Porównanie Q-Sound M3 vs Nomi SB-22

Rodzaje pomiarów sportowych i medycznych obsługiwane przez gadżet (plus niektóre funkcje o podobnym przeznaczeniu, w tym śledzenie snu, inteligentny budzik, poziom stresu i kalendarz miesiączkowy). Warto zauważyć, że funkcje z tej listy można znaleźć nie tylko w specjalistycznych smartbandach (patrz „Rodzaj”), ale także w bardziej tradycyjnych urządzeniach, takich jak inteligentne zegarki. Oto najpopularniejsze opcje:

- Tętno. Tętno jest jednym z najważniejszych parametrów fizjologicznych człowieka. Aby trening sportowy był jak najbardziej efektywny, tętno musi znajdować się w określonym zakresie (konkretna wartość zależy od celu treningu i osobistych cech użytkownika). W przypadku niektórych chorób i procedur leczenia przyspieszenie lub spowolnienie tętna może być ważnym sygnałem, w tym ostrzeżeniem o niebezpieczeństwie.

- Ciśnienie (ciśnieniomierz). Czujnik mierzący ciśnienie krwi użytkownika. Należy pamiętać, że dokładność takiego czujnika jest zwykle dość niska, błąd pomiaru może wynosić 10% lub nawet więcej; więc nie zastąpi pełnowartościowego tonometru medycznego. Z drugiej strony gadżet z tą funkcją jest w stanie wykryć krytyczny wzrost lub spadek ciśnienia, co pozwoli na podjęcie niezbędnych działań w odpowiednim czasie.

- EKG (kardiogram). Czujnik, który pozwala uzyskać szczegółowe dane o sercu użytkownika. Warto zauważyć, że taki czujnik nie jest pełnowartościowym elektrokardiografem - w rzeczywistości jest to zaawansowany typ pulsometru, który może śledzić charakterystykę tętna. Jednak nawet to wystarczy, aby wykryć pewne niebezpieczne zjawiska - na przykład migotanie przedsionków, które z początku jest dla człowieka niezauważalne - i na czas podjąć odpowiednie działania.

- Poziom tlenu we krwi. Czujnik (zwany pulsoksymetrem), który mierzy nasycenie krwi tlenem (saturację); pomiar wykonywany jest metodą nieinwazyjną - bez przekłuć czy innych uszkodzeń skóry. Jak większość „medycznych” czujników w gadżetach na rękę, nie różni się dokładnością i nie jest pełnowartościowym urządzeniem medycznym, ale jest w stanie zareagować na krytyczny spadek poziomu tlenu we krwi. Uważa się, że obecność pulsoksymetru ma znaczenie przede wszystkim w przypadku niektórych chorób, kiedy saturacja tlenem może się zmniejszyć ze względu na samą chorobę lub specyfikę stosowanego leczenia. Jednak funkcja ta może być przydatna dla całkiem zdrowych użytkowników, którzy często bywają na dużych wysokościach - przede wszystkim wspinaczy i pilotów balonowych.

- Temperatura ciała. Obecność czujnika do zmierzenia temperatury umożliwia pomiary bez użycia termometrów. Oczywiście uchybienia dają o sobie znać, więc niewielkie odchylenie od normy może nie zostać określone, ale urządzenie z łatwością pokaże znaczny wzrost temperatury.

- T° otoczenia. Chociaż smartwatche noszone są na ciele, wbudowane w nie czujniki są zwykle przeznaczone do pomiaru temperatury otaczającego powietrza. Informacje te mogą być przydatne zarówno do ogólnej oceny warunków środowiskowych, jak i do konkretnych celów - w szczególności prognozy pogody. Często zegarki z tą funkcją mają również barometr (patrz „Nawigacja").

- Liczba kroków. Tradycyjny krokomierz to funkcja zliczania liczby kroków wykonanych przez użytkownika. Takie pomiary zwykle wykorzystują dane z akcelerometru, a wyniki są dość dokładne: nowoczesne akcelerometry są w większości dobrze skalibrowane i są w stanie odróżnić drgania od kroków od falowania i innych obcych ruchów. Wyjątkiem są wycieczki w transporcie naziemnym: wiele gadżetów na rękę postrzega drżenie jako kroki, które należy wziąć pod uwagę przy ocenie uzyskanych wyników.

