Porównanie Garmin Vivoactive 4S vs Garmin Forerunner 45S

Rodzaje pomiarów sportowych i medycznych obsługiwane przez gadżet (plus niektóre funkcje o podobnym przeznaczeniu, w tym śledzenie snu, inteligentny budzik, poziom stresu i kalendarz miesiączkowy). Warto zauważyć, że funkcje z tej listy można znaleźć nie tylko w specjalistycznych smartbandach (patrz „Rodzaj”), ale także w bardziej tradycyjnych urządzeniach, takich jak inteligentne zegarki. Oto najpopularniejsze opcje:

- Tętno. Tętno jest jednym z najważniejszych parametrów fizjologicznych człowieka. Aby trening sportowy był jak najbardziej efektywny, tętno musi znajdować się w określonym zakresie (konkretna wartość zależy od celu treningu i osobistych cech użytkownika). W przypadku niektórych chorób i procedur leczenia przyspieszenie lub spowolnienie tętna może być ważnym sygnałem, w tym ostrzeżeniem o niebezpieczeństwie.

- Ciśnienie (ciśnieniomierz). Czujnik mierzący ciśnienie krwi użytkownika. Należy pamiętać, że dokładność takiego czujnika jest zwykle dość niska, błąd pomiaru może wynosić 10% lub nawet więcej; więc nie zastąpi pełnowartościowego tonometru medycznego. Z drugiej strony gadżet z tą funkcją jest w stanie wykryć krytyczny wzrost lub spadek ciśnienia, co pozwoli na podjęcie niezbędnych działań w odpowiednim czasie.

- EKG (kardiogram). Czujnik, który pozwala uzyskać szczegółowe dane o sercu użytkownika. Warto zauważyć, że taki czujnik nie jest pełnowartościowym elektrokardiografem - w rzeczywistości jest to zaawansowany typ pulsometru, który może śledzić charakterystykę tętna. Jednak nawet to wystarczy, aby wykryć pewne niebezpieczne zjawiska - na przykład migotanie przedsionków, które z początku jest dla człowieka niezauważalne - i na czas podjąć odpowiednie działania.

- Poziom tlenu we krwi. Czujnik (zwany pulsoksymetrem), który mierzy nasycenie krwi tlenem (saturację); pomiar wykonywany jest metodą nieinwazyjną - bez przekłuć czy innych uszkodzeń skóry. Jak większość „medycznych” czujników w gadżetach na rękę, nie różni się dokładnością i nie jest pełnowartościowym urządzeniem medycznym, ale jest w stanie zareagować na krytyczny spadek poziomu tlenu we krwi. Uważa się, że obecność pulsoksymetru ma znaczenie przede wszystkim w przypadku niektórych chorób, kiedy saturacja tlenem może się zmniejszyć ze względu na samą chorobę lub specyfikę stosowanego leczenia. Jednak funkcja ta może być przydatna dla całkiem zdrowych użytkowników, którzy często bywają na dużych wysokościach - przede wszystkim wspinaczy i pilotów balonowych.

- Temperatura ciała. Obecność czujnika do zmierzenia temperatury umożliwia pomiary bez użycia termometrów. Oczywiście uchybienia dają o sobie znać, więc niewielkie odchylenie od normy może nie zostać określone, ale urządzenie z łatwością pokaże znaczny wzrost temperatury.

- T° otoczenia. Chociaż smartwatche noszone są na ciele, wbudowane w nie czujniki są zwykle przeznaczone do pomiaru temperatury otaczającego powietrza. Informacje te mogą być przydatne zarówno do ogólnej oceny warunków środowiskowych, jak i do konkretnych celów - w szczególności prognozy pogody. Często zegarki z tą funkcją mają również barometr (patrz „Nawigacja").

- Liczba kroków. Tradycyjny krokomierz to funkcja zliczania liczby kroków wykonanych przez użytkownika. Takie pomiary zwykle wykorzystują dane z akcelerometru, a wyniki są dość dokładne: nowoczesne akcelerometry są w większości dobrze skalibrowane i są w stanie odróżnić drgania od kroków od falowania i innych obcych ruchów. Wyjątkiem są wycieczki w transporcie naziemnym: wiele gadżetów na rękę postrzega drżenie jako kroki, które należy wziąć pod uwagę przy ocenie uzyskanych wyników.

