Porównanie Ibanez GRX40 vs Yamaha PAC012

Ogólny kształt korpusu gitary elektrycznej.

Jednoczęściowy korpus gitary elektrycznej można ukształtować w prawie dowolny kształt; puste korpusy nie dają takiej swobody, jednak nawet wśród nich opcje kształtów mogą być bardzo różnorodne. Istnieją jednak pewne standardowe formularze. Często te kształty są nazywane po pewnym „legendarnym” modelu gitary - na przykład „Les Paul” lub „Stratocaster” (od instrumentów o tej samej nazwie, odpowiednio od Gibsona i Fendera). Nie ma sensu opisywać każdej standardowej formy - łatwiej znaleźć ilustrację w naszym katalogu lub w Internecie.

Głównym, a często jedynym momentem, na który ma wpływ kształt korpusu, jest wygląd gitary. Również wygoda dla muzyka w pewnym stopniu zależy od tego parametru - na przykład niektóre modele pozwalają grać na siedząco, opierając instrument na nodze, dla innych ta metoda jest słabo dopasowana lub w ogóle nieodpowiednia. Ale to, czy kształt korpusu wpływa na brzmienie gitary elektrycznej, jest kwestią sporną. Zależność jednoznaczna występuje tylko w modelach semiakustycznych, ale dla ciał stałych nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie: niektórzy muzycy twierdzą, że jedne formy mają wyższość nad innymi, ale to w dużej mierze kwestia subiektywna. Ponadto inne parametry (rodzaje i liczba przetworników, konstrukcja mostka itp.) mają duży wpływ na jakość dźwięku.

Obecnie na rynku dostępne są gitary o takim kształcie korpusu: Les Paul, Superstrat, Stratocaster, Jazz Bass, Precision Bass, Telecaster, PRS Santana, Flying V, SG, jednak są też opcje całkowicie niestandardowe .

Obecność płytki ochronnej (pickguard) na korpusie gitary.

Taka nakładka znajduje się na górnym pokładzie, najczęściej jest wykonana z wytrzymałego tworzywa i wyraźnie różni się kolorem, dzięki czemu jest dobrze widoczna. Jego głównym zadaniem jest ochrona powierzchni decku przed kostkami (np. podczas gry dynamicznym uderzeniem), które mogłyby uszkodzić lakierowaną powierzchnię drewnianą. Specyficzny kształt i rozmiar podstrunnicy może się różnić, ale w każdym przypadku pokrywa ona przynajmniej powierzchnię pod strunami (patrząc na gitarę w pozycji roboczej), a czasami - pod strunami, a nawet nad nimi.

Materiał, z którego wykonany jest korpus gitary elektrycznej. W przypadku modeli z wycięciami (półakustyczne, patrz „Typ”), w tym przypadku można wziąć pod uwagę tylko materiał dolnego pokładu i powierzchni bocznych, a dane dla górnego pokładu można podać osobno (więcej szczegółów , patrz "Materiał pokrycia pokładu").

Obecnie na rynku pojawiają się kadłuby wykonane z takich drzew: czerwony, klon, agat, jesion, olcha.

Nie ma sensu rozwodzić się w szczegółach na temat każdego z materiałów występujących we współczesnych gitarach elektrycznych. Ich różnorodność jest bardzo duża, jednak w przeciwieństwie do gitar akustycznych korpus w tym przypadku nie odgrywa tak istotnej roli w kształtowaniu brzmienia, a jego materiał ma stosunkowo słaby wpływ na właściwości akustyczne instrumentu (choć co w konkretnym stopniu takiego wpływu jest kwestią kontrowersyjną). Jeśli chcesz, możesz znaleźć szczegółowe dane na temat konkretnego materiału w dedykowanych źródłach, ale w praktyce warto przyjrzeć się przede wszystkim wyglądowi instrumentu i jego półki cenowej.

Materiał, z którego wykonany jest dekiel jest dodatkową nakładką na górny deck, która pełni przede wszystkim rolę ozdobną i nadaje instrumentowi przyjemny wygląd. Nie myl takiej osłony z osłoną ochronną (patrz na ten temat powyżej). A w instrumentach półakustycznych z wydrążonym korpusem (patrz „Rodzaj”), ten punkt może wskazywać materiał górnej części, osobna osłona jako taka może nie być obecna.

Generalnie wartość tego parametru jest zbliżona do materiału korpusu (patrz wyżej) - z tą zmianą, że osłona płyty rezonansowej bezpośrednio determinuje wygląd gitary elektrycznej, a w modelach półakustycznych wpływa na dźwięk bardziej niż reszta Ciało. Jednak głównym kryterium wyboru według tego parametru mogą być estetyczne preferencje muzyka.

Profil gryfu gitary elektrycznej.

Profil szyi nazywa się jego przekrojem, a raczej kształtem karku. Parametr ten praktycznie nie wpływa na brzmienie gitary, ale bezpośrednio wpływa na wygodę grania. Idealnie pasek powinien „wypełnić” dłoń, ale nie być zbyt duży, w przeciwnym razie nie będzie możliwe uchwycenie go w wymaganym stopniu.

Profile są oznaczone literami C, D, V i U - w zależności od tego, jaką literę w przekroju przypomina szyjka. Profil D jest najbardziej płaski, C jest nieco bardziej wypukły, o krzywiźnie prawie jednolitej na całej długości, U jest bardziej wolumetryczny, z szerszym profilem w okolicy okładziny, a profil V w klasycznej formie wygląda jak kątownik z zaokrąglonym Top. Są też modyfikacje tych wariantów – np. „cienkie”, zapewniające zmniejszoną grubość profilu, czy „nowoczesne”, z nieco poprawioną (teoretycznie) ergonomią.

