Porównanie Smartix R13 vs ColMi V11

— TFT. Najprostszy rodzaj matryc ciekłokrystalicznych stosowanych w wyświetlaczach kolorowych. Zapewniają stosunkowo niską, ale generalnie wystarczającą jakość obrazu, a jednocześnie są znacznie tańsze niż bardziej zaawansowane technologie. Nie wymagają podświetlenie - a dokładniej, podświetlenie jest częścią samego ekranu i włącza się wraz z nim. Spośród jednoznacznych niedociągnięć warto zauważyć, że wiele matryc TFT ma raczej ograniczone kąty widzenia; jednakże wraz z poprawą technologii ta wada jest stopniowo eliminowana.

— IPS. Rodzaj matryc ciekłokrystalicznych zaprojektowany w celu wyeliminowania wad TFT. Istnieje wiele podgatunków matryc IPS, ale wszystkie wyróżniają się wysoką jakością odwzorowania barw, doskonałą jasnością i szerokimi kątami widzenia. Wadą tej opcji jest stosunkowo wysoki koszt.

— OLED. W tym przypadku ma się na myśli technologię stosowaną przy tworzeniu najprostszych wyświetlaczy monochromatycznych. Na takich ekranach każdy segment składający się na obraz to osobna dioda LED, co eliminuje potrzebę zewnętrznego podświetlenia. Kolor poświaty w różnych modelach może być różny, co pozwala nadać gadżetowi stylowy i oryginalny wygląd.

— AMOLED. Ekrany oparte na matrycy z aktywnych organicznych diod elektroluminescencyjnych. Podobnie jak w przypadku różnych typów TFT, technologia ta umożli...wia tworzenie kolorowych wyświetlaczy o wysokiej rozdzielczości. Jego kluczową cechą jest to, że ekran nie wymaga osobnego systemu podświetlenie - w matrycach AMOLED każdy piksel świeci samodzielnie, przez co pobór prądu jest nieco niższy. Jednocześnie takie ekrany wyróżniają się dobrą jakością odwzorowania barw, doskonałą jasnością i szerokimi kątami widzenia, są jednak znacznie droższe od TFT.

— Super AMOLED. Ulepszona wersja opisanej powyżej technologii AMOLED, zapewniająca bogatsze odwzorowanie barw i jasność, a także lepszą dokładność i szybkość reakcji na dotyk - wszystko z cieńszym wyświetlaczem i mniejszym zużyciem energii. Dodatkowo zmniejsza się stopień odbijania światła zewnętrznego, taka matryca daje mniej olśnienia i jest lepiej widoczna w świetle słonecznym.

— E-Ink (E-Paper). Wyświetlacze wykonane w technologii papieru elektronicznego; ponadto w tej kategorii znajdują się również ekrany typu Memory LCD. Klasyczny ekran E-Ink jest czarno-biały, nie jest wyposażony w podświetlenie (jednak można je osobno wbudować w gadżet), ma bardzo niską częstotliwość odświeżania i słabo sprawdza się nawet do stoperów, nie wspominając o filmach czy animowanych obrazkach. Z drugiej strony „papier elektroniczny” jest doskonale widoczny w jasnym świetle i ma bardzo niski pobór mocy: potrzebuje prądu tylko przy zmianie obrazu, a nieruchomy obraz pozostaje widoczny nawet po całkowitym wyłączeniu zasilania. Z kolei ekrany Memory LCD o tych samych zaletach prawie nie ustępują klasycznym matrycom LCD pod względem częstotliwości odświeżania, ale z wielu powodów nie otrzymały zbyt dużego rozpowszechnienia.

— Transflective. Specyficzny rodzaj matrycy LCD, zdolny do działania zarówno z własnym podświetleniem, jak i światłem odbitym. W jasnym świetle zewnętrznym (na przykład w słońcu) taki ekran skutecznie je odbija i nie wymaga osobnego podświetlenie - jednak wciąż jest w konstrukcji i włącza się przy słabym oświetleniu. Taki format pracy pozwala znacznie zmniejszyć zużycie energii w porównaniu do tradycyjnych ekranów LCD, gdzie obraz nie jest widoczny bez podświetlenie; ponadto ważną zaletą jest również dobra widoczność w jasnym świetle. Główną wadą tego typu matrycy jest jej wysoki koszt; ponadto są one w większości wykonane w postaci monochromatycznej.