- Przebyta odległość. Pomiar całkowitej odległości przebytej przez użytkownika. W tym celu zwykle używane są dane z krokomierza lub modułu GPS (patrz „Nawigacja”); każda opcja ma swoje zalety. Krokomierz jest tańszy, można go używać nawet w pomieszczeniach bez okien, do których nie dociera sygnał z satelitów, oraz na symulatorach typu bieżnie, gdzie użytkownik nie porusza się względem ziemi. GPS z kolei zapewnia większą dokładność, zwłaszcza na dużych odległościach i nie jest podatny na fałszywe naciśnięcia w transporcie. W niektórych zaawansowanych gadżetach metody te można łączyć - nie jest to tanie, ale pozwala połączyć zalety obu wariantów i osiągnąć maksymalną dokładność.

- Prędkość ruchu. Określenie prędkości ruchu użytkownika. Podobnie jak w przypadku przebytego dystansu, pomiaru można dokonać na różne sposoby; więcej szczegółów znajduje się powyżej. Tutaj zauważmy, że wiele gadżetów z tą funkcją jest w stanie nie tylko określić aktualną prędkość, ale także stale rejestrować jej wartość i wyświetlać różne wskaźniki: maksymalną osiągniętą prędkość, średnią wartość podczas treningu itp.

- Wydatek energetyczny (kalorie). Pomiar liczby kalorii spalonych przez użytkownika podczas ruchu. Dane te są raczej przybliżone, ponieważ są obliczane na podstawie parametrów pośrednich (prędkość i zakres ruchu, cechy osobiste osoby itp.). Jednak nawet ta precyzja może wystarczyć do określenia ogólnej skuteczności treningu.

- Poziom tkanki tłuszczowej. Pomiar ilości spalonych kalorii podczas treningu. Podobnie jak w przypadku wydatku energetycznego (patrz wyżej), wynik takich pomiarów jest dość przybliżony. W praktyce jednak absolutna precyzja nie jest wymagana, a dane dotyczące utraty tkanki tłuszczowej mogą być potężnym czynnikiem motywującym.

- Czas aktywności. Pomiar całkowitego czasu, w którym użytkownik aktywnie się porusza. W wielu modelach taki pomiar może dawać dodatkowe możliwości - na przykład ustalenie kilku okresów aktywności z przerwami między nimi i ustalenie zależności między czasem ruchu a czasem odpoczynku.

- Inteligentny budzik. Budzik, który śledzi fazy snu użytkownika i daje sygnał do obudzenia się w optymalnym dla tego okresie. Sen człowieka składa się z naprzemiennych faz, a pobudka w fazie „nieudanej” wywołuje uczucie letargu i zmęczenia, nawet jeśli było wystarczająco dużo czasu na sen. Inteligentny budzik pozwala uniknąć takich sytuacji; jego praca polega na śledzeniu pulsu, tempa oddychania i innych parametrów, które różnią się w zależności od fazy snu. Należy pamiętać, że odchylenie sygnału od zadanego czasu może dochodzić nawet do pół godziny, jednak jest to zwykle odchylenie w kierunku wcześniejszej pobudki. W efekcie ryzyko spóźnienia się z inteligentnym budzikiem jest zerowe, a „niedospany” czas jest kompensowany optymalnym momentem przebudzenia się.

- Śledzenie snu. Ocena jakości snu opiera się na danych z czujników bransoletek fitness lub inteligentnych zegarków. W szczególności pulsometr monitoruje ilość skurczów mięśnia sercowego, akcelerometr – ruchy użytkownika. Czujnik tlenu we krwi, jeśli jest dostępny w urządzeniu do noszenia, poprawia dokładność zbierania informacji o jakości snu. Zgodnie z odczytami czujników rejestrowane są momenty wejścia i wyjścia z fazy głębokiego snu. To właśnie w tym okresie następuje regeneracja układu nerwowego i gromadzona jest energia na nadchodzący dzień. W głębokim śnie osoba może całkowicie się zrestartować i zyskać siłę, w fazie snu REM aktywność mózgu praktycznie nie różni się od stanu czuwania. Analiza jakości snu pomaga określić najwłaściwszą porę snu i zapewnia spersonalizowane porady, jak poprawić nocny odpoczynek.

