Porównanie GoPro HERO8 vs DJI Osmo Action

Możliwości kamery do nagrywania wideo w rozdzielczości HD (720p).

Oficjalna specyfikacja HD przewiduje rozdzielczość 1280x720, jednak kamery sportowe mogą mieć rozdzielczości nieco odbiegające od tego wskaźnika - zarówno w niższym (1080x720), jak i wyższym kierunku (1440x960). W każdym razie HD jest najskromniejszym z dzisiejszych standardów wysokiej rozdzielczości, ale nadal zapewnia dość wyraźny i szczegółowy obraz.

Innym ważnym wskaźnikiem podanym w tym punkcie jest liczba klatek na sekundę. Im wyższa jest, tym płynniejszy i równiejszy będzie ruch w kadrze, tym wyraźniej będą widoczne oddzielne szczegóły w dynamicznych scenach. Technicznie do oglądania przez ludzi wystarczy 30 kl./s lub nawet mniej, ale za wartość idealną uważa się 60 kl./s – przy tej liczbie klatek na sekundę rozmycie w ruchu staje się niemal niewidoczne, a jednocześnie rozmiar nagranych plików pozostaje w rozsądnych granicach. Niemniej jednak w sprzedaży dostępne są kamery z wyższą liczbą klatek na sekundę w rozdzielczościach HD - 100 kl./s, 120 kl./s, 200 kl./s, a nawet 240 kl./s. Ta prędkość jest zwykle używana do filmowania w zwolnionym tempie, ale możliwość takiego filmowania warto wyjaśnić osobno.

Kąt widzenia kamery sportowej; w przypadku modeli z kilkoma obiektywami z reguły wskaźnik ten jest wskazywany dla każdego obiektywu.

Najczęściej (o ile nie wskazano inaczej) w charakterystyce podaje się kąt widzenia wzdłuż przekątnej klatki; w niektórych obiektywach ultraszerokokątnych może przekraczać 180°. Przypadek szczególny stanowią obiektywy, dla których deklarowany jest kąt widzenia 360°: oznacza to, że optyka obejmuje całą półkulę przed nią. Takie obiektywy można znaleźć w kamerach panoramicznych i 360-stopniowych (patrz „Rodzaj”).

Ogólnie kąt widzenia określa przede wszystkim to, jak szerokie jest pole widzenia kamery, który obszar kręconej sceny wpada w kadr. W związku z tym im jest szerszy, im więcej miejsca zafilmuje kamera, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że coś, co się dzieje, będzie znajdować się „za kulisami”. Należy jednak mieć na uwadze, że silny wzrost kątów widzenia prowadzi do zniekształceń obrazu, zwłaszcza na krawędziach, a także do zmniejszenia wielkości widocznych obiektów i zmniejszenia szczegółowości. Szczegółowe zalecenia dotyczące doboru kamery według tego parametru można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Liczba wbudowanych mikrofonów przewidzianych w kamerze.

Parametr ten jest wskazywany tylko dla modeli z więcej niż jednym mikrofonem. Taka konstrukcja zapewnia dodatkowe możliwości, ale zestaw tych możliwości zależy od liczby mikrofonów i funkcji konkretnego modelu. Tak więc najczęściej w takich urządzeniach dostarczane są dwa mikrofony; może to być para do nagrywania dźwięku stereo lub jeden mikrofon może służyć do nagrywania dźwięku, a drugi może pełnić funkcję czujnika systemu redukcji szumów (patrz wyżej). Większa liczba – 3 lub 4 mikrofony – spotykana jest głównie w kamerach 360 stopni (patrz „Rodzaj”), gdzie taki sprzęt służy do nagrywania „przestrzennego” dźwięku wielokanałowego.

Przysłona optyki kamery akcji. Ta cecha określa, jak bardzo soczewka tłumi przepływający przez nią strumień światła. Parametr ten jest oznaczony ułamkiem, np. f/2.8. Im niższa liczba w tym oznaczeniu, tym wyższy współczynnik przysłony i tym więcej światła może przepuszczać obiektyw. Wysoka przysłona jest ważna przede wszystkim podczas fotografowania w warunkach słabego oświetlenia: pozwala na wykonanie zdjęcia bez „podnoszenia” czułości matrycy i tworzenia dodatkowych artefaktów w postaci szumów, a w trybie fotografowania pozwala także pozwala pracować z krótszymi czasami otwarcia migawki (co jest przydatne w przypadku dynamicznych scen). Poza tym im większa przysłona, tym mniejsza głębia ostrości i łatwiej uzyskać rozmyte tło. Należy pamiętać, że w przypadku prostych scenariuszy strzeleckich parametr ten nie odgrywa decydującej roli, ale w przypadku zadań profesjonalnych może mieć bardzo duże znaczenie.

