Porównanie Huawei Band 4e vs Honor Band 4 Running

Rodzaje pomiarów sportowych i medycznych obsługiwane przez gadżet (plus niektóre funkcje o podobnym przeznaczeniu, w tym śledzenie snu, inteligentny budzik, poziom stresu i kalendarz miesiączkowy). Warto zauważyć, że funkcje z tej listy można znaleźć nie tylko w specjalistycznych smartbandach (patrz „Rodzaj”), ale także w bardziej tradycyjnych urządzeniach, takich jak inteligentne zegarki. Oto najpopularniejsze opcje:

- Tętno. Tętno jest jednym z najważniejszych parametrów fizjologicznych człowieka. Aby trening sportowy był jak najbardziej efektywny, tętno musi znajdować się w określonym zakresie (konkretna wartość zależy od celu treningu i osobistych cech użytkownika). W przypadku niektórych chorób i procedur leczenia przyspieszenie lub spowolnienie tętna może być ważnym sygnałem, w tym ostrzeżeniem o niebezpieczeństwie.

- Ciśnienie (ciśnieniomierz). Czujnik mierzący ciśnienie krwi użytkownika. Należy pamiętać, że dokładność takiego czujnika jest zwykle dość niska, błąd pomiaru może wynosić 10% lub nawet więcej; więc nie zastąpi pełnowartościowego tonometru medycznego. Z drugiej strony gadżet z tą funkcją jest w stanie wykryć krytyczny wzrost lub spadek ciśnienia, co pozwoli na podjęcie niezbędnych działań w odpowiednim czasie.

- EKG (kardiogram). Czujnik, który pozwala uzyskać szczegółowe dane o sercu użytkownika. Warto zauważyć, że taki czujnik nie jest pełnowartościowym elektrokardiografem - w rzeczywistości jest to zaawansowany typ pulsometru, który może śledzić charakterystykę tętna. Jednak nawet to wystarczy, aby wykryć pewne niebezpieczne zjawiska - na przykład migotanie przedsionków, które z początku jest dla człowieka niezauważalne - i na czas podjąć odpowiednie działania.

- Poziom tlenu we krwi. Czujnik (zwany pulsoksymetrem), który mierzy nasycenie krwi tlenem (saturację); pomiar wykonywany jest metodą nieinwazyjną - bez przekłuć czy innych uszkodzeń skóry. Jak większość „medycznych” czujników w gadżetach na rękę, nie różni się dokładnością i nie jest pełnowartościowym urządzeniem medycznym, ale jest w stanie zareagować na krytyczny spadek poziomu tlenu we krwi. Uważa się, że obecność pulsoksymetru ma znaczenie przede wszystkim w przypadku niektórych chorób, kiedy saturacja tlenem może się zmniejszyć ze względu na samą chorobę lub specyfikę stosowanego leczenia. Jednak funkcja ta może być przydatna dla całkiem zdrowych użytkowników, którzy często bywają na dużych wysokościach - przede wszystkim wspinaczy i pilotów balonowych.

- Temperatura ciała. Obecność czujnika do zmierzenia temperatury umożliwia pomiary bez użycia termometrów. Oczywiście uchybienia dają o sobie znać, więc niewielkie odchylenie od normy może nie zostać określone, ale urządzenie z łatwością pokaże znaczny wzrost temperatury.

- T° otoczenia. Chociaż smartwatche noszone są na ciele, wbudowane w nie czujniki są zwykle przeznaczone do pomiaru temperatury otaczającego powietrza. Informacje te mogą być przydatne zarówno do ogólnej oceny warunków środowiskowych, jak i do konkretnych celów - w szczególności prognozy pogody. Często zegarki z tą funkcją mają również barometr (patrz „Nawigacja").

- Liczba kroków. Tradycyjny krokomierz to funkcja zliczania liczby kroków wykonanych przez użytkownika. Takie pomiary zwykle wykorzystują dane z akcelerometru, a wyniki są dość dokładne: nowoczesne akcelerometry są w większości dobrze skalibrowane i są w stanie odróżnić drgania od kroków od falowania i innych obcych ruchów. Wyjątkiem są wycieczki w transporcie naziemnym: wiele gadżetów na rękę postrzega drżenie jako kroki, które należy wziąć pod uwagę przy ocenie uzyskanych wyników.

