Porównanie ANKER PowerCore Plus 20100 vs Deppa NRG Station 20100

Rzeczywista pojemność powerbanku.

Rzeczywista pojemność to ilość energii, którą powerbank jest w stanie przekazać do ładowanych gadżetów. Wskaźnik ten jest nieuchronnie niższy niż pojemność nominalna (patrz wyżej) - najczęściej o około 1,6 razy (ze względu na fakt, że część energii jest przeznaczana na obsługę dodatkowych funkcji i strat przesyłowych). Jednak to właśnie według rzeczywistej pojemności najłatwiej jest ocenić rzeczywiste możliwości baterii zewnętrznej: na przykład, jeśli wskaźnik ten wynosi 6500 mAh - dany model wystarczy na dwa pełne naładowania smartfona o pojemności 3000 mAh i inteligentnego zegarka o pojemności 250 mAh.

Należy pamiętać, że pojemność w danym przypadku podawana jest dla 5 V - standardowego napięcia ładowania USB. Jednocześnie cechy charakterystyczne miliamperogodzin jako jednostki pojemności są takie, że rzeczywista ilość energii w baterii zależy nie tylko od liczby mAh, lecz także od napięcia roboczego. W praktyce oznacza to, że przy zastosowaniu technologii szybkiego ładowania (patrz niżej) zakładających podwyższone napięcie, wartość rzeczywistej pojemności będzie się różnić od deklarowanej (będzie niższa). Istnieją wzory i metody obliczania tej wartości, można je znaleźć w specjalnych źródłach.

Typ baterii zainstalowanych w powerbanku. Obecnie najczęściej używane są baterie litowo-jonowe (Li-Ion) lub litowo-polimerowe (Li-Pol). Inne odmiany są mniej powszechne - rozwiązania oparte na bateriach niklowo-wodorkowych(Ni-Mh), a także na bateriach typu LiFePO4. Ponadto stosunkowo niedawno pojawił się dość obiecujące opracowanie - akumulatory grafenowe; jednak od początku 2021 r. dopiero zaczynają być one wprowadzane do produkcji masowej. Oto główne cechy każdej z tych odmian:

- Li-Ion. Technologia li-Ion umożliwia tworzenie dość dużych akumulatorów o niewielkich wymiarach i wadze. Dodatkowo takie ogniwa są wygodne w użytkowaniu (podstawowe parametry pracy regulowane są przez wbudowany sterownik), mają dużą szybkość ładowania i prawie nie podlegają „efektowi pamięci” (spadek pojemności przy ładowaniu niecałkowicie rozładowanego akumulatora). Główną wadą akumulatorów litowo-jonowych można nazwać dość wąski zakres dopuszczalnych temperatur otoczenia. Nie stanowi to problemu w warunkach „miejskich”, kiedy powerbank jest używany głównie w pomieszczeniach i noszony w kieszeni lub w torbie; lecz przy mniej sprzyjających warunkach (np. długie wędrówki w zimnych porach roku) warto wybierać modele z dobrą izolacją termiczną. Można również znaleźć informacje, że akumulatory litowo-jonowe są podatne na pożary, a nawet wybuchy; jest to jednak zwykle spowodowane awariami w...budowanych sterowników, które również są stale ulepszane, a obecnie ryzyko takich wypadków jest tak niskie, że można je właściwie zaniedbać.

- Li-Pol. Dalszy rozwój i ulepszanie wyżej opisanej technologii litowo-jonowej; główną różnicą jest zastosowanie stałego elektrolitu polimerowego zamiast ciekłego (stąd nazwa). Umożliwiło to osiągnięcie jeszcze większej wydajności bez zwiększania rozmiaru, a także zmniejszenie ryzyka pożarów i eksplozji w nietypowych warunkach pracy. Z drugiej strony akumulatory litowo-polimerowe są nieco droższe od akumulatorów litowo-jonowych i są jeszcze bardziej wrażliwe na zakłócenia temperatury.

- Ni-Mh. Akumulatory niklowo-wodorkowe wyróżniają się niezawodnością i szerokim zakresem dopuszczalnych temperatur, jednak przy tych samych wymiarach mają gorszą pojemność niż litowo-jonowe (a tym bardziej litowo-polimerowe), ponadto wymagają zgodności z określonymi zasadami eksploatacji. Warto również zauważyć, że technologia Ni-Mh doskonale sprawdza się w przypadku akumulatorów wymiennych. To właśnie w tym formacie najczęściej stosowane są takie akumulatory: powerbanki w formacie Ni-Mh to najczęściej adaptery z gniazdami na kilka ogniw wymiennych o standardowym rozmiarze (np. „paluszki” AA). W tym przypadku zestaw z reguły zawiera kilka odpowiednich akumulatorów wymiennych, jednak w razie potrzeby można je wymienić na inne ogniwa - mogą to być nawet baterie jednorazowe z pobliskiego sklepu. Taka możliwość może być bardzo przydatna, jeśli powerbank rozładował się w niefortunnym momencie, a przy tym nie ma sposobu, aby go naładować; dodatkowo zużyte baterie można wymienić na nowe bez konieczności wymiany całego urządzenia.