Maksymalna rozdzielczość, z jaką kamera sportowa może robić zdjęcia. Określa się w pikselach poziomo i pionowo.

Parametr ten jest bezpośrednio związany z rozdzielczością matrycy (patrz wyżej): całkowita liczba pikseli na zdjęciu z reguły odpowiada liczbie pikseli w matrycy. Na przykład rozdzielczość zdjęcia 4608x3456 odpowiada matrycy 15925248 pikseli, czyli około 16 megapikseli. Jeśli liczba pikseli na zdjęciu jest większa niż deklarowana rozdzielczość matrycy, oznacza to, że producent stosuje „sztuczki” programowe, które pozwalają „rozciągnąć” rozdzielczość zdjęcia do wyższej niż początkowo. Zmniejsza to koszt urządzeń, ale także wpływa na jakość zdjęć.

Teoretycznie wysoka rozdzielczość zdjęć może zapewnić dobrą szczegółowość, ale w praktyce wiele zależy od właściwości matrycy (przede wszystkim wielkości fizycznej) oraz cech przetwarzania obrazu.

— Zdjęcia podczas wideo. Możliwość robienia zdjęć bezpośrednio podczas nagrywania wideo - zwykle za pomocą osobnego przycisku. W ten sposób wygodnie jest uchwycić najważniejsze momenty tego, co się dzieje. Takie zdjęcia są uzyskiwane w jakości znacznie lepszej niż „stopklatki” z nakręconego wideo.

— Zdjęcia seryjne. Funkcja ta pozwala na stworzenie kilku zdjęć jednocześnie w krótkim czasie (zwykle jest to ułamek sekundy). Seria zdjęć zwiększa prawdopodobieństwo uchwycenia dobrego momentu, co może być bardzo istotne ze względu na specyfikę korzystania z kamer sportowych.

— Nagrywanie jednym kliknięciem. Możliwość szybkiego włączenia kamery do nagrywania – dosłownie za dotknięciem przycisku, zgodnie z nazwą. Co więcej, z reguły taki przycisk działa nawet wtedy, gdy urządzenie jest wyłączone. Co prawda, nagranie nieuchronnie rozpoczyna się z pewnym opóźnieniem; ale często to opóźnienie wynosi ułamek sekundy.

— Transmisja strumieniowa na żywo. Możliwość strumieniowego przesyłania wideo do popularnych serwisów, takich jak YouTube i sieci społecznościowe (Facebook, Instagram, TikTok itp.). Z reguły funkcja strumieniowania online jest realizowana, gdy kamera sportowa jest podłączona do Internetu przez sieć Wi-Fi, rzadziej — przez połączenie przewodowe (tylko przez urządzenie klienckie z zewnątrz). Komunikacja z sieci...ą WWW może odbywać się bezpośrednio lub za pośrednictwem „pośrednika” – smartfona lub komputera. Będzie to wymagało użycia odpowiedniego oprogramowania.

— Time Lapse. Specjalny tryb pracy kamery sportowej, w którym nagrywanie wideo odbywa się ze spowolnioną częstotliwością, co w praktyce służy głównie do filmowania wolno postępujących procesów. Tak więc np. długą podróż lub długi zachód słońca można zmieścić w 3-minutowym filmie.

— Automatyczne obracanie. Funkcja automatycznego obracania zrobionych zdjęć i filmów do pozycji odpowiadającej pozycji kamery. Bez tej funkcji wszystkie wyniki nagrywania byłyby wyświetlane podczas oglądania wyłącznie w orientacji poziomej, a materiał filmowy nagrany pionowo lub odwróconą pozycją kamery musiałby zostać obrócony w edytorze zdjęć lub wideo. Z reguły na początku nagrywania wideo automatyczne obracanie jest blokowane, aby pozycja kadru w dowolnym momencie odpowiadała obrotowi samej kamery względem pozycji początkowej.