- Przebyta odległość. Pomiar całkowitej odległości przebytej przez użytkownika. W tym celu zwykle używane są dane z krokomierza lub modułu GPS (patrz „Nawigacja”); każda opcja ma swoje zalety. Krokomierz jest tańszy, można go używać nawet w pomieszczeniach bez okien, do których nie dociera sygnał z satelitów, oraz na symulatorach typu bieżnie, gdzie użytkownik nie porusza się względem ziemi. GPS z kolei zapewnia większą dokładność, zwłaszcza na dużych odległościach i nie jest podatny na fałszywe naciśnięcia w transporcie. W niektórych zaawansowanych gadżetach metody te można łączyć - nie jest to tanie, ale pozwala połączyć zalety obu wariantów i osiągnąć maksymalną dokładność.

- Prędkość ruchu. Określenie prędkości ruchu użytkownika. Podobnie jak w przypadku przebytego dystansu, pomiaru można dokonać na różne sposoby; więcej szczegółów znajduje się powyżej. Tutaj zauważmy, że wiele gadżetów z tą funkcją jest w stanie nie tylko określić aktualną prędkość, ale także stale rejestrować jej wartość i wyświetlać różne wskaźniki: maksymalną osiągniętą prędkość, średnią wartość podczas treningu itp.

- Wydatek energetyczny (kalorie). Pomiar liczby kalorii spalonych przez użytkownika podczas ruchu. Dane te są raczej przybliżone, ponieważ są obliczane na podstawie parametrów pośrednich (prędkość i zakres ruchu, cechy osobiste osoby itp.). Jednak nawet ta precyzja może wystarczyć do określenia ogólnej skuteczności treningu.

- Poziom tkanki tłuszczowej. Pomiar ilości spalonych kalorii podczas treningu. Podobnie jak w przypadku wydatku energetycznego (patrz wyżej), wynik takich pomiarów jest dość przybliżony. W praktyce jednak absolutna precyzja nie jest wymagana, a dane dotyczące utraty tkanki tłuszczowej mogą być potężnym czynnikiem motywującym.

- Czas aktywności. Pomiar całkowitego czasu, w którym użytkownik aktywnie się porusza. W wielu modelach taki pomiar może dawać dodatkowe możliwości - na przykład ustalenie kilku okresów aktywności z przerwami między nimi i ustalenie zależności między czasem ruchu a czasem odpoczynku.

- Inteligentny budzik. Budzik, który śledzi fazy snu użytkownika i daje sygnał do obudzenia się w optymalnym dla tego okresie. Sen człowieka składa się z naprzemiennych faz, a pobudka w fazie „nieudanej” wywołuje uczucie letargu i zmęczenia, nawet jeśli było wystarczająco dużo czasu na sen. Inteligentny budzik pozwala uniknąć takich sytuacji; jego praca polega na śledzeniu pulsu, tempa oddychania i innych parametrów, które różnią się w zależności od fazy snu. Należy pamiętać, że odchylenie sygnału od zadanego czasu może dochodzić nawet do pół godziny, jednak jest to zwykle odchylenie w kierunku wcześniejszej pobudki. W efekcie ryzyko spóźnienia się z inteligentnym budzikiem jest zerowe, a „niedospany” czas jest kompensowany optymalnym momentem przebudzenia się.

- Śledzenie snu. Ocena jakości snu opiera się na danych z czujników bransoletek fitness lub inteligentnych zegarków. W szczególności pulsometr monitoruje ilość skurczów mięśnia sercowego, akcelerometr – ruchy użytkownika. Czujnik tlenu we krwi, jeśli jest dostępny w urządzeniu do noszenia, poprawia dokładność zbierania informacji o jakości snu. Zgodnie z odczytami czujników rejestrowane są momenty wejścia i wyjścia z fazy głębokiego snu. To właśnie w tym okresie następuje regeneracja układu nerwowego i gromadzona jest energia na nadchodzący dzień. W głębokim śnie osoba może całkowicie się zrestartować i zyskać siłę, w fazie snu REM aktywność mózgu praktycznie nie różni się od stanu czuwania. Analiza jakości snu pomaga określić najwłaściwszą porę snu i zapewnia spersonalizowane porady, jak poprawić nocny odpoczynek.

