Porównanie Daewoo DW75L vs Belauto BK 45

Obecność dwóch cylindrów w konstrukcji pompki/kompresora.

Ta cecha występuje głównie wśród kompresorów (patrz „Rodzaj”). Z reguły jest oznaką wydajnego urządzenia: dwa cylindry robocze umożliwiają pompowanie dwukrotnie większej ilości powietrza w jednym cyklu niż w modelu jednocylindrowym o tej samej średnicy i skoku tłoka. Jest to szczególnie przydatne podczas pompowania dużych kół – w ciężarówkach, autobusach, ciężkich SUV-ach itp. Minusem podobnej konstrukcji jest zwiększona waga i wymiary, a także zwiększone zużycie energii ze względu na dodatkowy opór na tłokach. Dlatego warto zwracać uwagę na takie urządzenia w przypadkach, gdy istotna jest dla Ciebie wysoka wydajność.

W sprzedaży można również znaleźć pompki nożne z dwoma cylindrami; mają one te same cechy.

Maksymalne ciśnienie dostarczane przez pompę lub kompresor — innymi słowy najwyższe ciśnienie w oponie, jakie można osiągnąć przy pomocy danego sprzętu.

W większości modeli wskaźnik ten wynosi od 2.5 do 10 atm, a w pompach mechanicznych (ręcznych i nożnych, patrz "Rodzaj") prawie w ogóle nie występuje ciśnienie większe niż 10 atm. Wynika to z faktu, że nawet w przypadku ciężkich samochodów ciężarowych optymalne ciśnienie w oponach wynosi zwykle około 5 - 9 atm (w zależności od wielu parametrów istnieją specjalne formuły i tabele do obliczeń); a w oponach samochodów osobowych niezwykle rzadko stosuje się ciśnienie powyżej 2,5 atm. Niemniej jednak istnieją kompresory o wyższych parametrach ciśnieniowych - 11-15 atm, 16-20 atm i nawet jeszcze wyższych. Taka specyfikacja ma sens głównie w odniesieniu do „rezerwy mocy”: wyższe ciśnienie robocze sprzyja szybszemu pompowaniu. Jednakże należy uważać, aby nie napompować zbyt mocno i nie uszkodzić opony.

Wydajność kompresora (patrz „Rodzaj”) to maksymalna ilość powietrza, jaką można wpompować do opony w minutę.

Wyższa wydajność skraca czas pompowania koła; z drugiej strony parametr ten bezpośrednio wpływa na rozmiar, wagę, pobór mocy i cenę kompresora. Warto więc wybierać w oparciu o wydajność, biorąc pod uwagę realne potrzeby. Tak więc do sporadycznego pompowania opon w samochodzie osobowym wystarcza kompresor o niskiej prędkości roboczej - do 20 l/min włącznie. A jeśli ważna jest dla Ciebie również prędkość pełnego pompowania (np. po wymianie koła), możesz wybrać jednostkę 21 - 40 l/min. Z kolei modele o bardziej solidnych właściwościach – 41 – 60 l/min i więcej – przeznaczone są głównie do ciężkich pojazdów takich jak SUV-y, ciężarówki, ciągniki itp.

Należy zauważyć, że parametr ten NIE nadaje się do obliczenia dokładnego czasu pompowania (nawet jeśli znana jest dokładna objętość powietrza w oponie). Faktem jest, że rzeczywista wydajność kompresora jest zawsze niższa niż deklarowana: liczby w charakterystyce są podawane dla wolnego wylotu powietrza, a podczas pompowania kół prędkość będzie nieuchronnie niższa ze względu na opór smoczka.

Ilość prądu pobieranego przez kompresor podczas pracy. W przypadku większości modeli przeznaczonych do użytku z samochodami osobowymi, wartość ta kształtuje się na poziomie 12-14 A. Z punktu widzenia oszczędności energii preferowane jest niewielkie zużycie prądu, lecz wydajność urządzenia w dużej mierze zależy od tego wskaźnika (patrz "Wydajność").

Moc znamionowa pobierana przez kompresor podczas pracy.

Parametr ten wpływa przede wszystkim na charakterystyczne cechy podłączenia urządzenia do sieci pokładowej poprzez gniazdo zapalniczki. Takie gniazdo ma ograniczenia dotyczące mocy obciążenia, te ograniczenia są różne dla różnych samochodów; przy czym nawet w jednym samochodzie złącza są różne – właściwie zapalniczka i osobne gniazdo tego samego formatu – mogą różnić się pod względem mocy znamionowej. Jednak większość tych złączy bez problemu radzi sobie z jednostkami o mocy do 100 - 120 W; ale jeśli kupujesz mocniejszy kompresor, warto wyjaśnić możliwość użycia go z konkretną zapalniczką (najłatwiej to zrobić według dokumentacji samochodu). Jeśli urządzenie ma być zasilane przez „krokodyle” lub z gniazdka 230 V (patrz „Podłączenie”), możesz zlekceważyć kwestię poboru mocy.