- Li-FePO4. Kolejna zmodyfikowana wersja opisanych powyżej akumulatorów Li-Ion, tzw. „litowo-żelazowo-fosforanowych”. Zaletami takich ogniw w porównaniu z klasycznymi litowo-jonowymi są przede wszystkim stabilne napięcie rozładowania (aż do wyczerpania energii), wysoka moc szczytowa, długa żywotność, odporność na niskie temperatury, stabilność i bezpieczeństwo. Ponadto, dzięki zastosowaniu żelaza zamiast kobaltu, takie akumulatory są również bezpieczniejsze w produkcji i łatwiejsze w utylizacji. Jednocześnie pod względem pojemności są one zauważalnie gorsze i droższe od klasycznych litowo-jonowych, dlatego są używane dosyć rzadko.

- Grafenowy. Akumulatory na bazie grafenu - błonki węglowej o grubości jednego atomu. Sama bateria składa się z zestawu takich błonek, pomiędzy którymi ułożone są płyty krzemowe, a jako anodę stosuje się kobalt litu lub tlenek magnezu. Podobna konstrukcja oferuje szereg zalet w porównaniu z akumulatorami opisanymi powyżej. Po pierwsze, technologia grafenowa zapewnia wysoką gęstość energii, co umożliwia tworzenie lekkich i kompaktowych akumulatorów o dużej pojemności. Po drugie, do produkcji takich baterii potrzeba mniej rzadkich surowców niż w przypadku np. baterii litowych; a sama produkcja okazuje się bardziej przyjazna dla środowiska. Po trzecie, takie baterie nie są podatne na przegrzanie i wybuchy w przypadku przeciążenia lub uszkodzenia. Z drugiej strony, grafenowe ogniwa ładują się długo i nie są trwałe. Jednak technologia ta wciąż się rozwija i w przyszłości jest prawdopodobne, że te niedociągnięcia zostaną wyeliminowane – w całości lub przynajmniej częściowo.

Całkowita liczba portów USB type C do ładowania podłączonych gadżetów. Do 2023 roku stały się bardzo popularne. Jednak powerbanki wyposażane są głównie w jeden port wyjściowy odpowiedniego formatu. Modele z 2 wyjściami USB type C nie zyskały na razie takiej popularności.

Całkowita liczba portów USB A do ładowania podłączonych gadżetów. Ten typ jest stopniowo zastępowany przez USB type C, jednak większość modeli nadal wykorzystuje USB A jako główne wyjście. Wskazuje na to również liczba odpowiednich portów. Klasyczne są 2 wyjścia USB A. Są jednak i kompaktowe modele z 1 wyjściem, i bardziej efektowne – do ładowania całego domu – z 3 i 4 USB A (nawet więcej).

Maksymalna moc, jaką powerbank w zasadzie jest w stanie dostarczyć do jednego ładowanego urządzenia. Zazwyczaj ta moc jest osiągana pod warunkiem, że żadne inne obciążenie niż to urządzenie nie jest podłączone do akumulatora (chociaż możliwe są wyjątki od tej reguły). A w przypadku obecności portów z różnymi prądami ładowania lub jeśli obsługiwanych jest wiele technologii szybkiego ładowania, informacja ta jest wskazywana dla najmocniejszej wyjścia lub technologii.

W przypadku współczesnych powerbanków moc 10 W lub mniej jest uważana za raczej niską; między innymi zwykle oznacza to, że urządzenie nie obsługuje szybkiego ładowania. Niemniej jednak podobne cechy nie są kosztowne i często okazują się wystarczające do prostych codziennych zadań; dlatego na rynku dostępnych jest wiele modeli o podobnych wskaźnikach. Moc 12 – 15 W jest również stosunkowo niewielka, 18 W można zaliczyć do poziomu średniego, 20 – 25 W i 30 – 50 W uważa się za poziom zaawansowany, a w niektórych rozwiązaniach parametr ten może przekraczać 60 W .