- Poziom stresu. Poziom stresu organizmu pozwala ocenić metryka określająca zmienność bicia serca – różnicę czasu pomiędzy kolejnymi skurczami mięśnia sercowego. Pod uwagę brane są również częstość oddechów, maksymalne zużycie tlenu oraz nadmierne zużycie tlenu po treningu. Wynik poziomu stresu daje jasny obraz doświadczeń użytkownika w ciągu dnia, jednak wartość tego parametru polega na określeniu najbardziej optymalnego trybu ciała do treningu. Wysoka zmienność tętna zwykle wskazuje, że jesteś w dobrej formie do uprawiania sportu, podczas gdy niska może wskazywać na zmęczenie, odwodnienie lub złe samopoczucie. Wszystko to bezpośrednio wpływa na zdolność do efektywnego treningu. Nie ma jednoznacznych jednostek do pomiaru poziomu stresu – w inteligentnych zegarkach parametr jest zwykle pokazywany w skali od 0 do 100, często wskazuje liczbę godzin, w których organizm jest pod wpływem stresu i czas potrzebny do powrotu do normy.

— Kalendarz miesiączkowy. Narzędzie do śledzenia cyklu miesiączkowego u płci pięknej na bieżąco śledzi wydarzenia w przewidywanych terminach miesiączki, pozwala określić najkorzystniejsze dni do zajścia w ciążę, pomaga w porę zauważyć niepokojące objawy i zapobiega wielu chorobom w przypadku zaburzenia cyklu. Na podstawie całkowitego czasu cyklu urządzenie oblicza przewidywaną datę następnej miesiączki. Kalendarz miesiączkowy zapisuje daty cyklu, okresy płodności i dzień owulacji. Dodając do niego własne notatki, możesz śledzić wahania snu, apetytu, kondycji, zmiany nastroju i przewidywać, jak się będziesz czuć w danym dniu.

Oprócz opisanych powyżej, w nowoczesnych gadżetach na rękę można znaleźć bardziej szczegółowe rodzaje pomiarów.

— TFT. Najprostszy rodzaj matryc ciekłokrystalicznych stosowanych w wyświetlaczach kolorowych. Zapewniają stosunkowo niską, ale generalnie wystarczającą jakość obrazu, a jednocześnie są znacznie tańsze niż bardziej zaawansowane technologie. Nie wymagają podświetlenie - a dokładniej, podświetlenie jest częścią samego ekranu i włącza się wraz z nim. Spośród jednoznacznych niedociągnięć warto zauważyć, że wiele matryc TFT ma raczej ograniczone kąty widzenia; jednakże wraz z poprawą technologii ta wada jest stopniowo eliminowana.

— IPS. Rodzaj matryc ciekłokrystalicznych zaprojektowany w celu wyeliminowania wad TFT. Istnieje wiele podgatunków matryc IPS, ale wszystkie wyróżniają się wysoką jakością odwzorowania barw, doskonałą jasnością i szerokimi kątami widzenia. Wadą tej opcji jest stosunkowo wysoki koszt.

— OLED. W tym przypadku ma się na myśli technologię stosowaną przy tworzeniu najprostszych wyświetlaczy monochromatycznych. Na takich ekranach każdy segment składający się na obraz to osobna dioda LED, co eliminuje potrzebę zewnętrznego podświetlenia. Kolor poświaty w różnych modelach może być różny, co pozwala nadać gadżetowi stylowy i oryginalny wygląd.

— AMOLED. Ekrany oparte na matrycy z aktywnych organicznych diod elektroluminescencyjnych. Podobnie jak w przypadku różnych typów TFT, technologia ta umożli...wia tworzenie kolorowych wyświetlaczy o wysokiej rozdzielczości. Jego kluczową cechą jest to, że ekran nie wymaga osobnego systemu podświetlenie - w matrycach AMOLED każdy piksel świeci samodzielnie, przez co pobór prądu jest nieco niższy. Jednocześnie takie ekrany wyróżniają się dobrą jakością odwzorowania barw, doskonałą jasnością i szerokimi kątami widzenia, są jednak znacznie droższe od TFT.