- Przebyta odległość. Pomiar całkowitej odległości przebytej przez użytkownika. W tym celu zwykle używane są dane z krokomierza lub modułu GPS (patrz „Nawigacja”); każda opcja ma swoje zalety. Krokomierz jest tańszy, można go używać nawet w pomieszczeniach bez okien, do których nie dociera sygnał z satelitów, oraz na symulatorach typu bieżnie, gdzie użytkownik nie porusza się względem ziemi. GPS z kolei zapewnia większą dokładność, zwłaszcza na dużych odległościach i nie jest podatny na fałszywe naciśnięcia w transporcie. W niektórych zaawansowanych gadżetach metody te można łączyć - nie jest to tanie, ale pozwala połączyć zalety obu wariantów i osiągnąć maksymalną dokładność.

- Prędkość ruchu. Określenie prędkości ruchu użytkownika. Podobnie jak w przypadku przebytego dystansu, pomiaru można dokonać na różne sposoby; więcej szczegółów znajduje się powyżej. Tutaj zauważmy, że wiele gadżetów z tą funkcją jest w stanie nie tylko określić aktualną prędkość, ale także stale rejestrować jej wartość i wyświetlać różne wskaźniki: maksymalną osiągniętą prędkość, średnią wartość podczas treningu itp.

- Wydatek energetyczny (kalorie). Pomiar liczby kalorii spalonych przez użytkownika podczas ruchu. Dane te są raczej przybliżone, ponieważ są obliczane na podstawie parametrów pośrednich (prędkość i zakres ruchu, cechy osobiste osoby itp.). Jednak nawet ta precyzja może wystarczyć do określenia ogólnej skuteczności treningu.

- Poziom tkanki tłuszczowej. Pomiar ilości spalonych kalorii podczas treningu. Podobnie jak w przypadku wydatku energetycznego (patrz wyżej), wynik takich pomiarów jest dość przybliżony. W praktyce jednak absolutna precyzja nie jest wymagana, a dane dotyczące utraty tkanki tłuszczowej mogą być potężnym czynnikiem motywującym.

- Czas aktywności. Pomiar całkowitego czasu, w którym użytkownik aktywnie się porusza. W wielu modelach taki pomiar może dawać dodatkowe możliwości - na przykład ustalenie kilku okresów aktywności z przerwami między nimi i ustalenie zależności między czasem ruchu a czasem odpoczynku.

- Inteligentny budzik. Budzik, który śledzi fazy snu użytkownika i daje sygnał do obudzenia się w optymalnym dla tego okresie. Sen człowieka składa się z naprzemiennych faz, a pobudka w fazie „nieudanej” wywołuje uczucie letargu i zmęczenia, nawet jeśli było wystarczająco dużo czasu na sen. Inteligentny budzik pozwala uniknąć takich sytuacji; jego praca polega na śledzeniu pulsu, tempa oddychania i innych parametrów, które różnią się w zależności od fazy snu. Należy pamiętać, że odchylenie sygnału od zadanego czasu może dochodzić nawet do pół godziny, jednak jest to zwykle odchylenie w kierunku wcześniejszej pobudki. W efekcie ryzyko spóźnienia się z inteligentnym budzikiem jest zerowe, a „niedospany” czas jest kompensowany optymalnym momentem przebudzenia się.

- Śledzenie snu. Ocena jakości snu opiera się na danych z czujników bransoletek fitness lub inteligentnych zegarków. W szczególności pulsometr monitoruje ilość skurczów mięśnia sercowego, akcelerometr – ruchy użytkownika. Czujnik tlenu we krwi, jeśli jest dostępny w urządzeniu do noszenia, poprawia dokładność zbierania informacji o jakości snu. Zgodnie z odczytami czujników rejestrowane są momenty wejścia i wyjścia z fazy głębokiego snu. To właśnie w tym okresie następuje regeneracja układu nerwowego i gromadzona jest energia na nadchodzący dzień. W głębokim śnie osoba może całkowicie się zrestartować i zyskać siłę, w fazie snu REM aktywność mózgu praktycznie nie różni się od stanu czuwania. Analiza jakości snu pomaga określić najwłaściwszą porę snu i zapewnia spersonalizowane porady, jak poprawić nocny odpoczynek.