Generalnie wyższa moc wyjściowa ma pozytywny wpływ na szybkość ładowania, lecz w praktyce z tym parametrem wiąże się szereg niuansów. Po pierwsze, odpowiednia moc musi być obsługiwana nie tylko przez powerbank, lecz także przez ładow...any gadżet - w przeciwnym razie szybkość procesu będzie ograniczona charakterystyką gadżetu. Po drugie, aby w pełni wykorzystać możliwości powerbanku, może być konieczna kompatybilność z konkretną technologią szybkiego ładowania (patrz „Szybkie ładowanie”).

Całkowita moc ładowania, wytwarzana przez powerbank na wszystkie złącza – gdy urządzenia są podłączone jednocześnie do wszystkich portów ładowarki.

Parametr ten podawany jest dlatego, że łączna moc ładowania nie zawsze odpowiada sumie maksymalnych mocy wszystkich dostępnych portów. Wbudowany akumulator powerbanku często ma własne ograniczenia mocy wyjściowej. Dlatego np. w modelu z dwoma portami USB o mocy 18 W, całkowita moc ładowania każdego z nich może wynosić takie same 18 W. Należy pamiętać, że rozkład mocy pomiędzy złączami może być różny: w niektórych modelach jest ona dzielona po równo, w innych proporcjonalnie do maksymalnego natężenia prądu (jeśli jest różna na różnych portach). Szczegóły te należy wyjaśnić, sięgając do specyfikacji złączy ładowania.

Jeśli planujesz regularnie korzystać ze wszystkich złączy powerbanku naraz, warto zwrócić uwagę na ten wskaźnik.

Nominalny prąd ładowania obsługiwany przez powerbank podczas ładowania własnej baterii przez microUSB, USB C lub Lightning (patrz „Wejścia ładowania akumulatora”).

Jest to maksymalny, a właściwie zalecany prąd ładowania powerbanku. Jeśli ampery dostarczane przez źródło energii przekroczą tę wartość, prąd ładowania wszystko jedno będzie ograniczony przez wbudowany kontroler w celu uniknięcia przeciążenia. Natomiast użycie ładowarki o niższym prądzie wyjściowym z kolei doprowadzi do wydłużenia czasu ładowania.

Dane o prądzie ładowania przez USB (Lightning) są szczególnie ważne w świetle faktu, że nowoczesne powerbanki zazwyczaj nie mają własnych ładowarek pod te wejścia, a źródła energii należy szukać osobno. Z drugiej strony, jeśli wysoka szybkość ładowania nie jest dla Ciebie krytyczna, możesz zignorować parametr ten: każde złącze USB może pełnić rolę źródła energii dla odpowiednich wejść powerbanku.

Czas potrzebny do pełnego naładowania rozładowanego "do zera" akumulatora (oczywiście przy przestrzeganiu standardowej procedury). Cechy szczególne procesu ładowania w różnych modelach mogą być odpowiednio różne, a czas potrzebny na to może się znacznie różnić nawet przy tej samej pojemności.

Akumulatory „szybko ładowane” zazwyczaj kosztują więcej. Dlatego warto wybrać ten wariant, jeśli nie będziesz miał dużo czasu na uzupełnienie zapasu energii - na przykład podczas pieszych wycieczek, gdzie dostęp do stałego źródła energii jest utrudniony. Należy jednak pamiętać, że ładowanie z pełną prędkością może wymagać ładowarki obsługującej określoną technologię szybkiego ładowania (patrz poniżej).

Ponadto, że w większości nowoczesnych akumulatorach prędkość ładowania nie jest równomierna – jest maksymalna na samym początku, potem stopniowo spada. W związku z tym, czas potrzebny na uzupełnienie energii o określoną liczbę procent nie będzie ściśle proporcjonalny do całkowitego deklarowanego czasu ładowania; ponadto czas ten będzie zależał od tego, jak bardzo akumulator jest już naładowany w momencie rozpoczęcia procedury. Na przykład ładowanie od 0 do 50% zajmie mniej czasu niż od 50 do 100%, chociaż w obu przypadkach pozostaje połowa pojemności.

Technologie szybkiego ładowania wspierane przez powerbank. Chodzi przede wszystkim o ładowanie zewnętrznych gadżetów, jednak tę samą technologię można wykorzystać przy uzupełnianiu energii w samym powerbanku.

Funkcja szybkiego ładowania, jak sama nazwa wskazuje, może znacznie skrócić czas całej procedury. Osiąga się to dzięki podwyższonemu napięciu i/lub natężeniu prądu, a także „inteligentnemu” sterowaniu procesem (na każdym etapie prąd i napięcie odpowiadają optymalnym parametrom).

