Maks. czas lotu
Maksymalny czas lotu quadkoptera na jednym pełnym naładowaniu akumulatora. Wskaźnik ten jest raczej przybliżony, ponieważ najczęściej wskazuje się na idealne warunki; w praktyce czas lotu może okazać się krótszy niż podano. Niemniej jednak, według tych danych, całkiem możliwe jest oszacowanie ogólnych możliwości śmigłowca i porównanie go z innymi modelami - dłuższy deklarowany czas lotu i w praktyce oznacza zwykle większą autonomię.
Należy pamiętać, że w przypadku nowoczesnych śmigłowców czas lotu
wynoszący 20 minut lub więcej jest uważany za dobry wskaźnik, a w najbardziej „długich” modelach może osiągnąć 40 minut.
Prędkość horyzontalna
Najwyższa prędkość, jaką może rozwinąć quadkopter w locie poziomym. Należy pamiętać, że w większości przypadków parametr ten jest wskazany dla optymalnych warunków pracy: pełne naładowanie akumulatora, niska temperatura powietrza, minimalna waga itp. Niemniej jednak całkiem możliwe jest skupienie się na tym zarówno przy wyborze, jak i porównywaniu ze sobą różnych modeli.
Należy zauważyć, że kwadrokoptery jako klasa technologii zostały pierwotnie opracowane jako stabilne i zwrotne platformy powietrzne, a nie jako pojazdy o dużej prędkości. Dlatego też należy szukać szczególnie
szybkiego kwadrokoptera tylko wtedy, gdy umiejętność szybkiego przemieszczania się z miejsca na miejsce jest dla Ciebie krytycznie ważna (na przykład, jeśli urządzenie zostało zakupione do nagrywania wideo szybko poruszających się obiektów na dużych obszarach).
Nagrywanie HD (720p)
Maksymalna rozdzielczość i liczba klatek na sekundę obsługiwana przez kamerę samolotu przy nagrywania w
jakości HD (720p).
HD 720p to pierwszy standard wideo wysokiej rozdzielczości. Wyraźnie gorszy od formatów Full HD i 4K pod względem wydajności, niemniej jednak zapewnia całkiem dobre szczegóły bez znacznych wymagań dotyczących aparatu i mocy obliczeniowej. Dlatego obsługa HD można znaleźć nawet w stosunkowo niedrogich helikopterach. A w modelach z wyższej półki może być zapewniony jako dodatek do bardziej zaawansowanych standardów.
W dronach kamery HD zwykle używają klasycznej rozdzielczości 1280x720; inne, bardziej szczegółowe opcje prawie nie istnieją. Jeśli chodzi o liczbę klatek na sekundę, im wyższa, tym płynniejsze jest wideo, tym mniej ruchu jest rozmyte w klatce. Ogólnie wartości do 24 kl./s można nazwać minimalnymi, od 24 do 30 kl./s - średnimi, od 30 do 60 kl./s - wysokimi, a prędkości powyżej 60 kl./s są wykorzystywane głównie do
filmów HD w zwolnionym tempie.
Kąty widzenia
Kąt widzenia zapewniany przez standardową kamerę quadkoptera; dla optyki z regulowanym zoomem z reguły brana jest pod uwagę wartość maksymalna.
Kąt widzenia to kąt między liniami łączącymi środek soczewki z dwoma przeciwległymi skrajnymi punktami widzialnego obrazu. Zwykle mierzone po przekątnej w poprzek ramki, ale mogą być wyjątki. Jeśli chodzi o konkretne wartości tego parametru, we współczesnych śmigłowcach mogą one wynosić od 55 - 60 ° do 180 °, a nawet więcej. Jednocześnie szerszy kąt (przy pozostałych warunkach równych) pozwala jednocześnie zmieścić w ramie więcej miejsca; a węższy zajmuje mniej miejsca, ale przedmioty wpadające w kadr wyglądają na większe, łatwiej na nich dostrzec poszczególne drobne detale. Dlatego wybierając parametr ten warto zastanowić się, co jest dla Ciebie ważniejsze: szerokie pokrycie czy dodatkowy efekt powiększenia.