- Poziom stresu. Poziom stresu organizmu pozwala ocenić metryka określająca zmienność bicia serca – różnicę czasu pomiędzy kolejnymi skurczami mięśnia sercowego. Pod uwagę brane są również częstość oddechów, maksymalne zużycie tlenu oraz nadmierne zużycie tlenu po treningu. Wynik poziomu stresu daje jasny obraz doświadczeń użytkownika w ciągu dnia, jednak wartość tego parametru polega na określeniu najbardziej optymalnego trybu ciała do treningu. Wysoka zmienność tętna zwykle wskazuje, że jesteś w dobrej formie do uprawiania sportu, podczas gdy niska może wskazywać na zmęczenie, odwodnienie lub złe samopoczucie. Wszystko to bezpośrednio wpływa na zdolność do efektywnego treningu. Nie ma jednoznacznych jednostek do pomiaru poziomu stresu – w inteligentnych zegarkach parametr jest zwykle pokazywany w skali od 0 do 100, często wskazuje liczbę godzin, w których organizm jest pod wpływem stresu i czas potrzebny do powrotu do normy.

— Kalendarz miesiączkowy. Narzędzie do śledzenia cyklu miesiączkowego u płci pięknej na bieżąco śledzi wydarzenia w przewidywanych terminach miesiączki, pozwala określić najkorzystniejsze dni do zajścia w ciążę, pomaga w porę zauważyć niepokojące objawy i zapobiega wielu chorobom w przypadku zaburzenia cyklu. Na podstawie całkowitego czasu cyklu urządzenie oblicza przewidywaną datę następnej miesiączki. Kalendarz miesiączkowy zapisuje daty cyklu, okresy płodności i dzień owulacji. Dodając do niego własne notatki, możesz śledzić wahania snu, apetytu, kondycji, zmiany nastroju i przewidywać, jak się będziesz czuć w danym dniu.

Oprócz opisanych powyżej, w nowoczesnych gadżetach na rękę można znaleźć bardziej szczegółowe rodzaje pomiarów.

W tym bloku zgromadzono różne systemy nawigacji (GPS, Galileo) oraz funkcje pomocnicze do nich (aGPS, nawigacja po śladzie GPS, mapy, kompas, wysokościomierz, barometr). Więcej o nich:

— Moduł GPS. Moduł nawigacji satelitarnej GPS wbudowany bezpośrednio w smartwatch/smartband. Początkową funkcją takiego modułu jest określenie aktualnych współrzędnych geograficznych; ale sposób wykorzystania tych informacji zależy od konkretnego rodzaju i modelu gadżetu. Na przykład w niektórych urządzeniach GPS służy tylko do pomiaru przebytego dystansu i/lub prędkości, podczas gdy bardziej zaawansowane modele obsługują pełną nawigację i są wyposażone we wbudowane mapy. Ponadto funkcja ta jest prawie obowiązkowa w smartwatchach dla dzieci (patrz „Rodzaj”) - to GPS jest odpowiedzialny za określenie lokalizacji dziecka.

— aGPS. Funkcja pomocnicza przyspieszająca uruchomienie głównego odbiornika GPS. Aby działać zgodnie ze swoim głównym przeznaczeniem, taki odbiornik musi aktualizować dane o lokalizacji satelitów nawigacyjnych; uzyskanie tych danych w klasyczny sposób, bezpośrednio z samych satelitów, może zająć dość dużo czasu (do kilkunastu minut). Dotyczy to zwłaszcza tzw. „zimnego startu” – kiedy odbiornik uruchamia się po dłuższej prze...rwie w eksploatacji, a przechowywane w nim dane są już całkowicie nieaktualne. aGPS (Assisted GPS) pozwala na otrzymywanie aktualnych informacji serwisowych od operatora komórkowego – z najbliższej stacji bazowej (funkcja ta jest obecnie obsługiwana przez większość operatorów). Może to znacznie przyspieszyć proces uruchamiania.

— GLONASS. System ten jest rosyjską alternatywą dla amerykańskiego GPS. Co prawda, zapewnia nieco mniejszą dokładność, więc obsługa GLONASS jest zwykle zapewniana dodatkowo do modułu GPS. Jednoczesne użycie dwóch systemów podnosi z kolei dokładność pozycjonowania.

