Porównanie Yamaha PSR-S775 vs Yamaha PSR-S670

Liczba wbudowanych dźwięków przewidzianych w syntezatorze.

Liczbę barw często opisuje się jako liczbę instrumentów, które dany model może imitować. Nie jest to jednak do końca prawda – raczej parametr ten można nazwać „liczbą instrumentów i efektów dźwiękowych”. Np. ten sam instrument – gitara elektryczna – z różnymi „gadżetami” (distortion, overdrive) zabrzmi inaczej, a w syntezatorze każdy taki gadżet będzie traktowany jako osobna barwa. Brzmienie „bębnów” zazwyczaj łączy różne rodzaje bębnów i innych instrumentów perkusyjnych – innymi słowy, pozwala odwzorować zarówno „bęben basowy”, jak i talerze bez zmiany ustawień, po prostu naciskając odpowiednie klawisze. A niektóre barwy mogą w ogóle nie mieć odpowiedników wśród prawdziwych instrumentów.

Im bardziej wbudowane barwy, tym większe możliwości syntezatora, tym bardziej zróżnicowane dźwięki, jakie można z niego wydobyć. Jednocześnie w modelach z wyższej półki, takich jak stacje robocze (patrz „Rodzaj”), liczba ta może sięgać 1000 lub nawet więcej.

Liczba stylów automatycznego akompaniamentu (patrz wyżej) pierwotnie dostępnych w syntezatorze, innymi słowy liczba opcji akompaniamentu dostępnych dla użytkownika.

Im obszerniejszy ten zestaw, tym większe prawdopodobieństwo znalezienia wśród tych melodii odpowiednich opcji dla konkretnego przypadku. Jednocześnie bogactwo stylów samo w sobie nie daje również 100% gwarancji, że wśród nich znajdzie się odpowiedni, zwłaszcza że różne modele syntezatorów mogą się znacznie różnić w konkretnym zestawie melodii. Tak więc lista nie zaszkodzi wyjaśnić przed zakupem. Zauważamy również, że sytuację można poprawić za pomocą stylów użytkownika (patrz niżej) - obsługuje je wiele syntezatorów z automatycznym akompaniamentem.

- mini jack (3,5 mm). Wejście liniowe audio analogowe za pomocą mini-jack 3,5 mm. Samo wejście liniowe służy do podłączenia zewnętrznego analogowego sygnału audio do syntezatora – na przykład z karty dźwiękowej komputera. Zastosowanie takiego połączenia może być różne: granie akompaniamentu przez wbudowane głośniki instrumentu, przełączanie sygnału na zewnętrzny wzmacniacz z „mieszaniem” do niego dźwięku samego syntezatora itp. Konkretnie, mini-jack 3,5 mm jest niewielkich rozmiarów, jest popularny głównie w urządzeniach przenośnych i niedrogich urządzeniach stacjonarnych – „poważny” sprzęt audio jest zwykle wyposażony w bardziej niezawodne złącza, takie jak Jack (patrz niżej). W konsekwencji wejście z tego typu złączem jest typowe głównie dla syntezatorów klasy podstawowej.

- Jack (6,35 mm). Analogowe wejście audio o poziomie liniowym za pomocą gniazda 6,35 mm. Pod względem przeznaczenia takie wejście jest całkowicie podobne do opisanego powyżej z mini-jackiem 3,5 mm, jednak złącze Jack jest większe, zapewnia bardziej niezawodne i wysokiej jakości połączenie i jest uważane za bardziej odpowiednie dla stacjonarnego sprzętu audio , zwłaszcza te z wyższej półki. Dlatego w syntezatorach poziomu średniozaawansowanego i zaawansowanego z reguły stosuje się ten typ wejścia liniowego. Jednocześnie zauważamy, że wtyk 3,5 mm można podłączyć do gniazda 6,35 mm za pomocą prostego adaptera.

- Cyfrowy. Wejście do podłączenia do cyfrowego syntezatora audio. Jest podobny...w przeznaczeniu do interfejsów liniowych opisanych powyżej, różni się jednak zarówno formatem sygnału, jak i rodzajem złącza – najczęściej jest to interfejs koncentryczny S/P-DIF wykorzystujący złącze RCA, chociaż możliwe są również inne opcje . Wyjścia cyfrowe są dość popularne w profesjonalnym sprzęcie audio, a także w urządzeniach domowych takich jak komputery, a nawet telewizory, więc takie wejście może nie być zbyteczne.