— LTPO. Matryce OLED i AMOLED z adaptacyjną częstotliwością odświeżania, która zmienia się w szerokim zakresie w zależności od wykonywanych zadań. Przy renderowaniu dynamicznych treści ekrany z technologią LTPO automatycznie podnoszą częstotliwość odświeżania do maksymalnych wartości, przy oglądaniu statycznych obrazów automatycznie redukują ją do minimum. Sercem tej technologii jest podłoże LTPS z cienką warstwą tlenkową TFT nad podstawą tranzystorów cienkowarstwowych. Dynamiczna kontrola częstotliwości odświeżania jest zapewniona dzięki sterowaniu przepływem elektronów. Kluczową zaletą ekranów LTPO jest zmniejszone zużycie energii.

Przekątna wyświetlacza zainstalowanego w gadżecie; w przypadku ekranów okrągłych jest wskazywana średnica.

Większy ekran z jednej strony okazuje się wygodniejszy w użytkowaniu, z drugiej znacząco wpływa na wymiary całego urządzenia, co jest szczególnie istotne w przypadku gadżetów na nadgarstek. Dlatego producenci wybierają rozmiar wyświetlacza zgodnie z przeznaczeniem i funkcjonalnością każdego konkretnego modelu - tak, aby na ekranie było wystarczająco dużo miejsca, a samo urządzenie nie było zbyt nieporęczne.

Warto też wspomnieć, że ekrany o podobnej przekątnej mogą mieć różne proporcje. Na przykład tradycyjne smartwatche są zwykle wyposażone w kwadratowe lub okrągłe matryce, podczas gdy w smartbandach (bransoletkach fitness) ekrany są często wydłużane.

Rozmiar ekranu zegara w liniach (pikselach) w poziomie i w pionie. Generalnie jest to jeden ze wskaźników określających jakość obrazu: im wyższa rozdzielczość, tym wyraźniejszy i gładszy obraz na ekranie (przy tej samej przekątnej), tym mniej zauważalne są pojedyncze piksele. Z drugiej strony wzrost liczby pikseli wpływa na koszt wyświetlaczy, ich pobór mocy i wymagania stawiane platformie sprzętowej (wymagane jest mocniejsze „wypełnienie”, które samo w sobie będzie kosztować więcej). Ponadto specyfika korzystania z inteligentnych zegarków jest taka, że po prostu nie ma potrzeby instalowania w nich „fantazyjnych” ekranów o wysokiej rozdzielczości. Dlatego współczesne akcesoria na rękę wykorzystują wyświetlacze o stosunkowo niskiej rozdzielczości: na przykład 320x320 o przekątnej około 1,6 cala jest uważana za wystarczającą nawet w przypadku zegarków klasy premium.

Gęstość punktów na ekranie gadżetu, czyli liczba pikseli na cal matrycy w pionie lub poziomie.

Im wyższy PPI, tym wyższa szczegółowość ekranu, tym wyraźniejszy i gładszy obraz. Wskaźnik ten jednak ma odpowiedni wpływ na cenę. Dlatego im większa gęstość punktów, tym bardziej zaawansowany jest z reguły ten gadżet pod względem ogólnych możliwości. Jednak przy wyborze ekranu producenci biorą pod uwagę ogólny cel i funkcjonalność urządzenia; więc nawet niewielka liczba PPI zwykle nie przeszkadza w wygodnym użytkowaniu.

Pojemność akumulatora normalnie zainstalowanego w gadżecie.

Teoretycznie im większa pojemność, tym dłuższy czas pracy może zapewnić bateria bez doładowania. Jednak w praktyce autonomia gadżetu zależy również od jego poboru mocy, a determinuje go specyfikacja wyświetlacza i „wypełnienie”. Dlatego pod względem pojemności baterii można porównywać tylko modele tego samego rodzaju o bardzo podobnych właściwościach; a dla dokładnej oceny autonomii lepiej skupić się na bezpośrednio deklarowanym czasie pracy w takim czy innym trybie (patrz poniżej).