Tryby lotu
-
Funkcja powrotu do domu. Dzięki tej funkcji quadkopter może automatycznie powrócić do punktu startowego. Specyficzne niuanse tej funkcji mogą się różnić. Tak więc niektóre modele wracają „do domu” na polecenie użytkownika, inne są w stanie zrobić to samodzielnie – np. w przypadku utraty sygnału z pilota lub krytycznego obniżenia poziomu naładowania baterii; w wielu urządzeniach obie opcje są dostępne jednocześnie. Należy również pamiętać, że funkcja ta występuje nawet w modelach, które nie mają modułu GPS (patrz „Czujniki”) - śmigłowiec może orientować się w przestrzeni w inny sposób (za pomocą czujników bezwładnościowych, sygnału z pilota itp.) .
-
Tryb podążaj za mną. Tryb, który pozwala kwadrokopterowi stale podążać za użytkownikiem z niewielkiej odległości – niczym „osobisty dron”. Sposób wdrożenia takiego trybu i wymagany do niego sprzęt może być inny: niektóre modele śledzą kierunek do nadajnika i siłę sygnału z niego, inne stale odbierają dane z modułu GPS smartfona lub innego gadżetu i śledzą te współrzędne itp. Tak czy inaczej, taki tryb może być przydatny nie tylko do rozrywki, ale także do całkiem praktycznych celów - na przykład do używania kwadrokoptera jako „komory powietrznej”, która jest stale blisko operatora, a jednocześnie nie nie zajmują rąk.
-
Dronie (dystans). Początkowo termin „dronie” odnosi się do selfie (zdjęcia lub wideo) w
...ykonanego z drona. Ten tryb jest przeznaczony głównie do takich zadań. A jego istota polega na tym, że śmigłowiec płynnie oddala się od pewnego obiektu po danej trajektorii, utrzymując ten obiekt w centrum kadru. Klasyczny wariant latania w trybie Dronie to oddalanie się najpierw poziomo, potem poziomo i w górę; jednak w niektórych modelach trajektorię drona można dodatkowo dostosować. Sterowanie ramką może odbywać się również na różne sposoby – od prostego celowania w określony punkt, a kończąc na zaznaczeniu obiektu na ekranie z dalszym „inteligentnym” śledzeniem tego obiektu. Tak czy inaczej, mimo całej swojej prostoty, ta technika nagrywania pozwala tworzyć całkiem interesujące filmy: na przykład w ten sposób możesz najpierw uchwycić grupę ludzi w jednym filmie, a następnie piękno krajobraz wokół nich.
- Rakieta (powiększenie). Tryb lotu, w którym śmigłowiec płynnie wznosi się na określoną wysokość po ściśle pionowej trajektorii. Podobnie jak w przypadku opisanego powyżej Dronie, używa się go głównie podczas kręcenia wideo: najpierw kręcimy pewną scenę w zbliżeniu, a gdy idziemy w górę, kamera obejmuje coraz większy obszar wokół tej sceny. Z reguły w trybie Rocket można ustawić wysokość, po osiągnięciu której urządzenie się zatrzyma.
- „Tryb orbity” (latanie po okręgu). Tryb pozwalający na wystrzelenie samolotu na orbicie kołowej wokół określonego punktu. Wykorzystywany jest również głównie do filmowania wideo: w takich przypadkach kamera pozostaje stale skierowana na dany obiekt, ale kąt i tło, dzięki ruchowi drona, ulegają ciągłym zmianom. W ustawieniach „orbita” z reguły można ustawić jego promień, wysokość i kierunek ruchu, a także kąt kamery.
- Helix (lot spiralny). Kolejny tryb używany jako technika artystyczna do nagrywania filmów. W tym trybie śmigłowiec trzymając dany obiekt na środku kadru, porusza się wokół niego po spirali, stopniowo oddalając się i zwiększając wysokość. Pozwala to uzyskać maksymalną różnorodność widoków i kątów pokrycia.
