Porównanie iRobot Roomba 605 vs iRobot Roomba 616

Moc ssania, zapewniana przez odkurzacz; dla modeli z regulacją mocy (patrz niżej) w tym przypadku brana jest pod uwagę wartość maksymalna. Zauważ, że „moc ssania” jest czasami błędnie nazywana również siłą ssania, wskazaną w paskalach; zobacz poniżej, aby uzyskać więcej informacji.

Moc ssania jest kluczowym wskaźnikiem, który określa możliwości urządzenia: im jest wyższa, tym skuteczniej odkurzacz jest w stanie zassać różne zanieczyszczenia, tym lepiej radzi sobie z dywanami, tkaninami i innymi materiałami, w które może wnikać kurz . Z drugiej strony, duża moc nieuchronnie wpływa na wagę, pobór mocy, gabaryty i cenę urządzenia. Dlatego nie zawsze ma sens gonić się za maksymalnymi wartościami – trzeba brać pod uwagę realne warunki pracy i ogólne przeznaczenie odkurzacza.

Konkretne liczby znajdujące się w tym punkcie w dużej mierze zależą od typu urządzenia. Na przykład, w ręcznych modelach domowych moc ssania nie przekracza 100 W, a w przypadku tradycyjnych urządzeń gospodarstwa domowego wskaźnik 100-150 W jest nadal uważany za bardzo skromny. Jednocześnie zwracamy uwagę, że za minimum wymagane do pełnego czyszczenia na sucho gładkich podłóg uważa się 300 - 350 W, dla wykładzin dywanowych i innych powłok z krótkim włosiem - 350 - 400 W, a dla materiałów o długim...włosiu i tapicerowanych mebli pożądane sąwyższe wskaźniki. Odkurzacze o niższych wartościach mocy ssania są przeznaczone nie tyle do okresowego sprzątania, co do stałego (najlepiej codziennego) utrzymania czystości w i tak już zadbanym pomieszczeniu.

Jeśli chodzi o zależność między mocą a siłą ssania, jest ona następująca: moc - to siła ssania (ciąg) razy przepływ powietrza (wydajność). Nie wdając się w szczegóły, można powiedzieć, że o sprawności odkurzacza decydują oba te wskaźniki i warto tę efektywność oceniać na podstawie siły ssania (i niezależnie od konkretnego związku między ciągiem a wydajnością).

Obecność w odkurzaczu filtra HEPA; również w tym punkcie często określana jest konkretna klasa tego filtra.

Filtry HEPA (High Efficiency Particulate Absorbing) są przeznaczone do oczyszczania powietrza z najmniejszych zanieczyszczeń mechanicznych - o wielkości do dziesiątych części μm. Pozwala to wyłapać nie tylko drobny kurz, ale nawet bakterie. Dla porównania: wielkość większości bakterii zaczyna się od 0,5 μm, a skuteczność filtrów HEPA oceniana jest przez zdolność zatrzymywania cząstek o wielkości 0,1 – 0,3 μm. Najbardziej zaawansowane tego typu filtry ( klasa 13 i wyższa) są w stanie usunąć z powietrza ponad 99,9% tych cząstek. Oto bardziej szczegółowy opis różnych klas:

- HEPA 10 - wyłapuje co najmniej 85% cząstek o wielkości 0,1 - 0,3 μm;
- HEPA 11 - co najmniej 95% takich cząstek;
- HEPA 12 - nie mniej niż 99,5%;
- HEPA 13 - nie mniej niż 99,95%;
- HEPA 14 - nie mniej niż 99,995%;

Zauważ, że zanieczyszczenia o wielkości 0,1 - 0,3 μm są najgorzej utrzymywane przez filtry HEPA; więc przy cząstkach o innych rozmiarach (zarówno większych, jak i mniejszych) wydajność takich elementów będzie również wyższa.

Odnośnie wyboru według tego parametru warto zauważyć, że w praktyce nie zawsze ma sens dążenie do wysokiej klasy filtracji. Na przykład podczas czyszczenia na mokro za pomocą pełnowartościowego odkurzacza piorącego (patrz wyżej) filtr HEP...A w rzeczywistości nie jest wcale potrzebny (w wielu modelach zaleca się jego całkowite usunięcie w takich przypadkach). Jeśli więc planujesz używać takiego odkurzacza głównie do prania, możesz zignorować parametr ten. Innym charakterystycznym przypadkiem są jednostki przemysłowe (patrz „Rodzaj”): są one często używane do zgrubnego czyszczenia dużych zanieczyszczeń, gdzie nie jest wymagana dokładna filtracja powietrza.