— Galileo. Europejski system nawigacji satelitarnej, stworzony jako alternatywa dla amerykańskiego GPS. Należy zauważyć, że znajduje się on pod kontrolą departamentów cywilnych, a nie wojskowych. Przy pełnej flocie składającej się z 24 aktywnych satelitów system zapewnia dokładność do 1 m w trybie publicznym oraz do 20 cm z serwisem GHA. Działając w połączeniu z GPS, system Galileo zapewnia dokładniejsze określanie lokalizacji, zwłaszcza w gęsto zaludnionych obszarach.

— Mapy. Funkcja wyświetlania na ekranie zegarka mapy topograficznej terenu z wysokościami, formami ukształtowania terenu i rodzajami roślinności. Zainstalowane mapy służą do wizualnej nawigacji GPS bez konieczności przywiązywania się do smartfona. Często możliwość wyświetlania map jest zaimplementowana w taktycznych smartwatchach z nastawieniem na turystykę.

— Nawigacja po śladzie GPS. Wiele zegarków z możliwością planowania trasy ma funkcję nawigacji po śladzie GPS. Gadżet do noszenia działa jako nawigator w okolicy, pokazując trasę na ekranie i podpowiadając, gdzie należy skręcić w tym czy innym kierunku. Niektóre smartwatche z wyraźnym nastawieniem turystycznym mają również program „Droga powrotna”, który pozwala wrócić na trasę, którą już przebyłeś. W trybie śledzenia GPS punkty śledzenia są zwykle rejestrowane automatycznie w oparciu o wybrany interwał ustalania pozycji. Można także ręcznie oznaczyć punkt na trasie w dowolnym momencie.

— Kompas. Klasyczny kompas to urządzenie wskazujące kierunek do punktów kardynalnych. Gadżety na rękę zwykle wykorzystują elektroniczny kompas - miniaturowy czujnik magnetyczny, z którego dane w razie potrzeby są wyświetlane na wyświetlaczu.

— Wysokościomierz. Funkcja pozwalająca określić aktualną wysokość, w której znajduje się użytkownik. Należy pamiętać, że zasada i format wysokościomierza mogą być różne. Niektóre modele wykorzystują dane z barometru do pomiarów wysokości, inne wykorzystują informacje z czujnika GPS; samą wysokość można określić w stosunku do poziomu morza, w stosunku do określonego punktu początkowego lub w dowolny z tych sposobów, według uznania użytkownika. Szczegóły te należy wyjaśnić osobno.

— Barometr. Funkcja, która pozwala wyjaśniać aktualne ciśnienie atmosferyczne. Jednym z zastosowań barometru jest prognozowanie pogody: na przykład gwałtowny spadek ciśnienia zwykle sygnalizuje nadejście złej pogody. Ponadto informacje z tego czujnika mogą być używane do obsługi wysokościomierza (patrz wyżej); a nawet jeśli gadżet nie ma wysokościomierza, różnicę wysokości między dwoma punktami na ziemi można łatwo obliczyć na podstawie różnicy ciśnień między nimi.

Obecność w gadżecie ekranu dotykowego - podobnego do tych stosowanych w smartfonach i tabletach. Taki ekran zapewnia dodatkową wygodę: wiele funkcji jest łatwiejszych w obsłudze za pomocą dotknięć i gestów na wyświetlaczu niż za pomocą przycisków i innego sprzętu. Z drugiej strony ekran dotykowy znacząco wpływa na koszt urządzenia w porównaniu do jego odpowiedników.

Przekątna wyświetlacza zainstalowanego w gadżecie; w przypadku ekranów okrągłych jest wskazywana średnica.

Większy ekran z jednej strony okazuje się wygodniejszy w użytkowaniu, z drugiej znacząco wpływa na wymiary całego urządzenia, co jest szczególnie istotne w przypadku gadżetów na nadgarstek. Dlatego producenci wybierają rozmiar wyświetlacza zgodnie z przeznaczeniem i funkcjonalnością każdego konkretnego modelu - tak, aby na ekranie było wystarczająco dużo miejsca, a samo urządzenie nie było zbyt nieporęczne.

