Porównanie Digma Smartline T4r vs ColMi V11

Materiał, z którego wykonana jest przezroczysta powłoka wyświetlacza.

- Tworzywo sztuczne. Niedrogi, poza tym dość trwały i odporny na uderzenia materiał: nawet przy silnym uderzeniu plastik pęknie, a nie rozpadnie się na fragmenty. Jednocześnie na takiej powłoce łatwo pojawiają się zarysowania, więc z czasem nieuchronnie staje się ona mętna. Z tego powodu plastik znajduje się przede wszystkim w niedrogich gadżetach na rękę.

- Szkło. W tym przypadku może to oznaczać zarówno klasyczne szkło silikatowe (takie samo jak np. w oknach), jak i kilka oryginalnych odmian szkieł odpornych na uderzenia, które nie należą do szkła Gorilla Glass (patrz poniżej). Zwykłe szkło jest droższe od plastiku, ale niewiele droższe, a dzięki odporności na zarysowania wygląda lepiej i dłużej zachowuje przezroczystość. Głównymi wadami tego materiału są kruchość i skłonność do kruszenia się na ostre fragmenty po uderzeniu. Pozbawione tej wady w pewnym stopniu są szkła odporne na uderzenia, ale są one droższe. Według półki cenowej gadżetu można dość dokładnie określić, jaki rodzaj szkła jest w nim używany - zwykłe czy odporne na uderzenia.

- Szafir. Powłoka wykonana z syntetycznego szafiru jest stosowana wyłącznie w gadżetach klasy premium - wynika to ze złożoności jego produkcji, a tym samym z wysokich kosztów. Od strony praktycznej szaf...ir ma niezwykle wysoką odporność na zarysowania (takie szkło można zarysować tylko diamentem lub specjalnymi narzędziami), ale jednocześnie jest kruchy i łatwo pęka od uderzenia.

- Gorilla Glass. Rodzina odpornych na uderzenia szkieł stworzona przez firmę Corning i szeroko stosowana we współczesnej elektronice, w tym w gadżetach na rękę. Oprócz wytrzymałości, szkła Gorilla Glass mają również dobrą odporność na zarysowania, kosztując jednocześnie stosunkowo niedrogo (jak na standardy takiej powłoki), dlatego cieszą się tak dużą popularnością. Jednak specyficzne właściwości takiego szkła zależą od jego wersji; oto opcje, które są aktualne dla współczesnych urządzeń na rękę:

• Gorilla Glass v3. Najstarsza z aktualnych wersji, została wydana w 2013 roku. Niemniej jednak nawet taka powłoka jest zauważalnie lepsza od tradycyjnego szkła (nie wspominając o plastiku) pod względem przezroczystości i odporności na zarysowania.
• Gorilla Glass v4. Wersja wydana w 2014 roku. Kluczową cechą przy opracowywaniu tej powłoki był nacisk na odporność na uderzenia (podczas gdy poprzednie generacje skupiały się głównie na odporności na zarysowania). W efekcie szkło okazało się dwukrotnie mocniejsze niż w wersji 3, a jego grubość wynosiła zaledwie 0,4 mm.
• Gorilla Glass SR+. Pierwsza wersja Gorilla Glass, zaprojektowana specjalnie dla smartwatchy i innych miniaturowych gadżetów na rękę; wprowadzona w 2016 roku. Zdaniem twórców, odporność takich powłok na zarysowania jest zbliżona do szkła szafirowego, przy jednoczesnym zachowaniu głównych zalet Gorilla Glass - dużej wytrzymałości i przezroczystości. Ogólnie rzecz biorąc, dla tego materiału deklaruje się przewagę nad „alternatywnymi opcjami” o 70% pod względem wytrzymałości i o 25% pod względem właściwości optycznych.
• Gorilla Glass DX. Kolejny rodzaj szkła przeznaczony specjalnie do urządzeń na rękę. Został wydany w 2018 roku wraz z wersją DX+ (patrz poniżej). Zapowiadane są kluczowe ulepszenia w Gorilla Glass DX, w szczególności zwiększone właściwości antyrefleksyjne i wzrost poziomu kontrastu widzialnego obrazu o 50%; ta ostatnia pozwala między innymi zmniejszyć rzeczywistą jasność, a tym samym zużycie energii przez ekrany bez pogorszenia jakości obrazu, co jest szczególnie ważne w przypadku miniaturowych urządzeń na rękę. A materiał ten różni się od powłoki typu DX+ z jednej strony mniejszą odpornością na zarysowania, z drugiej zaś wyższymi właściwościami antyrefleksyjnymi.
• Gorilla Glass DX+. „Rówieśnica” oryginalnej wersji DX, należąca do tej samej specjalizacji - gadżety do noszenia na rękę i inne miniaturowe urządzenia. Jednocześnie DX+ ma wyższą odporność na zarysowania, ale ma nieco gorsze właściwości antyrefleksyjne. Poza tym te rodzaje powłoki są prawie identyczne.

