Warunkowa „ilość światła” wytwarzanego przez lampę w trybie normalnym. Im wyższy strumień świetlny, tym jaśniejsze światło i wyraźniej widoczna scena. Zwróć uwagę, że wartości lm są używane głównie do celów specjalnych; w życiu codziennym bardziej popularna jest ocena jasności za pomocą analogu LON (patrz wyżej), a tutaj stosunek jest następujący:
- 40 W analogowy LON odpowiada jasności 370 lm;
- 60 W - 550 lm;
- 75 W - 800 lm;
- 100 W - 1200 lm;
- 150 W - 1900 lm;
- 200 W - 2700 lm.
Należy pamiętać, że zasada „im więcej tym lepiej” w przypadku jasności żarówek nie zawsze ma zastosowanie. I nie chodzi tylko o zużycie energii: zbyt jasne światło jest szkodliwe dla oczu, prowadzi do szybkiego zmęczenia i dyskomfortu psychicznego.
Parametr ten opisuje ogólne zabarwienie światła lampy w tonach „ciepłych” lub „chłodnych”.
Początkowo temperatura barwowa to temperatura (w kelwinach) obiektu, przy której zaczyna świecić określonym kolorem. Co ciekawe, im wyższa jego wartość, tym zimniejszy kolor: np. 800-1000 K odpowiada matowoczerwonej poświacie rozgrzanego metalu, a około 6000 K niebieskawo-białemu odcieniowi świetlówki.
Temperatury panujące we współczesnych żarówkach można w przybliżeniu opisać w następujący sposób:
2700 - 3000 K - "ciepłe" białe światło, podobne do tradycyjnych żarówek;
3000 - 3500 K - „nieco cieplej niż przeciętnie”;
3500 - 6000 K - neutralna biel, zbliżona do światła dziennego;
Ponad 6000 K - zimne odcienie bieli.
Należy pamiętać, że temperatura barwowa nie jest bezpośrednio związana z jakością oddawania barw zapewnianego przez światło danej lampy - wiele zależy od cech jej konstrukcji i odpowiednio spektralnego balansu kolorów.
