Porównanie Nomi C100 vs Nomi Q100

Maksymalna moc, jaką powerbank w zasadzie jest w stanie dostarczyć do jednego ładowanego urządzenia. Zazwyczaj ta moc jest osiągana pod warunkiem, że żadne inne obciążenie niż to urządzenie nie jest podłączone do akumulatora (chociaż możliwe są wyjątki od tej reguły). A w przypadku obecności portów z różnymi prądami ładowania lub jeśli obsługiwanych jest wiele technologii szybkiego ładowania, informacja ta jest wskazywana dla najmocniejszej wyjścia lub technologii.

W przypadku współczesnych powerbanków moc 10 W lub mniej jest uważana za raczej niską; między innymi zwykle oznacza to, że urządzenie nie obsługuje szybkiego ładowania. Niemniej jednak podobne cechy nie są kosztowne i często okazują się wystarczające do prostych codziennych zadań; dlatego na rynku dostępnych jest wiele modeli o podobnych wskaźnikach. Moc 12 – 15 W jest również stosunkowo niewielka, 18 W można zaliczyć do poziomu średniego, 20 – 25 W i 30 – 50 W uważa się za poziom zaawansowany, a w niektórych rozwiązaniach parametr ten może przekraczać 60 W .

Generalnie wyższa moc wyjściowa ma pozytywny wpływ na szybkość ładowania, lecz w praktyce z tym parametrem wiąże się szereg niuansów. Po pierwsze, odpowiednia moc musi być obsługiwana nie tylko przez powerbank, lecz także przez ładow...any gadżet - w przeciwnym razie szybkość procesu będzie ograniczona charakterystyką gadżetu. Po drugie, aby w pełni wykorzystać możliwości powerbanku, może być konieczna kompatybilność z konkretną technologią szybkiego ładowania (patrz „Szybkie ładowanie”).

Typ wejścia używanego do ładowania własnej baterii powerbanku. Mówiąc najprościej, w tym punkcie wskazano, które złącze na kablu jest potrzebne aby naładować urządzenie. Przy tym, w niektórych modelach dostępnych jest jednocześnie kilka wejść do ładowania, co upraszcza wyszukiwanie kabla. Należy również pamiętać, że w przypadku modeli z wbudowanym złączem ładowania powerbanku (patrz poniżej) typ tego złącza jest określany osobno.

Najpopularniejszymi standardowymi złączami w powerbankach są microUSB , USB type C i/lub Apple Lightning. Do takich złączy produkowanych jest wiele akcesoriów - kable, ładowarki sieciowe i samochodowe, adaptery itp.; więc znalezienie źródła energii jest zwykle proste. Rzadziej spotykane są modele z wejściem DC, zwykle mają one własny zasilacz (lub przynajmniej kabel do takiego złącza). Oto bardziej szczegółowy opis różnych rodzajów wejść:

— microUSB. Mniejsza wersja złącza USB, wciąż bardzo popularna w urządzeniach przenośnych, pomimo szerokiego rozpowszechnienia bardziej zaawansowanego USB type C. Ma stosunkowo skromne możliwości – w szczególności nie pozwala na zastosowanie niektórych zaawansowanych technologii szybkiego ładowania. Z drugiej strony bardzo łatwo jest znaleźć źródło energii dla takiego złącza: nadają się do niego zarówno nowoczesne, jak i wiele przestarzałych kabli i ładowarek....

—USB type C. Miniaturowa wersja złącza USB, pozycjonowana między innymi jako następca microUSB. Najbardziej zauważalną poprawą jest obustronna konstrukcja, dzięki czemu nie musisz się martwić, która strona wtyczki jest włożona do złącza. Jednak w przypadku powerbanków nie jest to jedyna, a nawet nie główna zaleta: USB type C ma bardziej rozbudowane możliwości, pozwala na osiągnięcie większej mocy zasilania oraz korzystanie z szerszego wachlarza technologii szybkiego ładowania (Power Delivery zostało pierwotnie stworzone z myślą o tym złączu). Należy pamiętać, że w niektórych modelach to samo złącze danego typu może służyć zarówno jako wejście do ładowania akumulatora, jak i jako wyjście do ładowania urządzeń zewnętrznych - przy czym z automatycznym przełączaniem między tymi trybami.