- MIDI. Pierwotnie MIDI był cyfrowym formatem sygnału używanym w elektronicznych instrumentach muzycznych. Każdy klawisz naciśnięty na syntezatorze dostarcza właśnie taki sygnał: zawiera dane o czasie trwania, sile i szybkości naciśnięcia, a także numer nuty, a na podstawie sygnału sterującego (zdarzenie MIDI) „wypełnienie” syntezatora generuje żądany dźwięk. W związku z tym wejście MIDI umożliwia syntezatorowi odbieranie zdarzeń MIDI z zewnętrznych elektronicznych urządzeń muzycznych – innych syntezatorów, kontrolerów MIDI itp. Takie połączenie może być przydatne, na przykład, jeśli wymagany ton nie jest dostępny w zewnętrznym instrumencie; ponadto wiele syntezatorów jest w stanie rejestrować odebrane sygnały MIDI. W niektórych przypadkach może się przydać możliwość przełączenia takiego sygnału przez MIDI thru (patrz „Wyjścia”).

- USB (typ A). Klasyczne złącze USB, które pozwala na podłączenie do syntezatora różnych urządzeń zewnętrznych - przede wszystkim pendrive'ów i innych urządzeń pamięci masowej, inne peryferia są rzadko obsługiwane. Możliwości dostępne podczas pracy z pendrivem zależą od ogólnej funkcjonalności syntezatora i mogą być różne w różnych modelach. Tak więc niektóre instrumenty są w stanie odtwarzać muzykę z takiego medium, które pełni rolę akompaniamentu w głównej części - może to być wygodniejsze niż używanie akompaniamentu automatycznego. Inne są w stanie nagrywać muzykę na dysk flash USB. Może również istnieć możliwość aktualizacji zestawu głosów i/lub stylów akompaniamentu automatycznego (patrz wyżej), aktualizacji oprogramowania układowego itp.

- Czytnik kart. Gniazdo do odczytu kart pamięci, najczęściej SD: to uniwersalny format szeroko stosowany w wielu rodzajach nowoczesnej elektroniki. Podobnie jak pendrive (patrz wyżej), czytnik kart może być używany do różnych celów - najczęściej do odtwarzania muzyki lub nagrywania muzyki, ale są też inne opcje (ładowanie dodatkowych barw, aktualizacja oprogramowania itp.).

Liczba wejść mikrofonowych przewidziana w konstrukcji syntezatora.

Mikrofony są używane głównie do pracy z głosem lub nagrywania próbek dźwiękowych (patrz Próbkowanie). Jednocześnie modele z wyższej półki, takie jak profesjonalne instrumenty i stacje robocze (patrz „Rodzaj”) mogą mieć więcej niż jedno wejście mikrofonowe – na przykład do jednoczesnego nagrywania dwóch wokalistów, nagrywania sampla z kilku źródeł „w locie” lub nagrywanie dźwięku stereo z pary mikrofonów... Jednocześnie takie zadania są dość specyficzne i są rzadkie, a większość nowoczesnych syntezatorów wystarczy jeden mikrofon (jeśli w ogóle jest takie wejście).

- Cyfrowy. Wyjście do transmisji sygnałów audio w postaci cyfrowej, zwykle przez koncentryczny interfejs S/PDIF. Jest podobny w przeznaczeniu do wyjść liniowych (patrz niżej), różni się jedynie rodzajem złącza i formatem sygnału cyfrowego. Może to być przydatne w szczególności przy podłączeniu syntezatora do urządzenia, które nie posiada wejść liniowych lub gdy wejścia te są zajęte.

- USB B. Złącze do podłączenia syntezatora do komputera lub laptopa jako urządzenia peryferyjnego. Takie połączenie daje dość szerokie możliwości: pozwala na ładowanie do syntezatora nowych barw, stylów automatycznego akompaniamentu i melodii, edycję już istniejących; nagrywać muzykę odtwarzaną na komputerze (lub przepisywać muzykę zapisaną w pamięci samego syntezatora); używać instrumentu jako zewnętrznej klawiatury MIDI; zmieniać różne poprawki i rozwiązywać problemy itp. Konkretna funkcjonalność dostępna przy połączeniu USB zależy od modelu syntezatora.

- MIDI. Wyjście do przesyłania sygnałów MIDI (zdarzeń MIDI) do urządzeń zewnętrznych. MIDI to wyspecjalizowany typ cyfrowego sygnału sterującego używany w instrumentach muzycznych. Taki sygnał jest generowany po naciśnięciu klawisza, zawiera dane o samym naciśnięciu (czas trwania, siłę i szybkość), a także numer nuty; na podstawie tego sygnału, a także ustawionych ustawień, elektroniczne „wypychanie” syntezatora tworzy dźwięk o wymaganym czasie trwania, barwie i innych właściwościach. W związku z tym wyjście MIDI umożliwia pr...zesyłanie zdarzeń MIDI do urządzenia zewnętrznego – sekwencera, samplera, innego syntezatora, komputera (chociaż wygodniej jest podłączyć instrument do komputera przez USB) itp. Interfejs ten może być używany do różnych celów - nagrywania MIDI, odtwarzania muzyki przez dodatkowy syntezator, jeśli główny model nie ma pożądanej barwy itp.

