Porównanie XK X250 vs Syma X12S

- Quadrocopter. Klasyczny quadkopter to samolot z 4 osiami wirnika; same śruby (patrz poniżej) są zwykle takie same, ponieważ schemat koncentryczny nie jest używany w takich modelach. Taka konstrukcja zapewnia szereg przewag nad tradycyjnymi śmigłowcami – w szczególności dobrą manewrowość, wysoką sprawność śmigieł – co w praktyce oznacza nie tylko dobrą autonomię, ale także dużą ładowność. Ponadto drony są mniej podatne na wibracje; wystarczy powiedzieć, że ta szczególna klasa maszyn jest bardzo popularna jako platforma do fotografii lotniczej (wraz z multikopterami, patrz niżej). Wśród niedociągnięć możemy zauważyć mniejszą stabilność i zwrotność oraz stosunek ciągu do masy niż w przypadku tych samych multikopterów; z drugiej strony maszyny czteroślimakowe są znacznie tańsze.

- Mini dron. Zgodnie z nazwą takie modele są zredukowanymi wersjami opisanych powyżej quadrocopterów (ale są też modele z więcej niż 4 śmigłami): ich waga nie przekracza 100 g, a wymiary w długości i szerokości to 15 cm. możliwe jest użycie mini-dronów nawet w ciasnych przestrzeniach, aż do mieszkań miejskich. Bez względu na to, że nośność takich urządzeń jest naturalnie niewielka, niektóre z nich mają dość zaawansowaną funkcjonalność - w szczególności samochody z kamerami (patrz poniżej) nie są szczególnie rzadkie.

- dron do selfie. Specyficzny typ quadkoptera, pozycjonowany jako urządzenie do robienia selfie. C...echami wspólnymi wszystkich dronów do selfie są ich niewielkie rozmiary oraz brak klasycznego pilota – sterowanie odbywa się albo za pomocą smartfona, albo za pomocą gestów za pomocą specjalnego kompaktowego kontrolera. Eliminuje to potrzebę noszenia przy sobie nieporęcznego pilota, a operator w kadrze może wyglądać dokładnie jak postać selfie, a nie jak osoba zajęta pilotowaniem drona. W niektórych zaawansowanych modelach dostępne są dodatkowe funkcje, które sprawiają, że fotografowanie jest jeszcze wygodniejsze: wykrywanie twarzy z autofokusem i autocentrowaniem, tryb Follow Me (patrz „Tryby lotu”) itp.

- Trikopter. Nieco uproszczony odpowiednik kwadrokoptera, który, jak sama nazwa wskazuje, ma 3 osie wirników. Same śruby mogą mieć 3 lub 6 (więcej szczegółów, patrz „Liczba śrub”). Osie są zwykle umieszczone w formie litery Y - dwie z przodu, na belkach przesuniętych do przodu pod kątem i jedna z tyłu na belce ogonowej. Trikoptery są nieco prostsze i lżejsze niż quadrocoptery, ale ustępują im zwrotnością i nie mają szczególnych zalet, a zatem nie są szczególnie popularne i są produkowane głównie w postaci niedrogich urządzeń rozrywkowych.

- Heksakopter. Jedna z odmian tzw. multikopter - pojazdy z więcej niż czterema osiami; w tym przypadku jest sześć osi (i z reguły również śruby). Zwiększenie liczby śmigieł z jednej strony komplikuje i zwiększa koszt konstrukcji, z drugiej ma pozytywny wpływ na zwrotność, stosunek ciągu do masy i nośność. Dlatego wśród heksakopterów znajdują się zarówno proste i niedrogie urządzenia rozrywkowe, jak i wysokiej klasy modele nadające się do udziału w profesjonalnych wyścigach lub zdolne unieść lustrzankę w powietrze.

- Octokopter. Dalszy rozwój idei multikoptera - samochodu z 8 śmigłami (technicznie - 8 osi, ale zazwyczaj tyle samo śmigieł). Są to najpotężniejsze i najcięższe jednostki wśród multikopterów klasy konsumenckiej, większość z nich ma składane podwozie (patrz poniżej) i są przeznaczone do fotografii lotniczej za pomocą lustrzanek i innego sprzętu o podobnym poziomie.

Maksymalny czas lotu quadkoptera na jednym pełnym naładowaniu akumulatora. Wskaźnik ten jest raczej przybliżony, ponieważ najczęściej wskazuje się na idealne warunki; w praktyce czas lotu może okazać się krótszy niż podano. Niemniej jednak, według tych danych, całkiem możliwe jest oszacowanie ogólnych możliwości śmigłowca i porównanie go z innymi modelami - dłuższy deklarowany czas lotu i w praktyce oznacza zwykle większą autonomię.

Należy pamiętać, że w przypadku nowoczesnych śmigłowców czas lotu wynoszący 20 minut lub więcej jest uważany za dobry wskaźnik, a w najbardziej „długich” modelach może osiągnąć 40 minut.

Rodzaj instalacji kamery, w jaką wyposażony jest quadkopter.