Warto też wspomnieć, że ekrany o podobnej przekątnej mogą mieć różne proporcje. Na przykład tradycyjne smartwatche są zwykle wyposażone w kwadratowe lub okrągłe matryce, podczas gdy w smartbandach (bransoletkach fitness) ekrany są często wydłużane.

Rozmiar ekranu zegara w liniach (pikselach) w poziomie i w pionie. Generalnie jest to jeden ze wskaźników określających jakość obrazu: im wyższa rozdzielczość, tym wyraźniejszy i gładszy obraz na ekranie (przy tej samej przekątnej), tym mniej zauważalne są pojedyncze piksele. Z drugiej strony wzrost liczby pikseli wpływa na koszt wyświetlaczy, ich pobór mocy i wymagania stawiane platformie sprzętowej (wymagane jest mocniejsze „wypełnienie”, które samo w sobie będzie kosztować więcej). Ponadto specyfika korzystania z inteligentnych zegarków jest taka, że po prostu nie ma potrzeby instalowania w nich „fantazyjnych” ekranów o wysokiej rozdzielczości. Dlatego współczesne akcesoria na rękę wykorzystują wyświetlacze o stosunkowo niskiej rozdzielczości: na przykład 320x320 o przekątnej około 1,6 cala jest uważana za wystarczającą nawet w przypadku zegarków klasy premium.

Gęstość punktów na ekranie gadżetu, czyli liczba pikseli na cal matrycy w pionie lub poziomie.

Im wyższy PPI, tym wyższa szczegółowość ekranu, tym wyraźniejszy i gładszy obraz. Wskaźnik ten jednak ma odpowiedni wpływ na cenę. Dlatego im większa gęstość punktów, tym bardziej zaawansowany jest z reguły ten gadżet pod względem ogólnych możliwości. Jednak przy wyborze ekranu producenci biorą pod uwagę ogólny cel i funkcjonalność urządzenia; więc nawet niewielka liczba PPI zwykle nie przeszkadza w wygodnym użytkowaniu.

Materiał, z którego wykonana jest przezroczysta powłoka wyświetlacza.

- Tworzywo sztuczne. Niedrogi, poza tym dość trwały i odporny na uderzenia materiał: nawet przy silnym uderzeniu plastik pęknie, a nie rozpadnie się na fragmenty. Jednocześnie na takiej powłoce łatwo pojawiają się zarysowania, więc z czasem nieuchronnie staje się ona mętna. Z tego powodu plastik znajduje się przede wszystkim w niedrogich gadżetach na rękę.

- Szkło. W tym przypadku może to oznaczać zarówno klasyczne szkło silikatowe (takie samo jak np. w oknach), jak i kilka oryginalnych odmian szkieł odpornych na uderzenia, które nie należą do szkła Gorilla Glass (patrz poniżej). Zwykłe szkło jest droższe od plastiku, ale niewiele droższe, a dzięki odporności na zarysowania wygląda lepiej i dłużej zachowuje przezroczystość. Głównymi wadami tego materiału są kruchość i skłonność do kruszenia się na ostre fragmenty po uderzeniu. Pozbawione tej wady w pewnym stopniu są szkła odporne na uderzenia, ale są one droższe. Według półki cenowej gadżetu można dość dokładnie określić, jaki rodzaj szkła jest w nim używany - zwykłe czy odporne na uderzenia.

- Szafir. Powłoka wykonana z syntetycznego szafiru jest stosowana wyłącznie w gadżetach klasy premium - wynika to ze złożoności jego produkcji, a tym samym z wysokich kosztów. Od strony praktycznej szaf...ir ma niezwykle wysoką odporność na zarysowania (takie szkło można zarysować tylko diamentem lub specjalnymi narzędziami), ale jednocześnie jest kruchy i łatwo pęka od uderzenia.