Typ baterii zamontowany w smartwatchu/smartbandzie.

- Li-Ion (litowo-jonowa). Własna akumulator w oryginalnym formacie, wykonana w technologii Li-Ion. Takie baterie łączą w sobie kompaktowe wymiary z dobrymi wskaźnikami pojemności, są bezpretensjonalne w użytkowaniu, trwałe i niezawodne, a spośród istotnych wad można zauważyć jedynie pewną wrażliwość na niskie temperatury. Dzięki temu technologia ta jest jedną z najpopularniejszych we współczesnych przenośnych urządzeniach eletronicznych, m.in. akcesoriach do noszenia.

- Li-Pol (litowo-polimerowa). Zaktualizowana i ulepszona wersja technologii Li-Ion (patrz wyżej). Mając te same główne zalety, ogniwa litowo-polimerowe charakteryzują się jeszcze większą pojemnością przy tych samych małych wymiarach i wadze, stabilniej utrzymują napięcie podczas rozładowywania i są bardziej odporne na niskie temperatury. Jednocześnie takie baterie są nieco droższe.

- Akumulator AAA. AAA. Zasilanie wymienną baterią - zwykle jest to niewielka „tabletka” tego czy innego typu. Takie baterie mają stosunkowo małą pojemność i są zwykle jednorazowego użytku, to znaczy nie można ich ładować. Dlatego taki zasilacz występuje głównie w dwóch kategoriach urządzeń: w bransoletkach fitness bez wyświetlacza, a także w zegarkach o klasycznym designie z minimum „inteligentnych” funkcji niewymagających dużej ilości energii.

Czas pracy, czyli liczba godzin, przez które gadżet może pracować na jednym naładowaniu baterii w trybie normalnego użytkowania.

Z reguły tryb normalny oznacza pracę przy stosunkowo niskim obciążeniu. Wyświetlacz w tym czasie może wyświetlać niektóre dane, mogą też działać podstawowe funkcje (liczenie kroków, okresowe sprawdzanie tętna itp.), ale w każdym razie pobór mocy jest niski. Deklarowany czas pracy w godzinach podawany jest dla gadżetów naręcznych, które pracują na pełnym naładowaniu baterii do 72 godzin (3 dni). Są to wszystkie smartwatche firmy Apple, wiele modeli zegarków dla dzieci itp. Dla modeli z bardziej zaawansowaną baterią czas pracy podawany jest w dniach (patrz „Czas pracy (tryb normalny, dni)”). Wybierając wg tego parametru, nie zaszkodzi również zwrócić uwagę na deklarowaną żywotność baterii w trybie aktywnym (patrz poniżej) — zwłaszcza jeśli ważny jest długi czas pracy lub planuje się intensywne korzystanie z gadżetu. Rzeczywisty czas pracy urządzenia prawdopodobnie będzie znajdować się gdzieś pomiędzy tymi dwiema wartościami — w zależności od rzeczywistego obciążenia. Jeśli dla gadżetu podany jest tylko czas w trybie normalnym, warto wybierać z pewnym zapasem.