- Wbudowany. Kamera jest zamontowana na stałe w pojeździe i nie można jej zdemontować bez demontażu kadłuba. Jest to najłatwiejsza opcja dla tych, którzy chcą używać kwadrokoptera do filmowania zdjęć i filmów lub do latania z widokiem z pierwszej osoby (patrz Transmisja w czasie rzeczywistym); ponadto ta konstrukcja aparatu jest uważana za bardziej wytrzymałą i niezawodną niż zdejmowana. Z drugiej strony nie pozwala na zdjęcie kamery, aby maszyna była lżejsza lub zastąpienie jej inną, bardziej odpowiednią pod względem cech.

- Zdejmowany. Jak sama nazwa wskazuje, kamery te są montowane na zdejmowanych mocowaniach. Dzięki temu użytkownik może nagrywać lub instalować kamerę, w zależności od tego, co w danej chwili jest dla niego ważniejsze - niska waga auta czy obecność elektronicznego "oczka" na pokładzie. Należy pamiętać, że w niektórych modelach można zainstalować nie tylko standardowe urządzenie, ale także urządzenie innej firmy.

- Nieobecny. Drony, które w ogóle nie mają kamer, dzielą się na dwie główne kategorie. Pierwsza w ogóle nie przewiduje korzystania z żadnych kamer; z reguły obejmuje niedrogie urządzenia, głównie do celów rozrywkowych, dla których „wizjer” jest tylko drogim i niepotrzebnym nadmiarem, co dodatkowo zwiększa wagę całej konstrukcji. Drugi typ to modele z możliwością zamontowania kamery. Obej...muje dość zaawansowane drony - aż po potężne profesjonalne maszyny zdolne do przenoszenia cyfrowej lustrzanki. Ta opcja przyda się tym, którzy chcieliby samodzielnie dobrać aparat do swoich potrzeb. Należy zauważyć, że druga wersja może mieć pomocniczy „wizjer” do transmisji na żywo FPV (patrz poniżej); jeśli jednak taki „wizjer” nie zapewnia robienia zdjęcia / wideo, nie jest uważany za pełnoprawny aparat, a jego obecność jest wskazana tylko w dodatkowych uwagach.

Rozdzielczość matrycy w standardowej kamerze quadkoptera.

Teoretycznie im wyższa rozdzielczość, tym wyraźniejszy i bardziej szczegółowy obraz, jaki może uzyskać kamera. Jednak w praktyce jakość „obrazu” silnie zależy od szeregu innych cech technicznych – wielkości matrycy, algorytmów przetwarzania obrazu, właściwości optycznych itp. Co więcej, gdy zwiększysz rozdzielczość bez zwiększania rozmiaru matrycy, jakość obrazu może spaść, ponieważ znacznie wzrasta prawdopodobieństwo szumu i obcych artefaktów. A do nagrywania wideo duża liczba megapikseli w ogóle nie jest wymagana: na przykład do nagrywania wideo Full HD (1920x1080), który jest uważany za bardzo solidny format dla quadkopterów, wystarczy czujnik o rozdzielczości zaledwie 2,07 megapiksela.

Zwróć uwagę, że wysoka rozdzielczość jest często znakiem rozpoznawczym zaawansowanego aparatu o wysokiej jakości obrazu. Jednak ta jakość nie wynika z liczby megapikseli, ale z właściwości aparatu i zastosowanych w nim specjalnych technologii. Dlatego wybierając quadrocopter z aparatem warto przyjrzeć się nie tyle rozdzielczości, co klasie i półki cenowej modelu jako całości.

Maksymalna rozdzielczość i liczba klatek na sekundę obsługiwana przez kamerę samolotu przy nagrywania w jakości HD (720p).

HD 720p to pierwszy standard wideo wysokiej rozdzielczości. Wyraźnie gorszy od formatów Full HD i 4K pod względem wydajności, niemniej jednak zapewnia całkiem dobre szczegóły bez znacznych wymagań dotyczących aparatu i mocy obliczeniowej. Dlatego obsługa HD można znaleźć nawet w stosunkowo niedrogich helikopterach. A w modelach z wyższej półki może być zapewniony jako dodatek do bardziej zaawansowanych standardów.

W dronach kamery HD zwykle używają klasycznej rozdzielczości 1280x720; inne, bardziej szczegółowe opcje prawie nie istnieją. Jeśli chodzi o liczbę klatek na sekundę, im wyższa, tym płynniejsze jest wideo, tym mniej ruchu jest rozmyte w klatce. Ogólnie wartości do 24 kl./s można nazwać minimalnymi, od 24 do 30 kl./s - średnimi, od 30 do 60 kl./s - wysokimi, a prędkości powyżej 60 kl./s są wykorzystywane głównie do filmów HD w zwolnionym tempie.

Obecność gniazda na karty pamięci w konstrukcji quadkoptera.