Zwróć uwagę, że tryby Dronie, Rocket, Helix i Orbit pierwotnie pojawiły się jako część zastrzeżonego zestawu narzędzi QuickShot w dronach DJI z serii Mavic. Jednak później podobne funkcje wprowadzili inni producenci, więc teraz nazwy te są używane jako rzeczowniki pospolite.
- Plan lotu(Punkty trasy). Możliwość ustawienia kwadrokoptera na konkretną trasę lotu, na podstawie punktów kontrolnych. Funkcja ta jest bardzo podobna do flyby za pomocą punktów GPS (patrz wyżej), jednak jest wykonywana inaczej, bez korzystania z nawigacji GPS. Jedną z najpopularniejszych wariantów jest budowanie trasy w aplikacji na smartfona, za pomocą której sterujemy helikopterem; po uruchomieniu programu smartfon wysyła do urządzenia sekwencję poleceń odpowiadającą trasie. Ogólnie rzecz biorąc, tryb Waypoints nie jest tak dokładny jak Flyby GPS i oferuje mniej wariantów. Dlatego funkcja ta służy głównie do celów rozrywkowych; jeśli w dronie znajduje się kamera, może się przydać do robienia selfie lub prostych klipów wideo.
- Leć nad punktami GPS. Tryb pozwalający na wystrzelenie kwadrokoptera po określonej trasie - wstępne ustawienie auta na oddzielne punkty trasy (według współrzędnych GPS) oraz kolejność ich przejazdu. Dodatkowo mogą być dostarczone dodatkowe ustawienia - na przykład prędkość i wysokość na niektórych odcinkach trasy. Funkcja ta jest pod wieloma względami podobna do trybu Waypoints (patrz poniżej), ale można ją znaleźć głównie w urządzeniach ze średniej i wyższej półki. Jednocześnie zastosowanie GPS zapewnia większą dokładność, co umożliwia wykorzystanie drona do celów zawodowych. Na przykład, jeśli wyznaczysz w ten sposób trasę do zdjęć lotniczych, operator może w pełni skoncentrować się na pracy z kamerą bez rozpraszania się sterowaniem helikopterem.
- Tryb akrobatyczny. Specjalny tryb do wykonywania akrobacji. Pamiętaj, że specyficzne znaczenie tego trybu może się różnić w zależności od poziomu i przeznaczenia drona. Tak więc w najprostszych modelach rozrywkowych zwykle dostarczane są automatyczne programy, które pozwalają wykonywać określone akrobacje dosłownie „za naciśnięciem przycisku”. A w zaawansowanych pojazdach w trybie akrobacyjnym system stabilizacji jest wyłączony, a dron jest bardzo czuły na polecenia operatora; wymaga to dużej precyzji w sterowaniu, ale daje maksymalną kontrolę nad lotem.Czujniki
Dodatkowe czujniki przewidziane w konstrukcji quadkoptera.
- Wysokości. Czujnik, który określa wysokość lotu pojazdu. Takie czujniki mogą wykorzystywać barometryczną lub ultradźwiękową zasadę działania. W pierwszym przypadku wysokość mierzy się różnicą ciśnienia atmosferycznego między aktualnym punktem a punktem początkowym (czyli czujnik określa wysokość względem poziomu początkowego); w drugim czujnik działa podobnie jak sonar, wysyłając sygnał do ziemi i mierząc czas jego powrotu. Czujniki barometryczne nie są zbyt dokładne, ale dobrze sprawdzają się na dużych wysokościach – dziesiątki i setki metrów; ultradźwiękowe - wręcz przeciwnie, pozwalają na dokładne manewrowanie w locie na niskim poziomie, ale tracą wydajność podczas wznoszenia. Jednak w niektórych zaawansowanych modelach obie opcje mogą być dostępne jednocześnie. Dane z
czujnika wysokości mogą być zarówno wykorzystywane przez quadkopter „samodzielnie” (na przykład podczas zawisu lub automatycznego powrotu), jak i przesyłane do operatora na pilocie lub smartfonie.