Dodatkowe tryby pracy, zapewniane przez robota odkurzającego (patrz „Rodzaj”).

Przede wszystkim wyjaśniamy, że standardowe tryby, w tym przypadku, obejmują dwa formaty sprzątania ze standardową mocą - ciągły, w którym odkurzacz dokładnie „przeczesuje” całe pomieszczenie (lub jego określoną powierzchnię) oraz chaotyczny, w którym się porusza losowo w obszarze roboczym. Inne sposoby pracy są uważane za dodatkowe, ich lista znajduje się w tym punkcie. Do najbardziej rozpowszechnionych trybów dodatkowych zalicza się: sprzątanie lokalne lub punktowe, (tryb "Spot"), ruch wzdłuż całego obwodu (wzdłuż ścian), tryb turbo oraz mopowanie wibracyjne; ponadto dość popularną funkcją jest zygzak. Oto szczegółowy opis różnych wariantów:

- Lokalny (punktowo). Tryb, który pozwala wykorzystać odkurzacz do ukierunkowanego czyszczenia stosunkowo niewielkiej powierzchni pomieszczenia - na przykład, przy rozsypaniu niewielkiej ilości śmieci. Najczęściej program ten działa w następujący sposób: robot przemieszcza się do środka strefy zdefiniowanej przez użytkownika, a następnie zaczyna poruszać się od tego punktu po spirali rozprężnej i zatrzymuje się w określonej odległości od pozycji wyjściowej.

- Wzdłuż ścian (obwód). Tryb pozwalający na uruchomienie odkurzacza na obwodzie danej strefy. Zgodnie z nazwą służy głównie do sprzątania...wzdłuż ścian pomieszczenia: w tych miejscach gromadzi się dużo zabrudzeń, które są trudne do usunięcia przy standardowych trybach jazdy.

- Tryb turbo. Tryb mocy dla większej mocy ssania. Z reguły, ruch odkurzacza w tym przypadku może odbywać się według dowolnego programu dostępnego w ustawieniach – zarówno standardowego (czesanie, ruch losowy), jak i dodatkowego (lokalnie, obwodowo, zygzak). W każdym razie tryb turbo przydaje się przede wszystkim do czyszczenia dywanów i innych wykładzin podłogowych z włosiem, dla których standardowa moc odkurzacza nie wystarcza. Należy jednak pamiętać, że praca przy zwiększonym ciągu zwiększa obciążenie jednostki i zwiększa jej zużycie; w związku z tym, większość modeli ma ograniczenia dotyczące maksymalnego czasu ciągłej pracy w trybie turbo, a czasem minimalnego czasu trwania przerw między włączeniem tego trybu.

— Mopowanie wibracyjne. Funkcja wibracyjnego mopowania podłogi zauważalnie poprawia jakość sprzątania na mokro przez robota odkurzającego. Tryb symuluje ruchy szorujące przy ręcznym myciu podłogi, pomagając uporać się z uporczywym brudem i zaschniętymi plamami. Do konstrukcji odpowiednich robotów czyszczących wprowadzana jest specjalna płyta myjąca, poruszająca się z określonym algorytmem oscylacji na minutę.

— Zygzak. Ruch zygzakowaty jest rodzajem wariantu przejściowego między uporządkowanym czesaniem pomieszczenia a przypadkowym wyborem kierunku. Zygzak pozwala osiągnąć większą wydajność niż ruchy chaotyczne; dodatkowo przy takim ruchu łatwiej zrekompensować obecność różnych przeszkód i zapewnić dokładne oczyszczenie całego danego terenu.

Sposób ograniczania sprzątanej przestrzeni, zapewniony w robocie odkurzającym.

Inna nazwa tej funkcji to „wirtualna ściana”. Jej ogólne znaczenie jest dość oczywiste: „ściana” (lub kilka ścian) pozwala ograniczyć ruch robota na sprzątanej powierzchni. Może to być przydatne, na przykład, jeśli sprzątanie ma być przeprowadzone w pomieszczeniu bez drzwi lub jeśli część podłogi zajmują małe przedmioty, których nie trzeba usuwać (na przykład części puzzli). Jednak konkretne możliwości takiego ograniczenia są bezpośrednio związane ze sposobem jego realizowania. Zwróć uwagę, że funkcja ta występuje głównie w robotach odkurzających klasy średniej oraz topowych modelach. Budżetowe roboty sprzątające często nie mają funkcji ograniczania stref sprzątanej przestrzeni.