— Super AMOLED. Ulepszona wersja opisanej powyżej technologii AMOLED, zapewniająca bogatsze odwzorowanie barw i jasność, a także lepszą dokładność i szybkość reakcji na dotyk - wszystko z cieńszym wyświetlaczem i mniejszym zużyciem energii. Dodatkowo zmniejsza się stopień odbijania światła zewnętrznego, taka matryca daje mniej olśnienia i jest lepiej widoczna w świetle słonecznym.

— E-Ink (E-Paper). Wyświetlacze wykonane w technologii papieru elektronicznego; ponadto w tej kategorii znajdują się również ekrany typu Memory LCD. Klasyczny ekran E-Ink jest czarno-biały, nie jest wyposażony w podświetlenie (jednak można je osobno wbudować w gadżet), ma bardzo niską częstotliwość odświeżania i słabo sprawdza się nawet do stoperów, nie wspominając o filmach czy animowanych obrazkach. Z drugiej strony „papier elektroniczny” jest doskonale widoczny w jasnym świetle i ma bardzo niski pobór mocy: potrzebuje prądu tylko przy zmianie obrazu, a nieruchomy obraz pozostaje widoczny nawet po całkowitym wyłączeniu zasilania. Z kolei ekrany Memory LCD o tych samych zaletach prawie nie ustępują klasycznym matrycom LCD pod względem częstotliwości odświeżania, ale z wielu powodów nie otrzymały zbyt dużego rozpowszechnienia.

— Transflective. Specyficzny rodzaj matrycy LCD, zdolny do działania zarówno z własnym podświetleniem, jak i światłem odbitym. W jasnym świetle zewnętrznym (na przykład w słońcu) taki ekran skutecznie je odbija i nie wymaga osobnego podświetlenie - jednak wciąż jest w konstrukcji i włącza się przy słabym oświetleniu. Taki format pracy pozwala znacznie zmniejszyć zużycie energii w porównaniu do tradycyjnych ekranów LCD, gdzie obraz nie jest widoczny bez podświetlenie; ponadto ważną zaletą jest również dobra widoczność w jasnym świetle. Główną wadą tego typu matrycy jest jej wysoki koszt; ponadto są one w większości wykonane w postaci monochromatycznej.

— LTPO. Matryce OLED i AMOLED z adaptacyjną częstotliwością odświeżania, która zmienia się w szerokim zakresie w zależności od wykonywanych zadań. Przy renderowaniu dynamicznych treści ekrany z technologią LTPO automatycznie podnoszą częstotliwość odświeżania do maksymalnych wartości, przy oglądaniu statycznych obrazów automatycznie redukują ją do minimum. Sercem tej technologii jest podłoże LTPS z cienką warstwą tlenkową TFT nad podstawą tranzystorów cienkowarstwowych. Dynamiczna kontrola częstotliwości odświeżania jest zapewniona dzięki sterowaniu przepływem elektronów. Kluczową zaletą ekranów LTPO jest zmniejszone zużycie energii.

Ilość pamięci o dostępie swobodnym (RAM) zainstalowanej w gadżecie.

Parametr ten jest jednym z kluczowych parametrów wpływających na ogólną wydajność systemu: im więcej pamięci RAM, tym szybciej urządzenie działa, tym łatwiej radzi sobie z „ciężkimi” zadaniami, a także tym szerszy zakres aplikacji, z którymi gadżet może sobie poradzić. Warto zauważyć, że duża ilość pamięci RAM może zrekompensować nawet stosunkowo słaby procesor. Jednocześnie należy pamiętać, że różne systemy operacyjne (patrz wyżej) mają różne wymagania dotyczące pamięci RAM i cech jej wykorzystania; dlatego pod kątem tego wskaźnika można porównywać tylko modele na tej samej platformie oprogramowania.