-
Optyczne. Czujnik, który pozwala kwadrokopterowi „widzieć” otoczenie w określonych kierunkach. Jedną z najprostszych wersji takiego czujnika jest kamera skierowana w dół, która pozwala urządzeniu „skopiować” powierzchnię, pod którą leci. Dzięki temu samochód może np. poruszać się w zamkniętych pomieszczeniach, do których nie dociera sygnał z satelitów GPS. Oprócz
...takiej kamery, "oczy" mogą być również umieszczone po różnych stronach maszyny. Zwróć uwagę, że czujniki optyczne mają pewne ograniczenia w ich stosowaniu – np. tracą skuteczność na ciemnych, błyszczących lub jednolitych (bez widocznych szczegółów) powierzchniach, a także przy dużych prędkościach.
- moduł GPS. Czujnik odbierający sygnały z satelitów nawigacyjnych (GPS, w niektórych modelach także GLONASS) i określający aktualne współrzędne geograficzne samochodu. Konkretne sposoby wykorzystania danych o pozycji mogą się różnić: powrót do domu, przelot nad punktami (patrz poniżej), zapisywanie trasy lotu i tak dalej.
- żyroskop. Czujnik wykrywający kierunek, kąt i prędkość pojazdu wzdłuż określonej osi. Nowoczesne technologie umożliwiają tworzenie pełnoprawnych żyroskopów trójosiowych o bardzo kompaktowych wymiarach i to właśnie w takie moduły są zwykle wyposażone quadkoptery. W oparciu o żyroskopy zwykle działają systemy automatycznej stabilizacji, które przywracają auto do pozycji poziomej po podmuchu wiatru, zderzeniu z przeszkodą itp. Jednocześnie taki sprzęt wpływa na koszt samolotu, a w niektórych przypadkach (na przykład podczas akrobacji) automatyczna stabilizacja jest bardziej utrudnieniem niż użyteczną funkcją. Dlatego niektóre budżetowe, a także zaawansowane quadkoptery akrobacyjne nie są wyposażone w żyroskopy.Częstotliwość kanału radiowego
Częstotliwość, z której dron korzysta do komunikacji z urządzeniem sterującym (zwykle pilotem).
Jakiś czas temu można było znaleźć w sprzedaży urządzenia ze sterowaniem analogowym na częstotliwościach 27,145 MHz i 40 MHz. Jednak dziś standardy te praktycznie wyszły z użycia, a współczesne drony-koptery wykorzystują głównie komunikację cyfrową na częstotliwości
2,4 GHz lub
5,8 GHz(a niektóre modele obsługują oba te pasma jednocześnie). Ta kontrola ma wiele zalet w porównaniu z kontrolą analogową. Po pierwsze, jest mniej wrażliwy na zakłócenia: dron może przyjąć zakłócenia na kanale analogowym jako polecenie i wykonać nieoczekiwany manewr, natomiast zniekształcenie danych cyfrowych jest odbierane właśnie jako zniekształcenie i nie ma wpływu na działanie urządzenia. Po drugie, format cyfrowy zapewnia dużą przepustowość, umożliwiając nawet przesyłanie strumieniowe wideo w wysokiej rozdzielczości bezpośrednio z drona. Po trzecie, przy takim sterowaniu każdej parze "pilot - śmigłowiec" automatycznie przydzielany jest własny kanał, podczas gdy system wstępnie sprawdza, czy jest on używany przez inną parę urządzeń. Dzięki temu kilka urządzeń może funkcjonować w bliskiej odległości bez ingerencji w siebie.
