Porównanie Ring RAC830 vs Ring RAC625

Typ wbudowanego manometru przewidzianego w konstrukcji pompy/kompresora. Nowoczesne manometry różnią się głównie rodzajem skali, na której wyświetlane są odczyty:

— Analogowy. Klasyczny manometr wyposażony w skalę analogową – okrągłą „tarczę numerową” ze strzałką. Takie urządzenia są niezwykle proste i niedrogie, ponadto są całkowicie autonomiczne, nie wymagają źródła zasilania i mogą być z powodzeniem stosowane w urządzeniach ręcznych i nożnych. Są one jednak wyraźnie gorsze od cyfrowych pod względem dokładności: skala jest w stanie wyświetlać odczyty w najlepszym przypadku z dokładnością do jednej dziesiątej atmosfery (czasem do dwóch dziesiątych lub nawet więcej), poza tym strzałka ma tendencję do drgania podczas pompowania, co utrudnia określenie odczytów. Z drugiej strony taka dokładność w praktyce jest często wystarczająca, dlatego manometry analogowe były i pozostają najpopularniejszym wariantem.

— Cyfrowy. Manometry wyposażone w elektroniczny wyświetlacz pokazujący dane dotyczące ciśnienia. Takie urządzenia charakteryzują się dużą dokładnością pomiaru - często do setnych części atmosfery (lub równoważnego wskaźnika w innych jednostkach), co więcej mogą przewidywać różne dodatkowe funkcje - na przykład autostop (patrz niżej) lub przełączanie się między pomiarami w atmosferach oraz w funtach na cal2. Jednocześnie manometry cyfrowe są znacznie droższe od analogowych, wspomniana dokł...adność jest w praktyce rzadko wymagana, a do pracy elektroniki wymagane jest zasilanie, co utrudnia stosowanie w pompach nieelektrycznych (potrzebne są baterie, natomiast czas ich działania jest ograniczony). W rezultacie ten wariant nie zyskał dużego uznania.

— Brak. Istnieje wiele pomp i kompresorów, które w ogóle nie posiadają manometru. To z jednej strony nie pozwala na monitorowanie ciśnienia podczas pompowania: stan opony musi być monitorowany „na oko”, a aby zmierzyć ciśnienie - odłącz urządzenie i użyj osobnego manometru. Z drugiej strony takie modele okazują się bardziej kompaktowe i tańsze niż podobne rozwiązania z manometrami, a opisana procedura pompowania, choć wiąże się z niepotrzebnymi kłopotami, generalnie nie jest szczególnie skomplikowana i nie nastręcza szczególnych trudności nawet dla niezbyt doświadczonego kierowcy.

Wydajność kompresora (patrz „Rodzaj”) to maksymalna ilość powietrza, jaką można wpompować do opony w minutę.

Wyższa wydajność skraca czas pompowania koła; z drugiej strony parametr ten bezpośrednio wpływa na rozmiar, wagę, pobór mocy i cenę kompresora. Warto więc wybierać w oparciu o wydajność, biorąc pod uwagę realne potrzeby. Tak więc do sporadycznego pompowania opon w samochodzie osobowym wystarcza kompresor o niskiej prędkości roboczej - do 20 l/min włącznie. A jeśli ważna jest dla Ciebie również prędkość pełnego pompowania (np. po wymianie koła), możesz wybrać jednostkę 21 - 40 l/min. Z kolei modele o bardziej solidnych właściwościach – 41 – 60 l/min i więcej – przeznaczone są głównie do ciężkich pojazdów takich jak SUV-y, ciężarówki, ciągniki itp.

Należy zauważyć, że parametr ten NIE nadaje się do obliczenia dokładnego czasu pompowania (nawet jeśli znana jest dokładna objętość powietrza w oponie). Faktem jest, że rzeczywista wydajność kompresora jest zawsze niższa niż deklarowana: liczby w charakterystyce są podawane dla wolnego wylotu powietrza, a podczas pompowania kół prędkość będzie nieuchronnie niższa ze względu na opór smoczka.

Ilość prądu pobieranego przez kompresor podczas pracy. W przypadku większości modeli przeznaczonych do użytku z samochodami osobowymi, wartość ta kształtuje się na poziomie 12-14 A. Z punktu widzenia oszczędności energii preferowane jest niewielkie zużycie prądu, lecz wydajność urządzenia w dużej mierze zależy od tego wskaźnika (patrz "Wydajność").

Moc znamionowa pobierana przez kompresor podczas pracy.

Parametr ten wpływa przede wszystkim na charakterystyczne cechy podłączenia urządzenia do sieci pokładowej poprzez gniazdo zapalniczki. Takie gniazdo ma ograniczenia dotyczące mocy obciążenia, te ograniczenia są różne dla różnych samochodów; przy czym nawet w jednym samochodzie złącza są różne – właściwie zapalniczka i osobne gniazdo tego samego formatu – mogą różnić się pod względem mocy znamionowej. Jednak większość tych złączy bez problemu radzi sobie z jednostkami o mocy do 100 - 120 W; ale jeśli kupujesz mocniejszy kompresor, warto wyjaśnić możliwość użycia go z konkretną zapalniczką (najłatwiej to zrobić według dokumentacji samochodu). Jeśli urządzenie ma być zasilane przez „krokodyle” lub z gniazdka 230 V (patrz „Podłączenie”), możesz zlekceważyć kwestię poboru mocy.

Co więcej, mocniejsze kompresory z reguły mają wyższą wydajność i/lub maksymalne ciśnienie, lecz nie ma tutaj ścisłej zależności.

Długość kabla za pomocą którego kompresor jest podłączany do źródła zasilania - standardowego samochodowego gniazda DC 12V (tzw. zapalniczki) lub bezpośrednio do zacisków akumulatora. Uważa się, że długość kabla nie powinna być mniejsza niż dwa metry, aby uniknąć niedogodności w działaniu.

Długość węża, przez który pompowane jest powietrze do opony. Im jest większa, tym wygodniej jest korzystać z urządzenia. Natomiast rzadkością jest pozostawienie kompresora daleko od koła, zwłaszcza jeśli na urządzeniu znajduje się manometr, który się okresowo sprawdza. Do użytku domowego w samochodach wystarczy wąż o długości półtora metra. Mocne i wydajne modele mogą być wyposażone w wąż o długości 7 lub więcej metrów, lecz są to raczej rozwiązania do komercyjnego zastosowania w serwisach samochodowych.

Funkcja, która automatycznie zatrzymuje pracę po osiągnięciu odpowiedniego ciśnienia w oponach. Z reguły ciśnienie, przy którym uruchamiane jest automatyczne zatrzymanie, można ustawić według uznania użytkownika.

Funkcja ta znacznie upraszcza pracę z pompą: ryzyko przepompowania opony jest zredukowane niemal do zera, a użytkownik nie musi monitorować procesu pompowania - wszak pompa zatrzyma się sama w odpowiednim momencie. Z drugiej strony autostop ma duży wpływ na cenę. Występuje tylko w kompresorach elektrycznych (patrz „Rodzaj”).