Porównanie SHOEI Raid II vs Icon Alliance

Rozmiary, w jakich produkowany jest ten model kasku.

Odpowiedni rozmiar hełmu zależy przede wszystkim od obwodu głowy użytkownika. Obwód mierzy się w najszerszym miejscu głowy - zwykle na poziomie 1 - 2 cm nad brwiami i wzdłuż grzbietu z tyłu głowy; bardziej szczegółowe zalecenia i opisy można znaleźć w specjalnych źródłach. Tutaj zauważamy, że chociaż producenci stosują te same oznaczenia rozmiarów - XXS, XS, S, M, L, XL, itd. - określone wartości rozmiarów dla różnych marek mogą się nieznacznie różnić; np. XL może zmieścić zarówno 60 - 61 cm jak i 61 - 62 cm Ta pozornie niewielka różnica może znacząco wpłynąć na komfort i bezpieczeństwo użytkowania. Dlatego przy wyborze należy kierować się tabelami rozmiarów konkretnego producenta.

Należy również pamiętać, że kaski o takim samym oznaczeniu rozmiaru mogą różnić się nie tylko rzeczywistym rozmiarem, ale także kształtem przestrzeni wewnętrznej. Dlatego nawet zgodność z tabelą rozmiarów nie gwarantuje, że produkt będzie odpowiedni; najbardziej niezawodnym sposobem jest przetestowanie kasku „na żywo” przed zakupem.

Materiał skorupy to zewnętrzna twarda skorupa kasku.

- Termoplastyczny. Materiał używany głównie w tanich kaskach motocyklowych; najpopularniejsza opcja w tej kategorii. Tworzywo termoplastyczne (najczęściej poliwęglan) wyróżnia się niskim kosztem i ma dość wystarczającą, choć niezbyt wysoką charakterystykę wytrzymałościową, ale jest dość ciężki, a ponadto „starzeje się” z powodu ekstremalnych temperatur i ekspozycji na promieniowanie ultrafioletowe; zaleca się wymianę takich hełmów co 5 lat.

- Żywica termiczna. Pod względem podstawowych właściwości materiał ten jest podobny do opisanego powyżej tworzywa sztucznego; jednocześnie jest mocniejszy i trwalszy, jednak kosztuje nieco więcej, co odpowiednio wpływa na cenę kasków.

- Włókno szklane (włókno szklane). W tym przypadku nie mówimy o czystym włóknie szklanym, ale o włóknie szklanym - kompozycie składającym się z włókna szklanego i plastikowej podstawy. Dość wytrzymały i niezawodny, ale jednocześnie dość ciężki materiał, stosowany głównie w kaskach średniej klasy.

- Węgiel. To także włókno węglowe - materiał kompozytowy, który łączy włókno węglowe i bazę żywicy polimerowej. Takie połączenie pozwala na lekkość, a jednocześnie niezwykle wysoką wytrzymałość, ale ma to swoją cenę. Dlatego skorupa z włókna węglowego jest zwykle znakiem rozpoznawczym kas...ku klasy premium.

- Włókno szklane / Kevlar. Powyższe włókno szklane uzupełnione kompozytem na bazie innego włókna – Kevlaru. Kevlar niewiele ustępuje wytrzymałością karbonowi, jest natomiast tańszy, a taki materiał waży znacznie mniej niż włókno szklane, co odczuwalnie wpływa na wagę całego kasku. W takim przypadku materiały są zwykle ułożone warstwami.

- Węgiel / włókno szklane. Hełmy częściowo wykonane z węgla, częściowo z włókna szklanego; ta skorupa ma zwykle "łuszczącą się" konstrukcję. Cechy każdego z tych materiałów, patrz wyżej, a ich połączenie pozwala połączyć zalety i częściowo zrekompensować wady. Tak więc takie łączone kaski są tańsze niż czysto węglowe, a pod względem wytrzymałości nie mogą być od nich gorsze. Co prawda włókno szklane jest ciężkim materiałem, co odpowiednio wpływa na wagę; jednak te kaski są nadal dość lekkie.

- Węgiel / Kevlar. Kaski łączące w konstrukcji karbon i kevlar - zwykle w postaci warstw tworzących skorupę. Oba te materiały są szczegółowo opisane powyżej, a ich połączenie jest niezwykle kosztowne i tańsze niż czysty węgiel. Jednocześnie takie kaski są nadal drogie i ważą nieco więcej niż karbonowe.

Wyniki wykazane przez model kasku w rankingu bezpieczeństwa SHARP.

SHARP to kompleksowa metodologia testowania przeznaczona do określenia stopnia ochrony i poziomu bezpieczeństwa przy używaniu kasku. Każdy kask jest testowany pod kątem bezpośredniego (liniowego) zderzenia oraz tarcia przy ślizgowym uderzeniu; w pierwszym przypadku mierzone jest przyspieszenie działające na mózg motocyklisty, w drugim mierzona jest również siła skręcająca, działająca na szyję. Testy przeprowadzane są dla różnych punktów oddziaływania, każdy test obejmuje minimum 32 testowe zderzenia (w razie potrzeby może być ich więcej). Uzyskane dane są porównywane z informacjami o rzeczywistych obrażeniach i na tej podstawie kask jest oceniany według skali od 1 do 5 gwiazdek.