Czas, w ciągu którego gadżet jest w stanie pracować na jednym ładowaniu akumulatora (lub baterii AAA z zestawu) w aktywnym trybie użytkowania.

W przypadku smartwatchy z funkcją telefonu (patrz „Rodzaj”) oznacza to zwykle tryb rozmowy, dla innych gadżetów — tryb intensywnej pracy, kiedy wykorzystywanych jest wiele funkcji i czujników oraz następuje ciągła wymiana danych ze smartfonem/tabletem. Jednak konkretne znaczenie „trybu aktywnego” może się różnić w zależności od producenta: niektórzy wskazują czas przy maksymalnym obciążeniu (czyli w rzeczywistości gwarantowany czas pracy na baterii), inni — coś w rodzaju „trybu uśrednionego”. W każdym razie jest to raczej opisowy parametr, który dobrze opisuje autonomię danego modelu (i jest znacznie bliższy realnym wskaźnikom niż wspomniany powyżej czas w trybie normalnym).

Należy pamiętać, że w przypadku modeli z czujnikiem GPS (patrz „Nawigacja”) w charakterystyce może dodatkowo się określać czas aktywnej pracy z użyciem takiego czujnika. Aby uzyskać szczegółowe informacje, patrz „Czas pracy (GPS)”

Materiał, z którego wykonana jest koperta gadżetu. Niektóre modele są dostępne w kilku wersjach, z różnych materiałów - na przykład aluminium lub stali; w takich przypadkach w specyfikacji podawane są jednocześnie wszystkie dostępne warianty.

- Tworzywo sztuczne. Tworzywo sztuczne jest często uważane za niedrogą opcję, ale w przypadku gadżetów na rękę nie jest to prawdą: w takich urządzeniach można stosować różne rodzaje plastiku, w tym bardzo zaawansowane, trwałe i niezawodne. Zatem ogólna jakość takiej koperty z reguły zależy bezpośrednio od półki cenowej urządzenia. Wspólne zalety wszystkich rodzajów tworzyw sztucznych to stosunkowo niska waga, odporność na wilgoć, możliwość nadania kopercie dowolnego koloru i kształtu, a także niska przewodność cieplna.

- Metal. Metalowe koperty, dla których producent z jakiegoś powodu nie określił konkretnego składu. Jednak najczęściej w takich przypadkach chodzi się o aluminium lub stal, aby uzyskać więcej informacji na temat obu, patrz poniżej. Natomiast tak wysokiej jakości materiały, jak złoto czy tytan, rzadko kryją się pod skromnym terminem „metal” - zwykle wskazuje się je w specyfikacji wprost. Tak czy inaczej, generalnie metalowe koperty są nieco mocniejsze i bardziej niezawodne niż plastikowe, ponadto wyglą...dają solidniej, ale są też droższe.

- Stal. Z reguły w przypadku gadżetów na rękę używa się stali nierdzewnej. Jest bardzo trwała i niezawodna, nie koroduje, wygląda stylowo i schludnie oraz jest stosunkowo niedroga - tańsza niż wiele stopów aluminium, nie wspominając o tytanie. Jedną z cech stalowych kopert jest dość duża waga, ale może to być zarówno wadą, jak i zaletą: masywna koperta stwarza dodatkowe uczucie niezawodności i solidności. Warto zauważyć, że większość gadżetów ze stalowymi kopertami ma okrągłe tarcze i tradycyjny design, który dobrze pasuje nawet do stylu biznesowego, jednak czasami zdarzają się wyjątki.