- Poziom stresu. Poziom stresu organizmu pozwala ocenić metryka określająca zmienność bicia serca – różnicę czasu pomiędzy kolejnymi skurczami mięśnia sercowego. Pod uwagę brane są również częstość oddechów, maksymalne zużycie tlenu oraz nadmierne zużycie tlenu po treningu. Wynik poziomu stresu daje jasny obraz doświadczeń użytkownika w ciągu dnia, jednak wartość tego parametru polega na określeniu najbardziej optymalnego trybu ciała do treningu. Wysoka zmienność tętna zwykle wskazuje, że jesteś w dobrej formie do uprawiania sportu, podczas gdy niska może wskazywać na zmęczenie, odwodnienie lub złe samopoczucie. Wszystko to bezpośrednio wpływa na zdolność do efektywnego treningu. Nie ma jednoznacznych jednostek do pomiaru poziomu stresu – w inteligentnych zegarkach parametr jest zwykle pokazywany w skali od 0 do 100, często wskazuje liczbę godzin, w których organizm jest pod wpływem stresu i czas potrzebny do powrotu do normy.

— Kalendarz miesiączkowy. Narzędzie do śledzenia cyklu miesiączkowego u płci pięknej na bieżąco śledzi wydarzenia w przewidywanych terminach miesiączki, pozwala określić najkorzystniejsze dni do zajścia w ciążę, pomaga w porę zauważyć niepokojące objawy i zapobiega wielu chorobom w przypadku zaburzenia cyklu. Na podstawie całkowitego czasu cyklu urządzenie oblicza przewidywaną datę następnej miesiączki. Kalendarz miesiączkowy zapisuje daty cyklu, okresy płodności i dzień owulacji. Dodając do niego własne notatki, możesz śledzić wahania snu, apetytu, kondycji, zmiany nastroju i przewidywać, jak się będziesz czuć w danym dniu.

Oprócz opisanych powyżej, w nowoczesnych gadżetach na rękę można znaleźć bardziej szczegółowe rodzaje pomiarów.

Rodzaj wyświetlacza zainstalowanego w smartwatchu/smartbandzie.

- Kolorowy. Takie wyświetlacze są często spotykane w klasycznych smartwatchach i są prawie obowiązkowe w przypadku smartwatchy z funkcją telefonu (patrz „Rodzaj”). Pozwalają wyświetlać różnorodne rodzaje informacji - nie tylko liczby czy wskaźniki, ale także zdjęcia, wideo, strony internetowe itp. Wady kolorowych wyświetlaczy w tym przypadku to wysokie zużycie energii (co negatywnie wpływa na autonomię urządzenia), a także dość wysoki koszt.

- Monochromatyczny. Do tej kategorii należa dwa rodzaje ekranów. Pierwszy to jednokolorowe wyświetlacze, takie jak te używane czasami w miniaturowych odtwarzaczach MP3. Są zauważalnie gorsze od wersji pełnokolorowych pod względem wszechstronności i mogą wyświetlać tylko tekst i najprostszą grafikę, ale są tańsze i zużywają mniej energii. Tę opcję można znaleźć wśród smartbandów (bransoletek fitness) (patrz „Rodzaj”). Inny rodzaj monochromatycznego wyświetlacza to e-ink, „papier elektroniczny”, znany przede wszystkim z e-booków. Takie wyświetlacze mogą być używane nawet w smartwatchach - poza samymi kolorami, ustępują wersjom kolorystycznym jedynie częstotliwością odświeżania, zużywając przy tym dużo mniej energii. Główną wadą e-ink jest jego dość wysoki koszt.

- Brak. Całkowity brak wyświetlacza jest typowy przede wszystkim dla smartbandów (pa...trz „Rodzaj”): główną funkcją takich akcesoriów jest zbieranie informacji, a do powiadomień często wystarczają inne metody - najprostsze wskaźniki świetlne, sygnały dźwiękowe, wibracje itp. Innym specyficznym rodzajem urządzeń bez wyświetlacza jest smartwatch w postaci konwencjonalnego „zegara z wskazówkami”, uzupełniony o wskaźniki na tarczy i/lub inne środki powiadamiania.