— Apple Lightning. Złącze to zostało pierwotnie zaprojektowane dla przenośnych gadżetów Apple. Jednak w przypadku powerbanków może ono również występować w urządzeniach innych firm: chodzi o to, że obecność Lightninga pozwala na ładowanie zewnętrznego akumulatora za pomocą kabla z iPhone'a lub iPada i eliminuje konieczność szukania oddzielnego przewodu. Z wielu powodów wejście to jest rzadko używane jako jedyne, częściej jest ono dostarczane jako dodatek do microUSB lub USB type C (patrz wyżej).

— Wejście DC. DC to standard obejmujący kilka typów złączy jednocześnie. Ich wspólną cechą jest charakterystyczny okrągły kształt, natomiast średnica, napięcie nominalne i moc mogą być różne. Pod tym względem takie złącza nie są tak wygodne, jak USB type C, Lightning i inne ogólnie przyjęte standardy - najlepiej jest zastosować "rodzimy" zasilacz z gniazdem DC (zwykle jest od razu dostarczany w zestawie), a znalezienie źródła zasilania innej firmy może stanowić problem. Z drugiej strony, tego typu wejścia prawie nie mają ograniczenia co do mocy, łatwiej jest z nimi osiągnąć wysoką moc zasilania niż z opisanymi powyżej złączami. Dlatego wejścia prądu stałego są używane głównie w powerbankach o dużej pojemności, w których ładowanie przez „słabszy” interfejs zajęłoby nieuzasadnioną ilość czasu. Jednak takie modele mogą być również wyposażone w standardowe złącza microUSB lub USB type C – jak to się mówi „na wszelki wypadek”.

Nominalny prąd ładowania obsługiwany przez powerbank podczas ładowania własnej baterii przez microUSB, USB C lub Lightning (patrz „Wejścia ładowania akumulatora”).

Jest to maksymalny, a właściwie zalecany prąd ładowania powerbanku. Jeśli ampery dostarczane przez źródło energii przekroczą tę wartość, prąd ładowania wszystko jedno będzie ograniczony przez wbudowany kontroler w celu uniknięcia przeciążenia. Natomiast użycie ładowarki o niższym prądzie wyjściowym z kolei doprowadzi do wydłużenia czasu ładowania.

Dane o prądzie ładowania przez USB (Lightning) są szczególnie ważne w świetle faktu, że nowoczesne powerbanki zazwyczaj nie mają własnych ładowarek pod te wejścia, a źródła energii należy szukać osobno. Z drugiej strony, jeśli wysoka szybkość ładowania nie jest dla Ciebie krytyczna, możesz zignorować parametr ten: każde złącze USB może pełnić rolę źródła energii dla odpowiednich wejść powerbanku.

Technologie szybkiego ładowania wspierane przez powerbank. Chodzi przede wszystkim o ładowanie zewnętrznych gadżetów, jednak tę samą technologię można wykorzystać przy uzupełnianiu energii w samym powerbanku.

Funkcja szybkiego ładowania, jak sama nazwa wskazuje, może znacznie skrócić czas całej procedury. Osiąga się to dzięki podwyższonemu napięciu i/lub natężeniu prądu, a także „inteligentnemu” sterowaniu procesem (na każdym etapie prąd i napięcie odpowiadają optymalnym parametrom).

Szybkie ładowanie jest szczególnie ważne w przypadku urządzeń z dużymi akumulatorami, których normalne ładowanie zajmuje dużo czasu. Jednak w celu pełnowartościowego wykorzystania tej funkcji, źródło zasilania i ładowany gadżet muszą obsługiwać tę samą technologię ładowania; przy czym różne technologie nie są ze sobą kompatybilne, chociaż czasami zdarzają się wyjątki. Najpopularniejsze obecnie standardy szybkiego ładowania to QuickCharge (wersje 3.0, 4.0 i 4.0+), Power Delivery (Power Delivery 3.0 oraz Power Delivery 3.1), Pump Express, Samsung Adaptive Fast Charging, Huawei Fast Charge Protocol, Huawei SuperCharge Protocol, OPPO VOOC, OnePlus Dash Charge ; oto ich charakterystyki, a także kilka innych odmian:

— Quick Charge (1.0, 2.0, 3.0, 4.0, 5.0). Technologia stworzona przez Qualcomm i wykorzystywana w gadżetach z procesorami tej firmy. Im nowsza jest wersja, tym bardziej zaawansowana jest technologia: na przykład Quick Charge 2.0 ma 3 warianty stałego napięcia, a wersja 3.0 ma płynną regulację w zakresie od 3,6 do 20 V. Najczęściej gadżety z nowszą wersją Quick Charge są kompatybilne ze starszymi urządzeniami ładującymi, jednak do pełnowartościowego wykorzystania pożądana jest całkowita kompatybilność.
Zauważamy również, że niektóre wersje Quick Charge stały się podstawą dla niektórych innych technologii. Jednak wzajemną kompatybilność ładowarek i gadżetów z obsługą tych technologii należy ustalić osobno.

— Pump Express. Autorskie opracowanie firmy MediaTek, stosowane w urządzeniach przenośnych z procesorami tej marki. Jest również dostępne w kilku wersjach, z ulepszeniami w miarę rozwoju.

— Power Delivery. Natywna technologia szybkiego ładowania złącza USB type C. Wykorzystywana przez wiele marek, występuje głównie w ładowarkach (w tym powerbankach) i gadżetach wykorzystujących tego typu złącze. Jest prezentowana w kilku wersjach.

— Samsung Adaptive Fast Charging. Markowa technologia szybkiego ładowania firmy Samsung. Jest stosowana bez większych zmian od 2015 roku, w świetle czego na tle nowszych standardów prezentuje się raczej skromnie. Niemniej jednak jest w stanie zapewnić dobrą prędkość, zwłaszcza do 50% naładowania.

— Huawei FastCharge Protocol. Jedna z markowych technologii Huawei. Pod względem formalnej specyfikacji jest podobna do Quick Charge 2.0, jednak jest używana zarówno z procesorami mobilnymi Qualcomm, jak i innymi markami, więc kompatybilność nie jest gwarantowana. Ogólnie jest uważana za przestarzałą i jest stopniowo zastępowana przez bardziej zaawansowane standardy, takie jak SuperCharge Protocol.

— Huawei SuperCharge Protocol. Kolejna autorska technologia Huawei, wprowadzona w 2016 roku; na rok 2021 jest dostępna w kilku wersjach. W niektórych urządzeniach moc takiego ładowania przekracza 60 V - nie rekord, jednak bardzo solidny wynik.

— Oppo VOOC. Technologia OPPO stosowana zarówno w markowych smartfonach, jak i w sprzęcie innych marek. Dostępna w kilku wersjach; Najnowsza (2021) wersja SuperVOOC jest przeznaczona dla baterii 2-ogniwowych i jest czasami określana jako osobna technologia o nazwie Oppo SuperVOOC Flash Charge.

— OnePlus Dash Charge. Stosunkowo stary autorski standard OnePlus. Ciekawostką jest to, że w niektórych urządzeniach wydajność Dash Charge prawie nie zależy od użytkowania ekranu: gdy wyświetlacz jest włączony, bateria ładuje się prawie tak samo, jak gdy jest wyłączony. Technicznie jest to licencjonowana wersja VOOC OPPO, jednak te technologie nie są kompatybilne. Od 2018 roku Dash Charge jest stopniowo wypierane przez Warp Charge, lecz w oddzielnie sprzedawanych ładowarkach i powerbankach ta nowsza technologia póki co jest rzadko spotykana.

— PowerIQ. Technologia opracowana przez markę Anker. Kluczową cechą szczególną PowerIQ jest to, że nie jest to samodzielny standard, tylko kombinowany format pracy, który łączy w sobie szeroką gamę popularnych formatów szybkiego ładowania. W szczególności dla wersji 3.0 zapowiedziano możliwość współpracy z Quick Charge, Power Delivery, Apple Fast Charging, Samsung Adaptive Fast Charging i innymi.