Z reguły funkcja ta jest dostępna w modelach wyposażonych w kamery (patrz „Typ aparatu”), a same karty służą przede wszystkim do rejestrowania zrobionych zdjęć i filmów. Jednak w niektórych modelach na takich nośnikach mogą być przechowywane inne dane - ślady GPS, trasy lotów, programy akrobacyjne itp. W każdym razie karty są wygodne przede wszystkim ze względu na możliwość szybkiego przesyłania danych między urządzeniem a innymi urządzeniami z czytnikiem kart (w szczególności laptopami).

Należy zauważyć, że różne urządzenia mogą być zaprojektowane dla różnych standardów kart pamięci, a same nośniki zwykle nie są dostarczane w zestawie. Dlatego przed wyborem karty warto doprecyzować według oficjalnych danych, jaki typ będzie optymalny dla Twojego modelu.

Zasięg drona to maksymalna odległość od urządzenia sterującego, przy której utrzymywana jest stabilna komunikacja, a urządzenie pozostaje sterowalne. W przypadku modeli, które umożliwiają obsługę zarówno za pomocą pilota, jak i smartfona (patrz „Sterowanie”), ten punkt wskazuje maksymalną wartość - z reguły osiągniętą podczas korzystania z pilota.

Wybierając według tego wskaźnika należy pamiętać, że zasięg jest wskazany dla idealnych warunków - w zasięgu wzroku, bez przeszkód na torze sygnału i zakłóceń w powietrzu. W rzeczywistości zakres sterowania może być nieco niższy; a podczas korzystania ze smartfona będzie to również zależeć od cech konkretnego gadżetu. Jeśli chodzi o konkretne liczby, mogą one wahać się od kilkudziesięciu metrów w modelach niedrogich do 5 km lub więcej w zaawansowanej technologii. Należy powiedzieć, że im większy zasięg komunikacji, tym wyższa ogólna niezawodność, tym lepiej sterowanie działa z dużą ilością zakłóceń i przeszkód. Dlatego potężny nadajnik może przydać się nie tylko na duże odległości, ale także w trudnych warunkach.

Obecność wyświetlacza informacyjnego na panelu sterowania quadkoptera.

Zauważ, że tej funkcji nie należy mylić z ekranem transmisji FPV (patrz poniżej). Wyświetlacz informacyjny jest zwykle prostym wyświetlaczem segmentowym, który może wyświetlać cyfry, pojedyncze litery oraz, w niektórych modelach, ograniczony zestaw specjalnych ikon. Jednak nawet taki sprzęt znacznie rozszerza możliwości pilota i pozwala operatorowi uzyskać wiele dodatkowych informacji: poziom naładowania baterii, poziom sygnału, zasięg, wysokość lotu itp. Jednocześnie ekran pomocniczy jest niedrogi i może być stosowany nawet w modelach niedrogich. A w zaawansowanych dronach może dobrze uzupełniać wyświetlacz do transmisji: rozdzielenie danych na różnych ekranach ułatwia kontrolę.

Rodzaj silników zastosowanych w helikopterze.

Współczesne drony-koptery są tradycyjnie wyposażone w silniki elektryczne (zwykle po jednym na każde śmigło), a według typów takie silniki dzielą się na stosunkowo proste szczotkowe i bardziej zaawansowane bezszczotkowe. Oto szczegółowy opis każdej odmiany:

- Kolekcjoner. W silnikach tego typu do przełączania prądu między uzwojeniami służy kolektor - urządzenie mechaniczne w postaci pierścienia zamontowanego na wale silnika i podzielonego na oddzielne sekcje. Prąd jest dostarczany do tego pierścienia za pomocą pary stałych styków - tak zwanych szczotek. Taka konstrukcja jest bardzo prosta i niedroga, a ponadto można ją naprawić bez większych trudności. Z drugiej strony silniki kolektorowe mają stosunkowo niską sprawność, a styki szczotek zużywają się dość szybko i zawodzą z powodu stałego tarcia (zwłaszcza przy częstej pracy z dużymi prędkościami). Dlatego głównym obszarem ich zastosowania są stosunkowo proste i niedrogie śmigłowce – w bardziej zaawansowanej technologii często stosowane są silniki bezszczotkowe opisane poniżej.

- Bezszczotkowy. W takich silnikach przełączanie prądu między uzwojeniami odbywa się za pomocą obwodów elektronicznych, bez użycia ruchomych części. To komplikuje i nieco zwiększa koszt projektu, ale daje szereg zalet w porównaniu z jednostkami kolektorowy. Przede wszystkim silniki bezszczotkowe są bardziej wydajne i zużywają się mniej po...dczas pracy z pełną mocą. Dodatkowo łatwiej jest w nich wyregulować rzeczywistą moc, zakres takiej regulacji jest szerszy, dokładność jest wyższa, a reakcja na zmiany ustawień jest niemal natychmiastowa. Jednocześnie nowoczesne technologie umożliwiają tworzenie stosunkowo niedrogich i przystępnych cenowo silników bezszczotkowych, których koszt to często tylko niewielki ułamek ceny całego helikoptera. Ta opcja jest więc dość popularna we współczesnych dronach, można ją znaleźć nawet wśród stosunkowo niedrogich modeli.