Należy również powiedzieć, że baterie o dużej pojemności są nieuchronnie dość ciężkie i nieporęczne. Tak więc pojemność baterii instalowanych w gadżetach na rękę jest również mocno ograniczona wymiarami i wagą.

Czas pracy, czyli liczba godzin, przez które gadżet może pracować na jednym naładowaniu baterii w trybie normalnego użytkowania.

Z reguły tryb normalny oznacza pracę przy stosunkowo niskim obciążeniu. Wyświetlacz w tym czasie może wyświetlać niektóre dane, mogą też działać podstawowe funkcje (liczenie kroków, okresowe sprawdzanie tętna itp.), ale w każdym razie pobór mocy jest niski. Deklarowany czas pracy w godzinach podawany jest dla gadżetów naręcznych, które pracują na pełnym naładowaniu baterii do 72 godzin (3 dni). Są to wszystkie smartwatche firmy Apple, wiele modeli zegarków dla dzieci itp. Dla modeli z bardziej zaawansowaną baterią czas pracy podawany jest w dniach (patrz „Czas pracy (tryb normalny, dni)”). Wybierając wg tego parametru, nie zaszkodzi również zwrócić uwagę na deklarowaną żywotność baterii w trybie aktywnym (patrz poniżej) — zwłaszcza jeśli ważny jest długi czas pracy lub planuje się intensywne korzystanie z gadżetu. Rzeczywisty czas pracy urządzenia prawdopodobnie będzie znajdować się gdzieś pomiędzy tymi dwiema wartościami — w zależności od rzeczywistego obciążenia. Jeśli dla gadżetu podany jest tylko czas w trybie normalnym, warto wybierać z pewnym zapasem.

Czas, w ciągu którego gadżet jest w stanie pracować na jednym ładowaniu akumulatora (lub baterii AAA z zestawu) w aktywnym trybie użytkowania.

W przypadku smartwatchy z funkcją telefonu (patrz „Rodzaj”) oznacza to zwykle tryb rozmowy, dla innych gadżetów — tryb intensywnej pracy, kiedy wykorzystywanych jest wiele funkcji i czujników oraz następuje ciągła wymiana danych ze smartfonem/tabletem. Jednak konkretne znaczenie „trybu aktywnego” może się różnić w zależności od producenta: niektórzy wskazują czas przy maksymalnym obciążeniu (czyli w rzeczywistości gwarantowany czas pracy na baterii), inni — coś w rodzaju „trybu uśrednionego”. W każdym razie jest to raczej opisowy parametr, który dobrze opisuje autonomię danego modelu (i jest znacznie bliższy realnym wskaźnikom niż wspomniany powyżej czas w trybie normalnym).

Należy pamiętać, że w przypadku modeli z czujnikiem GPS (patrz „Nawigacja”) w charakterystyce może dodatkowo się określać czas aktywnej pracy z użyciem takiego czujnika. Aby uzyskać szczegółowe informacje, patrz „Czas pracy (GPS)”

Materiał, z którego wykonana jest koperta gadżetu. Niektóre modele są dostępne w kilku wersjach, z różnych materiałów - na przykład aluminium lub stali; w takich przypadkach w specyfikacji podawane są jednocześnie wszystkie dostępne warianty.

- Tworzywo sztuczne. Tworzywo sztuczne jest często uważane za niedrogą opcję, ale w przypadku gadżetów na rękę nie jest to prawdą: w takich urządzeniach można stosować różne rodzaje plastiku, w tym bardzo zaawansowane, trwałe i niezawodne. Zatem ogólna jakość takiej koperty z reguły zależy bezpośrednio od półki cenowej urządzenia. Wspólne zalety wszystkich rodzajów tworzyw sztucznych to stosunkowo niska waga, odporność na wilgoć, możliwość nadania kopercie dowolnego koloru i kształtu, a także niska przewodność cieplna.

- Metal. Metalowe koperty, dla których producent z jakiegoś powodu nie określił konkretnego składu. Jednak najczęściej w takich przypadkach chodzi się o aluminium lub stal, aby uzyskać więcej informacji na temat obu, patrz poniżej. Natomiast tak wysokiej jakości materiały, jak złoto czy tytan, rzadko kryją się pod skromnym terminem „metal” - zwykle wskazuje się je w specyfikacji wprost. Tak czy inaczej, generalnie metalowe koperty są nieco mocniejsze i bardziej niezawodne niż plastikowe, ponadto wyglą...dają solidniej, ale są też droższe.