Najpopularniejsze typy profili to C, U oraz ich „nowoczesne” modyfikacje. Profil C jest prawie półokrągły, profil U jest bardziej obszerny, przy podstrunnicy jego krawędzie są prawie równoległe i tylko ostro zaokrąglone w kierunku karku. Określenia modern C i modern U oznaczają różne ulepszone wersje tych profili, ich kształt może być inny.

W praktyce wybór profilu podstrunnicy zależy wyłącznie od osobistych preferencji gitarzysty, cech jego rąk i preferowanej...techniki gry. Nie ma więc „idealnego” kształtu profilu – w każdym przypadku optymalny wybór będzie inny. Idealną opcją jest wypróbowanie kilku rodzajów profili „na żywo”, zdecydować, który z nich będzie wygodniejszy i wybrać instrument z szyjką o takim samym lub podobnym kształcie profilu.

Szerokość gryfu gitary elektrycznej. Bliżej ciała szyja może się nieco rozszerzać, ale nie jest to konieczne, a kąt rozszerzenia może być inny. Dlatego za główny rozmiar uważa się szerokość w obszarze nakrętki.

Parametr ten ma podwójne znaczenie. Z jednej strony szeroka szyjka jest niewygodna dla muzyków o małych dłoniach i krótkich palcach – w takich przypadkach może być trudno dosięgnąć odległych strun. Z drugiej strony szersza szerokość oznacza większą odległość między poszczególnymi strunami, co zmniejsza prawdopodobieństwo uderzenia sąsiedniej struny w przypadku niedokładnego naciśnięcia i może ułatwić grę (zwłaszcza jeśli gitarzysta ma duże grube palce). Nie są to jednak momenty absolutne, a wygoda grania to sprawa bardzo subiektywna, zależna od wielu cech muzyka i techniki, którą posługuje się. Należy również pamiętać, że szyjki mogą mieć różne profile (patrz wyżej), a instrumenty o różnych profilach szyjki będą inaczej czuli w dłoniach, nawet przy tej samej szerokości nakrętek. Dlatego najbardziej niezawodną metodą z wyboru jest wypróbowanie prętów o różnych rozmiarach i profilach „na żywo”, aby określić najlepszą opcję i wybrać na jej podstawie.

Najmniejsza szerokość nakrętki we współczesnych gitarach elektrycznych wynosi około 39 mm. Ten rozmiar występuje głównie w gitarach basowych (patrz „Rodzaj”), które mają 4 struny i szyjkę, która wyraźnie rozszerza się w kierunku korpusu (dzięki czemu można ją zrobić dość wąską od góry, zwłaszcza że podczas...gry na basie nuty rzadko są zaciśnięty na samej szyi) ... Gitary elektryczne (w tym półakustyczne) są nieco szersze - od 41 mm, 43 - 48 mm uważa się za przeciętne, a w największych instrumentach szyjka może mieć szerokość do 55 mm (jednak takie wymiary są typowe głównie dla instrumentów z więcej niż 6 strun) ...

Promień krzywizny podstrunnicy zamontowanej na gitarze elektrycznej.

Nakładka znajduje się bezpośrednio pod strunami, do tego muzyk podczas gry naciska na struny. Jeśli spojrzysz na szyję w przekroju, jej górna część z podstrunnicą będzie miała kształt łuku; w tym przypadku zakłada się promień tego łuku. Im mniejszy promień, tym bardziej wypukły będzie ten łuk i odwrotnie, duży promień będzie odpowiadał prawie płaskiej powierzchni.

Ogólnie uważa się, że mniejszy promień podstrunnicy lepiej nadaje się do grania akordów, a gładsza, płaska powierzchnia ułatwia wykonywanie pasaży technicznych z dużą ilością specjalnych technik, takich jak klamry (paski). Średnia i, można powiedzieć, klasyczna wartość średnicy to 12", jest to najpopularniejsza opcja wśród nowoczesnych gitar elektrycznych. Najmniejsza liczba to nieco ponad 7", występuje w niektórych gitarach z korpusami Stratocaster (obie w oryginalne instrumenty firmy Fender oraz w kopiach ). A najbardziej płaskie klocki mają średnicę 20 cali lub więcej.

Zwróć uwagę, że często występują instrumenty o zmiennym promieniu podstrunnicy - mniejszym na główce (gdzie akordy grane są częściej) i większym na korpusie (gdzie nuty grane są solo). W takich przypadkach wskazany jest promień nakrętki.

Materiał, z którego wykonany jest gryf gitary elektrycznej.

Podstrunnica mieści się pod strunami, gdzie struny są dociskane podczas gry. Konieczność stosowania nakładek wynika z faktu, że gatunki drewna, z których wykonana jest sama szyjka, często nie są wystarczająco twarde, a na ich powierzchni mogą pojawiać się wgniecenia spowodowane ciągłym kontaktem ze strunami. W związku z tym ochraniacze wykonane są z twardszego materiału, który zachowuje kształt powierzchni nawet po wielokrotnym naciskaniu strun. Jako taki materiał można stosować zarówno specjalne gatunki drewna ( heban, palisander), jak i wysokiej jakości polimery fenolowe.

Ogólnie jakość podstrunnicy jest zwykle dość zgodna z kategorią cenową instrumentu, ale nie ma sensu rozwodzić się nad szczegółową charakterystyką każdego materiału (nie są one tak istotne dla normalnego użytkowania gitary elektrycznej). Zaznaczamy tylko, że materiał nakładki wpływa również bezpośrednio na wygląd instrumentu.