Im wyższy ranking SHARP, tym bezpieczniejszy kask i mniejsze ryzyko poważnych obrażeń przy jego noszeniu. Jednak przy wyborze według tego parametru warto wziąć pod uwagę kilka niuansów. Po pierwsze, weryfikacja SHARP jest przeprowadzana tylko w przypadku modeli sprzedawanych w Wielkiej Brytanii; a zatem brak takiej certyfikacji nie oznacza słabej ochrony – może to świadczyć o tym, że kask po prostu nie sprostał testowi. Po drugie, koszt kasku prawie nie wpływa na liczbę gwiazdek: ani 5 gwiazdek u modelu budżetowego, ani 2-3 gwiazdki u topowego nie są rzadkością. Po trzecie program SHARP sprawdza tylko bezpieczeństwo w wypadkach, nie obejmuje on kwestii wygody, aerodynamiki, widoczności itp. I nawet sami eksperci S...HARP zalecają dobranie najpierw najwygodniejszych modeli, a dopiero potem wybranie spośród nich wariantu z największą liczbą gwiazdek.

Certyfikat bezpieczeństwa lub certyfikaty, z którymi kask jest zgodny. Obecnie w kaskach motocyklowych występują głównie następujące rodzaje certyfikatów:

- EKG 22.05. Europejski system certyfikacji, który przewiduje bardzo surowe wymagania dotyczące testowania bezpieczeństwa wśród norm krajowych i międzynarodowych (chyba, że wymagania w ACU mogą być jeszcze bardziej rygorystyczne). Zgodnie z ECE 22.05 każda partia kasków musi zostać skontrolowana przed wysłaniem do sprzedaży (do tego celu wybiera się kilka egzemplarzy testowych), a sama kontrola jest dość rygorystyczna i jest przeprowadzana z uwzględnieniem faktu, że głowy motocyklistów mogą mieć różne rozmiary i wagi. Kaski certyfikowane zgodnie z tym standardem są używane nawet w profesjonalnym sporcie motorowym (choć oczywiście mogą być certyfikowane produkty o różnym poziomie i przeznaczeniu).

- Snell. Znany również jako SMF. Standard opracowany i używany w Stanach Zjednoczonych; pojawił się w połowie lat 50. XX wieku, od tego czasu jest regularnie ulepszany i dopracowywany. Wymagania Snella są łagodniejsze niż te z ECE 22.05, ale bardziej rygorystyczne niż w DOT: produkty muszą być poddawane stałej kontroli jakości, a test uwzględnia możliwą różnicę w rozmiarach głowy (choć różnica w wadze nie jest brana pod uwagę).

- KROPKA. Standard opracowany przez Departament Transportu Stanów Zjednoczonych w 1972 roku i od tego czasu...pozostaje w dużej mierze niezmieniony. Zapewnia bardzo łagodne warunki zarówno do samego badania, jak i kontroli wyników. Czyli kontrola jest przeprowadzana tylko dla standardowego rozmiaru i wagi głowy, robi to sam producent i ustala również, czy jego produkty spełniają wymagania DOT, a kontrola Ministerstwa Transportu ogranicza się do okresowych testów wyrywkowych. Jednak nawet mając to na uwadze, posiadanie DOT jest znacznie lepsze niż brak certyfikatu.

- ACU. Standard opracowany i utrzymywany przez Auto-Cycle Union, organizację publiczną reprezentującą interesy społeczności motocyklowej. Zapewnia dwie główne opcje etykietowania — ACU Gold i ACU Silver; jednak druga opcja jest niezwykle rzadka z wielu powodów i zwykle używa się górnego, „złotego” oznaczenia. Aby otrzymać certyfikat ACU Gold, kask musi nie tylko spełniać pewne ogólnie przyjęte normy (opisane powyżej Snell 2005 lub ECE 22.05, brytyjskie BSI Typ A itp.), ale również przejść testy zgodnie z zasadami ACU, które wiążą się z dodatkowymi kontrolami. Dzięki temu etykieta ACU Gold odpowiada bardzo wysokiemu poziomowi bezpieczeństwa. Zauważ, że jakiś czas temu ten system był w centrum skandalu: krążyły plotki, że naklejki ACU Gold są sprzedawane za darmo i można je znaleźć nawet na kaskach niskiej jakości, które nie przeszły (i nie mogą przejść) oficjalnego testu. Jednak organizacja ACU podjęła kroki, aby zaradzić tej sytuacji, a sprzedawcy działający w dobrej wierze nie idą na takie oszustwo. Jeśli jednak masz jakiekolwiek wątpliwości, możesz sprawdzić w oficjalnych źródłach (np. na stronie internetowej ACU w Internecie), czy wybrany kask odpowiada deklarowanemu dla niego poziomowi bezpieczeństwa.

Kraj pochodzenia jest zwykle uważany za kraj pochodzenia marki – „ojczyznę” firmy sprzedającej kaski. Jednocześnie faktyczne miejsce wydania może nie pokrywać się z deklarowanym krajem produkcji, ale nie jest to krytyczne - o jakości produktu decyduje raczej reputacja marki (i dokładność kontroli jakości) niż kraj faktycznej produkcji.