Oto główne odmiany, spotykane we współczesnych robotach:

- Czujnik laserowy. Dość popularna odmiana ze względu na swoją prostotę, niski koszt, a także prostotę i łatwość użytkowania w praktyce. Z reguły, przy montażu ogranicznika laserowego wystarczy położyć go na podłodze i skierować w żądanym kierunku. Z drugiej strony, takie urządzenia są słabo przystosowane do tworzenia złożonych granic. Klasyczny format ogranicznika laserowego jest liniowy: przejście lub pomieszczenie jest blokowane przez wiązkę, która jest postrzegana przez robota jako granica sprzątanego obszaru. Ponadto, w niektórych modelach może być również zapewniony tryb kołowy, gdy czujnik tworz...y „strefę zakazaną” w postaci koła lub sektora o określonej średnicy; Taki format pracy pozwala w szczególności odgrodzić zakamarki pomieszczeń i niewielkie powierzchnie przy ścianach (typowym przykładem jest miejsce w kuchni, przeznaczone dla misek dla psów lub kotów). Jeśli potrzebujesz stworzyć granice o innym, bardziej konkretnym kształcie - do tego w najlepszym razie będziesz potrzebować kilku czujników (pomimo tego, że zwykle w zestawie znajduje się jeden ogranicznik - jeśli w ogóle jest); a w najgorszym przypadku będzie to całkowicie niemożliwe. Należy również pamiętać, że zasięg lasera w trybie liniowym jest zwykle ograniczony do 3 – 4 metrów; najczęściej jest to wystarczające dla pomieszczeń mieszkalnych i małych biur, jednak dla dużych przestrzeni może to nie być wystarczające. A zasilanie czujników zwykle jest realizowane za pomocą baterii lub akumulatorów, ładowanie których jest ograniczone.

- Taśma magnetyczna. Stoper w postaci taśmy wykonanej z materiału magnetycznego, układanego na podłodze. Taka taśma jest mocowana za pomocą specjalnego czujnika i jest postrzegana przez robota jako granica, której nie można przekroczyć; jest zwykle samoprzylepna, aby zapewnić bezpieczne trzymanie, a natężenie pola magnetycznego w większości przypadków zapewnia efektywną pracę przez dywany i inne podobne powierzchnie. Jedną z kluczowych zalet takich ograniczników jest to, że z odcinków taśmy można uformować „strefę zakazaną” o niemal dowolnym kształcie: długość poszczególnych odcinków można dobrać według własnego uznania, a maksymalna długość całkowita jest ograniczona jedynie dostępną ilością taśmy. Dodatkowo, tego typu ogranicznik nie wymaga zasilania. Do wad tej odmiany należy przede wszystkim złożoność układania w niektórych warunkach (na przykład, pod wykładziną podłogową). Ponadto, w najlepszym przypadku, w opakowaniu znajduje się niewielka ilość taśmy; a wiele odkurzaczy w ogóle nie jest w nią wyposażone, więc magnetyczną „ramkę” trzeba dokupić osobno.

- Przez aplikację. Najbardziej zaawansowana metoda ograniczania sprzątania: granice obszaru roboczego są ustalane na smartfonie lub innym gadżecie za pomocą aplikacji, która służy również do sterowania robotem. Prawie wszystkie modele z funkcją tą posiadają również funkcję budowania mapy pomieszczenia (patrz niżej) - gotowa mapa wyświetla się w aplikacji, gdzie użytkownik może ustawić dowolnie granice obszaru pracy. Najprostszą wersją takich granic są oddzielne linie proste, jednak aplikacje sterujące często dają bardziej rozbudowane możliwości: linie łamane i wielokąty z osobnych segmentów, standardowe kształty (koło, owal, prostokąt), a nawet możliwość ręcznego rysowania obramowania. W każdym razie taka metoda ograniczania jest niezwykle wygodna i funkcjonalna, jednak roboty sprzątające z taką możliwością nie są tanie – głównie ze względu na obecność złożonego systemu mapowania.

Obszar sprzątania, do którego przeznaczony jest robot odkurzający.

W rzeczywistości jest to maksymalna wielkość pomieszczenia, którą urządzenie może efektywnie posprzątać bez konieczności opróżniania pojemnika na kurz czy ładowania baterii. Warto wybierać według tego parametru z pewną marżą – da to dodatkową gwarancję w przypadku różnych sytuacji awaryjnych. Z drugiej strony, nie należy brać za duży zapas – w końcu duża powierzchnia sprzątania wymaga pojemniejszych akumulatorów i pojemnych pojemników na kurz, co znacząco wpływa na gabaryty, wagę, a co najważniejsze na cenę odkurzacza.