Wielkość własnej pamięci nieulotnej przewidzianej w konstrukcji smartwatcha/smartbandu. Pamięć ta służy do trwałego przechowywania różnych informacji: historii połączeń, odebranych SMS-ów i innych wiadomości, dodatkowych aplikacji, danych o aktywności fizycznej przez określony czas itp. Im większa jej pojemność, tym więcej danych można przechowywać w urządzeniu bez konieczności „czyszczenia” go w celu zwolnienia miejsca. Z drugiej strony w działaniu smartwatchy duże pojemności (64 GB, 32 GB, 16 GB, a nawet 8 GB i 4 GB) nie zawsze są wymagane, pojemne dyski są dość drogie, a wymienne karty zainstalowane w odpowiednim slocie mogą być dla nich dobrą alternatywą (patrz poniżej).

Czas pracy, czyli liczba godzin, przez które gadżet może pracować na jednym naładowaniu baterii w trybie normalnego użytkowania.

Z reguły tryb normalny oznacza pracę przy stosunkowo niskim obciążeniu. Wyświetlacz w tym czasie może wyświetlać niektóre dane, mogą też działać podstawowe funkcje (liczenie kroków, okresowe sprawdzanie tętna itp.), ale w każdym razie pobór mocy jest niski. Deklarowany czas pracy w godzinach podawany jest dla gadżetów naręcznych, które pracują na pełnym naładowaniu baterii do 72 godzin (3 dni). Są to wszystkie smartwatche firmy Apple, wiele modeli zegarków dla dzieci itp. Dla modeli z bardziej zaawansowaną baterią czas pracy podawany jest w dniach (patrz „Czas pracy (tryb normalny, dni)”). Wybierając wg tego parametru, nie zaszkodzi również zwrócić uwagę na deklarowaną żywotność baterii w trybie aktywnym (patrz poniżej) — zwłaszcza jeśli ważny jest długi czas pracy lub planuje się intensywne korzystanie z gadżetu. Rzeczywisty czas pracy urządzenia prawdopodobnie będzie znajdować się gdzieś pomiędzy tymi dwiema wartościami — w zależności od rzeczywistego obciążenia. Jeśli dla gadżetu podany jest tylko czas w trybie normalnym, warto wybierać z pewnym zapasem.

Czas, w ciągu którego gadżet jest w stanie pracować na jednym ładowaniu akumulatora (lub baterii AAA z zestawu) w aktywnym trybie użytkowania.

W przypadku smartwatchy z funkcją telefonu (patrz „Rodzaj”) oznacza to zwykle tryb rozmowy, dla innych gadżetów — tryb intensywnej pracy, kiedy wykorzystywanych jest wiele funkcji i czujników oraz następuje ciągła wymiana danych ze smartfonem/tabletem. Jednak konkretne znaczenie „trybu aktywnego” może się różnić w zależności od producenta: niektórzy wskazują czas przy maksymalnym obciążeniu (czyli w rzeczywistości gwarantowany czas pracy na baterii), inni — coś w rodzaju „trybu uśrednionego”. W każdym razie jest to raczej opisowy parametr, który dobrze opisuje autonomię danego modelu (i jest znacznie bliższy realnym wskaźnikom niż wspomniany powyżej czas w trybie normalnym).

Należy pamiętać, że w przypadku modeli z czujnikiem GPS (patrz „Nawigacja”) w charakterystyce może dodatkowo się określać czas aktywnej pracy z użyciem takiego czujnika. Aby uzyskać szczegółowe informacje, patrz „Czas pracy (GPS)”

Rodzaj zapięcia stosowany w pasku lub bransoletce gadżetu.