Jeśli chodzi o cechy poszczególnych zakresów częstotliwości, są one następujące:
- 2,4 GHz. Najpopularniejszy standard we współczesnych dronach. Wynika to z jednej strony z niskie
...go kosztu (ze wszystkimi zaletami sterowania cyfrowego), z drugiej zaś z rozszerzonej kompatybilności. Faktem jest, że 2,4 GHz to najczęstsza gama modułów Wi-Fi w smartfonach, tabletach itp. więc kompatybilność z tym asortymentem pozwala bez problemu uzupełnić drona o możliwość sterowania z zewnętrznego gadżetu (jednak opcja ta nie jest obowiązkowa). Jedna z wad 2,4 GHz wiąże się również z dużą ilością urządzeń korzystających z tej częstotliwości: oprócz Wi-Fi są to moduły Bluetooth, niektóre inne gadżety elektroniczne, a także większość pilotów do sprzętu sterowanego radiowo (nie tylko śmigłowców ). Tak więc ten zakres jest nieco gorszy od 5,8 GHz pod względem odporności na zakłócenia; z drugiej strony, nawet przy napiętej audycji, moment ten jest niezwykle rzadko zauważalny.
- 5,8 GHz. Dalej, po 2,4 GHz opisanym powyżej, rozwój standardów cyfrowych. Pozwala zapewnić większy zasięg komunikacji, a także jest bardziej niezawodny, ponieważ przy 5,8 GHz istnieje znacznie mniej zewnętrznych źródeł sygnału. Ponadto zwiększenie częstotliwości pozwoliło na zwiększenie przepustowości i sprawną transmisję wideo HD z helikopterów w najbardziej zaawansowanych standardach. Jednocześnie niektóre z najnowszych standardów Wi-Fi również zapewniają wsparcie dla tego zasięgu, więc dronami z tej kategorii można sterować również ze smartfona (jednak w takich przypadkach należy zwrócić szczególną uwagę na kompatybilność). Wady tej opcji obejmują stosunkowo wysoki koszt; jednak dzięki rozwojowi i potanianiu technologii, wsparcie dla 5,8 GHz można teraz znaleźć nawet w stosunkowo niedrogich helikopterach.
- 2,4 GHz i 5,8 GHz. Obsługa obu wyżej opisanych zakresów - z reguły z możliwością wykorzystania dowolnego z nich, do wyboru przez użytkownika. Zapewnia to dodatkową wygodę, niezawodność i wszechstronność. Na przykład model z dwoma metodami sterowania (patrz „Sterowanie”) może korzystać z pasma 2,4 GHz podczas pracy ze smartfonem (co zapewnia minimum problemów z kompatybilnością), a z pilotem może pracować z częstotliwością 5,8 GHz (maksymalnie zasięg i niezawodność). A w dronach sterowanych tylko z pilota można zapewnić nawet takie funkcje jak automatyczne skanowanie zasięgów i wybór najmniej obciążonego. Jednocześnie modele dwuzakresowe są nieco droższe niż jednozakresowe, ale różnica w cenie (szczególnie z urządzeniami tylko 5,8 GHz) nie jest zbyt duża. Tak więc większość dzisiejszych dronów 5,8 GHz należy do tej kategorii.Źródło zasilania pilota
Liczba i rodzaj akumulatora użytych w panelu sterowania quadkoptera.
- AA. Wymienne akumulatory, potocznie zwane „akumulatory do latarek”. Dostępne są nie tylko w postaci jednorazowych akumulatora, ale również w postaci akumulatorów, produkowanych pod różnymi markami, różniącymi się ceną i jakością (co daje swobodę wyboru), a znalezienie takich ogniw w sprzedaży zwykle nie stanowi problemu . Moc i pojemność ogniw AA są stosunkowo niewielkie, ale w większości przypadków wystarczają do normalnej pracy nadajnika przez dość długi czas. Zazwyczaj nowoczesne piloty wymagają kilku takich baterii; w najbardziej „żarłocznych” liczba ta może osiągnąć 8.