— Zdjęcia panoramiczne. Możliwość wykorzystania kamery do robienia zdjęć panoramicznych. W tradycyjnych kamerach sportowych (patrz „Rodzaj”) takie fotografowanie odbywa się w następujący sposób: kamera wykonuje kilka oddzielnych zdjęć, które są następnie sklejane w jednym obrazie przez oprogramowanie. Odnośnie modeli panoramicznych i 360-stopniowych (patrz ibid.), warto zauważyć, że nie wszystkie takie modele obsługują fotografowanie w formacie panoramicznym, dlatego warto osobno sprawdzić obecność tej funkcji.

— Oznaczenia kluczowych momentów. Możliwość dodawania do materiału filmowego specjalnych oznaczeń, wskazujących kluczowe momenty. Przeglądając takie materiały możesz, jeśli chcesz, przejść bezpośrednio do oznaczeń - to prostsze niż ręczne szukanie odpowiedniego momentu. Funkcja ta jest szczególnie przydatna podczas nagrywania długich filmów, a także dużej liczby oddzielnych plików. Oznaczenie z reguły umieszcza się bezpośrednio podczas filmowania poprzez naciśnięcie specjalnego przycisku lub poleceniem głosowym.

— Tryb nocny. Dedykowany tryb do fotografowania i nagrywania w warunkach słabego oświetlenia. Specyficzna implementacja tej funkcji może być różna: w niektórych modelach czułość czujnika jest zwiększona, w innych wykorzystywane jest fotografowanie w zakresie podczerwieni. W związku z tym konkretne możliwości mogą się różnić: nie każda kamera z tą funkcją jest w stanie fotografować w całkowitej ciemności, te niuanse należy wyjaśnić osobno.

— Przekątna. Im większy ekran, tym wygodniej jest przegląd (a także sterowanie, jeśli wyświetlacz jest wrażliwy na dotyk). Przy tym przekątna wbudowanego wyświetlacza wpływa bezpośrednio na wielkość obudowy, a kamery sportowe powinny być dość kompaktowe. W związku z tym we współczesnych kamerach sportowych praktycznie nie występują ekrany większe niż 2,5”.

— Rozdzielczość. Teoretycznie im wyższa rozdzielczość, tym wyraźniejszy i wyższej jakości obraz daje ekran. Ekrany w kamerach sportowych jednak są przeznaczone głównie do pracy z menu, ogólnego przycinania i podglądu materiału - i do tych celów nie są potrzebne specjalnie wysokie rozdzielczości. W przypadku modeli z dwoma ekranami za główny jest uważany tylny wyświetlacz.

— Dotykowy. Wyświetlacz wrażliwy na dotyk, taki jak w smartfonach/tabletach. Sterowanie przez taki wyświetlacz może być prostsze i bardziej intuicyjne niż za pomocą przycisków, pokręteł itp. Jednak do mniej lub bardziej wygodnego sterowania ekran dotykowy musi być dość duży, co wpływa na wymiary całej kamery.

Obecność w kamerze ekranu, zainstalowanego na przednim panelu, obok obiektywu. Inne wyświetlacze mogą w ogóle nie być obecne; w takich przypadkach przekątna, rozdzielczość i inne parametry są podawane dla przedniego ekranu.

Należy zauważyć, że najczęściej na panelu przednim są instalowane najprostsze czarno-białe wyświetlacze, nadające się tylko do wyświetlania tekstu i elementarnych informacji graficznych. Jednak nawet na takim ekranie można wyświetlić bardzo zróżnicowane dane serwisowe: aktualny tryb pracy (zdjęcie, wideo, czuwanie), stosowaną rozdzielczość, czas fotografowania, ilość wolnego miejsca na dysku itp. Natomiast bardziej zaawansowane wyświetlacze nie są używane jako przednie: pełnokolorowy ekran jest naprawdę potrzebny chyba że do robienia selfie, a do tego można użyć zdalnego wyświetlacza z pilotem (patrz "Sterowanie") lub smartfona podłączonego do kamery.