Do najczęstszych rodzajów zapięcia dzisiaj należą: klasyczna klamra, zapięcie rozkładane, zapięcie zatrzaskowe, magnetyczne, zapięcie z zaciskiem oraz rzep. Jeśli w specyfikacji wskazanych jest kilka wariantów jednocześnie, oznacza to, że gadżet jest dostarczany lub może być dostarczany z różnymi wariantami pasków z różnymi rodzajami zapięć. A oto szczegółowy opis każdego rodzaju zapięcia:

- Klasyczne (z klamrą). Zapięcie przypominające sprzączkę paska; było pierwotnie używane w tradycyjnych zegarkach na rękę, ale obecnie stało się powszechne w „inteligentnych” gadżetach. Na jednej połowie takiego zapięcia znajduje się ramka w kształcie litery U lub podobna ze specjalną szpilą, na drugiej - rząd oczek. Podczas zapinania druga połowa jest przewlekana przez ramę, a szpila jest mocowana w jednym z oczek. Jednocześnie wybierając konkretne oczko, można dopasować rozmiar paska. Dodatkowe atuty „klasyki” to niezawodność, schludny wygląd i kompatybilność z wieloma materiałami paska (z wyjątkiem bransolet metalowych).

- Klips (rozkładane). Opcja typowa dla metalowych bransoletek. Najbardziej rozpowszechnione jest zapięcie rozkładane, składające się z dwóch zakrzywionych płyt połączonych osią. Po odpięciu otwierają się jak książ...ka, zwiększając całkowitą długość bransoletki i pozwalając w łatwy sposób zdjąć zegarek z ręki, a po zapięciu składają się blisko siebie, jednocześnie mocując bransoletkę na nadgarstku. Inną, mniej popularną odmianą jest zapięcie motylkowe, które ma dwa zawory, unoszące się po otwarciu jak skrzydła. Ogólnie rzecz biorąc, zapięcia rozkładane są bardzo łatwe w użyciu, ale trudne do skonfigurowania. Zapinane i odpinane są jednym kliknięciem, ale nie da się zmienić rozmiaru bransoletki z zapięciem rozkładanym „w locie” - trzeba odpiąć i ponownie podłączyć specjalne zaciski, co wymaga dodatkowego narzędzia i pewnych umiejętności.

- Magnetyczne. Zapięcie, w którym silny magnes trwały działa jak zatrzask. Urządzenia takie są proste i wygodne zarówno w użytkowaniu, jak i w regulacji: do zapięcia i odpięcia wystarczy „przykleić” lub „odpiąć” magnes, a dopasowanie do rozmiaru odbywa się bezpośrednio podczas zapinania - poprzez dociągnięcie paska do pożądanej długości. Główną wadą takiego zapięcia jest to, że można go używać tylko z bransoletkami metalowymi wykonanymi ze stopów magnetycznych - na przykład stali.

- Z zaciskiem. Zapięcie podobne do opisanej powyżej sprzączki, ale o nieco innej zasadzie działania. Z jednej strony paska z takim zapięciem znajduje się szpila zacisku, z drugiej - pętla w kształcie litery D lub innym, a także szereg oczek. Podczas zapinania strona ze szpilą jest przewlekana przez pętlę, a następnie mocowana w jednym z oczek; wybierając jedno lub drugie oczko, można regulować długość paska. Ta konstrukcja jest szczególnie wygodna w przypadku pasków gumowych, jest prostsza i jednocześnie bardziej niezawodna niż sprzączka, której można również używać z takimi paskami.

- Rzep. Klasyczne zapięcie na rzep, używane wyłącznie z paskami z tkaniny. Podobnie jak magnetyczne (patrz wyżej), takie zapięcia umożliwiają bardzo precyzyjną regulację długości paska już podczas procesu zapinania. Wśród wad rzepów, oprócz ograniczeń dotyczących materiałów paska, warto zwrócić uwagę na tendencję do zmniejszania się niezawodności w miarę jego zużywania się. Dlatego w naszych czasach ten rodzaj zapięcia jest dość rzadki i prawie nigdy nie jest używany jako jedyny dostępny - zwykle rzep jest uzupełniany inną opcją, na przykład z zaciskiem.

- Zamek składany. Zapięcie w postaci odpinanego zamka, którego połówki znajdują się na różnych połówkach bransoletki. Stosowany jest do drobno tkanych metalowych bransolet, tzw. „mediolańskich”; w tym przypadku jedna połowa jest nieruchoma, a druga może przesuwać się wzdłuż swojej części bransoletki - w ten sposób dopasowuje się długość. Do regulacji może być potrzebne narzędzie, ale sama procedura jest prosta - znacznie łatwiejsza niż w przypadku zapięć rozkładanych. Niska częstość składanych zamków wynika głównie z faktu, że bransoletki mediolańskie są rzadko spotykane w „inteligentnych” gadżetach na rękę.