Gęstość punktów na ekranie gadżetu, czyli liczba pikseli na cal matrycy w pionie lub poziomie.

Im wyższy PPI, tym wyższa szczegółowość ekranu, tym wyraźniejszy i gładszy obraz. Wskaźnik ten jednak ma odpowiedni wpływ na cenę. Dlatego im większa gęstość punktów, tym bardziej zaawansowany jest z reguły ten gadżet pod względem ogólnych możliwości. Jednak przy wyborze ekranu producenci biorą pod uwagę ogólny cel i funkcjonalność urządzenia; więc nawet niewielka liczba PPI zwykle nie przeszkadza w wygodnym użytkowaniu.

Materiał, z którego wykonana jest przezroczysta powłoka wyświetlacza.

- Tworzywo sztuczne. Niedrogi, poza tym dość trwały i odporny na uderzenia materiał: nawet przy silnym uderzeniu plastik pęknie, a nie rozpadnie się na fragmenty. Jednocześnie na takiej powłoce łatwo pojawiają się zarysowania, więc z czasem nieuchronnie staje się ona mętna. Z tego powodu plastik znajduje się przede wszystkim w niedrogich gadżetach na rękę.

- Szkło. W tym przypadku może to oznaczać zarówno klasyczne szkło silikatowe (takie samo jak np. w oknach), jak i kilka oryginalnych odmian szkieł odpornych na uderzenia, które nie należą do szkła Gorilla Glass (patrz poniżej). Zwykłe szkło jest droższe od plastiku, ale niewiele droższe, a dzięki odporności na zarysowania wygląda lepiej i dłużej zachowuje przezroczystość. Głównymi wadami tego materiału są kruchość i skłonność do kruszenia się na ostre fragmenty po uderzeniu. Pozbawione tej wady w pewnym stopniu są szkła odporne na uderzenia, ale są one droższe. Według półki cenowej gadżetu można dość dokładnie określić, jaki rodzaj szkła jest w nim używany - zwykłe czy odporne na uderzenia.

- Szafir. Powłoka wykonana z syntetycznego szafiru jest stosowana wyłącznie w gadżetach klasy premium - wynika to ze złożoności jego produkcji, a tym samym z wysokich kosztów. Od strony praktycznej szaf...ir ma niezwykle wysoką odporność na zarysowania (takie szkło można zarysować tylko diamentem lub specjalnymi narzędziami), ale jednocześnie jest kruchy i łatwo pęka od uderzenia.

- Gorilla Glass. Rodzina odpornych na uderzenia szkieł stworzona przez firmę Corning i szeroko stosowana we współczesnej elektronice, w tym w gadżetach na rękę. Oprócz wytrzymałości, szkła Gorilla Glass mają również dobrą odporność na zarysowania, kosztując jednocześnie stosunkowo niedrogo (jak na standardy takiej powłoki), dlatego cieszą się tak dużą popularnością. Jednak specyficzne właściwości takiego szkła zależą od jego wersji; oto opcje, które są aktualne dla współczesnych urządzeń na rękę:

• Gorilla Glass v3. Najstarsza z aktualnych wersji, została wydana w 2013 roku. Niemniej jednak nawet taka powłoka jest zauważalnie lepsza od tradycyjnego szkła (nie wspominając o plastiku) pod względem przezroczystości i odporności na zarysowania.
• Gorilla Glass v4. Wersja wydana w 2014 roku. Kluczową cechą przy opracowywaniu tej powłoki był nacisk na odporność na uderzenia (podczas gdy poprzednie generacje skupiały się głównie na odporności na zarysowania). W efekcie szkło okazało się dwukrotnie mocniejsze niż w wersji 3, a jego grubość wynosiła zaledwie 0,4 mm.
• Gorilla Glass SR+. Pierwsza wersja Gorilla Glass, zaprojektowana specjalnie dla smartwatchy i innych miniaturowych gadżetów na rękę; wprowadzona w 2016 roku. Zdaniem twórców, odporność takich powłok na zarysowania jest zbliżona do szkła szafirowego, przy jednoczesnym zachowaniu głównych zalet Gorilla Glass - dużej wytrzymałości i przezroczystości. Ogólnie rzecz biorąc, dla tego materiału deklaruje się przewagę nad „alternatywnymi opcjami” o 70% pod względem wytrzymałości i o 25% pod względem właściwości optycznych.
• Gorilla Glass DX. Kolejny rodzaj szkła przeznaczony specjalnie do urządzeń na rękę. Został wydany w 2018 roku wraz z wersją DX+ (patrz poniżej). Zapowiadane są kluczowe ulepszenia w Gorilla Glass DX, w szczególności zwiększone właściwości antyrefleksyjne i wzrost poziomu kontrastu widzialnego obrazu o 50%; ta ostatnia pozwala między innymi zmniejszyć rzeczywistą jasność, a tym samym zużycie energii przez ekrany bez pogorszenia jakości obrazu, co jest szczególnie ważne w przypadku miniaturowych urządzeń na rękę. A materiał ten różni się od powłoki typu DX+ z jednej strony mniejszą odpornością na zarysowania, z drugiej zaś wyższymi właściwościami antyrefleksyjnymi.
• Gorilla Glass DX+. „Rówieśnica” oryginalnej wersji DX, należąca do tej samej specjalizacji - gadżety do noszenia na rękę i inne miniaturowe urządzenia. Jednocześnie DX+ ma wyższą odporność na zarysowania, ale ma nieco gorsze właściwości antyrefleksyjne. Poza tym te rodzaje powłoki są prawie identyczne.

Częstotliwość taktowania procesora (CPU) zainstalowanego w gadżecie.

Teoretycznie, wysoka częstotliwość taktowania ma pozytywny wpływ na szybkość i wydajność; jednak w praktyce parametr ten ma charakter czysto informacyjny i reklamowy. Wynika to z faktu, że rzeczywiste możliwości procesora zależą od wielu innych punktów, a ogólna wydajność systemu zależy również od właściwości pozostałej części „wypełnienia”. Ponadto producenci dobierają procesory w taki sposób, aby ich wydajność była wystarczająca, biorąc pod uwagę planowaną specjalizację i funkcjonalność gadżetu. Dlatego podczas wyboru na parametr ten można nie zwracać szczególnej uwagi.

Sposób ładowania akumulatora, dostępny w gadżecie.

— MicroUSB. Ładowanie poprzez standardowy port microUSB. Główną zaletą tego sposobu jest możliwość ładowania z dowolnego kabla microUSB lub ładowarki z takim złączem, niekoniecznie autorskim. Z drugiej strony samo złącze, jak na standardy urządzeń naręcznych, jest dość dużych rozmiarów i może znacząco wpłynąć na zwiększenie wymiarów gadżetu.

— USB typu C Kompaktowa odmiana interfejsu USB o dwustronnej konstrukcji, co umożliwia wkładanie wtyczki dowolną stroną. Specyfikacja USB typu C zapewnia szereg zaawansowanych opcji zasilania – w szczególności specjalnie dla tego złącza opracowano rozmaite technologie szybkiego ładowania.

— Markowe złącze. Ładowanie za pomocą kabla, który łączy się z zegarkiem za pomocą oryginalnego, autorskiego interfejsu. Drugi koniec kabla z reguły ma standardowy interfejs — najczęściej USB, co pozwala na wykorzystanie do ładowania dowolnego portu komputera lub karty sieciowej z takim złączem. Markowe złącza mogą być mniejsze niż microUSB oraz lepiej pasować konstrukcyjnie do zegarka. Jednakże do ładowania z reguły należy używać wyłącznie oryginalnych akcesoriów, w tym autorskich stacji dokujących, które przeznaczone są głównie do ciągłego przebywania w jednym miejscu.

— Bezprzewodowe. Główną zaletą technologii ładowania bezp...rzewodowego jest brak jakichkolwiek złączy – co jest istotne, biorąc pod uwagę miniaturowe rozmiary gadżetów naręcznych. Sposób ten zajmuje więcej czasu i znacząco wpływa na koszt urządzenia. Należy pamiętać, że ładowanie bezprzewodowe nie jest bezdotykowe: odpowiednie ładowarki mogą mieć kształt podstawki lub platformy, na której trzeba umieścić zegarek, bądź magnesu przymocowanego do tylnej obudowy gadżetu itp.