- Moduł GPS. Wbudowany moduł nawigacji satelitarnej, który pozwala wyjaśniać aktualne współrzędne urządzenia. Opcje wykorzystania danych z GPS mogą być różne: geotagowanie materiału filmowego, rejestrowanie przebytych tras (śladów), określanie prędkości ruchu, a nawet pełnowartościowa nawigacja na mapie.

- Moduł Wi-Fi. Moduł bezprzewodowy Wi-Fi w kamerach sportowych może być używany w różnych formatach: w niektórych modelach odpowiada za połączenie z Internetem, w innych - za komunikację ze smartfonem lub innym gadżetem, w innych obie opcje są dostępne jednocześnie. W każdym razie głównym zastosowaniem tego połączenia jest transmisja materiału na urządzenie zewnętrzne lub do Internetu (w tym nadawanie w formacie strumieniowania na żywo, patrz „Możliwości nagrywania”). Dodatkowo mogą być zapewnione bardziej specyficzne funkcje – na przykład wykorzystanie smartfona jako zewnętrznego wizjera i pilota. Konkretne cechy korzystania z Wi-Fi w każdym przypadku należy wyjaśnić osobno.

- Bluetooth. Technologia bezpośredniej komunikacji bezprzewodowej do wymiany informacji między dwoma urządzeniami elektronicznymi. W kamerach sportowych najczęściej wykorzystywana jest do podłączenia pilotów, kijków do selfie oraz smartfonów, które mogą również pełnić funkcję pilota. W przeciwieństwie do modułu Wi-Fi, bardziej oszczędnie zużywa energię baterii, ale jednocześnie zasi...ęg komunikacji bezprzewodowej zmniejsza się do 10 metrów.

- Chip NFC. NFC to technologia komunikacji bezprzewodowej krótkiego zasięgu (do 10 cm). W kamerach sportowych ta technologia jest wykorzystywana głównie jako technologia pomocnicza, ułatwiająca połączenie ze smartfonem lub innym gadżetem przez Wi-Fi lub Bluetooth. Jeśli taki gadżet jest również wyposażony w NFC, wystarczy podnieść do niego kamerę i potwierdzić połączenie – to łatwiejsze niż majstrowanie przy ustawieniach.

- USB C. Stosunkowo nowy typ interfejsu USB, wykorzystujący miniaturowe dwustronne złącze, nieco większe od microUSB. Najczęściej wykorzystywany jest do podobnych celów - jako uniwersalne złącze, przez które można naładować akumulator i podłączyć kamerę do komputera (np. do kopiowania zrobionych zdjęć i filmów, aktualizacji oprogramowania itp.). Jednocześnie USB C zapewnia większą prędkość przesyłania danych niż microUSB, obsługuje większą moc zasilania, a także ma wygodniejszą wtyczkę. Czasami zdarzają się bardziej specyficzne zastosowania tego interfejsu - na przykład bezpośrednie połączenie ze smartfonem lub tabletem za pomocą portu USB C.

- Wyjście HDMI. HDMI to cyfrowy interfejs zaprojektowany specjalnie do transmisji wideo w wysokiej rozdzielczości i wielokanałowego dźwięku. Dzięki temu wyjściu kamerę można podłączyć do telewizora, monitora lub innego urządzenia jako odtwarzacz zewnętrzny i bezpośrednio odtwarzać materiał. Wygoda HDMI polega na tym, że prawie wszystkie współczesne urządzenia wideo z obsługą standardów HD są wyposażone w takie wejścia.

Zwróć uwagę, że same kamery mogą być wyposażone w mniejszą wersję złącza - miniHDMI lub microHDMI; jednak znalezienie kabla przejściowego zwykle nie stanowi problemu, może nawet znajdować się w zestawie.

- Podłączanie mikrofonu. Prawie każda współczesna kamera sportowa ma wbudowany mikrofon, który umożliwia nagrywanie dźwięku. Ale jednocześnie jakość jego pracy jest często dość niska. W związku z tym wiele modeli posiada możliwość podłączenia zewnętrznego mikrofonu – można go umieścić np. na pasku od kasku i nagrywać komentarze sportowca podczas jazdy. Należy pamiętać, że do takiego połączenia można zastosować różne typy złączy. W rezultacie określony typ złącza i obsługiwane akcesoria zależą od modelu kamery sportowej, a niektóre urządzenia są kompatybilne tylko z markowymi mikrofonami.