- Aluminium. Stopy aluminium łączą w sobie wysoką wytrzymałość i niewielką wagę - znacznie mniejszą niż stali. Co prawda, ten materiał również kosztuje trochę więcej. Uważa się również, że dobrze nadaje się do jasnych gadżetów młodzieżowych, chociaż rzadko jest używany też w bardziej tradycyjnych urządzeniach.

- Guma. Materiał występujący w niektórych modelach smartwatchy z GPS dla dzieci i smartbandów (patrz „Rodzaj”), ale prawie nigdy nie jest używany w innych typach gadżetów na rękę. Jedną z kluczowych zalet gumy jest jej miękkość, która zapewnia pewien stopień ochrony przed wstrząsami i sprawia, że ciało jest maksymalnie bezpieczne; i to, i inne są szczególnie ważne w przypadku urządzeń dla dzieci. Dodatkowo taką kopertę w łatwy sposób można uczynić wodoodporną, a nawet całkowicie uszczelnioną, a także nadać jej dowolny kolor. Z drugiej strony plastik ma praktycznie te same zalety (poza miękkością), a guma kosztuje trochę więcej (choć jest zauważalnie tańsza niż metale).

- Tytan. Stopy tytanu są materiałami klasy premium i są rzadko używane, głównie w topowych modelach gadżetów o ekstremalnym przeznaczeniu. Materiał ten jest lekki i jednocześnie niezwykle wytrzymały, ponadto doskonale trzyma swój kształt po uderzeniu; jednak tytan jest znacznie droższy niż aluminium, podczas gdy wysoka niezawodność nie jest tak często decydująca.

- Złoto. Złota lub pozłacana koperta zamienia gadżet w stylowy, wizerunkowy dodatek. Taka koperta dużo kosztuje, ale nie można tego nazwać wadą: cena urządzenia dodatkowo podkreśla status właściciela.

- Ceramika. Specjalna ceramika o wysokiej wytrzymałości to kolejny materiał klasy premium, który nie tylko spełnia praktyczną funkcję, ale także świadczy o wysokim poziomie gadżetu i solidności jego właściciela. Od strony praktycznej, oprócz wytrzymałości i niezawodności, materiał ten odznacza się wyjątkowo wysoką odpornością na zarysowania, co pozwala na bardzo długie zachowanie pierwotnego wyglądu urządzenia nawet w niezbyt sprzyjających warunkach. Jednocześnie ceramika nie jest odporna na silne uderzenia punktowe.

Obrotowy pierścień wokół okrągłej tarczy smartwatcha. Bezel pełni co najmniej funkcję dekoracyjną i ochronną, a w wielu modelach posiada dodatkowe oznaczenia i zapewnia szereg specjalnych opcji sterowania. Obracając go, możesz poruszać się po menu smartwatcha, a także upraszcza to interakcję z ekranem dotykowym urządzenia noszonego. Na bezel często nanosi się specjalne znaki do pracy tarczy smartwatcha w trybie timera lub stopera. Konkretna realizacja funkcji pierścienia zależy od konkretnego modelu gadżetu.

— Metaliczny. Metalowy bezel charakteryzuje się dużą wytrzymałością mechaniczną. W materiałach do produkcji takiego pierścienia wokół tarczy używana jest głównie stal nierdzewna.

- Plastikowy. Budżetowa wersja bezela, którą można spotkać w modelach smartwatchy z plastikowymi kopertami.

- Skóra. Skórzane paski są typowe dla stylu biznesowego, wyglądają bogato i poważnie, są jednak dość drogie. Od strony praktycznej materiał ten charakteryzuje się wytrzymałością, niezawodnością i odpornością na wilgoć; jednocześnie jest on dość wymagający i jeśli nie przestrzega się odpowiednich zasad, na pasku mogą pojawić się pęknięcia.