— Magnetyczne. Ładowanie za pomocą kabla z wypukłymi metalowymi stykami, które są namagnesowane do złącza na tylnej pokrywie obudowy gadżetu naręcznego. Styki te nie posiadają żadnych odstępów, co poprawia odporność smartwatcha na kurz i wilgoć, a sama wtyczka ładująca przyciąga się do złącza magnetycznego, dzięki czemu nie musisz szukać właściwej pozycji do podłączenia kabla.

— Złącze USB A. Obecność wbudowanego złącza umożliwia podłączenie gadżetu bezpośrednio do ładowarki, laptopa lub powerbanku bez użycia dodatkowych kabli.

Czas pracy, czyli liczba godzin, przez które gadżet może pracować na jednym naładowaniu baterii w trybie normalnego użytkowania.

Z reguły tryb normalny oznacza pracę przy stosunkowo niskim obciążeniu. Wyświetlacz w tym czasie może wyświetlać niektóre dane, mogą też działać podstawowe funkcje (liczenie kroków, okresowe sprawdzanie tętna itp.), ale w każdym razie pobór mocy jest niski. Deklarowany czas pracy w godzinach podawany jest dla gadżetów naręcznych, które pracują na pełnym naładowaniu baterii do 72 godzin (3 dni). Są to wszystkie smartwatche firmy Apple, wiele modeli zegarków dla dzieci itp. Dla modeli z bardziej zaawansowaną baterią czas pracy podawany jest w dniach (patrz „Czas pracy (tryb normalny, dni)”). Wybierając wg tego parametru, nie zaszkodzi również zwrócić uwagę na deklarowaną żywotność baterii w trybie aktywnym (patrz poniżej) — zwłaszcza jeśli ważny jest długi czas pracy lub planuje się intensywne korzystanie z gadżetu. Rzeczywisty czas pracy urządzenia prawdopodobnie będzie znajdować się gdzieś pomiędzy tymi dwiema wartościami — w zależności od rzeczywistego obciążenia. Jeśli dla gadżetu podany jest tylko czas w trybie normalnym, warto wybierać z pewnym zapasem.

Czas, w ciągu którego gadżet jest w stanie pracować na jednym ładowaniu akumulatora (lub baterii AAA z zestawu) w aktywnym trybie użytkowania.

W przypadku smartwatchy z funkcją telefonu (patrz „Rodzaj”) oznacza to zwykle tryb rozmowy, dla innych gadżetów — tryb intensywnej pracy, kiedy wykorzystywanych jest wiele funkcji i czujników oraz następuje ciągła wymiana danych ze smartfonem/tabletem. Jednak konkretne znaczenie „trybu aktywnego” może się różnić w zależności od producenta: niektórzy wskazują czas przy maksymalnym obciążeniu (czyli w rzeczywistości gwarantowany czas pracy na baterii), inni — coś w rodzaju „trybu uśrednionego”. W każdym razie jest to raczej opisowy parametr, który dobrze opisuje autonomię danego modelu (i jest znacznie bliższy realnym wskaźnikom niż wspomniany powyżej czas w trybie normalnym).

Należy pamiętać, że w przypadku modeli z czujnikiem GPS (patrz „Nawigacja”) w charakterystyce może dodatkowo się określać czas aktywnej pracy z użyciem takiego czujnika. Aby uzyskać szczegółowe informacje, patrz „Czas pracy (GPS)”

Materiał, z którego wykonana jest koperta gadżetu. Niektóre modele są dostępne w kilku wersjach, z różnych materiałów - na przykład aluminium lub stali; w takich przypadkach w specyfikacji podawane są jednocześnie wszystkie dostępne warianty.