Podstawowy materiał, używany w konstrukcji obudowy powerbanku.

Pomimo tradycyjnego tworzywa sztucznego, w dzisiejszych czasach akumulatory zewnętrzne produkowane są w obudowach wykonanych z bardziej zaawansowanych i/lub „prestiżowych” materiałów. Spośród tych materiałów najbardziej rozpowszechnione jest aluminium; również w sprzedaży można znaleźć produkty wykonane ze stali, cynku, skóry, tkaniny, a nawet drewna. Oto główne cechy każdej odmiany:

- Tworzywo sztuczne. Najpopularniejszy materiał do obudów współczesnych powerbanków. Tworzywo sztuczne z jednej strony jest niedrogie, z drugiej dość praktyczne i ma niewielką wagę, z trzeciej pozwala na łatwe tworzenie obudów o dowolnym kształcie i kolorze, co jest szczególnie ważne w przypadku urządzeń o nietypowym designie. Pod względem wytrzymałości i niezawodności zwykłe tworzywo sztuczne jest nieco gorsze od metali; jednak w codziennym użytkowaniu ta różnica nie jest krytyczna – chyba że rysy na takiej obudowie będą pojawiały się szybciej. Do warunków ekstremalnych produkowane są obudowy ze specjalnego, odpornego na wstrząsy tworzywa sztucznego.

- Aluminium. Obudowy ze stopów aluminium charakteryzują się dużą wytrzymałością i niską wagą; dodatkowo wyglądają stylowo i solidnie, a ich oryginalny...stan wizualny zachowuje się dłużej dzięki odporności na zarysowania. Główną wadą aluminium jest wyższy w stosunku do tworzywa sztucznego koszt.

- Stal. Stal wyróżnia się wysoką wytrzymałością i niezawodnością, w tych wskaźnikach przewyższa nawet aluminium, nie wspominając o tworzywie sztucznym. Z drugiej strony materiał ten ma znaczną wagę, dlatego jest używany znacznie rzadziej.

- Skóra. Twarda obudowa (plastikowa lub metalowa) z dodatkową powłoką ze skóry. Takie pokrycie nie wpływa na funkcjonalność i pełni rolę czysto estetyczną: nadaje urządzeniu stylowy i solidny wygląd, zamieniając powerbank w modne akcesorium. Należy jednak pamiętać, że przy projektowaniu takich produktów (szczególnie niedrogich) często stosuje się sztuczną skórę, która jest zauważalnie gorsza od skóry naturalnej pod względem wytrzymałości, trwałości, a czasem wyglądu. Obecność skóry naturalnej rzutuje na cenę – jej koszt może przekroczyć połowę ceny całego powerbanku.

- Tkanina. Twarda obudowa (zwykle plastikowa) z zewnętrznym pokryciem z tkaniny. Takie pokrycie nie tylko nadaje urządzeniu dość oryginalny wygląd, lecz też pewne praktyczne korzyści: tkanina jest przyjemna w dotyku i prawie nie wyślizguje się w dłoni, co zmniejsza ryzyko upuszczenia powerbanku. Z drugiej strony różne zanieczyszczenia są trudne do usunięcia z takiej powierzchni, nie ma ona zasadniczych przewag nad plastikiem czy metalem, lecz kosztuje znacznie więcej. Dlatego obudowy z tkaniny nie są zbyt popularne.

- Drewno. Kolejny materiał używany głównie ze względu na swój oryginalny wygląd, a nie zalety praktyczne. Niemniej jednak pod wieloma praktycznymi cechami drewno nie ustępuje plastikowi; a niektórzy użytkownicy uważają również naturalne pochodzenie tego materiału za ważną zaletę. Z drugiej strony obudowy drewniane nie mają zauważalnych przewag nad plastikowymi, lecz są znacznie droższe.

- Cynk. Stopy cynku w większości swoimi właściwościami są zbliżone do opisanych powyżej aluminiowych, jednak z wielu powodów (w szczególności ze względu na większą złożoność produkcji) są stosowane niezwykle rzadko.