- Stal. Z reguły w przypadku gadżetów na rękę używa się stali nierdzewnej. Jest bardzo trwała i niezawodna, nie koroduje, wygląda stylowo i schludnie oraz jest stosunkowo niedroga - tańsza niż wiele stopów aluminium, nie wspominając o tytanie. Jedną z cech stalowych kopert jest dość duża waga, ale może to być zarówno wadą, jak i zaletą: masywna koperta stwarza dodatkowe uczucie niezawodności i solidności. Warto zauważyć, że większość gadżetów ze stalowymi kopertami ma okrągłe tarcze i tradycyjny design, który dobrze pasuje nawet do stylu biznesowego, jednak czasami zdarzają się wyjątki.

- Aluminium. Stopy aluminium łączą w sobie wysoką wytrzymałość i niewielką wagę - znacznie mniejszą niż stali. Co prawda, ten materiał również kosztuje trochę więcej. Uważa się również, że dobrze nadaje się do jasnych gadżetów młodzieżowych, chociaż rzadko jest używany też w bardziej tradycyjnych urządzeniach.

- Guma. Materiał występujący w niektórych modelach smartwatchy z GPS dla dzieci i smartbandów (patrz „Rodzaj”), ale prawie nigdy nie jest używany w innych typach gadżetów na rękę. Jedną z kluczowych zalet gumy jest jej miękkość, która zapewnia pewien stopień ochrony przed wstrząsami i sprawia, że ciało jest maksymalnie bezpieczne; i to, i inne są szczególnie ważne w przypadku urządzeń dla dzieci. Dodatkowo taką kopertę w łatwy sposób można uczynić wodoodporną, a nawet całkowicie uszczelnioną, a także nadać jej dowolny kolor. Z drugiej strony plastik ma praktycznie te same zalety (poza miękkością), a guma kosztuje trochę więcej (choć jest zauważalnie tańsza niż metale).

- Tytan. Stopy tytanu są materiałami klasy premium i są rzadko używane, głównie w topowych modelach gadżetów o ekstremalnym przeznaczeniu. Materiał ten jest lekki i jednocześnie niezwykle wytrzymały, ponadto doskonale trzyma swój kształt po uderzeniu; jednak tytan jest znacznie droższy niż aluminium, podczas gdy wysoka niezawodność nie jest tak często decydująca.

- Złoto. Złota lub pozłacana koperta zamienia gadżet w stylowy, wizerunkowy dodatek. Taka koperta dużo kosztuje, ale nie można tego nazwać wadą: cena urządzenia dodatkowo podkreśla status właściciela.

- Ceramika. Specjalna ceramika o wysokiej wytrzymałości to kolejny materiał klasy premium, który nie tylko spełnia praktyczną funkcję, ale także świadczy o wysokim poziomie gadżetu i solidności jego właściciela. Od strony praktycznej, oprócz wytrzymałości i niezawodności, materiał ten odznacza się wyjątkowo wysoką odpornością na zarysowania, co pozwala na bardzo długie zachowanie pierwotnego wyglądu urządzenia nawet w niezbyt sprzyjających warunkach. Jednocześnie ceramika nie jest odporna na silne uderzenia punktowe.

Obrotowy pierścień wokół okrągłej tarczy smartwatcha. Bezel pełni co najmniej funkcję dekoracyjną i ochronną, a w wielu modelach posiada dodatkowe oznaczenia i zapewnia szereg specjalnych opcji sterowania. Obracając go, możesz poruszać się po menu smartwatcha, a także upraszcza to interakcję z ekranem dotykowym urządzenia noszonego. Na bezel często nanosi się specjalne znaki do pracy tarczy smartwatcha w trybie timera lub stopera. Konkretna realizacja funkcji pierścienia zależy od konkretnego modelu gadżetu.

— Metaliczny. Metalowy bezel charakteryzuje się dużą wytrzymałością mechaniczną. W materiałach do produkcji takiego pierścienia wokół tarczy używana jest głównie stal nierdzewna.

- Plastikowy. Budżetowa wersja bezela, którą można spotkać w modelach smartwatchy z plastikowymi kopertami.