Dlatego przy wyborze według tego kryterium warto zastanowić się do czego dokładnie alkomat jest potrzebny i jak ważna jest dla niego dokładność pomiaru. W szczególności w przypadku przyrządów używanych przez policję drogową istnieją wymagania dotyczące dokładności, które są bezpośrednio określone w dokumentach regulacyjnych.

Czas nagrzewania się alkomatu do stanu pracy, czyli czas, który musi upłynąć po włączeniu lub po zakończeniu poprzedniego pomiaru, zanim będzie można korzystać z urządzenia.

Najszybsze nowoczesne alkomaty nagrzewają się w 5-6 sekund, czas do 20 sekund uważa się za dobry; w wolniejszych modelach ten czas może wynosić nawet minutę. Jednocześnie sensowne jest szukanie urządzenia z krótkim czasem nagrzewania tylko w przypadkach, gdy jest to potrzebne do weryfikacji transmisji strumieniowej, a wysoka prędkość działania ma kluczowe znaczenie. A jeśli urządzenie jest kupowane do indywidualnego użytku z pomiarami maksymalnie 2 - 3 razy dziennie, możesz zignorować parametr ten: odczekanie nawet kilkudziesięciu sekund zwykle nie stanowi problemu.

Czas wdmuchiwania nazywany jest najkrótszym czasem, podczas którego konieczne jest wdmuchiwanie do urządzenia w celu skutecznego pomiaru. Im krótszy ten czas, tym bardziej czuły i zaawansowany alkomat, tym łatwiejsza procedura pomiarowa i mniej czasu to zajmie; najszybsze nowoczesne urządzenia są czyszczone w ciągu 3 sekund lub mniej. Z drugiej strony krótkie czasy czyszczenia mają wpływ na koszty. W związku z tym, jeśli urządzenie nie ma być używane do sprawdzania masowego przesyłania strumieniowego, można zignorować parametr ten.

Czas, w jakim urządzenie wykonuje test - innymi słowy, czas, jaki upływa od zakończenia czyszczenia do wyświetlenia wyniku końcowego. Jest to jeden z parametrów, które określają prędkość urządzenia (wraz z czasem nagrzewania i czasem czyszczenia, patrz wyżej). Jednocześnie zauważamy, że sensowne jest konkretnie szukanie urządzenia z krótkim czasem testowania ( 10 s lub mniej) głównie do sprawdzania masowego przesyłania strumieniowego, gdy „liczy się każda sekunda” - na przykład do kontroli przed podróżą kierowców w dużej firmie samochodowej. Jeśli mówimy o pomiarach epizodycznych – na przykład indywidualnej samokontroli po „świętowaniu” raz lub dwa razy w miesiącu – można sobie poradzić z urządzeniem o niskiej prędkości działania.

Wbudowany licznik, który rejestruje ilość pomiarów. Specyfika działania takiego licznika może być różna - w szczególności może on liczyć od początku dnia, od momentu włączenia, od momentu ostatniej kalibracji czujnika itp. Te szczegóły należy wyjaśnione oddzielnie. W każdym razie znaczenie tej funkcji jest takie, że większość alkomatów ma ograniczenia dotyczące liczby pomiarów na dzień, a bez automatycznego liczenia może być trudno monitorować przestrzeganie tych ograniczeń. Ponadto czujnik musi być skalibrowany i serwisowany po określonej liczbie pomiarów.

Możliwość zapisania wyników kilku ostatnich pomiarów w pamięci urządzenia. Liczba dostępnych zapisów może być różna, podobnie jak czas przechowywania: w niektórych urządzeniach zapisane wyniki są kasowane po wyłączeniu, w innych są przechowywane do momentu ich skasowania lub nadpisania. W każdym razie pamięć ostatnich pomiarów jest przydatna głównie do sprawdzania strumieniowego.

Standardowo typ zasilania dostarczanego w urządzeniu. Metody zasilania stosowane we współczesnych alkomatach można z grubsza podzielić na dwa rodzaje – wymienne ogniwa o standardowych rozmiarach oraz oryginalne akumulatory.

Pierwsza opcja jest wygodna, ponieważ rozładowane akumulatory można szybko wymienić na nowe - najważniejsze jest mieć pod ręką zapas. W takim przypadku elementy wymienne mogą być zarówno jednorazowe, jak i ładowalne w postaci baterii. Z drugiej strony, akumulatory zwykle trzeba kupować osobno - co więcej, albo regularnie kupuj jednorazowe ogniwa, albo wydawaj znaczną kwotę na akumulatory i ładowarkę. Oto główne standardowe rozmiary elementów wymiennych występujących we współczesnych alkomatach:

- AAA. Akumulatory mają kształt cylindryczny, znane jako akumulatory z małymi lub małymi palcami. Dość popularna opcja, zwłaszcza wśród alkomatów klasy podstawowej i średnio zaawansowanej: są one niewielkich rozmiarów i chociaż pojemność takich baterii jest niewielka, to w zupełności wystarcza do wspomnianych urządzeń.

- AA. Klasyczne, dobrze znane wielu „palcowym” bateriom. Z wielu powodów (w szczególności ze względu na większy rozmiar) są one używane w alkomatach rzadziej niż „paluszki cienkie” AAA.

- „Krona”. Akumulatory mają charakterystyczny prostokątny kształt z parą styków na jednym z końców. Różnią się dość wysokim napięciem - 9 V. Stosowane są głównie w urządzeniach profesjonalnych z mnóstwem dodatkowych funkcji, któr...e wymagają dużej ilości energii.

Jeśli chodzi o oryginalne akumulatory, to takie akumulatory często przewyższają pod względem wydajności ogniwa wymienne i nie wymagają dodatkowych kosztów: akumulator kupowany jest od razu wraz z urządzeniem, a w przyszłości wystarczy go okresowo doładowywać. Z drugiej strony ładowanie wymaga czasu i źródła zasilania; zwykle nie jest możliwa szybka wymiana rozładowanego akumulatora. A wymienione zalety wydajności rzadko są decydujące. W rezultacie ta opcja jest stosunkowo rzadka w alkomatach.