- Guma / silikon. Dość popularny materiał używany nie tylko do produkcji bransoletek fitness, ale także do tradycyjnych zegarków. Gumowe paski nie wyglądają tak bogato jak skórzane, ale też całkiem przyzwoicie, a jednocześnie są wystarczająco mocne, wytrzymałe, odporne na wilgoć i przyjemnie „siedzą” na ręce. Podobne właściwości ma też silikon, który z wyglądu jest praktycznie nie do odróżnienia od gumy. Ale na jej tle silikon jest miększy, nie ściska ręki i jest przyjemniejszy w dotyku.

- Metal. Metalowe paski (bransoletki) są w większości wykonane ze stali nierdzewnej, ale są też inne opcje. W każdym razie bransoletki są bardzo trwałe i mogą być zarówno lekkie, jak i masywne, w zależności od składu metalu. Warto również wspomnieć o wysokiej przewodności cieplnej tego materiału. Taka bransoletka przyjemnie chłodzi rękę w ciepłym sezonie, ale powoduje odwrotny efekt w zimnych porach roku.

- Bransoletka mediolańska. Bransoletki metalowe wykonane z ogniw o bardzo drobnym sploci...e (wielkości około 1 mm lub nawet mniej). Materiał takiej bransoletki może być różny; najczęściej jest to stal, ale są też droższe metale. W każdym razie taka bransoletka ma oryginalny wygląd, a także zapewnia dobry dostęp powietrza, pozwalając skórze oddychać. Jedną z wad bransoletki mediolańskiej jest to, że ogniwa mogą "przygryzać" włosy na ręce, powodując dyskomfort.

- Tkanina. Z reguły paski wykonane są z mocnej, gęstej tkaniny (jak „Cordura” na bazie nylonu), która jest odporna na wilgoć, promieniowanie ultrafioletowe i inne niekorzystne czynniki. Dla niektórych użytkowników ten materiał jest przyjemniejszy niż inne opcje; jednakże z wielu powodów technicznych paski z tkaniny nie są szeroko stosowane.

Wiele modeli gadżetów na rękę jest dostępnych z kilkoma opcjami paska do wyboru przez kupującego.

Rodzaj zapięcia stosowany w pasku lub bransoletce gadżetu.

Do najczęstszych rodzajów zapięcia dzisiaj należą: klasyczna klamra, zapięcie rozkładane, zapięcie zatrzaskowe, magnetyczne, zapięcie z zaciskiem oraz rzep. Jeśli w specyfikacji wskazanych jest kilka wariantów jednocześnie, oznacza to, że gadżet jest dostarczany lub może być dostarczany z różnymi wariantami pasków z różnymi rodzajami zapięć. A oto szczegółowy opis każdego rodzaju zapięcia:

- Klasyczne (z klamrą). Zapięcie przypominające sprzączkę paska; było pierwotnie używane w tradycyjnych zegarkach na rękę, ale obecnie stało się powszechne w „inteligentnych” gadżetach. Na jednej połowie takiego zapięcia znajduje się ramka w kształcie litery U lub podobna ze specjalną szpilą, na drugiej - rząd oczek. Podczas zapinania druga połowa jest przewlekana przez ramę, a szpila jest mocowana w jednym z oczek. Jednocześnie wybierając konkretne oczko, można dopasować rozmiar paska. Dodatkowe atuty „klasyki” to niezawodność, schludny wygląd i kompatybilność z wieloma materiałami paska (z wyjątkiem bransolet metalowych).

- Klips (rozkładane). Opcja typowa dla metalowych bransoletek. Najbardziej rozpowszechnione jest zapięcie rozkładane, składające się z dwóch zakrzywionych płyt połączonych osią. Po odpięciu otwierają się jak książ...ka, zwiększając całkowitą długość bransoletki i pozwalając w łatwy sposób zdjąć zegarek z ręki, a po zapięciu składają się blisko siebie, jednocześnie mocując bransoletkę na nadgarstku. Inną, mniej popularną odmianą jest zapięcie motylkowe, które ma dwa zawory, unoszące się po otwarciu jak skrzydła. Ogólnie rzecz biorąc, zapięcia rozkładane są bardzo łatwe w użyciu, ale trudne do skonfigurowania. Zapinane i odpinane są jednym kliknięciem, ale nie da się zmienić rozmiaru bransoletki z zapięciem rozkładanym „w locie” - trzeba odpiąć i ponownie podłączyć specjalne zaciski, co wymaga dodatkowego narzędzia i pewnych umiejętności.