Szybkie ładowanie jest szczególnie ważne w przypadku urządzeń z dużymi akumulatorami, których normalne ładowanie zajmuje dużo czasu. Jednak w celu pełnowartościowego wykorzystania tej funkcji, źródło zasilania i ładowany gadżet muszą obsługiwać tę samą technologię ładowania; przy czym różne technologie nie są ze sobą kompatybilne, chociaż czasami zdarzają się wyjątki. Najpopularniejsze obecnie standardy szybkiego ładowania to QuickCharge (wersje 3.0, 4.0 i 4.0+), Power Delivery (Power Delivery 3.0 oraz Power Delivery 3.1), Pump Express, Samsung Adaptive Fast Charging, Huawei Fast Charge Protocol, Huawei SuperCharge Protocol, OPPO VOOC, OnePlus Dash Charge ; oto ich charakterystyki, a także kilka innych odmian:

— Quick Charge (1.0, 2.0, 3.0, 4.0, 5.0). Technologia stworzona przez Qualcomm i wykorzystywana w gadżetach z procesorami tej firmy. Im nowsza jest wersja, tym bardziej zaawansowana jest technologia: na przykład Quick Charge 2.0 ma 3 warianty stałego napięcia, a wersja 3.0 ma płynną regulację w zakresie od 3,6 do 20 V. Najczęściej gadżety z nowszą wersją Quick Charge są kompatybilne ze starszymi urządzeniami ładującymi, jednak do pełnowartościowego wykorzystania pożądana jest całkowita kompatybilność.
Zauważamy również, że niektóre wersje Quick Charge stały się podstawą dla niektórych innych technologii. Jednak wzajemną kompatybilność ładowarek i gadżetów z obsługą tych technologii należy ustalić osobno.

— Pump Express. Autorskie opracowanie firmy MediaTek, stosowane w urządzeniach przenośnych z procesorami tej marki. Jest również dostępne w kilku wersjach, z ulepszeniami w miarę rozwoju.

— Power Delivery. Natywna technologia szybkiego ładowania złącza USB type C. Wykorzystywana przez wiele marek, występuje głównie w ładowarkach (w tym powerbankach) i gadżetach wykorzystujących tego typu złącze. Jest prezentowana w kilku wersjach.

— Samsung Adaptive Fast Charging. Markowa technologia szybkiego ładowania firmy Samsung. Jest stosowana bez większych zmian od 2015 roku, w świetle czego na tle nowszych standardów prezentuje się raczej skromnie. Niemniej jednak jest w stanie zapewnić dobrą prędkość, zwłaszcza do 50% naładowania.

— Huawei FastCharge Protocol. Jedna z markowych technologii Huawei. Pod względem formalnej specyfikacji jest podobna do Quick Charge 2.0, jednak jest używana zarówno z procesorami mobilnymi Qualcomm, jak i innymi markami, więc kompatybilność nie jest gwarantowana. Ogólnie jest uważana za przestarzałą i jest stopniowo zastępowana przez bardziej zaawansowane standardy, takie jak SuperCharge Protocol.

— Huawei SuperCharge Protocol. Kolejna autorska technologia Huawei, wprowadzona w 2016 roku; na rok 2021 jest dostępna w kilku wersjach. W niektórych urządzeniach moc takiego ładowania przekracza 60 V - nie rekord, jednak bardzo solidny wynik.

— Oppo VOOC. Technologia OPPO stosowana zarówno w markowych smartfonach, jak i w sprzęcie innych marek. Dostępna w kilku wersjach; Najnowsza (2021) wersja SuperVOOC jest przeznaczona dla baterii 2-ogniwowych i jest czasami określana jako osobna technologia o nazwie Oppo SuperVOOC Flash Charge.

— OnePlus Dash Charge. Stosunkowo stary autorski standard OnePlus. Ciekawostką jest to, że w niektórych urządzeniach wydajność Dash Charge prawie nie zależy od użytkowania ekranu: gdy wyświetlacz jest włączony, bateria ładuje się prawie tak samo, jak gdy jest wyłączony. Technicznie jest to licencjonowana wersja VOOC OPPO, jednak te technologie nie są kompatybilne. Od 2018 roku Dash Charge jest stopniowo wypierane przez Warp Charge, lecz w oddzielnie sprzedawanych ładowarkach i powerbankach ta nowsza technologia póki co jest rzadko spotykana.

— PowerIQ. Technologia opracowana przez markę Anker. Kluczową cechą szczególną PowerIQ jest to, że nie jest to samodzielny standard, tylko kombinowany format pracy, który łączy w sobie szeroką gamę popularnych formatów szybkiego ładowania. W szczególności dla wersji 3.0 zapowiedziano możliwość współpracy z Quick Charge, Power Delivery, Apple Fast Charging, Samsung Adaptive Fast Charging i innymi.