- Gorilla Glass. Rodzina odpornych na uderzenia szkieł stworzona przez firmę Corning i szeroko stosowana we współczesnej elektronice, w tym w gadżetach na rękę. Oprócz wytrzymałości, szkła Gorilla Glass mają również dobrą odporność na zarysowania, kosztując jednocześnie stosunkowo niedrogo (jak na standardy takiej powłoki), dlatego cieszą się tak dużą popularnością. Jednak specyficzne właściwości takiego szkła zależą od jego wersji; oto opcje, które są aktualne dla współczesnych urządzeń na rękę:

• Gorilla Glass v3. Najstarsza z aktualnych wersji, została wydana w 2013 roku. Niemniej jednak nawet taka powłoka jest zauważalnie lepsza od tradycyjnego szkła (nie wspominając o plastiku) pod względem przezroczystości i odporności na zarysowania.
• Gorilla Glass v4. Wersja wydana w 2014 roku. Kluczową cechą przy opracowywaniu tej powłoki był nacisk na odporność na uderzenia (podczas gdy poprzednie generacje skupiały się głównie na odporności na zarysowania). W efekcie szkło okazało się dwukrotnie mocniejsze niż w wersji 3, a jego grubość wynosiła zaledwie 0,4 mm.
• Gorilla Glass SR+. Pierwsza wersja Gorilla Glass, zaprojektowana specjalnie dla smartwatchy i innych miniaturowych gadżetów na rękę; wprowadzona w 2016 roku. Zdaniem twórców, odporność takich powłok na zarysowania jest zbliżona do szkła szafirowego, przy jednoczesnym zachowaniu głównych zalet Gorilla Glass - dużej wytrzymałości i przezroczystości. Ogólnie rzecz biorąc, dla tego materiału deklaruje się przewagę nad „alternatywnymi opcjami” o 70% pod względem wytrzymałości i o 25% pod względem właściwości optycznych.
• Gorilla Glass DX. Kolejny rodzaj szkła przeznaczony specjalnie do urządzeń na rękę. Został wydany w 2018 roku wraz z wersją DX+ (patrz poniżej). Zapowiadane są kluczowe ulepszenia w Gorilla Glass DX, w szczególności zwiększone właściwości antyrefleksyjne i wzrost poziomu kontrastu widzialnego obrazu o 50%; ta ostatnia pozwala między innymi zmniejszyć rzeczywistą jasność, a tym samym zużycie energii przez ekrany bez pogorszenia jakości obrazu, co jest szczególnie ważne w przypadku miniaturowych urządzeń na rękę. A materiał ten różni się od powłoki typu DX+ z jednej strony mniejszą odpornością na zarysowania, z drugiej zaś wyższymi właściwościami antyrefleksyjnymi.
• Gorilla Glass DX+. „Rówieśnica” oryginalnej wersji DX, należąca do tej samej specjalizacji - gadżety do noszenia na rękę i inne miniaturowe urządzenia. Jednocześnie DX+ ma wyższą odporność na zarysowania, ale ma nieco gorsze właściwości antyrefleksyjne. Poza tym te rodzaje powłoki są prawie identyczne.

Wśród dodatkowych funkcji należy wyróżnić wbudowany odtwarzacz, czujnik światła, Wi-Fi, NFC, w tym z płatnościami zbliżeniowymi, akcelerometr, aparat, latarka (i jej mocniejsza wersja). Szczegółowe informacje na temat każdej funkcji znajdują się poniżej:

— Wbudowany odtwarzacz. Obecność odtwarzacza w inteligentnym zegarku pozwala na wykorzystanie gadżetu do słuchania muzyki. W tym celu nie ma potrzeby łączenia się z telefonem. Piosenki będą odtwarzane bezpośrednio z zegarka. Dlatego te urządzenia muszą koniecznie mieć imponującą (jak zegarek) pojemność pamięci i różne sposoby połączenia (do połączenia ze słuchawkami).

— Czujnik światła. Czujnik monitorujący jasność światła otoczenia. Jednym z najpopularniejszych zastosowań tej funkcji jest automatyczna regulacja jasności wyświetlacza: w jasnym świetle zwiększa się, dzięki czemu obraz pozostaje widoczny, a o zmierzchu maleje, co zmniejsza zmęczenie oczu i zużycie energii. Ponadto mogą być zapewnione inne, bardziej specyficzne funkcje - na przykład włączanie ekranu podczas ściągania rękawa ubrania.