Poziom ochrony przed kurzem i wilgocią według standardu IP które spełnia gadżet.

Parametr ten jest zwykle oznaczany literami IP i dwoma znakami po nich (IP55, IP56, IP57, IP65, IP66, IP67, IP68), IP69) — na przykład IP68. Cyfry wskazują na konkretny stopień ochrony: pierwsza - przed ciałami obcymi i kurzem, druga - przed wodą. Zamiast jednej z cyfr może być litera X (IPX5, IPX7, IPX8) — oznacza to, że certyfikacja według tego wskaźnika nie została przeprowadzona: na przykład urządzenie IPX7 ma odporność na wilgoć 7, ale nie zostało przetestowane pod kątem ochrony przed kurzem. Jednak wysoki stopień ochrony przed wodą oznacza automatycznie dobrą odporność na kurz.

Oto poziomy ochrony przed kurzem (pierwsza cyfra) występujące we współczesnych gadżetach naręcznych:

5 — odporność na kurz. Kurz może dostać się do środka, ale nie wpłynie to na działanie urządzenia. Nie ma sensu wskazywać niższych poziomów, ponieważ nie zapewniają one ochrony przed kurzem.
6 — pyłoszczelność (całkowicie wykluczone przedostawanie się kurzu).

Dru...ga cyfra opisuje odporność na wilgoć, tutaj opcje mogą wyglądać następująco:

4 — odporność na rozpryski wody z dowolnego kierunku. Uważa się za minimalny poziom ochrony przed wilgocią, który ma sens wskazać w specyfikacji: w szczególności pozwala znieść narażenie na deszcz bez konsekwencji.
5 — odporność na strumienie wody z dowolnego kierunku. Poziom ten pozwala znieść ulewny deszcz i co najmniej spokojne mycie rąk bez zdejmowania gadżetu.
6 — ochrona przed silnymi strumieniami wody i uderzeniami fal morskich. Niepożądane jest całkowite zanurzenie takiego gadżetu pod wodą, ale można go używać nawet podczas silnej burzy i nie zdejmować podczas brania prysznica.
7 — możliwość krótkotrwałego zanurzenia pod wodą na płytkiej głębokości (do 1 m), bez ciągłej pracy w trybie zanurzenia. Z takim urządzeniem z reguły można nawet pływać - ale przez bardzo krótki czas (kilka minut) i bez nurkowania. Warto jednak zauważyć, że nie każdy gadżet z tym poziomem ochrony może normalnie tolerować strumienie wody (to znaczy zgodność z poziomem 7 niekoniecznie oznacza zgodność z niższymi poziomami 5 i 6).
8 — możliwość długiego (ponad 30 min) przebywania pod wodą na dużej głębokości (powyżej 1 m), w trybie zanurzenia. Konkretna głębokość i czas mogą być różne, należy to wyjaśnić osobno; są zarówno gadżety o podstawowych możliwościach pozwalających na nurkowanie na kilka metrów, jak i modele nurkowe o dopuszczalnej głębokości kilkudziesięciu metrów. Podobnie jak w przypadku poziomu 7, odporność na strumienie wody nie jest w tym przypadku gwarantowana.
9 — możliwość niemal nieograniczonego przebywania pod wodą przy zanurzeniu na określoną głębokość, przy użyciu urządzenia w zanurzeniu. Poziom 9 gwarantuje również odporność na gorącą wodę pod silnym ciśnieniem – gadżety naręczne o takim poziomie ochrony przed kurzem i wilgocią wytrzymują strugi wody o wysokiej temperaturze pod ciśnieniem.

W większości przypadków waga samego zegarka jest wskazywana jako waga modelu, ponieważ pasek jest zdejmowany i można go wymienić na inny. Istnieją jednak również modele, w których waga prezentowana jest z paskiem z zestawu. W każdym razie, jeśli producent określa konkretną metodę pomiaru wagi (z paskiem lub bez), dodatkowo to określamy.