Liczba klawiszy
Całkowita liczba klawiszy na klawiaturze.
Im więcej klawiszy jest przewidzianych w konstrukcji - im szerszy zakres własnego instrumentu, tym więcej dźwięków można na nim zagrać bez uciekania się do przenoszenia lub transpozycji oktaw. Z drugiej strony ta cecha bezpośrednio wpływa na wielkość i koszt, a szeroki asortyment nie jest tak często wymagany. Dlatego
88- klawiszowe instrumenty pasujące do pełnowymiarowej klawiatury klasycznego fortepianu są dość rzadkie. Ale kompaktowe modele z zaledwie
25 klawiszami(2 oktawy) są wręcz przeciwnie: do tych celów, do których używane są klawiatury MIDI, często jest to wystarczające. Inne popularne opcje to
49 klawiszy (4 oktawy) i
61 klawiszy (5 oktaw);
Klucze 32 i
37 są nieco mniej powszechne.
Typ klawiszy
Sztywność klawiszy na klawiaturze to opór, jaki wywierają po naciśnięciu.
-
Nieważone. Bardzo niska sztywność: klawisze dosłownie „wypadają” pod palce. Znaleziony głównie w klawiaturach klasy podstawowej; Dzieje się tak dlatego, że nieobciążona mechanika jest niedroga, ale słaba odporność na nacisk utrudnia dobór optymalnej siły docisku i kontrolę dynamiki dźwięku.
-
Semi ważony. Klawiatury o średnim oporze - nie tak wysokim jak na klawiszach ważonych, ale zauważalnie większym niż na klawiszach nieważonych. Ta opcja jest uważana za optymalną dla aktywnych klawiatur (patrz „Mechanika”): przy niskich kosztach zapewnia dość dobrą responsywność i przy minimalnych umiejętnościach pozwala dokładnie kontrolować siłę nacisku.
-
ważona. Klawiatury o wysokiej wytrzymałości porównywalnej z pianinem klasycznym. Zwróć uwagę, że w tym przypadku zaletą jest duża siła: pozwala to, aby reakcja klawiatury była jak najbardziej zbliżona do klasycznego fortepianu i ułatwia kontrolowanie ciśnienia i dynamiki dźwięku. Właściwie wszystkie modele młoteczkowe są ważone z definicji (patrz "Mechanika"), ale wśród klawiatur aktywnych ta opcja jest rzadkością - ze względu na złożoność i wysoki koszt.
Transpozycja
Obecność funkcji transpozycji na klawiaturze - przełączanie dźwięku na inny klawisz. Po transponowaniu tonacja wszystkich klawiszy jest jednocześnie podnoszona lub obniżana o określoną liczbę półtonów. Funkcja ta jest przydatna we wszystkich przypadkach, gdy melodia nauczona w jednym klawiszu musi być zagrana w innej tonacji – na przykład, jeśli oryginalna melodia jest za wysoka lub za niska dla wokalisty, jeśli akompaniament zewnętrzny ma inną tonację, jeśli musisz przełączać się między klawiszami w trakcie utworu itp. W takich sytuacjach, po transpozycji dźwięku, możesz zagrać melodię w nowej tonacji, używając tych samych znanych klawiszy bez ponownego jej uczenia.
Arpeggiator
Arpeggiator w klawiaturze.
Nazwa tej funkcji pochodzi od „arpeggio” - techniki grania akordów, w której nuty nie są grane od razu, ale po kolei. W związku z tym arpeggiator to funkcja, która pozwala grać zagrany akord w technice arpeggio: muzyk naciska wszystkie klawisze naraz, a klawiatura gra je po kolei. Efekt ten można również osiągnąć ręcznie, ale w niektórych przypadkach arpeggiator jest wygodniejszy: odtwarza nuty z precyzyjnie określoną prędkością i interwałem, może im towarzyszyć różnymi efektami i daje inne dodatkowe możliwości. Te możliwości różnią się w zależności od modelu, ale niektóre instrumenty pozwalają tworzyć całe utwory za pomocą arpeggiatora, naciskając tylko sekwencję akordów.
Pady
Liczba
padów przewidziana w konstrukcji klawiatury.
Podkładki są pomocniczymi kontrolkami w postaci charakterystycznych padów, najczęściej kwadratowych. Platformy reagują na dotyk, każdą z nich można powiązać z konkretnym dźwiękiem lub nawet sekwencją dźwięków. Jednym z najpopularniejszych zastosowań padów jest granie na perkusji lub innych instrumentach rytmicznych.
Suwaki (fadery)
Liczba
suwaków przewidziana w konstrukcji klawiatury.
Suwak to kontrolka przypominająca suwak. Najprostszym rodzajem takiej kontroli jest regulacja głośności; jeśli w konstrukcji jest tylko jeden suwak, najprawdopodobniej odpowiada on za głośność. Jeśli pokręteł jest więcej, można z nimi odpowiednio powiązać inne funkcje, w szczególności zmianę ustawień w programie do nagrywania dźwięku na komputerze, do którego podłączona jest klawiatura.
Funkcja programowania
Możliwość zaprogramowania dodatkowych elementów sterujących klawiatury - przycisków, padów, suwaków (patrz wyżej) itp. - przypisując im tę lub inną funkcję według własnego uznania. Funkcja ta pozwala optymalnie dopasować narzędzie do własnych potrzeb i preferencji. Pamiętaj, że metoda programowania może być inna: najczęściej trzeba zmienić ustawienia za pomocą komputera, ale w niektórych modelach można to również zrobić za pomocą wbudowanych narzędzi.