- Tworzywo sztuczne. Tworzywo sztuczne jest często uważane za niedrogą opcję, ale w przypadku gadżetów na rękę nie jest to prawdą: w takich urządzeniach można stosować różne rodzaje plastiku, w tym bardzo zaawansowane, trwałe i niezawodne. Zatem ogólna jakość takiej koperty z reguły zależy bezpośrednio od półki cenowej urządzenia. Wspólne zalety wszystkich rodzajów tworzyw sztucznych to stosunkowo niska waga, odporność na wilgoć, możliwość nadania kopercie dowolnego koloru i kształtu, a także niska przewodność cieplna.

- Metal. Metalowe koperty, dla których producent z jakiegoś powodu nie określił konkretnego składu. Jednak najczęściej w takich przypadkach chodzi się o aluminium lub stal, aby uzyskać więcej informacji na temat obu, patrz poniżej. Natomiast tak wysokiej jakości materiały, jak złoto czy tytan, rzadko kryją się pod skromnym terminem „metal” - zwykle wskazuje się je w specyfikacji wprost. Tak czy inaczej, generalnie metalowe koperty są nieco mocniejsze i bardziej niezawodne niż plastikowe, ponadto wyglą...dają solidniej, ale są też droższe.

- Stal. Z reguły w przypadku gadżetów na rękę używa się stali nierdzewnej. Jest bardzo trwała i niezawodna, nie koroduje, wygląda stylowo i schludnie oraz jest stosunkowo niedroga - tańsza niż wiele stopów aluminium, nie wspominając o tytanie. Jedną z cech stalowych kopert jest dość duża waga, ale może to być zarówno wadą, jak i zaletą: masywna koperta stwarza dodatkowe uczucie niezawodności i solidności. Warto zauważyć, że większość gadżetów ze stalowymi kopertami ma okrągłe tarcze i tradycyjny design, który dobrze pasuje nawet do stylu biznesowego, jednak czasami zdarzają się wyjątki.

- Aluminium. Stopy aluminium łączą w sobie wysoką wytrzymałość i niewielką wagę - znacznie mniejszą niż stali. Co prawda, ten materiał również kosztuje trochę więcej. Uważa się również, że dobrze nadaje się do jasnych gadżetów młodzieżowych, chociaż rzadko jest używany też w bardziej tradycyjnych urządzeniach.

- Guma. Materiał występujący w niektórych modelach smartwatchy z GPS dla dzieci i smartbandów (patrz „Rodzaj”), ale prawie nigdy nie jest używany w innych typach gadżetów na rękę. Jedną z kluczowych zalet gumy jest jej miękkość, która zapewnia pewien stopień ochrony przed wstrząsami i sprawia, że ciało jest maksymalnie bezpieczne; i to, i inne są szczególnie ważne w przypadku urządzeń dla dzieci. Dodatkowo taką kopertę w łatwy sposób można uczynić wodoodporną, a nawet całkowicie uszczelnioną, a także nadać jej dowolny kolor. Z drugiej strony plastik ma praktycznie te same zalety (poza miękkością), a guma kosztuje trochę więcej (choć jest zauważalnie tańsza niż metale).

- Tytan. Stopy tytanu są materiałami klasy premium i są rzadko używane, głównie w topowych modelach gadżetów o ekstremalnym przeznaczeniu. Materiał ten jest lekki i jednocześnie niezwykle wytrzymały, ponadto doskonale trzyma swój kształt po uderzeniu; jednak tytan jest znacznie droższy niż aluminium, podczas gdy wysoka niezawodność nie jest tak często decydująca.

- Złoto. Złota lub pozłacana koperta zamienia gadżet w stylowy, wizerunkowy dodatek. Taka koperta dużo kosztuje, ale nie można tego nazwać wadą: cena urządzenia dodatkowo podkreśla status właściciela.

- Ceramika. Specjalna ceramika o wysokiej wytrzymałości to kolejny materiał klasy premium, który nie tylko spełnia praktyczną funkcję, ale także świadczy o wysokim poziomie gadżetu i solidności jego właściciela. Od strony praktycznej, oprócz wytrzymałości i niezawodności, materiał ten odznacza się wyjątkowo wysoką odpornością na zarysowania, co pozwala na bardzo długie zachowanie pierwotnego wyglądu urządzenia nawet w niezbyt sprzyjających warunkach. Jednocześnie ceramika nie jest odporna na silne uderzenia punktowe.