—
G11. Prosta klasa dla budżetowych marek płynów przeciw zamarzaniu. Podstawą takich płynów chłodniczych jest mieszanina wody i glikolu etylenowego z dodatkami antykorozyjnymi pochodzenia organicznego lub nieorganicznego. We współczesnych silnikach rzadko stosuje się płyny chłodnicze typu G11, używane są one głównie w samochodach z żeliwnym blokiem cylindrów. Zapłata za niski koszt G11 to krótka żywotność płynów chłodniczych tej klasy.
—
G12. Grupa karboksylanowych płynów przeciw zamarzaniu, zakładających wykorzystanie podstawy wodno-etylenoglikolowej oraz dodatków organicznych. Ich kluczową cechą jest oddziaływanie bezpośrednio na ogniska korozji – warstwa ochronna tworzy się tylko w miejscach narażonych na korozję. To znacznie poprawiło wymianę ciepła i zapewniło długą żywotność płynów G12 (ponad 5 lat).
—
G12+. Dalsze udoskonalenie klasy G12 poprzez włączenie do jej składu substancji na bazie kwasów organicznych zapobiegających korozji. Te płyny chłodnicze marki G12+ nie tylko tworzą warstwę ochronną w ogniskach korozji, lecz także stosują środki zapobiegawcze, aby zapobiec ich wystąpieniu.
—
G12++. Najbardziej zaawansowany rodzaj płynów chłodniczych grupy G12. Hybrydowy skład płynów przeciw zamarzaniu tej klasy obejmuje nie tylko związki organiczne, lecz także dodatki krzemianowe. To połączenie łączy za
...lety dodatków organicznych i nieorganicznych, zapewniając skuteczną ochronę silnika przed korozją. Od 2012 roku płyny chłodnicze tej kategorii zostały zastąpione płynami bardziej zaawansowanej grupy G13.
— G13. Najbardziej zaawansowana obecnie klasa płynów chłodniczych. Glikol etylenowy w ich składzie został zastąpiony glikolem propylenowym, który jest znacznie mniej toksyczny i szybciej rozkłada się po użyciu. Ponadto właściwości takich płynów przeciw zamarzaniu umożliwiają stosowanie ich w mocnych silnikach, w tym tych sportowych. Natomiast takie składy nie są tanie.