Co więcej, mocniejsze kompresory z reguły mają wyższą wydajność i/lub maksymalne ciśnienie, lecz nie ma tutaj ścisłej zależności.

Sposoby podłączenia do zasilania, przewidzianego w konstrukcji kompresora (patrz „Rodzaj”).

- Zapalniczka samochodowa. Podłączenie do standardowego gniazda zapalniczki (lub osobnego gniazda samochodowego tego samego formatu). Ta metoda jest wygodna, ponieważ aby uruchomić kompresor nie trzeba otwierać maski. Z drugiej strony zapalniczki mają ograniczenia dotyczące mocy maksymalnej, a w różnych samochodach (a nawet w różnych gniazdach tego samego samochodu) ograniczenia te mogą się znacznie różnić. Aby uzyskać szczegółowe informacje, zobacz "Pobór mocy".

- „Krokodyle”. Bezpośrednie podłączenie do klem akumulatora za pomocą zacisków krokodylkowych. Ta metoda jest nieco bardziej skomplikowana niż praca z zapalniczki - musisz otworzyć maskę i pociągnąć przewody do baterii. Z drugiej strony pozwala ona na wykorzystanie pełnej mocy sieci pokładowej bez obaw o przeciążenia i integralność bezpieczników, dzięki czemu nadaje się do nawet najmocniejszych i najwydajniejszych kompresorów. Ponadto za pomocą „krokodyli” urządzenie można podłączyć nie tylko do sieci pokładowej, ale także do osobnego akumulatora; w niektórych przypadkach taka możliwość jest przydatna (na przykład, jeśli własna bateria samochodu już się wyczerpuje, lecz w pobliżu znajduje się „świeży” akumulator).

- Zapalniczka/"krokodyle". Możliwość użycia dowolnego z opisanych powyżej wari...antów podłączenia - według własnego uznania. Zapewnia to wygodę i pozwala wybrać optymalny format pracy w zależności od sytuacji. Na przykład do szybkiego pompowania jednego lub dwóch kół można użyć zapalniczki, lecz do długotrwałej pracy lepiej nadaje się zasilanie przez „krokodyle”.

- Wtyczka. Wtyczka do podłączenia do zwykłego gniazdka 230 V (patrz „Zasilanie”). Stosowana jest wyłącznie w kompresorach z tym typem zasilania.

- Zapalniczka/wtyczka. Odmiana spotykana w modelach z możliwością pracy zarówno z 12 V jak i 230 V; w pierwszym przypadku używa się zapalniczki, w drugim - wtyczki.

- Kabel (do akumulatora). Bezpośrednie podłączenie do akumulatora za pomocą kabli o płaskich stykach, które po podłączeniu zaciskane są w klemach baterii. Taka konstrukcja zapewnia ciaśniejszy kontakt niż opisane powyżej „krokodyle”, lecz jest mniej wygodna podczas podłączania i odłączania kompresora.

Długość kabla za pomocą którego kompresor jest podłączany do źródła zasilania - standardowego samochodowego gniazda DC 12V (tzw. zapalniczki) lub bezpośrednio do zacisków akumulatora. Uważa się, że długość kabla nie powinna być mniejsza niż dwa metry, aby uniknąć niedogodności w działaniu.

Długość węża, przez który pompowane jest powietrze do opony. Im jest większa, tym wygodniej jest korzystać z urządzenia. Natomiast rzadkością jest pozostawienie kompresora daleko od koła, zwłaszcza jeśli na urządzeniu znajduje się manometr, który się okresowo sprawdza. Do użytku domowego w samochodach wystarczy wąż o długości półtora metra. Mocne i wydajne modele mogą być wyposażone w wąż o długości 7 lub więcej metrów, lecz są to raczej rozwiązania do komercyjnego zastosowania w serwisach samochodowych.

Model dodatkowo wyposażony w latarkę do oświetlania miejsca pracy w nocy. Bardzo przydatna funkcja, szczególnie w przypadku małych, przenośnych kompresorów do samochodów osobowych, może pomóc w razie konieczności napompowania koła w nocy na środku drogi. W zależności od modyfikacji, latarka może obsługiwać różne tryby pracy – światło stałe, tryb migania, sygnał SOS (patrz opis każdego modelu kompresora z osobna). Konstrukcja również może się różnić - latarka może być wbudowana lub zdejmowana.