Porównanie Studiologic SL73 Studio vs Roland A-49

Całkowita liczba klawiszy na klawiaturze.

Im więcej klawiszy jest przewidzianych w konstrukcji - im szerszy zakres własnego instrumentu, tym więcej dźwięków można na nim zagrać bez uciekania się do przenoszenia lub transpozycji oktaw. Z drugiej strony ta cecha bezpośrednio wpływa na wielkość i koszt, a szeroki asortyment nie jest tak często wymagany. Dlatego 88- klawiszowe instrumenty pasujące do pełnowymiarowej klawiatury klasycznego fortepianu są dość rzadkie. Ale kompaktowe modele z zaledwie 25 klawiszami(2 oktawy) są wręcz przeciwnie: do tych celów, do których używane są klawiatury MIDI, często jest to wystarczające. Inne popularne opcje to 49 klawiszy (4 oktawy) i 61 klawiszy (5 oktaw); Klucze 32 i 37 są nieco mniej powszechne.

Rodzaj mechaniki zastosowanej w klawiszach na klawiaturze.

- Młot. Najbardziej zaawansowany rodzaj mechaniki: Zapewnia powiązanie siły nacisku z dynamiką dźwięku, a także charakterystyczną reakcję dotykową - taką samą jak w klasycznym pianoforte z młotkami (stąd nazwa). Innymi słowy, te klawisze zapewniają wrażenie jak najbardziej zbliżone do tradycyjnego pianina. Mechanizm młoteczkowy nie jest jednak tani, dlatego jest używany głównie w profesjonalnych klawiaturach z najwyższej półki.

- Aktywny (dynamiczny). Klawiatury nazywane są klawiaturami aktywnymi, które zapewniają powiązanie między siłą nacisku a dynamiką dźwięku, ale nie zapewniają reakcji dotykowej charakterystycznej dla opisanych powyżej klawiatur młoteczkowych. Innymi słowy, im szybciej i mocniej wciśniesz klawisz, tym ostrzejszy i głośniejszy będzie dźwięk, jednak odporność na nacisk jest niska, a przejście np. z tradycyjnego pianina na taką klawiaturę zwykle wymaga trochę przyzwyczajenia do (więcej szczegółów w sekcji „Sztywność”). Jednocześnie klawisze aktywne pozwalają na wykorzystanie wszystkich podstawowych technik sterowania dynamiką dźwięku i są znacznie tańsze od tych samych młoteczkowych, dzięki czemu są szeroko stosowane we współczesnych klawiaturach MIDI.

- Pasywny. Najprostszy rodzaj mechaniki: każdy klawisz tylko „włącza i wyłącza” własną nutę, dynamika dźwięku nie zależ...y od siły i szybkości wciskania. Klawiatury pasywne są bardzo niedrogie, ale to w rzeczywistości ich jedyna zaleta; z muzycznego punktu widzenia są bardzo niewygodne, na takim instrumencie można grać tylko najprostsze melodie (lub partie instrumentów, w których dźwięk nie poddaje się dynamicznym zmianom). W efekcie tego typu mechanika jest wykorzystywana niezwykle rzadko i tylko w najprostszych klawiaturach niedrogich.

Obecność funkcji aftertouch na klawiaturze. Istotą tej funkcji jest monitorowanie siły nacisku na klawisz po jego naciśnięciu. W praktyce oznacza to, że w modelach z aftertouchem można sterować dźwiękiem nie tylko siłą i szybkością naciśnięcia klawisza, ale także poprzez zmianę nacisku na nim po naciśnięciu; daje to dodatkowe możliwości i pozwala na zastosowanie różnych specyficznych technik gry. Konkretne sposoby zmiany dźwięku, „związane” z aftertouch, mogą być różne, w zależności od ustawionych ustawień syntezy: na przykład podczas nagrywania partii gitary można powiązać z tą funkcją niewielką zmianę wysokości tonu i symulować naciąganie struny, podczas nagrywania saksofonu można zmieniać głośność nut itp.

Stosunkowo niedrogie modele wykorzystują wspólny czujnik do śledzenia aftertouch, który monitoruje średnie ciśnienie na wszystkich wciśniętych klawiszach; w bardziej zaawansowanych dla każdego klawisza montowane są osobne czujniki.

Liczba regulatorów-enkoderów przewidziana w konstrukcji klawiatury.

Takie pokrętło wygląda jak pokrętło, za pomocą którego można sterować różnymi funkcjami urządzenia, do którego podłączona jest klawiatura – np. obracać wirtualne pokrętła w programie do nagrywania i obróbki dźwięku. Jednocześnie zauważamy, że pełnowartościowy enkoder może obracać się o 360 ° i obracać pod dowolnym kątem w dowolnym kierunku, jednak klawiatury mogą również zawierać pokrętła z ograniczonym sektorem obrotu - można je również nazwać enkoderami. Żadna z tych wariantów nie ma jednoznacznej przewagi: w niektórych przypadkach nieograniczony sektor toczenia jest wygodniejszy, w innych - ograniczony.

Wejście do odbierania sygnałów MIDI z urządzenia zewnętrznego — na przykład dodatkowej klawiatury lub innego kontrolera, sekwencera itp. Sygnały MIDI — patrz „MIDI Out”; tutaj zwracamy uwagę, że takie sygnały przychodzące do MIDI In mogą być miksowane z sygnałami z klawiatury i wyprowadzane przez MIDI Out lub inny interfejs o podobnym przeznaczeniu, lub też mogą być przesyłane bez zmian do wyjścia MIDI Thru. Warto poszukać urządzenia z tym wejściem, jeśli planujesz zbudować kompleks z kilku źródeł sygnału MIDI i zamierzasz używać klawiatury jako ogniwa pośredniego w takim systemie.

Wyjście, które wysyła sygnały MIDI odbierane w MIDI In (patrz odpowiedni punkt). Kluczową cechą tego wyjścia jest to, że sygnały są do niego wysyłane niezmienione, niezależnie od wejścia muzyka na klawiaturę. Innymi słowy, jeśli sygnały z wejścia MIDI i samej klawiatury są odbierane na wejściu MIDI Out, to tylko sygnały z wejścia MIDI są przesyłane do MIDI Thru.

MIDI Thru może się przydać podczas korzystania z klawiatury w dużych salach muzycznych, gdzie znajdują się inne źródła sygnału MIDI - w niektórych przypadkach wygodnie jest użyć klawiatury jako łącza pośredniego dla tych sygnałów.

Maksymalna liczba pedałów, które można jednocześnie podłączyć do klawiatury.

Pedały służą jako dodatkowe elementy sterujące do zmiany różnych ustawień klawiatury. Pedał podtrzymujący jest w tym sensie uważany za „klasykę gatunku” (patrz „Sustain”) – jeśli urządzenie zapewnia jedno złącze dla pedałów, to prawie na pewno będzie to wejście dla takiego właśnie pedału. Produkowane są klawiatury, w których są 2 lub więcej takich wejść - do nich, oprócz podtrzymania, można podłączyć pedały w celu innych regulacji i efektów (w szczególności zmiany głośności).

Typ wyświetlacza, w jaki wyposażona jest klawiatura.

Większość nowoczesnych klawiatur MIDI ma stosunkowo proste monochromatyczne (jednokolorowe) wyświetlacze. Takie ekrany są niedrogie, a ich możliwości są wystarczające w większości przypadków. Istnieją jednak również modele z kolorowymi ekranami - z reguły taki sprzęt jest oznaką zaawansowanej klawiatury z mnóstwem dodatkowych funkcji, dla prostszych urządzeń kolorowy wyświetlacz to przesada.