- Magnetyczne. Zapięcie, w którym silny magnes trwały działa jak zatrzask. Urządzenia takie są proste i wygodne zarówno w użytkowaniu, jak i w regulacji: do zapięcia i odpięcia wystarczy „przykleić” lub „odpiąć” magnes, a dopasowanie do rozmiaru odbywa się bezpośrednio podczas zapinania - poprzez dociągnięcie paska do pożądanej długości. Główną wadą takiego zapięcia jest to, że można go używać tylko z bransoletkami metalowymi wykonanymi ze stopów magnetycznych - na przykład stali.

- Z zaciskiem. Zapięcie podobne do opisanej powyżej sprzączki, ale o nieco innej zasadzie działania. Z jednej strony paska z takim zapięciem znajduje się szpila zacisku, z drugiej - pętla w kształcie litery D lub innym, a także szereg oczek. Podczas zapinania strona ze szpilą jest przewlekana przez pętlę, a następnie mocowana w jednym z oczek; wybierając jedno lub drugie oczko, można regulować długość paska. Ta konstrukcja jest szczególnie wygodna w przypadku pasków gumowych, jest prostsza i jednocześnie bardziej niezawodna niż sprzączka, której można również używać z takimi paskami.

- Rzep. Klasyczne zapięcie na rzep, używane wyłącznie z paskami z tkaniny. Podobnie jak magnetyczne (patrz wyżej), takie zapięcia umożliwiają bardzo precyzyjną regulację długości paska już podczas procesu zapinania. Wśród wad rzepów, oprócz ograniczeń dotyczących materiałów paska, warto zwrócić uwagę na tendencję do zmniejszania się niezawodności w miarę jego zużywania się. Dlatego w naszych czasach ten rodzaj zapięcia jest dość rzadki i prawie nigdy nie jest używany jako jedyny dostępny - zwykle rzep jest uzupełniany inną opcją, na przykład z zaciskiem.

- Zamek składany. Zapięcie w postaci odpinanego zamka, którego połówki znajdują się na różnych połówkach bransoletki. Stosowany jest do drobno tkanych metalowych bransolet, tzw. „mediolańskich”; w tym przypadku jedna połowa jest nieruchoma, a druga może przesuwać się wzdłuż swojej części bransoletki - w ten sposób dopasowuje się długość. Do regulacji może być potrzebne narzędzie, ale sama procedura jest prosta - znacznie łatwiejsza niż w przypadku zapięć rozkładanych. Niska częstość składanych zamków wynika głównie z faktu, że bransoletki mediolańskie są rzadko spotykane w „inteligentnych” gadżetach na rękę.

Odnosi się to do szerokości paska lub bransoletki smartwatcha z zestawu. Z reguły w każdym konkretnym modelu wartość ta jest ograniczona wielkością standardowych występów. Nie można zainstalować szerszego paska niż pozwalają na to występy. Ale całkiem możliwe jest użycie paska o mniejszej szerokości. Oczywiście trzeba liczyć się z tym, że zbyt wąski pasek z zegarkiem o dużej średnicy nie będzie wyglądał całkiem harmonijnie. Najczęściej szerokość paska jest bezpośrednio związana ze średnicą tarczy. Standardową szerokość oblicza się według wzoru: ½ x D, gdzie D to średnica tarczy. Oznacza to, że jeśli średnica tarczy wynosi 40 mm, to idealna szerokość paska w tym przypadku wynosi 20 mm.