Porównanie M-AUDIO Axiom AIR Mini 32 vs Akai LPK-25

Całkowita liczba klawiszy na klawiaturze.

Im więcej klawiszy jest przewidzianych w konstrukcji - im szerszy zakres własnego instrumentu, tym więcej dźwięków można na nim zagrać bez uciekania się do przenoszenia lub transpozycji oktaw. Z drugiej strony ta cecha bezpośrednio wpływa na wielkość i koszt, a szeroki asortyment nie jest tak często wymagany. Dlatego 88- klawiszowe instrumenty pasujące do pełnowymiarowej klawiatury klasycznego fortepianu są dość rzadkie. Ale kompaktowe modele z zaledwie 25 klawiszami(2 oktawy) są wręcz przeciwnie: do tych celów, do których używane są klawiatury MIDI, często jest to wystarczające. Inne popularne opcje to 49 klawiszy (4 oktawy) i 61 klawiszy (5 oktaw); Klucze 32 i 37 są nieco mniej powszechne.

Sztywność klawiszy na klawiaturze to opór, jaki wywierają po naciśnięciu.

- Nieważone. Bardzo niska sztywność: klawisze dosłownie „wypadają” pod palce. Znaleziony głównie w klawiaturach klasy podstawowej; Dzieje się tak dlatego, że nieobciążona mechanika jest niedroga, ale słaba odporność na nacisk utrudnia dobór optymalnej siły docisku i kontrolę dynamiki dźwięku.

- Semi ważony. Klawiatury o średnim oporze - nie tak wysokim jak na klawiszach ważonych, ale zauważalnie większym niż na klawiszach nieważonych. Ta opcja jest uważana za optymalną dla aktywnych klawiatur (patrz „Mechanika”): przy niskich kosztach zapewnia dość dobrą responsywność i przy minimalnych umiejętnościach pozwala dokładnie kontrolować siłę nacisku.

- ważona. Klawiatury o wysokiej wytrzymałości porównywalnej z pianinem klasycznym. Zwróć uwagę, że w tym przypadku zaletą jest duża siła: pozwala to, aby reakcja klawiatury była jak najbardziej zbliżona do klasycznego fortepianu i ułatwia kontrolowanie ciśnienia i dynamiki dźwięku. Właściwie wszystkie modele młoteczkowe są ważone z definicji (patrz "Mechanika"), ale wśród klawiatur aktywnych ta opcja jest rzadkością - ze względu na złożoność i wysoki koszt.

Obecność kontrolera Pitch Bend w klawiaturze.

Ten kontroler zwykle ma postać małego koła lub dźwigni, która zmienia nieznacznie wysokość brzmiącej nuty, gdy ją poruszasz. Pozwala to na zastosowanie określonych technik gry – na przykład symulowanie zginania strun na gitarze.

Obecność kontrolera modulacji na klawiaturze.

Ten kontroler pozwala na nieznaczną zmianę głośności brzmiącej nuty. Służy głównie do uzyskania charakterystycznego „drgającego” dźwięku, który można wykorzystać zarówno jako technikę artystyczną, jak i imitację wykonania na żywo na konkretnym instrumencie.

Arpeggiator w klawiaturze.

Nazwa tej funkcji pochodzi od „arpeggio” - techniki grania akordów, w której nuty nie są grane od razu, ale po kolei. W związku z tym arpeggiator to funkcja, która pozwala grać zagrany akord w technice arpeggio: muzyk naciska wszystkie klawisze naraz, a klawiatura gra je po kolei. Efekt ten można również osiągnąć ręcznie, ale w niektórych przypadkach arpeggiator jest wygodniejszy: odtwarza nuty z precyzyjnie określoną prędkością i interwałem, może im towarzyszyć różnymi efektami i daje inne dodatkowe możliwości. Te możliwości różnią się w zależności od modelu, ale niektóre instrumenty pozwalają tworzyć całe utwory za pomocą arpeggiatora, naciskając tylko sekwencję akordów.

Obecność funkcji kontroli transportu na klawiaturze.

W tym przypadku zwykle mówimy o wsparciu dla standardu MIDI Machine Control, przeznaczonego do sterowania zewnętrznymi urządzeniami nagrywającymi i odtwarzającymi. Ta obsługa skutecznie zamienia klawiaturę w zewnętrzny pilot, umożliwiając wydawanie z niej poleceń „Odtwarzaj”, „Zatrzymaj”, „Wstrzymaj”, „Przewiń” (do przodu i do tyłu) oraz „Nagraj”. W tym celu projekt przewiduje osobny panel z zestawem odpowiednich przycisków.

Liczba padów przewidziana w konstrukcji klawiatury.

Podkładki są pomocniczymi kontrolkami w postaci charakterystycznych padów, najczęściej kwadratowych. Platformy reagują na dotyk, każdą z nich można powiązać z konkretnym dźwiękiem lub nawet sekwencją dźwięków. Jednym z najpopularniejszych zastosowań padów jest granie na perkusji lub innych instrumentach rytmicznych.

Liczba regulatorów-enkoderów przewidziana w konstrukcji klawiatury.

Takie pokrętło wygląda jak pokrętło, za pomocą którego można sterować różnymi funkcjami urządzenia, do którego podłączona jest klawiatura – np. obracać wirtualne pokrętła w programie do nagrywania i obróbki dźwięku. Jednocześnie zauważamy, że pełnowartościowy enkoder może obracać się o 360 ° i obracać pod dowolnym kątem w dowolnym kierunku, jednak klawiatury mogą również zawierać pokrętła z ograniczonym sektorem obrotu - można je również nazwać enkoderami. Żadna z tych wariantów nie ma jednoznacznej przewagi: w niektórych przypadkach nieograniczony sektor toczenia jest wygodniejszy, w innych - ograniczony.

Maksymalna liczba pedałów, które można jednocześnie podłączyć do klawiatury.

Pedały służą jako dodatkowe elementy sterujące do zmiany różnych ustawień klawiatury. Pedał podtrzymujący jest w tym sensie uważany za „klasykę gatunku” (patrz „Sustain”) – jeśli urządzenie zapewnia jedno złącze dla pedałów, to prawie na pewno będzie to wejście dla takiego właśnie pedału. Produkowane są klawiatury, w których są 2 lub więcej takich wejść - do nich, oprócz podtrzymania, można podłączyć pedały w celu innych regulacji i efektów (w szczególności zmiany głośności).