— Wi-Fi. Technologia pierwotnie używana do uzyskiwania dostępu do Internetu za pośrednictwem bez...przewodowych punktów dostępowych, ale ostatnio również wykorzystywana do bezpośredniej komunikacji między dwoma urządzeniami (to połączenie ma kilka zalet w porównaniu z tradycyjnym Bluetooth). W gadżetach na rękę najczęściej podawana jest pierwsza opcja, chociaż znajduje się również druga. Ale konkretne sposoby korzystania z Wi-Fi mogą być różne w zależności od urządzenia: dostęp do stron internetowych i różnych usług internetowych, zdalna komunikacja z systemami inteligentnego domu, zdalne sterowanie aparatami cyfrowymi i innym sprzętem elektronicznym, transmisja przez Internet współrzędnych GPS (w smartwatchach dziecięcych) itp.

— NFC. Technologia komunikacji bezprzewodowej na krótkie odległości (do 10 cm). Metody jej użycia, w tym w urządzeniach na rękę, mogą być różne. Jedną z najpopularniejszych opcji jest użycie gadżetu do płatności zbliżeniowych (patrz poniżej); jednak warto osobno sprawdzić dostępność takiej funkcji. Inną powszechną funkcją jest uproszczenie połączenia Bluetooth ze smartfonem lub tabletem, który również ma NFC: zamiast ręcznego ustawiania wystarczy podnieść jedno urządzenie do drugiego - a one automatycznie rozpoznają się i nawiążą połączenie, pozostaje tylko potwierdzić połączenie. Mogą również być przewidziane inne metody interakcji - na przykład uruchomienie aplikacji „sportowej” na smartfonie po podniesieniu do niego bransoletki fitness. I teoretycznie dozwolone są bardziej specyficzne opcje wykorzystania NFC - na przykład jako biletu okresowego, przepustki itp. Właściwie w wielu modelach gadżetów na rękę zestaw tych sposobów ogranicza się tylko do zainstalowanych aplikacji.

— Płatności zbliżeniowe. Możliwość wykorzystania gadżetu naręcznego do dokonania płatności zbliżeniowych. Funkcja ta jest dostępna wyłącznie w modelach z NFC (patrz wyżej); w rzeczywistości zamienia urządzenie w odpowiednik karty kredytowej z chipem i pozwala płacić bez wyjmowania karty z portfela - wystarczy przyłożyć rękę z gadżetem do czytnika terminala. Zapewnia to nie tylko dodatkową wygodę, ale także bezpieczeństwo. Tak więc podniesienie zegarka do terminala jest zdecydowanie łatwiejsze niż sięgnięcie do kieszeni lub torebki po kartę kredytową - zwłaszcza jeśli ma się zajęte ręce podczas zakupów. I zamiast tradycyjnej karty, z której atakujący może skopiować podstawowe informacje, takie jak numer, kod CVV i datę ważności (na przykład „szpiegując” je wbudowaną kamerą), używany jest gadżet, który przekazuje te informacje w postaci zaszyfrowanej i nigdzie ich jawnie nie wyświetla.
Aby skorzystać z płatności zbliżeniowej z reguły trzeba zsynchronizować gadżet ze smartfonem i ustawić taką płatność w systemie Google Wallet lub Apple Pay. Ale do dokonywania płatności smartfon nie jest już potrzebny - wiele urządzeń na rękę jest w stanie pełnić tę funkcję całkowicie autonomicznie (chociaż warto tę możliwość wyjaśnić osobno)

— Akcelerometr. Czujnik wykrywający kierunek grawitacji, a także przyspieszenie działające na urządzenie. Pozwala to na śledzenie dwóch parametrów jednocześnie: aktualnej pozycji w przestrzeni i różnych wpływów fizycznych (takich jak stukanie lub potrząsanie). Najczęściej akcelerometr odpowiada za dwie główne funkcje: automatyczne obracanie obrazu na ekranie, a także działanie krokomierza (w rzeczywistości obecność takiego czujnika prawie gwarantuje obecność krokomierza, patrz „Możliwe pomiary”). Możliwe są jednak również inne sposoby wykorzystania tego czujnika - na przykład odrzucenie połączenia podczas potrząsania zegarem, włączanie ekranu podczas stukania w kopertę itp.

