Porównanie Alesis Recital 88 vs Artesia PA-88W

Liczba brzmień obsługiwanych przez pianino cyfrowe — Mówiąc dokładniej, maksymalna liczba brzmień, z których instrument może grać jednocześnie.

Tego parametru nie należy mylić z liczbą nut, które mogą być grane jednocześnie na klawiaturze. Faktem jest, że w wielu barwach na każdą nutę używa się jednocześnie kilku głosów (generatorów tonów) - to jedyny sposób na uzyskanie mniej lub bardziej niezawodnego dźwięku. Zatem wymagana liczba głosów może być kilkakrotnie wyższa od liczby nut – na przykład najprostszy akord z 3 nutami może wymagać 9, a nawet 12 głosów. Ponadto generatory tonów służą do odtwarzania części automatycznego akompaniamentu i wbudowanych utworów (patrz poniżej), a tutaj liczba głosów może być mierzona w dziesiątkach.

Wobec tego polifonia na mniej niż 90 głosów jest charakterystyczna głównie dla instrumentów stosunkowo prostych i niedrogich, które nie są przeznaczone do skomplikowanych zadań. Najmniejsza liczba znaleziona we współczesnych pianinach cyfrowych to 32 głosy. Pożądane jest, aby mniej lub bardziej solidny instrument miał co najmniej 96 głosów, a w topowych modelach wskaźnik ten może sięgać 256.

Liczba wbudowanych dźwięków zapewnianych przez pianino cyfrowe.

Pomimo nazwy, pianina cyfrowe rzadko są projektowane tylko do symulacji dźwięku fortepianu – elektroniczne „wypełnienie” pozwala im zapewnić również inne dźwięki. Poza tym nawet fortepian ma swoje odmiany – na przykład wśród fortepianów jest 6 klas głównych, od dużego koncertu po miniaturę. Tak więc Preset Voices mogą obejmować różne typy pianin, a także inne instrumenty i efekty dźwiękowe.

Obfitość i różnorodność tonów w pianinach cyfrowych generalnie nie jest tak duża jak w syntezatorach, jednak w tej kategorii są modele bardzo „naładowane”, na sto lub więcej tonów (w najbardziej wielofunkcyjnych liczba ta może przekroczyć 900). Warto jednak poszukać konkretnie modelu „multiinstrumentalnego”, jeśli nie zamierzasz ograniczać się do brzmienia fortepianu i chciałbyś mieć większą swobodę wyboru. Warto pamiętać, że określony zestaw głosów może być inny.

Jeśli instrument kupowany jest wyłącznie jako fortepian, to tutaj wręcz przeciwnie, warto zwrócić uwagę przede wszystkim na rozwiązania z niewielką ilością barw. Takie modele nie tylko kosztują mniej niż „kombi” – potrafią też brzmieć lepiej (ze względu na to, że barw jest niewiele i producent może z większą uwagą podejść do jakości dźwięku każdego wbudowanego „instrumentu”).

Dostępność trybu nauki w pianinie cyfrowym.

Jak sama nazwa wskazuje, ten tryb służy do nauki gry. Jednocześnie z reguły przewiduje różne poziomy trudności – od najbardziej podstawowego, dla tych, którzy dopiero zaczynają opanowywać „klawisze”, po zaawansowany, który pozwala trenować technikę i doskonalić już istniejącą umiejętności wykonawcze. Jednak w każdym przypadku zasada nauczania jest taka sama: instrument samodzielnie mówi uczniowi, które klawisze należy nacisnąć w takim czy innym czasie. Takie podpowiedzi mogą być wykonywane w formie podświetlenia (patrz wyżej) lub w formie grafiki na wyświetlaczu. Metoda ta jest wątpliwa z punktu widzenia klasycznego nauczania akademickiego, jest jednak niewątpliwie wygodniejsza i szybsza niż czytanie zapisu nutowego. Co więcej, instrument może również pełnić rolę egzaminatora - uruchamiać podpowiedzi w oryginalnym tempie melodii i sprawdzać, jak dokładnie uczeń uderza w nuty.

Pamiętaj również, że tryb treningu wymaga obecności metronomu (patrz poniżej).

Zakres, w którym może zmieniać się tempo dźwięku wytwarzanego przez instrument. Może to być wbudowana melodia lub część nagrana na sekwencerze, a także automatyczny akompaniament, samouczek lub metronom. Szczegółowe informacje na temat wszystkich tych funkcji można znaleźć w odpowiednich pozycjach słownika. Zwracamy tutaj uwagę, że zmiana tempa jest często wymagana w praktyce – na przykład w celu przyspieszenia początkowo „wolnego” akompaniamentu lub spowolnienia programu treningowego, który jest trudny do opanowania w pierwotnym tempie.

Tempo jest tradycyjnie podawane w uderzeniach na minutę. Klasyczny, „akademicki” zakres waha się od 40 bpm („grave”, „bardzo wolno”) do 208 bpm („prestissimo”, „bardzo szybko”), jednak we współczesnych pianinach cyfrowych zakres tempa jest często znaczący. .

Podziel klawiaturę na dwie części, tak aby lewa i prawa partia były grane różnymi brzmieniami. Pozwala to na jednoczesne granie dwóch różnych partii dźwięcznych na instrumencie - na przykład towarzyszącej melodii fortepianu z akordami orkiestry smyczkowej lub dźwiękami organów. Specyficzne kombinacje barw są często zapisywane w pamięci, ale istnieją modele, w których muzyk sam może wybrać barwy dla każdej części klawiatury.

Możliwość transpozycji dźwięku pianina cyfrowego.