- MIDI przez. Wyjście przeznaczone do transmisji do innego urządzenia zdarzeń MIDI odbieranych przez syntezator przez wejście MIDI (patrz „Wejścia”). W takim przypadku strumień poleceń MIDI przesyłany jest bez zmian, naciśnięcie klawiatury syntezatora nie ma na to wpływu. Funkcja ta może być przydatna w niektórych sytuacjach, gdy instrument jest jednocześnie podłączony do kilku urządzeń zewnętrznych. Na przykład, jeśli chcesz sterować dwoma innymi jednocześnie z jednego syntezatora, możesz ustawić taki system w następujący sposób: wyjście MIDI syntezatora sterującego jest połączone z wejściem MIDI pierwszego sterowanego syntezatora, a wyjście MIDI thru pierwszy jest podłączony do wejścia MIDI drugiego. Sygnał sterujący trafia więc do pierwszego sterowanego syntezatora, a przez niego do drugiego, podczas gdy oba instrumenty byłyby trudne do bezpośredniego połączenia.

- Słuchawki. Dedykowane wyjście słuchawkowe. Zwykle wykorzystuje mini-Jack 3,5 mm lub Jack 6,35 mm – pierwszy wyposażony jest w zdecydowaną większość nowoczesnych słuchawek, drugi jest rzadziej spotykany w „uszach”, ale bardziej niezawodny, poza tym jest kompatybilny z 3,5 mm poprzez najprostszy adapter. Wygodne jest używanie słuchawek podczas grania na syntezatorze, ponieważ tylko muzyk słyszy odtwarzaną muzykę - może to być przydatne w sytuacjach, gdy trzeba ćwiczyć, ale niepożądane jest hałasowanie (np. w późnych godzinach dzień). Ponadto niektóre instrumenty nie mają wbudowanej akustyki, a normalnie można ich posłuchać tylko za pomocą dodatkowego sprzętu – którego rolę mogą pełnić słuchawki.

Liczba dróg przewidziana dla wbudowanego systemu głośnikowego syntezatora. Listwę w tym przypadku można nazwać osobnym zestawem głośników odpowiedzialnych za jej część zakresu częstotliwości. Na przykład system z osobnymi głośnikami dla tonów niskich i wysokich nazwano by dwudrożnym.

Znaczenie tego podziału wynika z faktu, że dla różnych częstotliwości wymagania stawiane głośnikom również będą inne. W konsekwencji przypisanie własnych głośników do każdego pasma częstotliwości może znacznie poprawić jakość dźwięku. Jednocześnie warto pamiętać, że w syntezatorach wbudowane głośniki nie ma na celu wysokiej jakości odtwarzania dźwięku, ale raczej ogólne wyobrażenie o tym, na czym aktualnie gra instrument. Dlatego nawet w najbardziej zaawansowanych modelach nie ma więcej niż dwóch pasm, a dla poziomu początkowego i średniozaawansowanego często wystarczy jedno.

Rodzaj wyświetlacza znajdującego się na instrumencie.

- Monochromatyczny. Pojawia się też nazwa „czarno-biały”, choć nie jest to do końca prawda – tło może wykorzystywać inne kolory, na przykład zielony lub pomarańczowy. Jednak główny obraz na takim wyświetlaczu jest monochromatyczny, zwykle czarny. Takie wyświetlacze są proste i niedrogie, ale wystarczą dla większości syntezatorów, nawet dość zaawansowanych. A w każdym razie jest to przynajmniej jakaś treść informacyjna, w porównaniu do modeli bez wyświetlacza.

- Kolorowe. Wyświetlacz zdolny do wyświetlania obrazów w różnych kolorach. W teorii taki obraz jest przyjemniejszy dla oka niż monochromatyczny, a możliwości informacji, które dostarcza, są znacznie szersze. Z drugiej strony kolorowe ekrany są znacznie droższe niż czarno-białe, a wspomniana obfitość funkcji w większości przypadków nie jest wymagana. Dlatego ta opcja znajduje się wyłącznie w high-endowych stacjach roboczych i syntezatorach, gdzie masz do czynienia z mnóstwem skomplikowanych ustawień i po prostu nie możesz obejść się bez dużego, wysokiej jakości wyświetlacza.

Moc znamionowa pobierana przez narzędzie podczas pracy. Nowoczesne syntezatory, nawet te najpotężniejsze i najbardziej zaawansowane, jak stacje robocze (patrz „Rodzaj”), zużywają bardzo mało energii – do 100 W, a częściej zauważalnie mniej. Dlatego w praktyce rzadko trzeba zwracać uwagę na parametr ten, głównie w dość specyficznych sytuacjach - np. podczas pracy z autonomicznego generatora, gdy konieczne jest uwzględnienie całego obciążenia podłączonego do takiego zasilacza.