— Żyroskop. Urządzenie, które umożliwia śledzenie zwrotów gadżetu w jednym lub drugim kierunku. Zwykle używany w połączeniu z akcelerometrem. Żyroskop poprawia dokładność pozycjonowania w przestrzeni (co pozytywnie wpływa na jakość krokomierza i inne podobne funkcje), a także daje dodatkowe możliwości sterowania gestami. Jednak konkretne zastosowania tego czujnika w dużym stopniu zależą od modelu.

— Aparat. Zegarek/bransoletka ma wbudowany aparat; jego lokalizacja i przeznaczenie różnią się w zależności od modelu. W niektórych urządzeniach obiektyw znajduje się na przednim panelu, nad ekranem, a sprawa ogranicza się tylko do komunikacji wideo i robienia selfie, podczas gdy inne pozwalają na robienie „klasycznych” zdjęć czy nagrywanie filmów. Jednocześnie należy zauważyć, że w każdym przypadku specyfikacje takich aparatów są zwykle bardzo skromne - na przykład rozdzielczość rzadko przekracza 2 megapiksele, a autofokus jest zapewniony tylko w najbardziej zaawansowanych modelach.

— Latarka. Funkcja ta występuje głównie w smartwatchach dla dzieci, nie zastępuje ona pełnowartościowej latarki (patrz poniżej), a jedynie daje namiastkę podświetlenia w bezpośredniej bliskości gadżetu. Podstawę latarki stanowi dioda, ale jej moc jest dość słaba, aby oświetlić, powiedzmy, drogę. Jednakże ta moc wystarczy by odnaleźć np. dziurkę od klucza w ciemności.

— Pełnowartościowa latarka. Pełnowartościowa latarka, mimo swojej "głośnej" nazwy, składa się z samej diody. Jednakże jej cechy konstrukcyjne umożliwiają uzyskanie dostatecznej wiązki światła do dobrego oświetlenia do kilku metrów. Naturalnie, latarka ta jest pełnowartościowa jedynie na tle samego smartwatcha i nie da się jej porównać z prawdziwą latarką jako osobnym urządzeniem.

Obsługa przez smartwatch systemu płatności zbliżeniowych za zakupy i usługi za pośrednictwem wbudowanego chipu NFC. Więcej szczegółów w "Płatność zbliżeniowa".

— Apple Pay. System płatności zbliżeniowych firmy Apple, dostępny dla posiadaczy smartwatchy marki Apple Watch. Aby z niego skorzystać, wystarczy uprzednio podpiąć do urządzenia kartę bankową, a na etapie płacenia za zakupy lub usługi zbliżyć smartwatch do terminala. Portfel elektroniczny Apple Pay współpracuje tylko z "noszonym" sprzętem marki Apple.

— Google Wallet. Serwis Google Wallet (dawniej Google Pay) umożliwia płacenie za zakupy za pomocą smartwatchy z chipem NFC opartych na systemie operacyjnym Wear OS. Urządzenie musi mieć zainstalowaną aplikację Google Wallet, a użytkownik uprzednio będzie musiał zdobyć obsługiwaną kartę banku-emitenta.

— Garmin Pay. Serwis płatności umożliwiający błyskawiczną opłatę za zakupy za pomocą smartwatchy Garmin. Aby zapłacić za towary, musisz aktywować menu e-portfela na smartwatchu i wprowadzić hasło w aplikacji Garmin Connect Mobile. Następnie wystarczy zbliżyć urządzenie do terminala przy kasie. Po tym możesz dokonywać płatności bez dodatkowego wpisywania hasła w ciągu 24 godzin. Jeśli zdejmiesz smartwatch z nadgarstka lub wyłączysz czujnik tętna, przed dokonaniem płatności...konieczne będzie ponowne wprowadzenie hasła.

— Samsung Pay. Serwis płatności zbliżeniowych za zakupy i usługi dla smartwatchy z rodzin Samsung Gear Watch i Galaxy Watch. System wyróżnia się tym, że wdrożona przez specjalistów Samsung technologia Magnetic Secure Transmission (MST) umożliwia płacenie nawet w terminalach bez obsługi płatności zbliżeniowych. Niektóre smartwatche południowokoreańskiej marki mogą tworzyć pole magnetyczne, imitujące pasek magnetyczny karty bankowej oraz przekazywać informacje do przestarzałych terminali płatniczych.