Transpozycja to tłumaczenie na inną tonację, gdy każda nuta jest podnoszona lub obniżana o określoną liczbę półtonów. Obsługa tej funkcji pozwala przynajmniej na „przetrenowanie” klawiatury, co jest niezbędne, jeśli trzeba szybko przebudować od tonacji do tonacji – na przykład, jeśli wokalista nie „rozciąga” swojej partii i trzeba obniżyć melodię o co co najmniej 1 - 2 półtony. W takich przypadkach wystarczy włączyć transpozycję z niezbędnymi ustawieniami - i można zagrać znajomą partię na tych samych klawiszach, nie ćwicząc jej w innym układzie. Ponadto transpozycję można zastosować do wstępnie zdefiniowanych utworów (w celu dostosowania do tonacji głównej partii), do ścieżek, z którymi współpracuje sekwencer (w celu zmiksowania dwóch partii w różnych tonacjach) itp.

Możliwość precyzyjnego dostrojenia pianina cyfrowego do określonych częstotliwości.

Istota tej funkcji jest generalnie podobna do transpozycji - niewielkie przesunięcie każdej nuty w górę lub w dół. Jednak przy stroju precyzyjnym przesunięcie nie następuje krokowo (o całą liczbę półtonów), ale bardzo powoli i płynnie – o określoną liczbę herców lub nawet dziesiątych części herca w stosunku do stroju podstawowego. Strojenie podstawowe jest często nazywane „440 Hz” – jest to standardowa częstotliwość dźwięku „A” pierwszej oktawy, wzdłuż której strojona jest reszta skali. Dla muzyka dostrajanie zwykle wygląda jak możliwość ustawienia innej wartości częstotliwości klucza – na przykład 438 Hz lub 441,2 Hz.

Funkcja ta może być przydatna do dostrojenia pianina cyfrowego do innego instrumentu, który ma płynne pasmo przenoszenia, takiego jak gitara. W wielu sytuacjach łatwiej jest zmienić parametry częstotliwości w urządzeniu cyfrowym niż przeciągać struny lub w inny sposób majstrować przy skomplikowanym stroju.

Moc własnej akustyki pianina cyfrowego.

Maksymalna głośność, jaką instrument jest w stanie wytworzyć „samo” bez podłączania zewnętrznych głośników, zależy bezpośrednio od tego wskaźnika. Jednocześnie warto zauważyć, że wielu producentów jest podstępnych i wskazuje w charakterystyce nie moc nominalną (moc skuteczną przy pracy na pełnej głośności), ale moc szczytową, jaką głośniki jest w stanie dostarczyć podczas krótkich „wzrostów” w objętości. Wartości mocy szczytowej mogą być imponujące – w dziesiątkach lub setkach watów – ale te liczby są bardzo pośrednio związane z rzeczywistymi możliwościami głośników. Dlatego przed dokonaniem wyboru warto wyjaśnić, o jakiej mocy mowa w charakterystyce. W tym celu nie trzeba szukać szczegółowych danych na instrumencie, wystarczy porównać moc głośników z poborem mocy (patrz niżej): jeśli deklarowana moc akustyki jest większa niż pobór mocy całego instrumentu, a następnie producent wskazał wartość szczytową.

Dodatkowe elementy dołączone do instrumentu.

- Stojak muzyczny. Stojak na nuty, montowany nad klawiaturą, przed oczami muzyka. Należy pamiętać, że dotyczy to tylko odłączanego pulpitu na nuty dostarczonego z przenośnym instrumentem (patrz „Obudowa”); stacjonarne pianina cyfrowe mają taką podstawkę z definicji, ponadto często jest to nieusuwalna część obudowy.

- Pedał. Pedał zewnętrzny może być dostarczony tylko z przenośnymi pianinami cyfrowymi (patrz „Obudowa”). stacjonarne są wyposażone we wbudowane pedały. Zwróć uwagę, że zwykle w zestawie znajduje się jeden taki element, nawet jeśli jest więcej niż jedno wejście pedału. Nie można tego jednak nazwać poważną wadą: sytuacje, w których muzyk potrzebuje więcej niż jednego pedału, zdarzają się niezwykle rzadko. Szczegółowe informacje na temat wejść i samych pedałów można znaleźć w rozdziale „Pedały, które można podłączyć”.

- Zasilacz. Zasilacz do podłączenia przyrządu do sieci. Nawet w przypadku narzędzi przenośnych gniazdko jest często najwygodniejszym sposobem zasilania; a w stacjonarnych inne opcje mogą nie być w ogóle zapewnione. Dlatego zasilacz jest niemal niezbędny dla każdego pianina cyfrowego. Brak takiej jednostki w zestawie z reguły oznacza, że jest ona wbudowana; jednak jest to rzadkie.

- Dysk. Dysk optyczny (CD lub DVD) z różnymi dodatkowymi materiałami do pianina cyfrowego. Mogą to być instrukcje i inna dokumentacja, sterowniki do podłączenia do komputera, specjalistyczne op...rogramowanie do edycji muzyki na komputerze itp. Takie medium może być bardzo przydatne, jeśli potrzebujesz dostępu do informacji lub specjalistycznego oprogramowania, ale w tej chwili nie ma połączenia z Internetem lub jest z nim problem.

- Stojak. Stojak do montażu instrumentu na podłodze. Stosuje się go tylko w modelach przenośnych (patrz „Walizka”) - stacjonarne z definicji nie wymagają dodatkowych stojaków. Takie urządzenie z reguły jest składane, co zapewnia wygodę w przechowywaniu i transporcie. Stojaki sprzedawane są osobno, ale w niektórych przypadkach wygodniej jest od razu kupić stojak wraz z narzędziem.