Jeśli chodzi o konkretne liczby, najbardziej skromne modele w naszych czasach są zaprojektowane na 45 - 60 m2 - odpowiada to przeciętnemu mieszkaniu z 1 - 2 pokojami. A w najbardziej zaawansowanych i ciężkich urządzeniach tego typu powierzchnia sprzątania może wynosić 300 m2 lub nawet więcej.

- Ni-Cd (niklowo-kadmowy). Najbardziej „stara” opcja wśród współczesnych odkurzaczy. Charakteryzuje się niezawodnością, odpornością na ekstremalne temperatury i szybkim ładowaniem, nawet przy dużej pojemności. Główną wadą tego typu akumulatorów jest wyraźny „efekt pamięci” - zmniejszenie pojemności akumulatora, jeśli jest ładowany bez całkowitego rozładowania. Ponadto elementy Ni-Cd są uważane za niebezpieczne dla środowiska. Niemniej jednak, są nadal szeroko stosowane - też ze względu na niski koszt i przyzwoitą wydajność.

- Ni-Mh (niklowo-metalowo-wodorkowy). Jest to dalszy rozwój i udoskonalanie opisanych powyżej akumulatorów niklowo-kadmowych. Posiadając te same podstawowe zalety, elementy Ni-Mh jednocześnie nie posiadają efektu pamięci i są bardziej bezpieczne w produkcji. Wśród ich wad, w porównaniu z oryginalną technologią Ni-Cd, warto zwrócić uwagę na wyższy koszt i nieco krótszy żywot.

- Li-Ion (litowo-jonowy). Rodzaj akumulatorów pierwotnie zaprojektowany do użytku w urządzeniach przenośnych; Jednak wraz z rozwojem technologii akumulatory Li-Ion znalazły zastosowanie również w innych gałęziach przemysłu. Główną zaletą takich akumulatorów, w tym przypadku, jest duża pojemność przy niewielkich wymiarach i wadze. Warto też zaznaczyć, że nie podlegają one efektowi pamięci i dość szybko się ładują. Z drugiej strony, opcja ta nie jest pozbawiona wad - przede wszystkim są one wrażliwe na zbyt niskie lub wysokie temperatury, a także cena jest wysoka....

- Li-Pol (litowo-polimerowy). Ulepszona wersja opisanej powyżej technologii litowo-jonowej, która pozwala produkować jeszcze bardziej kompaktowe akumulatory o dużej pojemności. Wadą jest wyższy koszt, a także większa wrażliwość na niskie temperatury; co prawda, w przypadku akumulatorów używanych w odkurzaczach ta ostatnia wada nie jest znacząca.

Czas pracy odkurzacza akumulatorowego (patrz „Zasilanie”) na jednym ładowaniu akumulatora.

Należy pamiętać, że wskaźnik ten jest w dużej mierze umowny: czas pracy jest zwykle wskazywany dla przeciętnych warunków (średnie obciążenie, stała moc silnika itp.). W praktyce rzeczywista autonomia w różnych sytuacjach może być różna - zarówno mniejsza, jak i większa niż podano w charakterystyce. Jednak wskaźnik ten dość dokładnie opisuje możliwości odkurzacza, przy wyborze urządzenia można tym się kierować (porównywać ze sobą różne modele).

Należy pamiętać, że dłuższy czas pracy wymaga bardziej pojemnego akumulatora, co odpowiednio wpływa na rozmiar, wagę i cenę akumulatora (a zatem całego urządzenia). Należy również zauważyć, że zwiększoną autonomię można również osiągnąć poprzez zmniejszenie mocy silnika i pogorszenie wydajności urządzenia. Jeśli wybrany odkurzacz ma długi czas pracy i jednocześnie niską cenę, warto sprawdzić, za jaką cenę takie wskaźniki zostały osiągnięte i czy nie wpłynęło to na ogólną wydajność urządzenia. Jednak technologia stale się rozwija, a urządzenia, które posiadają akumulator stają się coraz bardziej doskonałe i jednocześnie niedrogie.

Czas, potrzebny do pełnego naładowania bezprzewodowego odkurzacza (patrz „Zasilanie”).

Większe akumulatory zwykle ładują się dłużej. Z drugiej strony, nowoczesne akumulatory mogą wykorzystywać różne rozwiązania przyspieszające proces; więc nie ma tu ścisłej zależności.

Oddzielnie zauważamy, że szybkość ładowania akumulatorów jest zwykle nierówna: na początku proces jest szybki, a następnie stopniowo się zwalnia. Jeśli więc np. specyfikacje wskazują na czas ładowania 2 godziny, to ładowanie od 0 do 50% zajmie nieco mniej niż godzinę, a od 50% do 100% pozostały czas.