- AAA. Znany również jako „małe palce”. W rzeczywistości - pomniejszona wersja popularnych elementów AA (patrz wyżej); ma te same kluczowe cechy, ale różni się bardziej kompaktowymi wymiarami, a co za tym idzie, nieco zmniejszoną mocą. Ta opcja jest typowa dla modeli niższej półki cenowej, z niewielkim zasięgiem pilota.
- 3s. To oznaczenie nie opisuje standardowego rozmiaru akumulatora, ale jej napięcie robocze i technologię. Oznacza baterię litowo-jonową lub litowo-polimerową (patrz „Typ akumulatora”), zmontowaną z trzech ogniw o standardowym napięciu 3,7 V na każde i dające tym samym napięcie pracy 11,1 V. Zalety takiego zasilacza mają dużą moc i pojemność, co pozwala na używanie pilota przez długi czas bez konieczności ładowania. Jednocześnie akumulatory tego typu mogą się znacznie różnić rozmiarem i wag...ą, a nie każdy model oznaczony 3s będzie kompatybilny z pilotem. Ponadto trudniej jest znaleźć zapasowy akumulator niż zestaw ogniw o standardowych rozmiarach.
- Markowa akumulator. Zasilany oryginalną baterią, która nie należy do żadnej z powyższych opcji. Takie akumulatory mogą być znacznie wydajniejsze od ogniw wymiennych, co sprawia, że dobrze nadają się nawet do pilotów o dużym poborze prądu. Ich główną zaletą jest trudność z szybką wymianą: konstrukcja pilota jest w najlepszym razie słabo przystosowana, a w najgorszym akumulator jest zwykle niewymienna. Ponadto znalezienie odpowiedniej akumulatora zamiennej może być dużym wyzwaniem.
Rodzaj silnika
Rodzaj silników zastosowanych w helikopterze.
Współczesne drony-koptery są tradycyjnie wyposażone w silniki elektryczne (zwykle po jednym na każde śmigło), a według typów takie silniki dzielą się na stosunkowo proste szczotkowe i bardziej zaawansowane
bezszczotkowe. Oto szczegółowy opis każdej odmiany:
- Kolekcjoner. W silnikach tego typu do przełączania prądu między uzwojeniami służy kolektor - urządzenie mechaniczne w postaci pierścienia zamontowanego na wale silnika i podzielonego na oddzielne sekcje. Prąd jest dostarczany do tego pierścienia za pomocą pary stałych styków - tak zwanych szczotek. Taka konstrukcja jest bardzo prosta i niedroga, a ponadto można ją naprawić bez większych trudności. Z drugiej strony silniki kolektorowe mają stosunkowo niską sprawność, a styki szczotek zużywają się dość szybko i zawodzą z powodu stałego tarcia (zwłaszcza przy częstej pracy z dużymi prędkościami). Dlatego głównym obszarem ich zastosowania są stosunkowo proste i niedrogie śmigłowce – w bardziej zaawansowanej technologii często stosowane są silniki bezszczotkowe opisane poniżej.
- Bezszczotkowy. W takich silnikach przełączanie prądu między uzwojeniami odbywa się za pomocą obwodów elektronicznych, bez użycia ruchomych części. To komplikuje i nieco zwiększa koszt projektu, ale daje szereg zalet w porównaniu z jednostkami kolektorowy. Przede wszystkim silniki bezszczotkowe są bardziej wydajne i zużywają się mniej po
...dczas pracy z pełną mocą. Dodatkowo łatwiej jest w nich wyregulować rzeczywistą moc, zakres takiej regulacji jest szerszy, dokładność jest wyższa, a reakcja na zmiany ustawień jest niemal natychmiastowa. Jednocześnie nowoczesne technologie umożliwiają tworzenie stosunkowo niedrogich i przystępnych cenowo silników bezszczotkowych, których koszt to często tylko niewielki ułamek ceny całego helikoptera. Ta opcja jest więc dość popularna we współczesnych dronach, można ją znaleźć nawet wśród stosunkowo niedrogich modeli.